Jim

Γεννήθηκε έναν καυτό Αύγουστο, κάπου στη Θεσσαλία…

Ο πρώτος γιος, εγγονός, ανιψιός στο σόι, οπότε συγκέντρωσε πάνω του την προσοχή όλων!!!

Από τη γιαγιά κληρονόμησε το ‘’παρεξηγήσιμο’’ αυστηρό ύφος και την αγάπη για το καλό φαγητό. Θα προτιμούσε να είναι γιος του ‘’Ελαΐς’’ και να του προσφέρονται όλα πλουσιοπάροχα και ακοπίαστα, αλλά δυστυχώς ΔΕΝ…, οπότε σπούδασε, εργάστηκε, απέκτησε, βιώνοντας το αρχαίο ρητό ‘’τα αγαθά κόποις κτώνται’’. 

Ο πατέρας του φορούσε στολή -του άρεσε- τη φόρεσε κι αυτός, αλλά σε άλλο χρώμα.

Αν γινόταν chef, θα γινόταν pastry, διότι έχει μια τεράστια αδυναμία σε καθετί κομψό, ντελικάτο και γλυκό.

Όταν χρειάστηκε -ως προϊστάμενος in the Army- να επιμεληθεί ο ίδιος το φαγητό του προσωπικού, πρωτοπόρησε για την εποχή του, εμπλουτίζοντας το διαιτολόγιό τους με Danish, Strudel, pancakes, στιγμιαίες ομελέτες, φιλέτα μαύρου χοίρου και σολομού, σαλάτες με flakes παρμεζάνας και καραμελωμένους ξηρούς καρπούς και με ότι του “έκανε κλικ” στη γεύση.

Τελευταία συμβουλεύει φίλους του στο χώρο της εστίασης, σχολιάζοντας τη γευστική και οπτική αισθητική των πιάτων, βαδίζοντας επί της αρχής ότι “το μάτι χορταίνει πριν το στομάχι”.

Αγαπάει τη μεξικάνικη κουζίνα –με αυτήν κέρδισε την καρδιά της γυναίκας του- αγάπη την οποία μετέδωσε και στα παιδιά του.

Ακούει μανιωδώς, μόνο από βινύλιο, garage και ψυχεδέλεια, πίνοντας Stoli και τσιμπολογώντας τα ‘’καλύτερα’’.

Τελευταία ζει στο Βόλο, κάνοντας συχνά εξορμήσεις στην Αθήνα, πόλη που λατρεύει και στην οποία έχει ζήσει για χρόνια όμορφες στιγμές και πλούσιες γευστικές εμπειρίες.