Μπαλκόνι στον Παγασητικό, αναμφισβήτητα η καλύτερη θέα της πόλης. Από την υπέροχη αυλή του δίπλα στην εκκλησία της Άλλης Μεριάς, έχεις πιάτο όλη την πόλη και τον κόλπο. Ανοίγει το μάτι σου και συμπαρασύρει και την όρεξη.
Θα διαλέξεις να καθίσεις στην αυλή, είτε στο πλαϊνό πεζούλι για ησυχία, είτε κάτω από τον πλάτανο για δροσιά, είτε στην άκρη με την θέα για πιο ρομαντικά. Βέβαια αν αρχίσει και φυσάει υπάρχει ένα θεματάκι, αλλά όλα ρυθμίζονται.
Θα εξυπηρετηθείς από ευγενέστατο προσωπικό, ομοιόμορφα ντυμένο το οποίο θα σε καθοδηγήσει, για το πως θα κινηθείς στο φαγητό.
Προσοχή οι μερίδες είναι μεγάλες, μην ξεχαστείς και παραγγείλεις όλο τον κατάλογο. Αν και θα θέλεις να το κάνεις, γιατί τα πιάτα του είναι εξαιρετικά. Οπότε μπορείς να κινηθείς με μερίδες στη μέση.
Αν πας μέρα που έχει βάλει σούβλες, μην παραλείψεις το κοντοσούβλι του. Αν είσαι μαθημένος στην πρωτεύουσα το χοιρινό, αν όμως ξέρεις, θα πάρεις πρόβειο. Εξαιρετικά ψημένο και ζουμερό όσο δεν φαντάζεσαι.
Αν προλάβεις, δοκίμασε κότσι μαριναρισμένο με μουστάρδα και μυρωδικά. Λουκούμι. Το αντίπαλο δέος στο ίδιο επίπεδο νοστιμιάς, ακούει στο όνομα οσομπούκο. Μοσχαρίσιο κότσι μαγειρεμένο στα υγρά του μέσα σε λαδόκολλα, μαζί με τομάτα, φέτα και πατάτες.
Ένα πουγκί για το κέντρο δε χάλασε ποτέ κανέναν. Αραβική πίτα με κομμάτια ζουμερού πτηνού, λιωμένα τυριά και μανιτάρια. Ανοίγει την όρεξη. Όπως και το κλασσικό μπουγιουρντί, που βέβαια θα το προτιμούσα ολίγον τι spicy.
Και η φέτα στο φύλλο κρούστας με το μέλι και το μαυροσούσαμο θα σ’ αρέσει αλλά στα ‘’Σκαλάκια’’ ερχόμαστε για κάτι διαφορετικό.
Αν οι τηγανιές είναι η αδυναμία σου, στη ‘’Χαρά’’ θα βρεις τη χαρά σου!!! Δε θα ξέρεις τι να πρωτοδιαλέξεις μιας και έχει αρκετές για όλα τα γούστα. Προτιμάω την old time classic πρασοτηγανιά, αφού βρισκόμαστε στη Θεσσαλία, αλλά και τη μοσχοβίτικη που το χοιρινό κάνει παρέα με πιπεριές και μανιτάρια και σβήνεται σε βότκα.
Για τη μέση επίσης, το εξαιρετικό χοιρινό απάκι με τα μανιτάρια και τα γεμιστά μανιτάρια με ανθότυρο και ροκφόρ, για το τικ παραπάνω.
Σαλάτα δεν θα σου προτείνω, μπορείς και μόνος σου, αν και give ‘’spinach’’ a chance.
Η λίστα κρασιών είναι συμπαθητική και για όλα τα γούστα, αν και εγώ συνοδεύω πάντα με Local street. Ξανθιά και ντόπια.
Με αυτά και μ’ αυτά, θα περάσει η ώρα και θα ζητήσεις λογαριασμό. Θα έρθει υπέροχο γλυκάκι κερασμένο μαζί με τον λογαριασμό που κινείται σε λογικά πλαίσια, για την ποιότητα και την ποσότητα που έφαγες.
Θα χαμογελάσεις, θα σηκωθείς, θα χαιρετήσεις και θα προγραμματίσεις την επόμενη σου επίσκεψη. Μία, ποτέ δεν φτάνει.
Καλού κακού, κάνε μια κράτηση. Η φήμη του έχει εξαπλωθεί και εκτός των ορίων της Μαγνησίας οπότε πρέπει να είσαι καλυμμένος.
Την πόλη του Βόλου έχει τύχει , να την επισκέπτομαι αρκετά συχνά , για διάφορους
λόγους.
Έχω καταλήξει , λοιπόν ότι το καλύτερο εστιατόριο της ευρύτερης περιοχής είναι «τα
σκαλάκια της Χαράς» , διαπίστωση που παίρνει την έγκριση του αγαπητού Jim, οπότε
δεν αμφισβητείται.
Έχει τύχει να πάω με fix menu στα πλαίσια αγώνα, αλλά και με παρέα. Οφείλω να πω ότι σε κάθε
περίπτωση και οποιαδήποτε ώρα της ημέρας μείναμε παραπάνω από ευχαριστημένοι.
Ας ξεκινήσουμε από το σημείο, βρίσκεται στην Άνω Μεριά, το παρκάρισμα είναι
πανεύκολο και θα σας πρότεινα μια βόλτα στην περιοχή πριν κάτσετε για φαγητό.
Η θέα από το εστιατόριο είναι φοβερή, στον εξωτερικό χώρο, υπάρχουν
τραπέζια που, σίγουρα, είναι πιο προνομιούχα και άλλα λίγο πιο πίσω, αλλά όπου και να κάτσετε
δε θα δυσαρεστηθείτε. Ο χώρος εσωτερικά φαίνεται εξίσου προσεγμένος και χαριτωμένος,
αλλά δεν έχει τύχει να καθίσω εκεί. Τα τραπέζια είναι άνετα και μεγάλα, ότι πρέπει
για το φαγητό που θα ακολουθήσει. Οι τουαλέτες καθαρές και περιποιημένες.
Η εξυπηρέτηση σε γενικές γραμμές δεν έχει προβλήματα, οι χρόνοι τηρούνται σωστά, έρχεται κέρασμα στο τέλος δικό τους χειροποίητο γλυκό. Θα ήθελα, ίσως, ένα κλικ παραπάνω στην
προσέγγιση, αλλά σίγουρα δεν αποτελεί θέμα! Το προσωπικό είναι επαρκές για τον χώρο.
Το φαγητό , προφανέστατα είναι ο πρωταγωνιστής, όσες φορές έχω πάει, ότι και αν
έχω δοκιμάσει, πραγματικά, είναι σε πολύ καλό επίπεδο. Το μενού έχει πολλές επιλογές
σε κρεατικά, ορεκτικά και σαλάτες. Τα χύμα ποτά τους είναι αρκετά αξιοπρεπή.
Στην τελευταία μας επίσκεψη, αρχές Ιουλίου’20, 4 άτομα δοκιμάσαμε :
-Σαλάτα ντάκο (6,50ευρώ), με μυζήθρα και καλής ποιότητας ντομάτα , μας κάλυψε
γευστικά.
-πατάτες, κολοκυθάκια και μελιτζάνες τηγανιτά (3,50 ευρώ έκαστη μερίδα)
καλοτηγανισμένα και χωρίς περιττά λάδια.
-τζατζίκι (3,50 ευρώ), όχι πολύ δυνατό για τα γούστα μου, αλλά απαραίτητο
συνοδευτικό για τα τηγανιτά και τα κρεατικά.
-φέτα με μέλι σε φύλλο κρούστας(5,50 ευρώ), κλασικό πιάτο απλά οκ.
-μανιτάρια γεμιστά με ανθότυρο και σος ροκφόρ (7,00 ευρώ), πληθωρικό πιάτο που
εμένα είναι από τα αγαπημένα μου (συνδυασμός μανιταριού-ροκφόρ).
-Μοσχοβίτικη τηγανιά, δηλαδή ψαρονέφρι με πολύχρωμες πιπεριές και μανιτάρια (9,50
ευρώ), το κρέας ήταν απίστευτα καλοψημένο και παρά το γεγονός ότι άλλος ήταν ο
πρωταγωνιστής στα κυρίως, φαγώθηκε μέχρι τέλους.
-Μπούτι αρνίσιο (24 ευρώ), κυρίως πιάτο ημέρας, που μας ενημέρωσαν ότι είναι για 2-
3 άτομα, έλιωνε κυριολεκτικά στο στόμα (δε χρειαστήκαμε τα μαχαίρια μας), γεμιστό με διάφορα
τυριά και πιπεριές, συνοδευόταν από baby πατατούλες και σαλάτα. Αν το πετύχετε,
πραγματικά, πρέπει να το δοκιμάσετε.(το μισό μπήκε σε πακετάκι για το σπίτι)
΄Ηπιαμε ½ κιλού χύμα λευκό κρασάκ , που ήταν καλό, μια πορτοκαλάδα και νερό
εμφιαλωμένο .
Το τελικό πόσο ανά άτομο, ήταν κάτι λιγότερο από 20 ευρώ, αντιλαμβάνεστε, όμως, ότι άνετα
έτρωγε άλλο ένα άτομο, καθώς οι περισσότερες μερίδες είναι τεράστιες. Ίσως , σε
κάποια πιάτα θα μπορούσαν οι τιμές να είναι 1-2ευρώ κάτω, αλλά ο συνδυασμός θέας,
εξυπηρέτησης, ποιότητας και γεύσης τις δικαιολογούν απόλυτα , κατά τη γνώμη μου.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌχι
Μπαλκόνι στον Παγασητικό, αναμφισβήτητα η καλύτερη θέα της πόλης. Από την υπέροχη αυλή του δίπλα στην εκκλησία της Άλλης Μεριάς, έχεις πιάτο όλη την πόλη και τον κόλπο. Ανοίγει το μάτι σου και συμπαρασύρει και την όρεξη.
Θα διαλέξεις να καθίσεις στην αυλή, είτε στο πλαϊνό πεζούλι για ησυχία, είτε κάτω από τον πλάτανο για δροσιά, είτε στην άκρη με την θέα για πιο ρομαντικά. Βέβαια αν αρχίσει και φυσάει υπάρχει ένα θεματάκι, αλλά όλα ρυθμίζονται.
Θα εξυπηρετηθείς από ευγενέστατο προσωπικό, ομοιόμορφα ντυμένο το οποίο θα σε καθοδηγήσει, για το πως θα κινηθείς στο φαγητό.
Προσοχή οι μερίδες είναι μεγάλες, μην ξεχαστείς και παραγγείλεις όλο τον κατάλογο. Αν και θα θέλεις να το κάνεις, γιατί τα πιάτα του είναι εξαιρετικά. Οπότε μπορείς να κινηθείς με μερίδες στη μέση.
Αν πας μέρα που έχει βάλει σούβλες, μην παραλείψεις το κοντοσούβλι του. Αν είσαι μαθημένος στην πρωτεύουσα το χοιρινό, αν όμως ξέρεις, θα πάρεις πρόβειο. Εξαιρετικά ψημένο και ζουμερό όσο δεν φαντάζεσαι.
Αν προλάβεις, δοκίμασε κότσι μαριναρισμένο με μουστάρδα και μυρωδικά. Λουκούμι. Το αντίπαλο δέος στο ίδιο επίπεδο νοστιμιάς, ακούει στο όνομα οσομπούκο. Μοσχαρίσιο κότσι μαγειρεμένο στα υγρά του μέσα σε λαδόκολλα, μαζί με τομάτα, φέτα και πατάτες.
Ένα πουγκί για το κέντρο δε χάλασε ποτέ κανέναν. Αραβική πίτα με κομμάτια ζουμερού πτηνού, λιωμένα τυριά και μανιτάρια. Ανοίγει την όρεξη. Όπως και το κλασσικό μπουγιουρντί, που βέβαια θα το προτιμούσα ολίγον τι spicy.
Και η φέτα στο φύλλο κρούστας με το μέλι και το μαυροσούσαμο θα σ’ αρέσει αλλά στα ‘’Σκαλάκια’’ ερχόμαστε για κάτι διαφορετικό.
Αν οι τηγανιές είναι η αδυναμία σου, στη ‘’Χαρά’’ θα βρεις τη χαρά σου!!! Δε θα ξέρεις τι να πρωτοδιαλέξεις μιας και έχει αρκετές για όλα τα γούστα. Προτιμάω την old time classic πρασοτηγανιά, αφού βρισκόμαστε στη Θεσσαλία, αλλά και τη μοσχοβίτικη που το χοιρινό κάνει παρέα με πιπεριές και μανιτάρια και σβήνεται σε βότκα.
Για τη μέση επίσης, το εξαιρετικό χοιρινό απάκι με τα μανιτάρια και τα γεμιστά μανιτάρια με ανθότυρο και ροκφόρ, για το τικ παραπάνω.
Σαλάτα δεν θα σου προτείνω, μπορείς και μόνος σου, αν και give ‘’spinach’’ a chance.
Η λίστα κρασιών είναι συμπαθητική και για όλα τα γούστα, αν και εγώ συνοδεύω πάντα με Local street. Ξανθιά και ντόπια.
Με αυτά και μ’ αυτά, θα περάσει η ώρα και θα ζητήσεις λογαριασμό. Θα έρθει υπέροχο γλυκάκι κερασμένο μαζί με τον λογαριασμό που κινείται σε λογικά πλαίσια, για την ποιότητα και την ποσότητα που έφαγες.
Θα χαμογελάσεις, θα σηκωθείς, θα χαιρετήσεις και θα προγραμματίσεις την επόμενη σου επίσκεψη. Μία, ποτέ δεν φτάνει.
Καλού κακού, κάνε μια κράτηση. Η φήμη του έχει εξαπλωθεί και εκτός των ορίων της Μαγνησίας οπότε πρέπει να είσαι καλυμμένος.
Την πόλη του Βόλου έχει τύχει , να την επισκέπτομαι αρκετά συχνά , για διάφορους
λόγους.
Έχω καταλήξει , λοιπόν ότι το καλύτερο εστιατόριο της ευρύτερης περιοχής είναι «τα
σκαλάκια της Χαράς» , διαπίστωση που παίρνει την έγκριση του αγαπητού Jim, οπότε
δεν αμφισβητείται.
Έχει τύχει να πάω με fix menu στα πλαίσια αγώνα, αλλά και με παρέα. Οφείλω να πω ότι σε κάθε
περίπτωση και οποιαδήποτε ώρα της ημέρας μείναμε παραπάνω από ευχαριστημένοι.
Ας ξεκινήσουμε από το σημείο, βρίσκεται στην Άνω Μεριά, το παρκάρισμα είναι
πανεύκολο και θα σας πρότεινα μια βόλτα στην περιοχή πριν κάτσετε για φαγητό.
Η θέα από το εστιατόριο είναι φοβερή, στον εξωτερικό χώρο, υπάρχουν
τραπέζια που, σίγουρα, είναι πιο προνομιούχα και άλλα λίγο πιο πίσω, αλλά όπου και να κάτσετε
δε θα δυσαρεστηθείτε. Ο χώρος εσωτερικά φαίνεται εξίσου προσεγμένος και χαριτωμένος,
αλλά δεν έχει τύχει να καθίσω εκεί. Τα τραπέζια είναι άνετα και μεγάλα, ότι πρέπει
για το φαγητό που θα ακολουθήσει. Οι τουαλέτες καθαρές και περιποιημένες.
Η εξυπηρέτηση σε γενικές γραμμές δεν έχει προβλήματα, οι χρόνοι τηρούνται σωστά, έρχεται κέρασμα στο τέλος δικό τους χειροποίητο γλυκό. Θα ήθελα, ίσως, ένα κλικ παραπάνω στην
προσέγγιση, αλλά σίγουρα δεν αποτελεί θέμα! Το προσωπικό είναι επαρκές για τον χώρο.
Το φαγητό , προφανέστατα είναι ο πρωταγωνιστής, όσες φορές έχω πάει, ότι και αν
έχω δοκιμάσει, πραγματικά, είναι σε πολύ καλό επίπεδο. Το μενού έχει πολλές επιλογές
σε κρεατικά, ορεκτικά και σαλάτες. Τα χύμα ποτά τους είναι αρκετά αξιοπρεπή.
Στην τελευταία μας επίσκεψη, αρχές Ιουλίου’20, 4 άτομα δοκιμάσαμε :
-Σαλάτα ντάκο (6,50ευρώ), με μυζήθρα και καλής ποιότητας ντομάτα , μας κάλυψε
γευστικά.
-πατάτες, κολοκυθάκια και μελιτζάνες τηγανιτά (3,50 ευρώ έκαστη μερίδα)
καλοτηγανισμένα και χωρίς περιττά λάδια.
-τζατζίκι (3,50 ευρώ), όχι πολύ δυνατό για τα γούστα μου, αλλά απαραίτητο
συνοδευτικό για τα τηγανιτά και τα κρεατικά.
-φέτα με μέλι σε φύλλο κρούστας(5,50 ευρώ), κλασικό πιάτο απλά οκ.
-μανιτάρια γεμιστά με ανθότυρο και σος ροκφόρ (7,00 ευρώ), πληθωρικό πιάτο που
εμένα είναι από τα αγαπημένα μου (συνδυασμός μανιταριού-ροκφόρ).
-Μοσχοβίτικη τηγανιά, δηλαδή ψαρονέφρι με πολύχρωμες πιπεριές και μανιτάρια (9,50
ευρώ), το κρέας ήταν απίστευτα καλοψημένο και παρά το γεγονός ότι άλλος ήταν ο
πρωταγωνιστής στα κυρίως, φαγώθηκε μέχρι τέλους.
-Μπούτι αρνίσιο (24 ευρώ), κυρίως πιάτο ημέρας, που μας ενημέρωσαν ότι είναι για 2-
3 άτομα, έλιωνε κυριολεκτικά στο στόμα (δε χρειαστήκαμε τα μαχαίρια μας), γεμιστό με διάφορα
τυριά και πιπεριές, συνοδευόταν από baby πατατούλες και σαλάτα. Αν το πετύχετε,
πραγματικά, πρέπει να το δοκιμάσετε.(το μισό μπήκε σε πακετάκι για το σπίτι)
΄Ηπιαμε ½ κιλού χύμα λευκό κρασάκ , που ήταν καλό, μια πορτοκαλάδα και νερό
εμφιαλωμένο .
Το τελικό πόσο ανά άτομο, ήταν κάτι λιγότερο από 20 ευρώ, αντιλαμβάνεστε, όμως, ότι άνετα
έτρωγε άλλο ένα άτομο, καθώς οι περισσότερες μερίδες είναι τεράστιες. Ίσως , σε
κάποια πιάτα θα μπορούσαν οι τιμές να είναι 1-2ευρώ κάτω, αλλά ο συνδυασμός θέας,
εξυπηρέτησης, ποιότητας και γεύσης τις δικαιολογούν απόλυτα , κατά τη γνώμη μου.