Με αρκετά χρόνια στην πλάτη του αυτός ο ιδιαίτερης αισθητικής χώρος έχει κερδίσει το κοινό του Βόλου. Είτε για το απαραίτητο lunch break νωρίς το απόγευμα, είτε για ένα δημιουργικό δείπνο συνοδεία μιας αρκετά μεγάλης λίστας κρασιών από εγχώριους και μη αμπελώνες.
Με κυρίαρχα στοιχεία την πέτρα και το μέταλλο, βιομηχανικά φωτιστικά, μεγάλη μπάρα, προθήκες κρασιών όμορφα τοποθετημένες σε διάφορα σημεία του χώρου, ευρύχωρα τραπέζια και ποικιλία αναπαυτικών καθισμάτων, αυτό το bar restaurant στη άκρη της Κονταράτου σε ανεβάζει με την είσοδο, σου φτιάχνει τη διάθεση και σε προδιαθέτει ότι θα περάσεις ευχάριστα και θα γευτείς όμορφες δημιουργίες με βάση τις αυστηρά επιλεγμένες πρώτες ύλες από όλη την Ελλάδα.
Ξεκινήσαμε με ζεστό ατομικό καρβελάκι συνοδεία ανάλαφρης mouse ταραμά, βομβαρδισμένης από κόκκους κόκκινου πιπεριού για την απαραίτητη ένταση.
Συνοδεύσαμε το δείπνο μας με την κλασσική Μαλαγουζιά από κτήμα του ΒΔ άκρου της χώρας, με τρομερή επίγευση, εξαιρετική ισορροπία και φινέτσα, ελαφρά έντονη με αρώματα εσπεριδοειδών, βοτάνων και λουλουδιών.
Προσεγμένα φτιαγμένο το tartare σολομού, ελάχιστα όξινο, με το αβοκάντο να δίνει μια απαλή βουτυρένια γεύση στο ψάρι που ισορροπούσε όμορφα με τα μυρωδικά, γεμάτη η γεύση της σαρκώδους μελιτζάνας με το εσωτερικό της να κρύβει νόστιμη τριμμένη φέτα και ψιλοκομμένη ντομάτα, εξαιρετικά τα τρίγωνα φέτας, καλυμμένα με τραγανή κρούστα, φιλέ αμυγδάλου και λουσμένα από ανθόμελο, αρκετά επίπεδη και στεγνή η σαλάτα με τις πρασινάδες και τα σύκα, κέρδιζε σε ένταση από τα flakes καπνιστού τυριού και των καρυδιών αλλά έχανε αρκετά από την ελάχιστη vinaigrette.
Υπόδειγμα καπνίσματος η χοιρινή, όμορφα τα αρώματα του ξύλου, εξαιρετικό ψήσιμο για να μείνει ζουμερή μέχρι την τελευταία μπουκιά, ωραία η συνοδευτική μαγιονέζα τρούφας χωρίς να καλύπτει τον κυρίαρχο του πιάτου, ωραία σωταρισμένα τα μανιτάρια αλλά το πιάτο χρειαζόταν το κλασσικό άμυλο σε μια περίτεχνη εκδοχή.
Απίθανη η σκέψη για τη σύνθεση του πιάτου με τον σολομό, το πράσο και τις πέννες και το τέλειωμα με σαμπάνια, γεύση από άλλη διάσταση, μερίδα δε που άνετα κάλυπτε δύο άτομα.
Άψογα δουλεμένα τα φρέσκα panzerotti (πιτάκια από pasta, κάτι σα μικρό calzone), γεμισμένα με βελουδένια ricotta, σπανάκι και ελαφρά αρωματικό pesto ρόκας.
Τέλος, αρκετά μπερδεμένο σε γεύση και ένταση με πολλά ανεβοκατεβάσματα στην κάθε μπουκιά το πιάτο με τα πουγκάκια με αχλάδι και ιταλικό ημίσκληρο τυρί, sauce από gorgonzola και καρύδια.
Οι τιμές είναι αξιοπρεπέστατες αν συνυπολογίσεις φρέσκες πρώτες ύλες εξυπηρέτηση και περιβάλλον. Κάποιες ετικέτες της κάβας είναι υπερτιμημένες αλλά αυτό δεν επηρεάζει το συνολικό αποτέλεσμα.
Το ‘’Πλαγίως’’ σε κερδίζει και σίγουρα θες να το ξαναεπισκεφτείς. Αν και στην αρχή με προβλημάτισε η πληθώρα των πιάτων, στο τέλος έφυγα ικανοποιημένος από τα περισσότερα πιάτα που δοκίμασα.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌχι
Με αρκετά χρόνια στην πλάτη του αυτός ο ιδιαίτερης αισθητικής χώρος έχει κερδίσει το κοινό του Βόλου. Είτε για το απαραίτητο lunch break νωρίς το απόγευμα, είτε για ένα δημιουργικό δείπνο συνοδεία μιας αρκετά μεγάλης λίστας κρασιών από εγχώριους και μη αμπελώνες.
Με κυρίαρχα στοιχεία την πέτρα και το μέταλλο, βιομηχανικά φωτιστικά, μεγάλη μπάρα, προθήκες κρασιών όμορφα τοποθετημένες σε διάφορα σημεία του χώρου, ευρύχωρα τραπέζια και ποικιλία αναπαυτικών καθισμάτων, αυτό το bar restaurant στη άκρη της Κονταράτου σε ανεβάζει με την είσοδο, σου φτιάχνει τη διάθεση και σε προδιαθέτει ότι θα περάσεις ευχάριστα και θα γευτείς όμορφες δημιουργίες με βάση τις αυστηρά επιλεγμένες πρώτες ύλες από όλη την Ελλάδα.
Ξεκινήσαμε με ζεστό ατομικό καρβελάκι συνοδεία ανάλαφρης mouse ταραμά, βομβαρδισμένης από κόκκους κόκκινου πιπεριού για την απαραίτητη ένταση.
Συνοδεύσαμε το δείπνο μας με την κλασσική Μαλαγουζιά από κτήμα του ΒΔ άκρου της χώρας, με τρομερή επίγευση, εξαιρετική ισορροπία και φινέτσα, ελαφρά έντονη με αρώματα εσπεριδοειδών, βοτάνων και λουλουδιών.
Προσεγμένα φτιαγμένο το tartare σολομού, ελάχιστα όξινο, με το αβοκάντο να δίνει μια απαλή βουτυρένια γεύση στο ψάρι που ισορροπούσε όμορφα με τα μυρωδικά, γεμάτη η γεύση της σαρκώδους μελιτζάνας με το εσωτερικό της να κρύβει νόστιμη τριμμένη φέτα και ψιλοκομμένη ντομάτα, εξαιρετικά τα τρίγωνα φέτας, καλυμμένα με τραγανή κρούστα, φιλέ αμυγδάλου και λουσμένα από ανθόμελο, αρκετά επίπεδη και στεγνή η σαλάτα με τις πρασινάδες και τα σύκα, κέρδιζε σε ένταση από τα flakes καπνιστού τυριού και των καρυδιών αλλά έχανε αρκετά από την ελάχιστη vinaigrette.
Υπόδειγμα καπνίσματος η χοιρινή, όμορφα τα αρώματα του ξύλου, εξαιρετικό ψήσιμο για να μείνει ζουμερή μέχρι την τελευταία μπουκιά, ωραία η συνοδευτική μαγιονέζα τρούφας χωρίς να καλύπτει τον κυρίαρχο του πιάτου, ωραία σωταρισμένα τα μανιτάρια αλλά το πιάτο χρειαζόταν το κλασσικό άμυλο σε μια περίτεχνη εκδοχή.
Απίθανη η σκέψη για τη σύνθεση του πιάτου με τον σολομό, το πράσο και τις πέννες και το τέλειωμα με σαμπάνια, γεύση από άλλη διάσταση, μερίδα δε που άνετα κάλυπτε δύο άτομα.
Άψογα δουλεμένα τα φρέσκα panzerotti (πιτάκια από pasta, κάτι σα μικρό calzone), γεμισμένα με βελουδένια ricotta, σπανάκι και ελαφρά αρωματικό pesto ρόκας.
Τέλος, αρκετά μπερδεμένο σε γεύση και ένταση με πολλά ανεβοκατεβάσματα στην κάθε μπουκιά το πιάτο με τα πουγκάκια με αχλάδι και ιταλικό ημίσκληρο τυρί, sauce από gorgonzola και καρύδια.
Οι τιμές είναι αξιοπρεπέστατες αν συνυπολογίσεις φρέσκες πρώτες ύλες εξυπηρέτηση και περιβάλλον. Κάποιες ετικέτες της κάβας είναι υπερτιμημένες αλλά αυτό δεν επηρεάζει το συνολικό αποτέλεσμα.
Το ‘’Πλαγίως’’ σε κερδίζει και σίγουρα θες να το ξαναεπισκεφτείς. Αν και στην αρχή με προβλημάτισε η πληθώρα των πιάτων, στο τέλος έφυγα ικανοποιημένος από τα περισσότερα πιάτα που δοκίμασα.