Με μια λέξη: Μοναδικό! Μαγαζιά σαν το ΤΑΞΙΔΕΥΟΝΤΑΣ αποδεικνύουν ότι σε μια φαινομενικά ταπεινή συνοικιακή ψαροταβέρνα μπορείς να βρεις μοναδική ποικιλία παρασκευών και γεύσεων, να φας εξαιρετικά και ταυτόχρονα πολύ ελαφρά, γλείφοντας κυριολεκτικά τα δάχτυλά σου. Μήπως φταίει η θέση; Δεν μπορώ να το πω, γιατί το Κερατσίνι, όπως η Δραπετσώνα, τα Ταμπούρια, το Πέραμα και τόσες άλλες γειτονιές του Πειραιά, είναι ανέκαθεν γνωστές για τα πολλά ωραία ταβερνάκια τους. Η οδός Πλάτωνος από την άλλη δεν είναι κανένα δρομάκι, έχει μπόλικες ταβέρνες αριστερά και δεξιά, ίσως την πρώτη φορά χρειαστείτε το GPS για να τη βρείτε, τη δεύτερη θα πάτε με κλειστά μάτια. Το ΤΑΞΙΔΕΥΟΝΤΑΣ είναι, το παρκάρισμα (προσοχή: περνάνε λεωφορεία της γραμμής!) μεσαίου βαθμού δυσκολίας (5 στα 10). Διαστάσεις και στήσιμο όπως οι περισσότερες ψαροταβέρνες Πειραιά και περιχώρων. Ο μέσα χώρος είναι πιο μεγάλος, έχει κλασσικό κυκλαδίτικο διάκοσμο σε άσπρο μπλε, είναι πολύ φροντισμένος, με δίχτυα και όστρακα στο ταβάνι, το ότι το μαγαζί κοντεύει να κλείσει τα είκοσι δεν του φαίνεται καθόλου μα καθόλου. Στο βάθος η κουζίνα, από την οποία όμως δεν βγαίνουν μυρωδιές. Στην άλλη άκρη οι υποδειγματικά καθαρές τουαλέτες. Ο έξω χώρος παίρνει δύο σειρές τραπεζιών και κλείνει με νάιλον, όταν ο καιρός το επιβάλλει. Το σύνολο πεντακάθαρο. Πελατεία όλων των στρωμάτων και ηλικιών, ως επί το πλείστον περίοικοι, γενικότερα Πειραιώτες και ψαγμένοι τύποι από πιο μακριά – σαν την αφεντιά μου. Να προσθέσω ότι εδώ και αρκετά χρόνια λειτουργεί στη Νέα Ερυθραία το αδελφάκι ΤΑΞΙΔΕΥΟΝΤΑΣ ΣΤΑ ΒΟΡΕΙΑ.
Εντυπωσιακό πραγματικά το σέρβις. Όλα τα παιδιά θαρρείς και διαγωνίζονται μεταξύ τους ποιος θα είναι πιο σωστός, εύστροφος, εξυπηρετικός, άνετος, χιουμορίστας, ευγενικός, κέρδος για την επιχείρηση.
Μόλις καθίσεις έρχονται ποτήρια και σερβίτσια, νερό βρυσούλεν παγωμένο, που μόλις φθάσει η κανάτα στη μέση ανανεώνεται, ψωμί φρυγανισμένο και ένα μπολ με 12-15 (όχι 4 όπως αλλού) ελιές (όχι ελίτσες) με το ωραίο τους λαδάκι (όχι στεγνές) και ριγανίτσα (όχι ορφανές) από πάνω. Καλή αρχή! Η συνέχεια απογειωτική. Ο κατάλογος όσο εκτενής και αναλυτικός χρειάζεται, καλογραμμένος και σωστά ταξινομημένος σε ορεκτικά, θαλασσινούς μεζέδες, σαλατικά, οστρακοειδή, μικρά και μεγάλα ψάρια κτλ. Προσοχή! Συνήθως υπάρχει και ένας επιπλέον μικρότερος κατάλογος, ο οποίος αξίζει την προσοχή σας, καθώς περιέχει έξτρα προτάσεις και θα μπορούσε από μόνος του να καλύψει τις προσφορές μιας μικρής ουζερί. Συμβουλή: Μη βιαστείτε να παραγγείλετε και μην πάρετε με την πρώτη πολλά, εγώ πάντα αφήνω κάτι για ρελάνς, ανάλογα με το τι τραβά η όρεξή μου λίγο πριν σφυρίξω λήξη.
Μετά από πολλές επισκέψεις στο ΤΑΞΙΔΕΥΟΝΤΑΣ έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι δύσκολα θα βρεθεί κάτι που δεν θα σας ικανοποιήσει. Στα must προκαταρκτικά σίγουρα η ντομάτα ΤΑΞΙΔΕΥΟΝΤΑΣ (ξεφλουδισμένη, σε ροδέλες με κάπαρη), η σαλάτα με αρμύρες, το καπνιστό σκουμπρί, ο παστουρμάς θαλάσσης, τα όστρακα ημέρας, η ρεγγοσαλάτα και το χταπόδι (στα κάρβουνα ή τηγανιτό). Από εκεί και πέρα ό, τι τραβά η όρεξή σας, είτε μεγάλο ψάρι (το σλόγκαν του μαγαζιού «Τα πιο φρέσκα κολυμπούν στη θάλασσα» ανταποκρίνεται 100% στην αλήθεια) είτε κάποια θαλασσινή μακαρονάδα ή ένα ριζότο με μελάνη σουπιάς, ζητήστε και τη συμβουλή των παιδιών που εξυπηρετούν το τραπέζι σας. Το ΤΑΞΙΔΕΥΟΝΤΑΣ ειδικεύεται στο ούζο. Αν είστε fan του είδους, ζητήστε το “Αφροδίτη”, το ούζο που έπινε ο Ωνάσης. Πραγματικά αλλιώτικο, απλώς λίγο βαρύ. Εναλλακτική λύση το καζανιστό Στουπάκη. Κρασί επίσης καλό, αλλά και μπύρα ΝΗΣΟΣ pilsner. Στο τέλος σάς περιμένει τριλογία κεράσματος: πρώτα ένα σορμπεδάκι, για να καθαρίσει η γεύση, κατόπιν ποικιλία χειροποίητων γλυκών, στο τέλος ένα χωνευτικό λικέρ μαστίχας. Α, ξέχασα! Μαζί με το λογαριασμό προσφέρεται τσιχλίτσα. Οι τύποι δεν παίζονται! Το ΤΑΞΙΔΕΥΟΝΤΑΣ δεν είναι φθηνομάγαζο, αξίζει όμως και το τελευταίο ευρώ που θα σας χρεώσει. Με πολλά θαλασσινά και σαλατικά θα δώσετε γύρω στα 25 ευρώ το άτομο, με μεγάλο ψάρι θα ανεβείτε στα 35. Εννοείται ότι αν είστε μεγάλη παρέα θα το ευχαριστηθείτε περισσότερο και θα πληρώσετε λιγότερα. Γι’ αυτό λοιπόν οργανωθείτε και κατηφορίστε κατά Κερατσίνι μεριά. Θα με θυμηθείτε! Ασυζητητί τρία αστέρια (= υπερσουπεραριστα) στο σύστημα fratello, μην σκέπτεστε πόση απόσταση έχετε να διανύσετε.
Σε αυτή την κριτική θα γράψω λες και πρόκειται για το σπίτι μου.
Το Ταξιδεύοντας το επισκέπτομαι, σίγουρα, 4-5 φορές, μπορεί και περισσότερες τώρα που το σκέφτομαι, τον χρόνο, εδώ και αρκετά χρόνια. Νιώθω τόσο οικεία με το περιβάλλον και τα παιδιά που το έχουν που μου είναι δύσκολο να βάλω σε τάξη τις σκέψεις και το συναίσθημά μου …
Να μιλήσω για τα πιάτα τους; Τα αμέσως φρεσκότερα ψάρια κολυμπούν στη θάλασσα.
Νομίζω πως ο χαρακτηρισμός “Ατόφια ελληνική, θαλασσινή κουζίνα … όπως παλιά” τους χαρακτηρίζει. Δίνουν έμφαση στο φρέσκο ψάρι, ενώ σέβονται και αναδεικνύουν πολύ τα λεγόμενα “δεύτερης” και “τρίτης” διαλογής. Να τα φάτε φιλεταρισμένα, θα πάθετε πλάκα.
Ποια είναι τα αγαπημένα μου πιάτα τα οποία και προτείνω;
Σίγουρα τη ντομάτα Ταξιδεύοντας. Αποφλοιωμένη, σε ροδέλες, με κάππαρη, κρίταμα, χοντρό αλάτι και υπέροχο φρουτώδες ελαιόλαδο. Από εκεί θα ξεκινήσετε. Συνεχίστε με τη γαριδόψιχα, η οποία ανταγωνίζεται την καραβιδόψιχα και είναι αρκετά φθηνότερη.
Η φιλεταρισμένη σαρδέλα τους τρώγεται σαν σνακ, μία μερίδα δεν είναι, ποτέ, αρκετή. Από τα τελευταία hit τους είναι και το ψάρι φρικασέ, αν και την τελευταία φορά υπερίσχυσε το σέλινο κι όχι το μαρούλι. Προτείνεται ανεπιφύλακτα σε όσους τρελαίνονται για λεμονάτες γεύσεις.
Το χταπόδι τους πάλι, όπως λέει η παρέα … Θυμίζει μπριζόλα (με την καλή έννοια), εγώ πάλι θα προτείνω γύρο aka σκουμπρί καπνιστό, και από αυτό θέλω μια μερίδα αποκλειστικά για μένα οπότε αν θέλετε να δοκιμάσετε να παραγγείλετε τη δική σας. Για το τέλος φροντίζω να κρατήσω χώρο για τη γαριδομακαρονάδα (11 ευρώ/άτομο). Νόστιμη σάλτσα, άφθονες γαρίδες, μου αρέσει να προσθέτω λίγο τυρί και πιπέρι και φεύγω σφαίρα για το κέρασμα των γλυκών.
Πριν εμφανιστεί η πιατέλα με τα γλυκά θα προσφέρουν, πρώτα, σφηνάκια γρανίτας λεμονιού (υπέροχα δροσιστικά) ενώ θα ακολουθήσει λιαστό κρασί ή μαστίχα. Και αν τους ζητήσεις και δεύτερο καραφάκι,όχι δε θα πουν κι ευχαρίστως θα σου φέρουν.
Τι γλυκά θα κεράσουν; Ολόφρεσκο, σπιτικό τσίζκεικ, ακόμη θυμάμαι το ταπεράκι που ζήτησε και πήρε η αδελφή μου για το σπίτι. Κορμό σοκολάτας με σος καραμέλας στην κορυφή και πορτοκαλόπιτα. Το εκμέκ έχει αντικαταστήσει πλέον το προφιτερόλ αλλά οι πληροφορίες μου λένε ότι, κατ’ εξαίρεση, το ετοιμάζουν για τη φίλη q-ρία (τρελαίνεται γιαυτό) η οποία συχνάζει εκεί, ίσως, περισσότερο κι από μένα!
Η εξυπηρέτηση είναι υπεράριστη. Μόνο στο Ταξιδεύοντας και στο Oroscopo εγώ, προσωπικά, νιώθω έτσι. Η επιχείρηση τρέχει από το 2002, ενώ το αδερφάκι τους στη Νέα Ερυθραία από το 2014.
Κώστας και Θανάσης, γνώστες και με μεράκι. Ασχολούνται με πάθος, και έχουν εκπαιδεύσει και το προσωπικό τους με τα ίδια standards. Πίσω τους ο Φίλιππος και ο Ιωάννης, τους θυμάμαι πολλά χρόνια πλέον να ανήκουν στο team.
Να σημειώσω εδώ πως, λόγω covid-19, τηρούν σχολαστικά όλα τα μέτρα. Μάσκες που δεν αποχωρίζεται κανείς από το προσωπικό, αντισηπτικά σε κάθε τραπέζι και αποστάσεις μεταξύ των τραπεζιών. Σημειώνω χαρακτηριστικά πως την 28η Οκτωβρίου, παρέα 6 ατόμων καθίσαμε σε 4+2. Δεν παίζουν με κάτι τέτοια, όσο και αν μειώνεται η χωρητικότητά τους, άρα και το πιθανό κέρδος.
Για τον χώρο δεν θα πω πολλά, γιατί δε δίνω και τόση σημασία. Τον Σεπτέμβριο του 2020 έκαναν κάποιες αισθητικές παρεμβάσεις, τη χαρακτηρίζω ψαροταβέρνα. Πειραιώτικη ψαροταβέρνα.
Πεντακάθαρος χώρος, σε μπλε τόνο και με τζαμαρίες. Δεν θα πάτε για αυτόν. Θα πάτε για όλους τους παραπάνω λόγους που ανέφερα.
Το κόστος μπορεί να σας φανεί αλμυρό, όμως ακούστε και τις προτάσεις τους, σίγουρα ξέρουν κάτι παραπάνω!
Stay tuned καθώς στο επόμενο διάστημα, αφού επανέλθουμε στην κανονικότητα, πιθανότατα να το επισκεφθείτε και εσείς αφού πήρε το αυτί μου ότι το Eatingout κάτι καλό “μαγειρεύει” με διαγωνισμούς κι έπαθλα!
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌχι
Με μια λέξη: Μοναδικό! Μαγαζιά σαν το ΤΑΞΙΔΕΥΟΝΤΑΣ αποδεικνύουν ότι σε μια φαινομενικά ταπεινή συνοικιακή ψαροταβέρνα μπορείς να βρεις μοναδική ποικιλία παρασκευών και γεύσεων, να φας εξαιρετικά και ταυτόχρονα πολύ ελαφρά, γλείφοντας κυριολεκτικά τα δάχτυλά σου. Μήπως φταίει η θέση; Δεν μπορώ να το πω, γιατί το Κερατσίνι, όπως η Δραπετσώνα, τα Ταμπούρια, το Πέραμα και τόσες άλλες γειτονιές του Πειραιά, είναι ανέκαθεν γνωστές για τα πολλά ωραία ταβερνάκια τους. Η οδός Πλάτωνος από την άλλη δεν είναι κανένα δρομάκι, έχει μπόλικες ταβέρνες αριστερά και δεξιά, ίσως την πρώτη φορά χρειαστείτε το GPS για να τη βρείτε, τη δεύτερη θα πάτε με κλειστά μάτια. Το ΤΑΞΙΔΕΥΟΝΤΑΣ είναι, το παρκάρισμα (προσοχή: περνάνε λεωφορεία της γραμμής!) μεσαίου βαθμού δυσκολίας (5 στα 10). Διαστάσεις και στήσιμο όπως οι περισσότερες ψαροταβέρνες Πειραιά και περιχώρων. Ο μέσα χώρος είναι πιο μεγάλος, έχει κλασσικό κυκλαδίτικο διάκοσμο σε άσπρο μπλε, είναι πολύ φροντισμένος, με δίχτυα και όστρακα στο ταβάνι, το ότι το μαγαζί κοντεύει να κλείσει τα είκοσι δεν του φαίνεται καθόλου μα καθόλου. Στο βάθος η κουζίνα, από την οποία όμως δεν βγαίνουν μυρωδιές. Στην άλλη άκρη οι υποδειγματικά καθαρές τουαλέτες. Ο έξω χώρος παίρνει δύο σειρές τραπεζιών και κλείνει με νάιλον, όταν ο καιρός το επιβάλλει. Το σύνολο πεντακάθαρο. Πελατεία όλων των στρωμάτων και ηλικιών, ως επί το πλείστον περίοικοι, γενικότερα Πειραιώτες και ψαγμένοι τύποι από πιο μακριά – σαν την αφεντιά μου. Να προσθέσω ότι εδώ και αρκετά χρόνια λειτουργεί στη Νέα Ερυθραία το αδελφάκι ΤΑΞΙΔΕΥΟΝΤΑΣ ΣΤΑ ΒΟΡΕΙΑ.
Εντυπωσιακό πραγματικά το σέρβις. Όλα τα παιδιά θαρρείς και διαγωνίζονται μεταξύ τους ποιος θα είναι πιο σωστός, εύστροφος, εξυπηρετικός, άνετος, χιουμορίστας, ευγενικός, κέρδος για την επιχείρηση.
Μόλις καθίσεις έρχονται ποτήρια και σερβίτσια, νερό βρυσούλεν παγωμένο, που μόλις φθάσει η κανάτα στη μέση ανανεώνεται, ψωμί φρυγανισμένο και ένα μπολ με 12-15 (όχι 4 όπως αλλού) ελιές (όχι ελίτσες) με το ωραίο τους λαδάκι (όχι στεγνές) και ριγανίτσα (όχι ορφανές) από πάνω. Καλή αρχή! Η συνέχεια απογειωτική. Ο κατάλογος όσο εκτενής και αναλυτικός χρειάζεται, καλογραμμένος και σωστά ταξινομημένος σε ορεκτικά, θαλασσινούς μεζέδες, σαλατικά, οστρακοειδή, μικρά και μεγάλα ψάρια κτλ. Προσοχή! Συνήθως υπάρχει και ένας επιπλέον μικρότερος κατάλογος, ο οποίος αξίζει την προσοχή σας, καθώς περιέχει έξτρα προτάσεις και θα μπορούσε από μόνος του να καλύψει τις προσφορές μιας μικρής ουζερί. Συμβουλή: Μη βιαστείτε να παραγγείλετε και μην πάρετε με την πρώτη πολλά, εγώ πάντα αφήνω κάτι για ρελάνς, ανάλογα με το τι τραβά η όρεξή μου λίγο πριν σφυρίξω λήξη.
Μετά από πολλές επισκέψεις στο ΤΑΞΙΔΕΥΟΝΤΑΣ έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι δύσκολα θα βρεθεί κάτι που δεν θα σας ικανοποιήσει. Στα must προκαταρκτικά σίγουρα η ντομάτα ΤΑΞΙΔΕΥΟΝΤΑΣ (ξεφλουδισμένη, σε ροδέλες με κάπαρη), η σαλάτα με αρμύρες, το καπνιστό σκουμπρί, ο παστουρμάς θαλάσσης, τα όστρακα ημέρας, η ρεγγοσαλάτα και το χταπόδι (στα κάρβουνα ή τηγανιτό). Από εκεί και πέρα ό, τι τραβά η όρεξή σας, είτε μεγάλο ψάρι (το σλόγκαν του μαγαζιού «Τα πιο φρέσκα κολυμπούν στη θάλασσα» ανταποκρίνεται 100% στην αλήθεια) είτε κάποια θαλασσινή μακαρονάδα ή ένα ριζότο με μελάνη σουπιάς, ζητήστε και τη συμβουλή των παιδιών που εξυπηρετούν το τραπέζι σας. Το ΤΑΞΙΔΕΥΟΝΤΑΣ ειδικεύεται στο ούζο. Αν είστε fan του είδους, ζητήστε το “Αφροδίτη”, το ούζο που έπινε ο Ωνάσης. Πραγματικά αλλιώτικο, απλώς λίγο βαρύ. Εναλλακτική λύση το καζανιστό Στουπάκη. Κρασί επίσης καλό, αλλά και μπύρα ΝΗΣΟΣ pilsner. Στο τέλος σάς περιμένει τριλογία κεράσματος: πρώτα ένα σορμπεδάκι, για να καθαρίσει η γεύση, κατόπιν ποικιλία χειροποίητων γλυκών, στο τέλος ένα χωνευτικό λικέρ μαστίχας. Α, ξέχασα! Μαζί με το λογαριασμό προσφέρεται τσιχλίτσα. Οι τύποι δεν παίζονται! Το ΤΑΞΙΔΕΥΟΝΤΑΣ δεν είναι φθηνομάγαζο, αξίζει όμως και το τελευταίο ευρώ που θα σας χρεώσει. Με πολλά θαλασσινά και σαλατικά θα δώσετε γύρω στα 25 ευρώ το άτομο, με μεγάλο ψάρι θα ανεβείτε στα 35. Εννοείται ότι αν είστε μεγάλη παρέα θα το ευχαριστηθείτε περισσότερο και θα πληρώσετε λιγότερα. Γι’ αυτό λοιπόν οργανωθείτε και κατηφορίστε κατά Κερατσίνι μεριά. Θα με θυμηθείτε! Ασυζητητί τρία αστέρια (= υπερσουπεραριστα) στο σύστημα fratello, μην σκέπτεστε πόση απόσταση έχετε να διανύσετε.
Σε αυτή την κριτική θα γράψω λες και πρόκειται για το σπίτι μου.
Το Ταξιδεύοντας το επισκέπτομαι, σίγουρα, 4-5 φορές, μπορεί και περισσότερες τώρα που το σκέφτομαι, τον χρόνο, εδώ και αρκετά χρόνια. Νιώθω τόσο οικεία με το περιβάλλον και τα παιδιά που το έχουν που μου είναι δύσκολο να βάλω σε τάξη τις σκέψεις και το συναίσθημά μου …
Να μιλήσω για τα πιάτα τους; Τα αμέσως φρεσκότερα ψάρια κολυμπούν στη θάλασσα.
Νομίζω πως ο χαρακτηρισμός “Ατόφια ελληνική, θαλασσινή κουζίνα … όπως παλιά” τους χαρακτηρίζει. Δίνουν έμφαση στο φρέσκο ψάρι, ενώ σέβονται και αναδεικνύουν πολύ τα λεγόμενα “δεύτερης” και “τρίτης” διαλογής. Να τα φάτε φιλεταρισμένα, θα πάθετε πλάκα.
Ποια είναι τα αγαπημένα μου πιάτα τα οποία και προτείνω;
Σίγουρα τη ντομάτα Ταξιδεύοντας. Αποφλοιωμένη, σε ροδέλες, με κάππαρη, κρίταμα, χοντρό αλάτι και υπέροχο φρουτώδες ελαιόλαδο. Από εκεί θα ξεκινήσετε. Συνεχίστε με τη γαριδόψιχα, η οποία ανταγωνίζεται την καραβιδόψιχα και είναι αρκετά φθηνότερη.
Η φιλεταρισμένη σαρδέλα τους τρώγεται σαν σνακ, μία μερίδα δεν είναι, ποτέ, αρκετή. Από τα τελευταία hit τους είναι και το ψάρι φρικασέ, αν και την τελευταία φορά υπερίσχυσε το σέλινο κι όχι το μαρούλι. Προτείνεται ανεπιφύλακτα σε όσους τρελαίνονται για λεμονάτες γεύσεις.
Το χταπόδι τους πάλι, όπως λέει η παρέα … Θυμίζει μπριζόλα (με την καλή έννοια), εγώ πάλι θα προτείνω γύρο aka σκουμπρί καπνιστό, και από αυτό θέλω μια μερίδα αποκλειστικά για μένα οπότε αν θέλετε να δοκιμάσετε να παραγγείλετε τη δική σας. Για το τέλος φροντίζω να κρατήσω χώρο για τη γαριδομακαρονάδα (11 ευρώ/άτομο). Νόστιμη σάλτσα, άφθονες γαρίδες, μου αρέσει να προσθέτω λίγο τυρί και πιπέρι και φεύγω σφαίρα για το κέρασμα των γλυκών.
Πριν εμφανιστεί η πιατέλα με τα γλυκά θα προσφέρουν, πρώτα, σφηνάκια γρανίτας λεμονιού (υπέροχα δροσιστικά) ενώ θα ακολουθήσει λιαστό κρασί ή μαστίχα. Και αν τους ζητήσεις και δεύτερο καραφάκι,όχι δε θα πουν κι ευχαρίστως θα σου φέρουν.
Τι γλυκά θα κεράσουν; Ολόφρεσκο, σπιτικό τσίζκεικ, ακόμη θυμάμαι το ταπεράκι που ζήτησε και πήρε η αδελφή μου για το σπίτι. Κορμό σοκολάτας με σος καραμέλας στην κορυφή και πορτοκαλόπιτα. Το εκμέκ έχει αντικαταστήσει πλέον το προφιτερόλ αλλά οι πληροφορίες μου λένε ότι, κατ’ εξαίρεση, το ετοιμάζουν για τη φίλη q-ρία (τρελαίνεται γιαυτό) η οποία συχνάζει εκεί, ίσως, περισσότερο κι από μένα!
Η εξυπηρέτηση είναι υπεράριστη. Μόνο στο Ταξιδεύοντας και στο Oroscopo εγώ, προσωπικά, νιώθω έτσι. Η επιχείρηση τρέχει από το 2002, ενώ το αδερφάκι τους στη Νέα Ερυθραία από το 2014.
Κώστας και Θανάσης, γνώστες και με μεράκι. Ασχολούνται με πάθος, και έχουν εκπαιδεύσει και το προσωπικό τους με τα ίδια standards. Πίσω τους ο Φίλιππος και ο Ιωάννης, τους θυμάμαι πολλά χρόνια πλέον να ανήκουν στο team.
Να σημειώσω εδώ πως, λόγω covid-19, τηρούν σχολαστικά όλα τα μέτρα. Μάσκες που δεν αποχωρίζεται κανείς από το προσωπικό, αντισηπτικά σε κάθε τραπέζι και αποστάσεις μεταξύ των τραπεζιών. Σημειώνω χαρακτηριστικά πως την 28η Οκτωβρίου, παρέα 6 ατόμων καθίσαμε σε 4+2. Δεν παίζουν με κάτι τέτοια, όσο και αν μειώνεται η χωρητικότητά τους, άρα και το πιθανό κέρδος.
Για τον χώρο δεν θα πω πολλά, γιατί δε δίνω και τόση σημασία. Τον Σεπτέμβριο του 2020 έκαναν κάποιες αισθητικές παρεμβάσεις, τη χαρακτηρίζω ψαροταβέρνα. Πειραιώτικη ψαροταβέρνα.
Πεντακάθαρος χώρος, σε μπλε τόνο και με τζαμαρίες. Δεν θα πάτε για αυτόν. Θα πάτε για όλους τους παραπάνω λόγους που ανέφερα.
Το κόστος μπορεί να σας φανεί αλμυρό, όμως ακούστε και τις προτάσεις τους, σίγουρα ξέρουν κάτι παραπάνω!
Stay tuned καθώς στο επόμενο διάστημα, αφού επανέλθουμε στην κανονικότητα, πιθανότατα να το επισκεφθείτε και εσείς αφού πήρε το αυτί μου ότι το Eatingout κάτι καλό “μαγειρεύει” με διαγωνισμούς κι έπαθλα!