On the fly η πιο πρόσφατη επίσκεψη στο Steak Alive το απογευματάκι της Πέμπτης 16 Ιουλίου 2020. Τρεις φίλοι και συνάδελφοι μετά από πήξιμο στη δουλειά, φάγαμε πόρτα από έτερο σιγουράκι λόγω μη διαθεσιμότητας, η όρεξη προσανατολιζόταν πάλι στο κρέας, οπότε με συνοπτικές διαδικασίες καταλήξαμε σε αυτό το διαμαντάκι του Κορυδαλλού. Δεν ήταν τυχαία η επιλογή, άπειρες επισκέψεις, ποτέ δε μας απογοήτευσε. Από ρομαντικό δείπνο ή BBQ βραδιές μέχρι μενού Dine Athens ή παρέα 10 ατόμων για να γιορτάσουμε επερχόμενο γάμο, πάντα στέκεται στο ύψος των προσδοκιών.
Νομίζω έχουμε εξαντλήσει τον κατάλογο, ακόμα και τις κατά καιρούς αλλαγές του, αλλά θα αναφερθώ στη συγκεκριμένη επίσκεψη. Αυτό που σίγουρα δεν πρέπει να παραλειφθεί από προηγούμενες επισκέψεις είναι η τεράστια μοσχαρίσια Tomahawk, αριστοτεχνικά ψημένη, γεμάτη γεύση και levels απογείωσης ο συνδυασμός με τα αρωματισμένα αλάτια που έρχονταν μαζί b.C. (before Coronavirus). Τώρα, δυστυχώς, αρωματισμένα αλάτια γιοκ.
Η σαλάτα ήταν σωστά αρτυμένη και ισορροπημένη γευστικά. Οι μπριζόλες ζητήθηκαν medium και medium well. Οφείλω να πω πως η medium well ήθελε λιγότερο ψήσιμο, πρώτη φορά που υπήρξε αστοχία στο ψήσιμο. Λάθος μας που δεν το επισημάναμε, όπως και να έχει ήταν πεντανόστιμες και οι δύο. Η medium well φαγώθηκε ευχάριστα όσο ήταν ζεστή, αλλά όταν κρύωσε, στέγνωσε. Από τη medium τσιμπούσαμε συνεχώς μέχρι να τελειώσει. Το burger εξαιρετικό με ζουμερό μπιφτέκι και αρκετά μεγάλη μερίδα. Το ψητό (βουτυρωμένο) καλαμπόκι ήταν γευστικό, χωρίς εξάρσεις, τι έξαρση μπορεί να σου προσδώσει ένα καλαμπόκι άλλωστε. Οι πατατόφλουδες υπέροχες όπως πάντα, λεπτές, τραγανές και δυστυχώς, τελειώνουν συνήθως πριν καταφθάσει το κρέας στο τραπέζι. Εδώ να σημειώσω ότι τα κρέατα σερβίρονται με side σαλάτα, οπότε αν θέλετε πατατούλες, sauce ή οτιδήποτε άλλο, πρέπει να το παραγγείλετε χωριστά.
Κεφάλαιο γλυκά. Εδώ θα κάνω μια παρένθεση και θα μιλήσω λίγο για μένα. Και καλά γλυκιά ε; Χα! Θα μπορούσα άνετα να ζήσω με παντελή απουσία γλυκών. Προφανώς και δεν το κάνω για τη δίαιτά μου. Ξανά χα! Το μόνιμο θέμα μου είναι η μηδενική αντίσταση και παντοτινή λιγούρα στα αλμυρά. Ξυπνάς το πρωί και τρως φρυγανιά με μαρμελάδα, pancakes Nutella, μπουγάτσα για παράδειγμα; Πολύ καλά κάνεις. Σύνηθες και λογικό. Όχι εγώ. Από το πιο light, φρυγανιές με φέτα μέχρι και καροτοπιπεριές τουρσί (ακόμα θυμάμαι το βλέμμα του πεθερού μου, τύπου «φαινόταν normal κορίτσι τόσα χρόνια») σίγουρα θα είναι αλμυρό. Αυτό μη νομίζεις ότι αλλάζει στη διάρκεια της μέρας… Κλείνει η παρένθεση. Η Lemon curd του Steak Alive είναι το γλυκό που θα με στοιχειώνει για πάντα. Είναι το γλυκό στο οποίο δεν μπορώ να αντισταθώ. Ακόμα κι αν έχω φάει την Tomahawk. Δε θα αφήσω ούτε ψίχουλο. Ακόμα κι αν χρειαστεί να περπατήσω 5km για να χωνέψω. Κατά γενική παραδοχή όμως, είναι ξινό. Ίσως γι’ αυτό μου αρέσει. Μυστήριο, αλλά εθιστικό. Αν είστε φαν των λιγωτικών γλυκών, μη διανοηθείτε να το παραγγείλετε. Οι υπόλοιποι μοιράστηκαν το cheesecake και ξετρελάθηκαν.
Ο λογαριασμός στα 90€. Δεν είναι φθηνό, δεν το θεωρώ όμως και ακριβό. Δεν κρίνω σκέτα τα 30€ το άτομο, που ίσως σε κάποιους φανούν πολλά. Κρίνω τα 30€ σχετικά με την ποιότητα των πρώτων υλών, την εκτέλεση και τελικά τη γεύση των πιάτων που κατανάλωσα.
Πάλι ξέχασα να περιγράψω τον χώρο, συνέχεια στο φαγητό το μυαλό μου. Ανακαινισμένο αρχοντικό του 1930, εύκολα ζηλεύεις τους χώρους του, την αυλή του, το vintage πλακάκι, τα σκούρα ξύλινα έπιπλα, αν το φανταστείς ως σπίτι. Τη ζεστασιά σπιτιού λοιπόν βγάζει και ως εστιατόριο. Είναι ένα από τα λίγα ομολογώ εστιατόρια που με κρατούν να μείνω παραπάνω.
Η εξυπηρέτηση είναι ΠΑΝΤΑ υποδειγματική και ευγενέστατη. Δεν υπήρχε περίπτωση να γίνει διαφορετικά άλλωστε με manager τον Τάσο στην ομάδα, ο οποίος είναι τόσο πηγαία ευγενικός και πιάνει τόσο τον παλμό των πελατών, που όταν σκεφτείς κάποιο αίτημα, θα βρίσκεται ήδη στο στάδιο υλοποίησης. Θεωρώ πως είναι πολύ σπάνιο χάρισμα.
Συμπερασματικά, θα πρότεινα χωρίς δεύτερη σκέψη αυτό το κρεατάδικο του Κορυδαλλού. Είναι κλάσεις ανώτερο από το γνωστό πολυδιαφημισμένο των δυτικών προαστίων και με χαμηλότερο budget, προσωπική γνώμη. Συγχωρώ πολύ εύκολα τη μικρή αστοχία ψησίματος στη μία μπριζόλα, διότι έτυχε μια φορά στις άπειρες που έχουμε πάει.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌχι
On the fly η πιο πρόσφατη επίσκεψη στο Steak Alive το απογευματάκι της Πέμπτης 16 Ιουλίου 2020. Τρεις φίλοι και συνάδελφοι μετά από πήξιμο στη δουλειά, φάγαμε πόρτα από έτερο σιγουράκι λόγω μη διαθεσιμότητας, η όρεξη προσανατολιζόταν πάλι στο κρέας, οπότε με συνοπτικές διαδικασίες καταλήξαμε σε αυτό το διαμαντάκι του Κορυδαλλού. Δεν ήταν τυχαία η επιλογή, άπειρες επισκέψεις, ποτέ δε μας απογοήτευσε. Από ρομαντικό δείπνο ή BBQ βραδιές μέχρι μενού Dine Athens ή παρέα 10 ατόμων για να γιορτάσουμε επερχόμενο γάμο, πάντα στέκεται στο ύψος των προσδοκιών.
Νομίζω έχουμε εξαντλήσει τον κατάλογο, ακόμα και τις κατά καιρούς αλλαγές του, αλλά θα αναφερθώ στη συγκεκριμένη επίσκεψη. Αυτό που σίγουρα δεν πρέπει να παραλειφθεί από προηγούμενες επισκέψεις είναι η τεράστια μοσχαρίσια Tomahawk, αριστοτεχνικά ψημένη, γεμάτη γεύση και levels απογείωσης ο συνδυασμός με τα αρωματισμένα αλάτια που έρχονταν μαζί b.C. (before Coronavirus). Τώρα, δυστυχώς, αρωματισμένα αλάτια γιοκ.
Πάμε στην παραγγελία μας.
• Σαλάτα μανούρι ψητό (ψητό μανούρι, αποξηραμένο σύκο, ντοματίνια, αποξηραμένη ντομάτα, μπαλσάμικο)
• Καλαμπόκι ψητό
• Πατατόφλουδες
• Hanger steak
• Cowboy steak
• Beef burger
• Lemon curd
• Cheesecake
• 1 Μάμος, 1 coca cola zero
Η σαλάτα ήταν σωστά αρτυμένη και ισορροπημένη γευστικά. Οι μπριζόλες ζητήθηκαν medium και medium well. Οφείλω να πω πως η medium well ήθελε λιγότερο ψήσιμο, πρώτη φορά που υπήρξε αστοχία στο ψήσιμο. Λάθος μας που δεν το επισημάναμε, όπως και να έχει ήταν πεντανόστιμες και οι δύο. Η medium well φαγώθηκε ευχάριστα όσο ήταν ζεστή, αλλά όταν κρύωσε, στέγνωσε. Από τη medium τσιμπούσαμε συνεχώς μέχρι να τελειώσει. Το burger εξαιρετικό με ζουμερό μπιφτέκι και αρκετά μεγάλη μερίδα. Το ψητό (βουτυρωμένο) καλαμπόκι ήταν γευστικό, χωρίς εξάρσεις, τι έξαρση μπορεί να σου προσδώσει ένα καλαμπόκι άλλωστε. Οι πατατόφλουδες υπέροχες όπως πάντα, λεπτές, τραγανές και δυστυχώς, τελειώνουν συνήθως πριν καταφθάσει το κρέας στο τραπέζι. Εδώ να σημειώσω ότι τα κρέατα σερβίρονται με side σαλάτα, οπότε αν θέλετε πατατούλες, sauce ή οτιδήποτε άλλο, πρέπει να το παραγγείλετε χωριστά.
Κεφάλαιο γλυκά. Εδώ θα κάνω μια παρένθεση και θα μιλήσω λίγο για μένα. Και καλά γλυκιά ε; Χα! Θα μπορούσα άνετα να ζήσω με παντελή απουσία γλυκών. Προφανώς και δεν το κάνω για τη δίαιτά μου. Ξανά χα! Το μόνιμο θέμα μου είναι η μηδενική αντίσταση και παντοτινή λιγούρα στα αλμυρά. Ξυπνάς το πρωί και τρως φρυγανιά με μαρμελάδα, pancakes Nutella, μπουγάτσα για παράδειγμα; Πολύ καλά κάνεις. Σύνηθες και λογικό. Όχι εγώ. Από το πιο light, φρυγανιές με φέτα μέχρι και καροτοπιπεριές τουρσί (ακόμα θυμάμαι το βλέμμα του πεθερού μου, τύπου «φαινόταν normal κορίτσι τόσα χρόνια») σίγουρα θα είναι αλμυρό. Αυτό μη νομίζεις ότι αλλάζει στη διάρκεια της μέρας… Κλείνει η παρένθεση. Η Lemon curd του Steak Alive είναι το γλυκό που θα με στοιχειώνει για πάντα. Είναι το γλυκό στο οποίο δεν μπορώ να αντισταθώ. Ακόμα κι αν έχω φάει την Tomahawk. Δε θα αφήσω ούτε ψίχουλο. Ακόμα κι αν χρειαστεί να περπατήσω 5km για να χωνέψω. Κατά γενική παραδοχή όμως, είναι ξινό. Ίσως γι’ αυτό μου αρέσει. Μυστήριο, αλλά εθιστικό. Αν είστε φαν των λιγωτικών γλυκών, μη διανοηθείτε να το παραγγείλετε. Οι υπόλοιποι μοιράστηκαν το cheesecake και ξετρελάθηκαν.
Ο λογαριασμός στα 90€. Δεν είναι φθηνό, δεν το θεωρώ όμως και ακριβό. Δεν κρίνω σκέτα τα 30€ το άτομο, που ίσως σε κάποιους φανούν πολλά. Κρίνω τα 30€ σχετικά με την ποιότητα των πρώτων υλών, την εκτέλεση και τελικά τη γεύση των πιάτων που κατανάλωσα.
Πάλι ξέχασα να περιγράψω τον χώρο, συνέχεια στο φαγητό το μυαλό μου. Ανακαινισμένο αρχοντικό του 1930, εύκολα ζηλεύεις τους χώρους του, την αυλή του, το vintage πλακάκι, τα σκούρα ξύλινα έπιπλα, αν το φανταστείς ως σπίτι. Τη ζεστασιά σπιτιού λοιπόν βγάζει και ως εστιατόριο. Είναι ένα από τα λίγα ομολογώ εστιατόρια που με κρατούν να μείνω παραπάνω.
Η εξυπηρέτηση είναι ΠΑΝΤΑ υποδειγματική και ευγενέστατη. Δεν υπήρχε περίπτωση να γίνει διαφορετικά άλλωστε με manager τον Τάσο στην ομάδα, ο οποίος είναι τόσο πηγαία ευγενικός και πιάνει τόσο τον παλμό των πελατών, που όταν σκεφτείς κάποιο αίτημα, θα βρίσκεται ήδη στο στάδιο υλοποίησης. Θεωρώ πως είναι πολύ σπάνιο χάρισμα.
Συμπερασματικά, θα πρότεινα χωρίς δεύτερη σκέψη αυτό το κρεατάδικο του Κορυδαλλού. Είναι κλάσεις ανώτερο από το γνωστό πολυδιαφημισμένο των δυτικών προαστίων και με χαμηλότερο budget, προσωπική γνώμη. Συγχωρώ πολύ εύκολα τη μικρή αστοχία ψησίματος στη μία μπριζόλα, διότι έτυχε μια φορά στις άπειρες που έχουμε πάει.