Τετάρτη μεσημέρι, παράδοξο βάσει των ρυθμών της καθημερινότητας των Food Destinations , λόγω της επικείμενης γιορτής του Αγίου Δημητρίου κάναμε την επίσκεψή μας στον ομώνυμο ναό του Πειραιά και ως επακόλουθο, υπήρξε διάθεση για θαλασσινά. Κάνοντας διάφορες σκέψεις, αποφύγαμε Μικρολίμανο και Πειραϊκή και κατευθυνθήκαμε στα “χαμόσπιτα” της Νίκαιας. Επιλέξαμε τον Ζαρκαδούλα που φημίζεται για τα καβούρια του.
Τηλεφωνήσαμε ενώ βρισκόμασταν καθ’οδόν μιας και η έναρξη λειτουργίας του ήταν στις 13.00 και θα φτάναμε λίγο νωρίτερα. Βρεθήκαμε στον εξωτερικό του χώρο όπου στα 75 λεπτά παραμονής μας, άρχισε να καταφθάνει κόσμος.
Σε ότι αφορά την εξυπηρέτηση, ευγενέστατος σερβιτόρος, γρήγοροι ρυθμοί, πιάτα που δεν άργησαν. Σημειώστε όμως ότι ο ιντερνετικός κατάλογός τους που συγκρίναμε σε σχέση με αυτόν του καταστήματος, ήταν κάποια χρόνια πίσω, αν λάβουμε υπόψη τις τιμές.
Στον Ζαρκαδούλα είναι σίγουρο πως δεν θα κάνεις επίσκεψη για να θαυμάσεις τη διακόσμησή του. Αυτή, έχει ξεμείνει σε κάποια άλλη παλαιότερη εποχή. Η αλήθεια είναι πως αν καθίσετε έξω θα παρατηρήσετε τα κρεμασμένα χταπόδια, θα νιώσετε όμως και τη χαλαρότητα του να κάθεσαι σε μια γειτονιά και να πίνεις ξέγνοιαστος το ουζάκι σου. Στη βιτρίνα του καταστήματος θα ενημερωθείτε παρατηρώντας την, πως το κατάστημα παίρνει ρεπό τις Δευτέρες και σερβίρει φρέσκα ψάρια και θαλασσινά. Θα τοποθετηθείτε στις κλασικές μπλε καρέκλες και θα χαλαρώσετε. Επιβάλλεται!
Ο κατάλογος στον Ζαρκαδούλα δεν θα σας θαμπώσει με τις επιλογές που προσφέρει. Χόρτα, ανάμεικτη σαλάτα (ρυθμίζεται αναλόγως των ατόμων) και χωριάτικη ξεχωρίζουν. Ορεκτικά σε μικρή ποικιλία, τύπου γαύρος μαρινάτος, ταραμοσαλάτα και πατάτες τηγανιτές. Γαρίδες, καβούρια, καλαμάρια, χταπόδια και 3 – 4 ψάρια όπως κουτσομούρες και μπακαλιάρος.
Παραγγείλαμε, 2 άτομα τα εξής:
– Κουβέρ, 1 ευρώ το άτομο. Εντελώς αχρείαστο. Ψωμί, σκέτο. Θα μπορούσαν να το “δικαιολογήσουν” με κάποια αλοιφή.
– Χόρτα, στα 4 ευρώ. Σπαρτά, ήθελαν περισσότερο βράσιμο μιας και “κρατούσαν” αρκετά. Δεν τα ευχαριστηθήκαμε ιδιαίτερα.
– Πατάτες τηγανιτές, στα 3 ευρώ. Κομμένες σε μεγάλες στρογγυλές ροδέλες, ικανοποιητικές σε γεύση και ποσότητα, αν υπήρχε χοντρό αλάτι θα ήταν απολαυστικές.
– Καλαμάρι τηγανιτό, στα 10 ευρώ. Καλό ποσοτικά, μεγάλες ροδέλες και καλή κρούστα. Ούτε λάστιχο, ούτε όμως και το καλύτερο που έχουμε γευτεί.
– Καβούρι, στα 12 ευρώ. Ψητό στη σχάρα, πολύ περιποιημένο και χορταστικό στο μάτι αλλά και στη γεύση. Μπελαλίδικη διαδικασία ώστε να το φας, αξίζει όμως μια φορά στο τόσο.
– Μπαλαρίνα Χίου, με τα απαραίτητα συνοδευτικά παγάκια, στα 8.5 ευρώ.
* Κέρασμα, ραβανί με παγωτό. Ό,τι πρέπει για να αλλάξει η γεύση μας.
Σύνολο: 40 ευρώ, χοντρικά.
Συμπερασματικά: Θεωρούμε ότι ο Ζαρκαδούλας δεν έκλεψε τις εντυπώσεις, σύμφωνα με την εμπειρία μας. Νορμάλ τιμολόγηση σε κάποια πιάτα, υπερβολική σε κάποια άλλα προσφερόμενα (γαρίδες σαγανάκι στα 16 ευρώ), όμως δεν έχουμε και ξεκάθαρη εικόνα για όσα δεν επιλέξαμε.
Η εμπειρία μας δεν έμεινε ανεξίτηλη. Δεν θα ήταν στα άμεσα σχέδιά μας μια δεύτερη επίσκεψη.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌχι
Τετάρτη μεσημέρι, παράδοξο βάσει των ρυθμών της καθημερινότητας των Food Destinations , λόγω της επικείμενης γιορτής του Αγίου Δημητρίου κάναμε την επίσκεψή μας στον ομώνυμο ναό του Πειραιά και ως επακόλουθο, υπήρξε διάθεση για θαλασσινά. Κάνοντας διάφορες σκέψεις, αποφύγαμε Μικρολίμανο και Πειραϊκή και κατευθυνθήκαμε στα “χαμόσπιτα” της Νίκαιας. Επιλέξαμε τον Ζαρκαδούλα που φημίζεται για τα καβούρια του.
Τηλεφωνήσαμε ενώ βρισκόμασταν καθ’οδόν μιας και η έναρξη λειτουργίας του ήταν στις 13.00 και θα φτάναμε λίγο νωρίτερα. Βρεθήκαμε στον εξωτερικό του χώρο όπου στα 75 λεπτά παραμονής μας, άρχισε να καταφθάνει κόσμος.
Σε ότι αφορά την εξυπηρέτηση, ευγενέστατος σερβιτόρος, γρήγοροι ρυθμοί, πιάτα που δεν άργησαν. Σημειώστε όμως ότι ο ιντερνετικός κατάλογός τους που συγκρίναμε σε σχέση με αυτόν του καταστήματος, ήταν κάποια χρόνια πίσω, αν λάβουμε υπόψη τις τιμές.
Στον Ζαρκαδούλα είναι σίγουρο πως δεν θα κάνεις επίσκεψη για να θαυμάσεις τη διακόσμησή του. Αυτή, έχει ξεμείνει σε κάποια άλλη παλαιότερη εποχή. Η αλήθεια είναι πως αν καθίσετε έξω θα παρατηρήσετε τα κρεμασμένα χταπόδια, θα νιώσετε όμως και τη χαλαρότητα του να κάθεσαι σε μια γειτονιά και να πίνεις ξέγνοιαστος το ουζάκι σου. Στη βιτρίνα του καταστήματος θα ενημερωθείτε παρατηρώντας την, πως το κατάστημα παίρνει ρεπό τις Δευτέρες και σερβίρει φρέσκα ψάρια και θαλασσινά. Θα τοποθετηθείτε στις κλασικές μπλε καρέκλες και θα χαλαρώσετε. Επιβάλλεται!
Ο κατάλογος στον Ζαρκαδούλα δεν θα σας θαμπώσει με τις επιλογές που προσφέρει. Χόρτα, ανάμεικτη σαλάτα (ρυθμίζεται αναλόγως των ατόμων) και χωριάτικη ξεχωρίζουν. Ορεκτικά σε μικρή ποικιλία, τύπου γαύρος μαρινάτος, ταραμοσαλάτα και πατάτες τηγανιτές. Γαρίδες, καβούρια, καλαμάρια, χταπόδια και 3 – 4 ψάρια όπως κουτσομούρες και μπακαλιάρος.
Παραγγείλαμε, 2 άτομα τα εξής:
– Κουβέρ, 1 ευρώ το άτομο. Εντελώς αχρείαστο. Ψωμί, σκέτο. Θα μπορούσαν να το “δικαιολογήσουν” με κάποια αλοιφή.
– Χόρτα, στα 4 ευρώ. Σπαρτά, ήθελαν περισσότερο βράσιμο μιας και “κρατούσαν” αρκετά. Δεν τα ευχαριστηθήκαμε ιδιαίτερα.
– Πατάτες τηγανιτές, στα 3 ευρώ. Κομμένες σε μεγάλες στρογγυλές ροδέλες, ικανοποιητικές σε γεύση και ποσότητα, αν υπήρχε χοντρό αλάτι θα ήταν απολαυστικές.
– Καλαμάρι τηγανιτό, στα 10 ευρώ. Καλό ποσοτικά, μεγάλες ροδέλες και καλή κρούστα. Ούτε λάστιχο, ούτε όμως και το καλύτερο που έχουμε γευτεί.
– Καβούρι, στα 12 ευρώ. Ψητό στη σχάρα, πολύ περιποιημένο και χορταστικό στο μάτι αλλά και στη γεύση. Μπελαλίδικη διαδικασία ώστε να το φας, αξίζει όμως μια φορά στο τόσο.
– Μπαλαρίνα Χίου, με τα απαραίτητα συνοδευτικά παγάκια, στα 8.5 ευρώ.
* Κέρασμα, ραβανί με παγωτό. Ό,τι πρέπει για να αλλάξει η γεύση μας.
Σύνολο: 40 ευρώ, χοντρικά.
Συμπερασματικά: Θεωρούμε ότι ο Ζαρκαδούλας δεν έκλεψε τις εντυπώσεις, σύμφωνα με την εμπειρία μας. Νορμάλ τιμολόγηση σε κάποια πιάτα, υπερβολική σε κάποια άλλα προσφερόμενα (γαρίδες σαγανάκι στα 16 ευρώ), όμως δεν έχουμε και ξεκάθαρη εικόνα για όσα δεν επιλέξαμε.
Η εμπειρία μας δεν έμεινε ανεξίτηλη. Δεν θα ήταν στα άμεσα σχέδιά μας μια δεύτερη επίσκεψη.