Ως είθισται, στα γεύματα μας τρώμε με πιρούνι, άντε αν είσαι Ασιάτης να χρησιμοποιείς και chopsticks! Στη “Σούζυ Τρως” …
ΘΑ ΦΑΣ ΜΕ ΤΟ ΚΟΥΤΑΛΙ !!!
Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή…
Σταμπαρισμένο εδώ και χρόνια, σε μια κοντινή περιοχή από τον τόπο διαμονής μας, είχε τοποθετηθεί στη wishlist πριν γνωριστούμε με τον κορωνοϊό. Δεν θα κάνουμε άλλη μια παρουσίαση του καταστήματος με τη γνωστή ατάκα ελληνικής ταινίας. Ξέρετε, αυτή με τη Ρένα Βλαχοπούλου που…έκανε body shaming με χιουμοριστική διάθεση. Θα πείτε, ποιο body shaming 54 χρόνια πριν!
Στον Κορυδαλλό λοιπόν, που είναι στέκι για καφέ και ποτό, και σε απόσταση αναπνοής από την πιάτσα της πλατείας Ελευθερίας, δεσπόζει η “Σούζυ Τρως”. Δεν έχουμε επισκεφθεί πρόσφατα το Παρίσι, ώστε να κάνουμε συγκρίσεις με αντίστοιχα μαγαζάκια, θα θέλαμε όμως να έχουμε αυτή την ευκαιρία στο εγγύς μέλλον! Εμάς πάντως μας άφησε μια αύρα Ευρώπης!
Με βάση τις επισκέψεις μας σε χώρους εστίασης τα τελευταία χρόνια, η Σούζυ είναι μια μικρογραφία από τις αγαπημένες “Λεύκες” σε ό,τι αφορά τη διακόσμηση, με την υποσημείωση ότι οι “Λεύκες” είναι πολύ πιο ευέλικτες και αλλάζουν ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Σχετικά με το φαγητό, έχει κοινά σημεία με τον αγαπημένο Μανδραγόρα στην Καλλιθέα. Η άποψη μας είναι υποκειμενική.
Ίσως έτυχε πριν από μερικούς μήνες να προσέξατε σε τηλεοπτική εκπομπή ότι η “Σούζυ Τρως” ανήκει σε δύο αδέλφια που με πολύ μεράκι, παρέα με έναν καλό φίλο τους, δημιούργησαν ένα κόσμημα στον Κορυδαλλό. Σε μια παλιά μονοκατοικία, με ρετρό αντικείμενα που παραπέμπουν σε παλιές καλές εποχές, με μια αυλή που δεν την επισκεφθήκαμε, όπου μόνο το πάτωμα παραμένει ίδιο και απαράλλαχτο από την εποχή που ανέλαβαν.
Περάσαμε καλά ;;; Πολύ! Ακόμη και όταν κάποια στιγμή δημιουργήθηκε βαβούρα από τους θαμώνες, δεν δυσαρεστηθήκαμε, γιατί το περιβάλλον ήταν τόσο όμορφο. Ξύλινα τραπέζια, σουπλά, καλής ποιότητας σερβίτσια. Σε κάθε τραπέζι υπήρξε τοποθετημένο αντισηπτικό. Θα παρατηρήσετε και μια μικρή μπάρα, αρκετά κοντή σε διαστάσεις όμως.
Η κάρτα των ποτών περιλαμβάνει τα πάντα, σε περιορισμένες επιλογές. Προσφέρουν όμως και κοκτέιλ ή απλό ποτό σε ΟΚ τιμολόγηση. Το μενού από την άλλη παίζει με σαλάτες (4), ορεκτικά (10) και κυρίως πιάτα (12). Απουσιάζουν τα θαλασσινά! Οι επιλογές του γλυκού ήταν 4.
Αποφύγαμε τις σαλάτες και προτιμήσαμε να δοκιμάσουμε 3 ορεκτικά και 1 κυρίως πιάτο. Δοκιμάσαμε τα εξής:
– Ψωμί, στα 2 ευρώ. Έρχεται σε χαρτοσακούλα, κομμένο σε φέτες και συνοδεύεται από ένα πορτοκαλί ντιπάκι που μας άφησε την αίσθηση πως περιείχε κρεμμύδι.
– Ημίγλυκο κρασί 500ml στα 5.5 ευρώ. Όχι πολύ γλυκό, ικανοποιητικό γευστικά. Ένα κλικ πιο βαρύ από όσο θέλαμε, χωρίς δυσάρεστες παρενέργειες πάντως.
– Κεφτέδες σε αρωματισμένο γάλα καρύδας, κρέμα μήλου και σχοινόπρασο, στα 9 ευρώ. Ωραίο πιάτο εμφανισιακά, με ένσταση ως προς τους κεφτέδες. Αρκετά σφιχτοί και κρεατένιοι, θα τους επιθυμούσαμε λίγο πιο αφράτους. Πολύ νόστιμη η σάλτσα που περιείχε κάρυ και γάλα καρύδας, χρησιμοποιήσαμε το κουτάλι ώστε να τη γευτούμε μέχρι τέλους.
– Χουνκιάρ Μπεγεντί με μοσχάρι, στα 9.5 ευρώ. Μιας και έχουμε τον τελευταίο καιρό μέτρο σύγκρισης, ήταν από τα πιο αδιάφορα που έχουμε γευτεί. Ας το χωρίσουμε σε 2 μέρη. Πολύ γευστικό και αρωματικό το κρέας, μοσχομύριζε κανέλα. Ο πουρές όμως ήταν αδύναμος, δεν άφηνε αίσθηση καπνιστής μελιτζάνας, ούτε ήταν πολύ σφιχτός. Επιπροσθέτως, φάνηκε λίγο … λεμονάτος!
– Spring Rolls με κρέμα τυριών, παστουρμά και μαρμελάδα πιπεριάς Φλωρίνης, στα 8.5 ευρώ. Άφησε καλές εντυπώσεις. Τρία τεμάχια κομμένα διαγώνια, φύλλο που δεν κράταγε λάδι. Πλούσια γέμιση τυριών, πραγματική κρέμα. Παστουρμάς που ήταν αρκετά αισθητός, μαρμελάδα που επίσης ήταν εξαιρετική και σε γλυκύτητα και σε αίσθηση πιπεριάς. Γευτήκαμε 100% ό,τι περιγραφόταν στον κατάλογο.
– Φιλετάκια ψαρονέφρι με μανιτάρια, χειροποίητο πουρέ πατάτας και σάλτσα από κρασί Porto, στα 12.5 ευρώ. Ευπαρουσίαστο πιάτο, άψογο σε εκτέλεση. Ίσως ο καλύτερος πουρές πατάτας που έχουμε γευτεί τελευταία. Σφιχτός όσο πρέπει, δίνει πολύ καλή αίσθηση της πατάτας χωρίς να προκαλεί κορεσμό. Το κρέας ζουμερό, ακόμη και όταν το δοκιμάσαμε, αν και καθυστερήσαμε λόγω της δοκιμής των υπολοίπων πιάτων. Τα μανιτάρια κομμένα σε μεσαίου μεγέθους φέτες ήταν πολύ ζουμερά.
– Namelaka σοκολάτας με χειροποίητο μπισκότο, καραμελωμένο φιστίκι και σάλτσα φρούτων του δάσους, στα 8.5 ευρώ. Πανέμορφη παρουσίαση και παλέτα χρωμάτων που πρώτα χορταίνει το μάτι και μετά το στομάχι. Τραγανό μπισκότο, όξινη σάλτσα που έδενε όμως με τη namelaka. Τα υλικά ήταν τόσα όσα χρειάζονταν, ώστε να δέσουν μεταξύ τους.
Συνολικός λογαριασμός: 56.5 ευρώ.
Να πούμε λίγα λόγια για την εξυπηρέτηση. Καλή και ευγενική σε γενικές γραμμές. Δύο άτομα έτρεχαν να προλάβουν όλα τα τραπέζια, που δεν τα έλεγες και λίγα, ακόμη κι αν είναι κλειστός ο χώρος της αυλής. Αγχωθήκαμε λίγο γιατί τα πιάτα κατέφθασαν γρηγορότερα του αναμενόμενου και περιοριστήκαμε χωροταξικά ελαφρώς.
Παρακολουθώντας την τηλεοπτική εκπομπή που παρουσίαζε το κατάστημα, ανέφεραν ότι στόχος τους είναι “Να πάρει το αυτοκίνητό του κάποιος, ώστε να τους επισκεφθεί”.
Πιστεύω πως ΝΑΙ, αξίζει μια επίσκεψη και εμείς θα επιστρέψουμε ξανά, ακόμη και αν έχουν περιθώρια για μικρές διορθώσεις στην παρασκευή κάποιων πιάτων!
Σούζυ τρώς! Και τρως και ψεύδεσαι! Ποιος δε θυμάται την ατάκα της Ρένας Βλαχοπούλου…..
Το ρήμα “θυμάμαι” παίζει έντονα τον τελευταίο χρόνο. Όλοι προσμένουμε και υπομένουμε στηριζόμενοι στις αναμνήσεις μας -μακάριοι όσοι έχουμε πολλές και ευχάριστες, απορώ πως την παλεύουν οι υπόλοι.Ένας πρόσφατος περίπατος (μόνο αυτό μας έμεινε) με φιλικό ζευγάρι, μου θύμισε πόσο ωραία είχε γιορτάσει ο ένας εξ αυτών τα γενέθλιά του στη Σούζυ.
Που τους πρωτοπήγα κάποια στιγμή και τη λάτρεψαν.
Και όταν την επισκέπτονται με προσκαλούν -τιμής ένεκεν!
Δίνω τα φώτα μου γενικώς. Έχω -ή μάλλον είχα- καταντήσει ο χρυσός οδηγός της εξόδου των φίλων μου.
Αναμνήσεις από τη Σούζυ….
Περισσότερες στην καλοκαιρινή αυλή της – λιγότερες στα χειμωνιάτικα δωμάτια της όμορφης μονοκατοικίας της.
Τελευταία επίσκεψη το φθινόπωρο του 2020, λίγο πριν την 2η καραντίνα (ελπίζω σε λίγο να μη χάσουμε το μέτρημα με τις καραντίνες-προς το παρόν είναι ευκολάκι, διανύουμε την 3η καραντίνα μέσα σε ένα χρόνο).
Με σωστές αποστάσεις, με αντισηπτικά σε κάθε τραπέζι, με σωστά φορεμένες μάσκες το προσωπικό.
Με τις απογειωμένες γεύσεις, η αλήθεια είναι ότι η Σούζυ είναι φίλη πλέον, ρίχνω μία ματιά στο menu είτε για να θυμηθώ λεπτομέρειες είτε για να εντοπίσω κάτι νέο (που σπανίζει ομολογώ).
Αγαπημένα πιάτα- η ομώνυμη πράσινη σαλάτα, τα spring rolls με παστρουμά το ρυζότο μανιταριών, το κριθαρώτο λαχανικών, τα μπιφτέκια του με τον υπέροχο πουρέ γλυκιάς κολοκύθας, το γεμιστό ψαρονέφρι, τα μοσχαρίσια μάγουλα….. νομίζω πως κοντεύω να περιγράψω όλο τον κατάλογο…..
Μμμμμμ…τώρα που το ξανασκέφτομαι είναι πολύ δύσκολο να ξεχωρίσω αγαπημένα στη Σ.
Τα θέλω όλα, τα έχω δοκιμάσει όλα, έχω εντοπίσει ελάχιστες αδυναμίες και αστοχίες.
Το οινόπνευμα επίσης πολύ καλό.
Εμφιαλωμένο και χύμα (εξαιρετικής ποιότητας) κρασί
Τσίπουρο, ούζο μπύρες, περιορισμένες ετικέτες μεν, αξιόλογες δε.
Τα γλυκά του κόλαση.
Η εξυπηρέτηση σε πολύ καλό επίπεδο, ευγενής, άμεση, με τη σωστή δόση οικειότητας.
Οι φήμες λένε πως το Μάρτιο-βαριά, βαριά Απρίλιο θα δούμε μία αχτίδα στο σκοτεινό τούνελ.
Υπομονή λοιπόν!
Παραμένουμε αισιόδοξοι και δυνατοί, έτοιμοι για την επόμενη ημέρα!
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌχι
Ως είθισται, στα γεύματα μας τρώμε με πιρούνι, άντε αν είσαι Ασιάτης να χρησιμοποιείς και chopsticks! Στη “Σούζυ Τρως” …
ΘΑ ΦΑΣ ΜΕ ΤΟ ΚΟΥΤΑΛΙ !!!
Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή…
Σταμπαρισμένο εδώ και χρόνια, σε μια κοντινή περιοχή από τον τόπο διαμονής μας, είχε τοποθετηθεί στη wishlist πριν γνωριστούμε με τον κορωνοϊό. Δεν θα κάνουμε άλλη μια παρουσίαση του καταστήματος με τη γνωστή ατάκα ελληνικής ταινίας. Ξέρετε, αυτή με τη Ρένα Βλαχοπούλου που…έκανε body shaming με χιουμοριστική διάθεση. Θα πείτε, ποιο body shaming 54 χρόνια πριν!
Στον Κορυδαλλό λοιπόν, που είναι στέκι για καφέ και ποτό, και σε απόσταση αναπνοής από την πιάτσα της πλατείας Ελευθερίας, δεσπόζει η “Σούζυ Τρως”. Δεν έχουμε επισκεφθεί πρόσφατα το Παρίσι, ώστε να κάνουμε συγκρίσεις με αντίστοιχα μαγαζάκια, θα θέλαμε όμως να έχουμε αυτή την ευκαιρία στο εγγύς μέλλον! Εμάς πάντως μας άφησε μια αύρα Ευρώπης!
Με βάση τις επισκέψεις μας σε χώρους εστίασης τα τελευταία χρόνια, η Σούζυ είναι μια μικρογραφία από τις αγαπημένες “Λεύκες” σε ό,τι αφορά τη διακόσμηση, με την υποσημείωση ότι οι “Λεύκες” είναι πολύ πιο ευέλικτες και αλλάζουν ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Σχετικά με το φαγητό, έχει κοινά σημεία με τον αγαπημένο Μανδραγόρα στην Καλλιθέα. Η άποψη μας είναι υποκειμενική.
Ίσως έτυχε πριν από μερικούς μήνες να προσέξατε σε τηλεοπτική εκπομπή ότι η “Σούζυ Τρως” ανήκει σε δύο αδέλφια που με πολύ μεράκι, παρέα με έναν καλό φίλο τους, δημιούργησαν ένα κόσμημα στον Κορυδαλλό. Σε μια παλιά μονοκατοικία, με ρετρό αντικείμενα που παραπέμπουν σε παλιές καλές εποχές, με μια αυλή που δεν την επισκεφθήκαμε, όπου μόνο το πάτωμα παραμένει ίδιο και απαράλλαχτο από την εποχή που ανέλαβαν.
Περάσαμε καλά ;;; Πολύ! Ακόμη και όταν κάποια στιγμή δημιουργήθηκε βαβούρα από τους θαμώνες, δεν δυσαρεστηθήκαμε, γιατί το περιβάλλον ήταν τόσο όμορφο. Ξύλινα τραπέζια, σουπλά, καλής ποιότητας σερβίτσια. Σε κάθε τραπέζι υπήρξε τοποθετημένο αντισηπτικό. Θα παρατηρήσετε και μια μικρή μπάρα, αρκετά κοντή σε διαστάσεις όμως.
Η κάρτα των ποτών περιλαμβάνει τα πάντα, σε περιορισμένες επιλογές. Προσφέρουν όμως και κοκτέιλ ή απλό ποτό σε ΟΚ τιμολόγηση. Το μενού από την άλλη παίζει με σαλάτες (4), ορεκτικά (10) και κυρίως πιάτα (12). Απουσιάζουν τα θαλασσινά! Οι επιλογές του γλυκού ήταν 4.
Αποφύγαμε τις σαλάτες και προτιμήσαμε να δοκιμάσουμε 3 ορεκτικά και 1 κυρίως πιάτο. Δοκιμάσαμε τα εξής:
– Ψωμί, στα 2 ευρώ. Έρχεται σε χαρτοσακούλα, κομμένο σε φέτες και συνοδεύεται από ένα πορτοκαλί ντιπάκι που μας άφησε την αίσθηση πως περιείχε κρεμμύδι.
– Ημίγλυκο κρασί 500ml στα 5.5 ευρώ. Όχι πολύ γλυκό, ικανοποιητικό γευστικά. Ένα κλικ πιο βαρύ από όσο θέλαμε, χωρίς δυσάρεστες παρενέργειες πάντως.
– Κεφτέδες σε αρωματισμένο γάλα καρύδας, κρέμα μήλου και σχοινόπρασο, στα 9 ευρώ. Ωραίο πιάτο εμφανισιακά, με ένσταση ως προς τους κεφτέδες. Αρκετά σφιχτοί και κρεατένιοι, θα τους επιθυμούσαμε λίγο πιο αφράτους. Πολύ νόστιμη η σάλτσα που περιείχε κάρυ και γάλα καρύδας, χρησιμοποιήσαμε το κουτάλι ώστε να τη γευτούμε μέχρι τέλους.
– Χουνκιάρ Μπεγεντί με μοσχάρι, στα 9.5 ευρώ. Μιας και έχουμε τον τελευταίο καιρό μέτρο σύγκρισης, ήταν από τα πιο αδιάφορα που έχουμε γευτεί. Ας το χωρίσουμε σε 2 μέρη. Πολύ γευστικό και αρωματικό το κρέας, μοσχομύριζε κανέλα. Ο πουρές όμως ήταν αδύναμος, δεν άφηνε αίσθηση καπνιστής μελιτζάνας, ούτε ήταν πολύ σφιχτός. Επιπροσθέτως, φάνηκε λίγο … λεμονάτος!
– Spring Rolls με κρέμα τυριών, παστουρμά και μαρμελάδα πιπεριάς Φλωρίνης, στα 8.5 ευρώ. Άφησε καλές εντυπώσεις. Τρία τεμάχια κομμένα διαγώνια, φύλλο που δεν κράταγε λάδι. Πλούσια γέμιση τυριών, πραγματική κρέμα. Παστουρμάς που ήταν αρκετά αισθητός, μαρμελάδα που επίσης ήταν εξαιρετική και σε γλυκύτητα και σε αίσθηση πιπεριάς. Γευτήκαμε 100% ό,τι περιγραφόταν στον κατάλογο.
– Φιλετάκια ψαρονέφρι με μανιτάρια, χειροποίητο πουρέ πατάτας και σάλτσα από κρασί Porto, στα 12.5 ευρώ. Ευπαρουσίαστο πιάτο, άψογο σε εκτέλεση. Ίσως ο καλύτερος πουρές πατάτας που έχουμε γευτεί τελευταία. Σφιχτός όσο πρέπει, δίνει πολύ καλή αίσθηση της πατάτας χωρίς να προκαλεί κορεσμό. Το κρέας ζουμερό, ακόμη και όταν το δοκιμάσαμε, αν και καθυστερήσαμε λόγω της δοκιμής των υπολοίπων πιάτων. Τα μανιτάρια κομμένα σε μεσαίου μεγέθους φέτες ήταν πολύ ζουμερά.
– Namelaka σοκολάτας με χειροποίητο μπισκότο, καραμελωμένο φιστίκι και σάλτσα φρούτων του δάσους, στα 8.5 ευρώ. Πανέμορφη παρουσίαση και παλέτα χρωμάτων που πρώτα χορταίνει το μάτι και μετά το στομάχι. Τραγανό μπισκότο, όξινη σάλτσα που έδενε όμως με τη namelaka. Τα υλικά ήταν τόσα όσα χρειάζονταν, ώστε να δέσουν μεταξύ τους.
Συνολικός λογαριασμός: 56.5 ευρώ.
Να πούμε λίγα λόγια για την εξυπηρέτηση. Καλή και ευγενική σε γενικές γραμμές. Δύο άτομα έτρεχαν να προλάβουν όλα τα τραπέζια, που δεν τα έλεγες και λίγα, ακόμη κι αν είναι κλειστός ο χώρος της αυλής. Αγχωθήκαμε λίγο γιατί τα πιάτα κατέφθασαν γρηγορότερα του αναμενόμενου και περιοριστήκαμε χωροταξικά ελαφρώς.
Παρακολουθώντας την τηλεοπτική εκπομπή που παρουσίαζε το κατάστημα, ανέφεραν ότι στόχος τους είναι “Να πάρει το αυτοκίνητό του κάποιος, ώστε να τους επισκεφθεί”.
Πιστεύω πως ΝΑΙ, αξίζει μια επίσκεψη και εμείς θα επιστρέψουμε ξανά, ακόμη και αν έχουν περιθώρια για μικρές διορθώσεις στην παρασκευή κάποιων πιάτων!
Σούζυ τρώς! Και τρως και ψεύδεσαι! Ποιος δε θυμάται την ατάκα της Ρένας Βλαχοπούλου…..
Το ρήμα “θυμάμαι” παίζει έντονα τον τελευταίο χρόνο. Όλοι προσμένουμε και υπομένουμε στηριζόμενοι στις αναμνήσεις μας -μακάριοι όσοι έχουμε πολλές και ευχάριστες, απορώ πως την παλεύουν οι υπόλοι.Ένας πρόσφατος περίπατος (μόνο αυτό μας έμεινε) με φιλικό ζευγάρι, μου θύμισε πόσο ωραία είχε γιορτάσει ο ένας εξ αυτών τα γενέθλιά του στη Σούζυ.
Που τους πρωτοπήγα κάποια στιγμή και τη λάτρεψαν.
Και όταν την επισκέπτονται με προσκαλούν -τιμής ένεκεν!
Δίνω τα φώτα μου γενικώς. Έχω -ή μάλλον είχα- καταντήσει ο χρυσός οδηγός της εξόδου των φίλων μου.
Αναμνήσεις από τη Σούζυ….
Περισσότερες στην καλοκαιρινή αυλή της – λιγότερες στα χειμωνιάτικα δωμάτια της όμορφης μονοκατοικίας της.
Τελευταία επίσκεψη το φθινόπωρο του 2020, λίγο πριν την 2η καραντίνα (ελπίζω σε λίγο να μη χάσουμε το μέτρημα με τις καραντίνες-προς το παρόν είναι ευκολάκι, διανύουμε την 3η καραντίνα μέσα σε ένα χρόνο).
Με σωστές αποστάσεις, με αντισηπτικά σε κάθε τραπέζι, με σωστά φορεμένες μάσκες το προσωπικό.
Με τις απογειωμένες γεύσεις, η αλήθεια είναι ότι η Σούζυ είναι φίλη πλέον, ρίχνω μία ματιά στο menu είτε για να θυμηθώ λεπτομέρειες είτε για να εντοπίσω κάτι νέο (που σπανίζει ομολογώ).
Αγαπημένα πιάτα- η ομώνυμη πράσινη σαλάτα, τα spring rolls με παστρουμά το ρυζότο μανιταριών, το κριθαρώτο λαχανικών, τα μπιφτέκια του με τον υπέροχο πουρέ γλυκιάς κολοκύθας, το γεμιστό ψαρονέφρι, τα μοσχαρίσια μάγουλα….. νομίζω πως κοντεύω να περιγράψω όλο τον κατάλογο…..
Μμμμμμ…τώρα που το ξανασκέφτομαι είναι πολύ δύσκολο να ξεχωρίσω αγαπημένα στη Σ.
Τα θέλω όλα, τα έχω δοκιμάσει όλα, έχω εντοπίσει ελάχιστες αδυναμίες και αστοχίες.
Το οινόπνευμα επίσης πολύ καλό.
Εμφιαλωμένο και χύμα (εξαιρετικής ποιότητας) κρασί
Τσίπουρο, ούζο μπύρες, περιορισμένες ετικέτες μεν, αξιόλογες δε.
Τα γλυκά του κόλαση.
Η εξυπηρέτηση σε πολύ καλό επίπεδο, ευγενής, άμεση, με τη σωστή δόση οικειότητας.
Οι φήμες λένε πως το Μάρτιο-βαριά, βαριά Απρίλιο θα δούμε μία αχτίδα στο σκοτεινό τούνελ.
Υπομονή λοιπόν!
Παραμένουμε αισιόδοξοι και δυνατοί, έτοιμοι για την επόμενη ημέρα!