Το γεύμα στον ΑΓΙΟ ΜΕΡΚΟΥΡΙΟ είναι εδώ και πολλά χρόνια άρρηκτα συνδεδεμένο με βόλτα στην Πάρνηθα. Μετά την μεγάλη πυρκαγιά βέβαια η εικόνα που αντικρύζεις είναι μάλλον αποκαρδιωτική, η καταστροφή που έγινε ήταν τεράστια, όμως η ουρά τόσο των σταθμευμένων αυτοκινήτων γύρω από το μαγαζί, όσο και των πεινασμένων επισκεπτών σε αναμονή στις σκάλες που οδηγούν στον υπερυψωμένο χώρο φαγητού Κυριακή μεσημέρι είναι πραγματικά εντυπωσιακή και λέει πολλά, ειδικά αν τη συγκρίνεις με την αντίστοιχη εικόνα της επιχείρησης που συναντάς 200 μέτρα πιο κάτω, κατηφορίζοντας για Αθήνα.
Στον ΑΓΙΟ ΜΕΡΚΟΥΡΙΟ όλα λειτουργούν όπως πρέπει, με μόνη ένσταση το αναπόφευκτο στριμωξίδι τραπεζιών και πελατείας, τόσο στον κλειστό όσο και στον ανοικτό χώρο. Εμείς σταθήκαμε τυχεροί και πιάσαμε τραπέζι που μόλις είχε αδειάσει στο πλάι, με θέα σε όλο το λεκανοπέδιο. Το προσωπικό, νέα παιδιά ως επί το πλείστον, ξέρει καλά τη δουλειά του, δεν αφήνει καμιά παρέα παραπονεμένη. Οφείλω να επαινέσω τη γενική καθαριότητα, από το στρώσιμο του τραπεζιού ως τα πιατοποτηροκουταλομαχαιροπήρουνα, και μάλιστα σε ώρα απόλυτης αιχμής. Οι ίδιοι έπαινοι πιάνουν και την κουζίνα, όλα τα πιάτα έρχονται φροντισμένα με τη σειρά που ετοιμάζονται. Ο κατάλογος πλήρης, μόνη απουσία το κοκορέτσι, υποθέτω λόγω ημέρας και ώρας.
Ξεκινήσαμε με μια μεγάλη χωριάτικη (7,50 €) που τα είχε όλα, μέχρι ελίτσες και κάπαρη. και καλό λαδάκι για βούτες με το θεϊκό καλομποκίσιο ψωμάκι που προσγειώθηκε πρώτο, μαζί με μια κανάτα κρύο νερό, στο τραπέζι μας. Από κοντά οι απαραίτητες πατατούλες (4 €), καλο- και νομίζω όχι προ-τηγανισμένες και τραγανές, ένα νοστιμότατο καλοψημένο πρασάτο λουκάνικο (δύο γιγαντιαία τεμάχια στο 8,50 €), και μια μερίδα τηγανιτά κολοκυθάκια (4 €) σε φέτες, απλώς αλευρωμένες και όχι βαφτισμένες σε κουρκούτι.
Φυσικά είχαμε αρχίσει και οι δύο να χορταίνουμε, η δελεαστικότατη όμως όψη του δίσκου με τα καλοκομμένα αρνίσια παϊδάκια που έφτασαν σωστά ψημένα και καυτά στο τραπέζι (38 € το κιλό) μας έδωσε νέες δυνάμεις και καταφέραμε να φάμε λίγο πάνω από τα μισά. Εννοείται ότι φύγαμε με πακέτο για το σπίτι, με το στομάχι τόσο γεμάτο που αρνηθήκαμε το γλυκό που μας πρότειναν ευγενικά. Μαζί με δύο ΜΑΜΟΣ ο λογαριασμός ίσα που ξεπέρασε τα 50 ευρώπουλα.
Στον ΑΓΙΟ ΜΕΡΚΟΥΡΙΟ λοιπόν θα φάτε πραγματικά καλά και όχι ακριβά. Αν σας φέρει ο δρόμος, μη διστάσετε, αξίζει τον κόπο.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌχι
Το γεύμα στον ΑΓΙΟ ΜΕΡΚΟΥΡΙΟ είναι εδώ και πολλά χρόνια άρρηκτα συνδεδεμένο με βόλτα στην Πάρνηθα. Μετά την μεγάλη πυρκαγιά βέβαια η εικόνα που αντικρύζεις είναι μάλλον αποκαρδιωτική, η καταστροφή που έγινε ήταν τεράστια, όμως η ουρά τόσο των σταθμευμένων αυτοκινήτων γύρω από το μαγαζί, όσο και των πεινασμένων επισκεπτών σε αναμονή στις σκάλες που οδηγούν στον υπερυψωμένο χώρο φαγητού Κυριακή μεσημέρι είναι πραγματικά εντυπωσιακή και λέει πολλά, ειδικά αν τη συγκρίνεις με την αντίστοιχη εικόνα της επιχείρησης που συναντάς 200 μέτρα πιο κάτω, κατηφορίζοντας για Αθήνα.
Στον ΑΓΙΟ ΜΕΡΚΟΥΡΙΟ όλα λειτουργούν όπως πρέπει, με μόνη ένσταση το αναπόφευκτο στριμωξίδι τραπεζιών και πελατείας, τόσο στον κλειστό όσο και στον ανοικτό χώρο. Εμείς σταθήκαμε τυχεροί και πιάσαμε τραπέζι που μόλις είχε αδειάσει στο πλάι, με θέα σε όλο το λεκανοπέδιο. Το προσωπικό, νέα παιδιά ως επί το πλείστον, ξέρει καλά τη δουλειά του, δεν αφήνει καμιά παρέα παραπονεμένη. Οφείλω να επαινέσω τη γενική καθαριότητα, από το στρώσιμο του τραπεζιού ως τα πιατοποτηροκουταλομαχαιροπήρουνα, και μάλιστα σε ώρα απόλυτης αιχμής. Οι ίδιοι έπαινοι πιάνουν και την κουζίνα, όλα τα πιάτα έρχονται φροντισμένα με τη σειρά που ετοιμάζονται. Ο κατάλογος πλήρης, μόνη απουσία το κοκορέτσι, υποθέτω λόγω ημέρας και ώρας.
Ξεκινήσαμε με μια μεγάλη χωριάτικη (7,50 €) που τα είχε όλα, μέχρι ελίτσες και κάπαρη. και καλό λαδάκι για βούτες με το θεϊκό καλομποκίσιο ψωμάκι που προσγειώθηκε πρώτο, μαζί με μια κανάτα κρύο νερό, στο τραπέζι μας. Από κοντά οι απαραίτητες πατατούλες (4 €), καλο- και νομίζω όχι προ-τηγανισμένες και τραγανές, ένα νοστιμότατο καλοψημένο πρασάτο λουκάνικο (δύο γιγαντιαία τεμάχια στο 8,50 €), και μια μερίδα τηγανιτά κολοκυθάκια (4 €) σε φέτες, απλώς αλευρωμένες και όχι βαφτισμένες σε κουρκούτι.
Φυσικά είχαμε αρχίσει και οι δύο να χορταίνουμε, η δελεαστικότατη όμως όψη του δίσκου με τα καλοκομμένα αρνίσια παϊδάκια που έφτασαν σωστά ψημένα και καυτά στο τραπέζι (38 € το κιλό) μας έδωσε νέες δυνάμεις και καταφέραμε να φάμε λίγο πάνω από τα μισά. Εννοείται ότι φύγαμε με πακέτο για το σπίτι, με το στομάχι τόσο γεμάτο που αρνηθήκαμε το γλυκό που μας πρότειναν ευγενικά. Μαζί με δύο ΜΑΜΟΣ ο λογαριασμός ίσα που ξεπέρασε τα 50 ευρώπουλα.
Στον ΑΓΙΟ ΜΕΡΚΟΥΡΙΟ λοιπόν θα φάτε πραγματικά καλά και όχι ακριβά. Αν σας φέρει ο δρόμος, μη διστάσετε, αξίζει τον κόπο.