ΝΕΡΟΜΥΛΟΣ

Κανονικά δε θα έπρεπε να μου αρέσει, αλλά μου αρέσει. Εξηγώ:
Έχει όλο το στήσιμο της Ελληνικής ταβέρνας που μου προκαλεί αναφυλαξία: Μεγάλος χώρος (όχι τεράστιος αλλά μεγάλος), πελάτες όλων των ηλικιών και παρέες όλων των συνθέσεων. Που πάει να πει ότι θα δείτε παρέα δεκαεξάχρονων που γιορτάζουν γενέθλια αλλά και παρέα ογδοντάχρονων από τα ΚΑΠΗ Χαλανδρίου που αναθυμούνται τα παλιά καλά χρόνια με Πλαστήρα και Παπάγο. Σόγια ολόκληρα με παππουδογιαγιάδες, κουμπάρους, μπατζανάκηδες, νύφες και συννυφάδες. Βάλτε και το κερασάκι στην τούρτα: Ακούγεται ασταμάτητα Βοσκόπουλος. Μόνο Βοσκόπουλος. Τίποτα άλλο εκτός από Βοσκόπουλο. Το καταλάβατε, έτσι; Και μάλιστα δυνατά. Εφιαλτικό δεν ακούγεται το όλο πακέτο;
Αν, λοιπόν, και υπάρχουν όλες οι εγγυήσεις της απόλυτης καταστροφής, κάτι τέτοιο δε συμβαίνει. Και εξηγώ εκ νέου:
Ο χώρος αν και μεγάλος είναι χαριτωμένος. Έχει πράσινο-κόκκινες-γαλάζιο-κίτρινες καρέκλες που όσο να ‘ναι δίνουν μια τσαχπινιά. Ο μεγάλος χώρος επιτρέπει και την αραιή διάταξη των τραπεζιών. Έτσι ούτε εσείς θα ακούτε τι λέει ο κουμπάρος, ούτε η συννυφάδα θα ακούει τι λέτε εσείς. Ούτε και θα φοβάστε μην πάρει ο διπλανός τίποτα από το πιάτο σας.
Εξυπηρέτηση: δεν έχω λόγια. Για σεμινάριο. Αν είχα σχολή τουριστικών επαγγελμάτων θα έφερνα εδώ τους μαθητές για πρακτική άσκηση. Θα αναφέρω, μικρό πλην όμως, χαρακτηριστικό περιστατικό: Μπαίνουμε στο μαγαζί. Κοντοστεκόμαστε και κοιτάμε αριστερά δεξιά, για το που θα κάτσουμε. Σταμπάρουμε τραπέζι. Κατευθυνόμαστε προς το τραπέζι. Ο σερβιτόρος που μας παρακολουθεί με τα μάτια, ανοίγει ψυγείο, βγάζει νερό και πριν ακόμα να κάτσουμε αφήνει πάνω στο τραπέζι το μπουκάλι. Δεν περιγράφω άλλο. Είμαι σίγουρος ότι τα παιδιά που δουλεύουν εκεί πρέπει να έχουν περάσει από σεμινάριο τηλεπάθειας. Ξέρουν τι θέλετε πριν ακόμα το σκεφτείτε. Σας τέλειωσε το κρασί; Θέλετε και άλλο ψωμί; Χαρτοπετσέτες; Δεν το ζητάτε. Απλά σηκώστε το κεφάλι. Ξέρουν λέμε.
Και μια που ανέφερα για ψωμί και νερό. Το μεν νεράκι είναι βρύσης και ανανεώνεται συνέχεια, το δε (εξαιρετικό) ψωμάκι έρχεται ψημένο με λαδορίγανη σε ποσότητα αρκετή για να χορτάσετε μόνο με αυτό.
Όσο για το φαγητό είναι μάλλον άνισο. Απαριθμώ, κατονομάζω και σχολιάζω: Σαλάτες άριστες , φρεσκοκομμένες. Ουδέν έτερο σχόλιο επ’ αυτού. Ορεκτικά επίσης πολύ καλά , ίσως δε και άριστα. Εύφημος μνεία στα παστουρμαδοπιτάκια τα οποία είναι τραγανά αέρινα και με ποσότητα παστουρμά τόσο όσο. Από έκαστη παραγγελία ποτέ δε λείπουν και οι καυτερές πιπεριές που είναι από τα λίγα μαγαζιά που αφενός τις έχουν , αφετέρου τις φτιάχνουν σωστά. Αν δεν είστε ψιλοστόμαχοι τιμήστε και τα ωραιότατα αυγουλάκια με σουτζούκι και παστουρμά. Εκεί που τα χαλάμε είναι στα κυρίως. Αν θέλετε κάτι καλούτσικο πάρτε κεμπάπ-μπιφτέκια. Μπριζόλες – παϊδάκια αφήστε τα. Για κάποιον λόγο που δεν έχω εντοπίσει, δεν το έχουν με τη σχάρα. Καθόλου μα καθόλου. Έτσι αν πάρετε για παράδειγμα μπριζόλα παίζει να είναι από άψητη (συνήθως έτσι είναι) έως κάρβουνο. Θυμάμαι δε μια φορά, που πήρα παϊδάκια και τα άκουσα να βελάζουν. Αλήθεια λέω. Πάντως για όποιον ενδιαφέρεται έχουν καλά μαγειρευτά, αν και σε τέτοιου είδους μαγαζιά δεν πας για τα μαγειρευτά. Α και κάτι βασικό: Πολλά πιάτα προσφέρονται και σε εκδοχή μισής μερίδας, κάτι που είναι εξαιρετικά χρήσιμο αφού δίνει τη δυνατότητα για δοκιμή περισσοτέρων πραγμάτων. Και ένα μικρό tip. Οι μερίδες είναι αβυσσαλέες. Ποτέ μα ποτέ κανείς δεν μπόρεσε να φάει ότι υπάρχει στο πιάτο του. Πολλοί δεν μπορούν να φάνε ούτε καν την μισή μερίδα. Οπότε μην παρασυρθείτε και παραγγείλετε πολλά γιατί απλά δε θα τα φάτε, εκτός και αν έχετε σκύλο , οπότε ο σκύλος σας θα κάνει πάρτι.
Και φτάνουμε στο grand finale. Λογαριασμός. Άμα την λήψη του, 9 στις 10 θα τον ξανακοιτάξετε. Θα νομίσετε ότι ξεχάσαν να χρεώσουν πολλά πράγματα. Και όμως. Δεν είναι λάθος. Είναι απλά φθηνά. Αστεία φθηνά ενίοτε.
Κατόπιν των ανωτέρω ανακεφαλαιώνω:
Αν θέλετε μια χαλαρή έξοδο.
Αν δεν ψάχνετε για γκουρμεδιές.
Αν δεν είστε παραξενούληδες.
Τότε θα βρείτε: Καλούτσικο περιβάλλον, άριστη εξυπηρέτηση, καλούτσικο φαγητό και τιμές που δεν πάνε παρακάτω. Να πάτε δηλαδή.
τεστ 2