Το φετινό περίεργο καλοκαίρι επισκέφθηκα ένα νησί , που μπορώ να πω ότι το γνωρίζω αρκετά καλά, Χίος λοιπόν, με αγαπημένη παρέα. Ένα μαγαζί, μάλλον καινούριο, το οποίο αξίζει σίγουρα να επισκεφθείτε, είτε βρεθείτε στο νησί για διακοπές, είτε για σπουδές, είτε μένετε μόνιμα εκεί, είναι το The Pastards.
Πρόκειται για ένα ιταλικό εστιατόριο, που συνδυάζει αρκετά θετικά στοιχεία, ας πάμε να τα δούμε ένα ένα.
Κατ’ αρχάς, βρίσκεται σε ένα μικρό στενάκι στα 50 μέτρα από το λιμάνι, το παρκάρισμα βράδυ Αυγούστου, αποδείχτηκε δύσκολη υπόθεση ακόμη και για μηχανή. O χώρος περιλαμβάνει λίγα τραπέζια, (πιθανόν) λόγω των μέτρων, περίπου 12 τραπέζια εξωτερικά, 4-5 στον ενδιάμεσο χώρο και κάποια στο εσωτερικό, τα οποία μπορώ να πω ότι γέμισαν όλα, εκείνο το βράδυ που το επισκεφθήκαμε. Ο χώρος αποπνέει τη ζεστασιά της φιλοξενίας, το δάπεδο είναι από ξύλο, οι μεταλλικές μαύρες καρέκλες, βολικές, γενικά όλα τα στοιχεία σε προδιαθέτουν ότι, εδώ, θα φάς καλά και με άνεση.
Η εξυπηρέτηση υπήρξε πολύ καλή, νέα παιδιά με όρεξη, που κυριολεκτικά έτρεχαν να μας εξυπηρετήσουν, να εξηγήσουν τα πάντα, πρόθυμοι να μας κάνουν τις προτάσεις τους (εδώ να σημειώσω ότι, όταν βρίσκομαι σε κάποιο μέρος για πρώτη φορά, μου αρέσει να ρωτάω τον σερβιτόρο ποιο είναι το αγαπημένο του πιάτο και, συνήθως, αυτό επιλέγω). Οι χρόνοι υπήρξαν άψογοι στο σερβίρισμα.
Ο κατάλογος περιλαμβάνει, σαλάτες-ορεκτικά, λίγα πιάτα με κρεατικά, ριζότο, μακαρονάδες (μερικές με φρέσκα ζυμαρικά) και πίτσα. Να σημειώσω ότι παρατήρησα τη χρήση ντόπιων προϊόντων, όπως π.χ. το μαστέλο, σε πολλά πιάτα τους.
Εμείς δύο άτομα πήραμε:
-μπρουσκέτες με μαστέλο, τυρί κρέμα, pesto βασιλικου και chutney cranberry, πιάτο που με ενθουσίασε, κυριολεκτικά, με την πλούσια τυρένια γεύση η οποία, μαζί με το γλυκόξινο chutney και τον βασιλικό έδενε τέλεια, 4τμχ στη μερίδα. 6,90ευρώ.
-Πένες με pesto βασιλικού, αλλά με φυστίκι Αιγίνης, σκόρδο και παρμεζάνα, η δική μου επιλογή, πιάτο που αποτελεί, για μένα, κριτήριο για το εστιατόριο. Μια πάρα πολύ καλή προσπάθεια, ενδιαφέρουσα η προσθήκη του φιστικιού Αιγίνης, σε σχέση με το κλασικό κουκουνάρι και τιμιότατο το μέγεθος της μερίδας. 5,40ευρώ.
-Λιγκουίνι με κρέμα κουνουπιδιού, μπέικον, λάδι τρούφας και κρεμμύδι, ιδιαίτερη γεύση, πρωτότυπη, καθόλου βαριά. Σε περίπτωση που το κουνουπίδι στα μακαρόνια λειτουργεί αποτρεπτικά, σας πληροφορώ ότι αν είχα τη δυνατότητα να επιστρέψω στο εστιατόριο, θα αποτελούσε σίγουρα την επιλογή μου. 7,00ευρώ.
Ήπιαμε μία μπύρα draft μεγάλο ποτήρι και μια Chios beer bbq( την οποία, αν σας αρέσουν οι καπνιστές μπύρες, την προτείνω).
Το ακριβές αντίτιμο του δείπνου μας δεν το θυμάμαι, γιατί ήταν κέρασμα, αλλά μπορείτε να αντιληφθείτε πόσο υψηλή είναι η σχέση ποιότητας τιμής σε συνδυασμό δε με τις μερίδες, μιλάμε για το απόλυτο value for money.
Να σημειώσω εδώ ότι, αυτή την εποχή, έχουν υπηρεσία take away και delivery.
Να πω, επίσης, ότι τέτοιες περιπτώσεις εστιατορίων, μακριά από την πρωτεύουσα, θα έπρεπε να αποτελούν παράδειγμα προς μίμηση.
Επιτρέψτε μου να αφιερώσω την κριτική αυτή σε έναν άνθρωπο έξω καρδιά που μου έμαθε το νησί και η απουσία του είναι αναντικατάστατη.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌχι
Το φετινό περίεργο καλοκαίρι επισκέφθηκα ένα νησί , που μπορώ να πω ότι το γνωρίζω αρκετά καλά, Χίος λοιπόν, με αγαπημένη παρέα. Ένα μαγαζί, μάλλον καινούριο, το οποίο αξίζει σίγουρα να επισκεφθείτε, είτε βρεθείτε στο νησί για διακοπές, είτε για σπουδές, είτε μένετε μόνιμα εκεί, είναι το The Pastards.
Πρόκειται για ένα ιταλικό εστιατόριο, που συνδυάζει αρκετά θετικά στοιχεία, ας πάμε να τα δούμε ένα ένα.
Κατ’ αρχάς, βρίσκεται σε ένα μικρό στενάκι στα 50 μέτρα από το λιμάνι, το παρκάρισμα βράδυ Αυγούστου, αποδείχτηκε δύσκολη υπόθεση ακόμη και για μηχανή. O χώρος περιλαμβάνει λίγα τραπέζια, (πιθανόν) λόγω των μέτρων, περίπου 12 τραπέζια εξωτερικά, 4-5 στον ενδιάμεσο χώρο και κάποια στο εσωτερικό, τα οποία μπορώ να πω ότι γέμισαν όλα, εκείνο το βράδυ που το επισκεφθήκαμε. Ο χώρος αποπνέει τη ζεστασιά της φιλοξενίας, το δάπεδο είναι από ξύλο, οι μεταλλικές μαύρες καρέκλες, βολικές, γενικά όλα τα στοιχεία σε προδιαθέτουν ότι, εδώ, θα φάς καλά και με άνεση.
Η εξυπηρέτηση υπήρξε πολύ καλή, νέα παιδιά με όρεξη, που κυριολεκτικά έτρεχαν να μας εξυπηρετήσουν, να εξηγήσουν τα πάντα, πρόθυμοι να μας κάνουν τις προτάσεις τους (εδώ να σημειώσω ότι, όταν βρίσκομαι σε κάποιο μέρος για πρώτη φορά, μου αρέσει να ρωτάω τον σερβιτόρο ποιο είναι το αγαπημένο του πιάτο και, συνήθως, αυτό επιλέγω). Οι χρόνοι υπήρξαν άψογοι στο σερβίρισμα.
Ο κατάλογος περιλαμβάνει, σαλάτες-ορεκτικά, λίγα πιάτα με κρεατικά, ριζότο, μακαρονάδες (μερικές με φρέσκα ζυμαρικά) και πίτσα. Να σημειώσω ότι παρατήρησα τη χρήση ντόπιων προϊόντων, όπως π.χ. το μαστέλο, σε πολλά πιάτα τους.
Εμείς δύο άτομα πήραμε:
-μπρουσκέτες με μαστέλο, τυρί κρέμα, pesto βασιλικου και chutney cranberry, πιάτο που με ενθουσίασε, κυριολεκτικά, με την πλούσια τυρένια γεύση η οποία, μαζί με το γλυκόξινο chutney και τον βασιλικό έδενε τέλεια, 4τμχ στη μερίδα. 6,90ευρώ.
-Πένες με pesto βασιλικού, αλλά με φυστίκι Αιγίνης, σκόρδο και παρμεζάνα, η δική μου επιλογή, πιάτο που αποτελεί, για μένα, κριτήριο για το εστιατόριο. Μια πάρα πολύ καλή προσπάθεια, ενδιαφέρουσα η προσθήκη του φιστικιού Αιγίνης, σε σχέση με το κλασικό κουκουνάρι και τιμιότατο το μέγεθος της μερίδας. 5,40ευρώ.
-Λιγκουίνι με κρέμα κουνουπιδιού, μπέικον, λάδι τρούφας και κρεμμύδι, ιδιαίτερη γεύση, πρωτότυπη, καθόλου βαριά. Σε περίπτωση που το κουνουπίδι στα μακαρόνια λειτουργεί αποτρεπτικά, σας πληροφορώ ότι αν είχα τη δυνατότητα να επιστρέψω στο εστιατόριο, θα αποτελούσε σίγουρα την επιλογή μου. 7,00ευρώ.
Ήπιαμε μία μπύρα draft μεγάλο ποτήρι και μια Chios beer bbq( την οποία, αν σας αρέσουν οι καπνιστές μπύρες, την προτείνω).
Το ακριβές αντίτιμο του δείπνου μας δεν το θυμάμαι, γιατί ήταν κέρασμα, αλλά μπορείτε να αντιληφθείτε πόσο υψηλή είναι η σχέση ποιότητας τιμής σε συνδυασμό δε με τις μερίδες, μιλάμε για το απόλυτο value for money.
Να σημειώσω εδώ ότι, αυτή την εποχή, έχουν υπηρεσία take away και delivery.
Να πω, επίσης, ότι τέτοιες περιπτώσεις εστιατορίων, μακριά από την πρωτεύουσα, θα έπρεπε να αποτελούν παράδειγμα προς μίμηση.
Επιτρέψτε μου να αφιερώσω την κριτική αυτή σε έναν άνθρωπο έξω καρδιά που μου έμαθε το νησί και η απουσία του είναι αναντικατάστατη.