Τελευταία μέρα, πριν την καραντίνα vol 2, σκέφτηκα να αξιοποιήσω την, άχρηστη όπως αποδείχθηκε, άδεια μου και να πεταχτώ ως Λουτράκι μεριά για να δοκιμάσω μια παλιά πρόταση που έχει ρίζες στο 2010.
Δε νομίζω να μη θυμάστε την εξαιρετική εκπομπή του Καλλίδη “Food and the city”! Μία από τις ΜΗ τουριστικές προτάσεις του για καλό φαγητό ήταν ο Άγιος Ευφρόσυνος.
Fast forward …. Ready …. Go ….
Σε επισκέψεις μου στην περιοχή το 2016 και το 2019 δεν κατάφερα να επισκεφθώ τον Ευφρόσυνο μιας και λειτουργεί μεσημεροαπογεύματα.
Τι άλλαξε από τότε; Η διεύθυνση, όπως πληροφορηθήκαμε από τον ευγενικό κύριο που “τρέχει” το μαγαζί. Επίσης, το γλυκάκι που προβλήθηκε στην τότε εκπομπή. Είμαι “περίεργος”; Σαφώς! Δεν είναι υποχρεωμένοι να προσφέρουν κάποιο επιδόρπιο. Άλλο που εγώ είμαι εθισμένος στη ζάχαρη! Μην ξεχνάμε πως ήταν και η τελευταία ημέρα λειτουργίας τους.
Πάμε τώρα στα πιο σημαντικά. Μαγειρείο στην καρδιά της πόλης, που όμως, αν περάσεις απ’έξω δε θα σου κάνει το κλικ, ώστε να εισέλθεις! Μπαίνοντας μέσα όμως, νιώθεις ζεστά. Η διακόσμηση είναι vintage, βασιζόμενη σε παραδοσιακά στοιχεία και μαγειρικά υλικά. Βαρέλια, μπαχάρια, μυρωδικά… Σου δίνουν την αίσθηση παλιού παντοπωλείου-μαγειρείου. Τα σκόρδα όμως, είχαν την τιμητική τους! Τόσο στη διακόσμηση, όσο και στην παρασκευή των πιάτων τους!
Η εξυπηρέτηση από 2 άτομα, εκείνη την ώρα δεν υπήρχαν άλλοι πελάτες. Το έργο τους εύκολο. Απλοί, ευγενικοί άνθρωποι. Πρόσχαροι ώστε να μας απαντήσουν σε ότι ρωτήσαμε. Ασχολήθηκαν αρκετά ώστε να μάθουν τις εντυπώσεις μας γύρω από τα πιάτα τους. Φιλικό κλίμα.
Γίνεται προσπάθεια, ώστε να χρησιμοποιούν (τοπικά) παραδοσιακά προϊόντα. Υπάρχουν αρκετά παραδοσιακά φαγητά, περιποιημένα σίγουρα. Η γεύση είναι αρκετά ικανοποιητική.
Η αρχή έγινε με 500 μλ κόκκινο κρασί. Ικανοποιητικό αν και προτιμώ το ημίγλυκο.
Παντζαροσαλάτα. Φτιάχνεται με παραδοσιακό γιαούρτι, χωρίς καρύδι. Αρκετά ψιλοκομμένο το παντζάρι. Το συνολικό αποτέλεσμα μου φάνηκε αρκετά όξινο. Πλούσια ποσότητα, πολύ σκόρδο.
Σαλάτα με μαρούλι ως βάση, μανούρι σε πολύ λεπτές φέτες που για τα δικά μου γούστα δεν το γευόμουν αρκετά. Γευστικό ντρέσινγκ, λίγο ξιδάτο. Κρουτόν… Σκόρδου… Καλά καταλάβατε, δεν είναι στις πρώτες μου επιλογές!
Κοτόπουλο με πατάτες τηγανιτές. Ψητό, κλασική συνταγή, μαμαδίστικο στυλ. Νόστιμο. Γευστική κρούστα, μυρωδικά που ένιωθες, χωρίς να επικρατεί το σκόρδο!
Χοιρινό με καπνιστό τυρί. Χειμωνιάτικο πιάτο με έντονο καπνιστό χαρακτήρα. Νόστιμο χοιρινό, όχι λουκούμι αλλά σε αρκετά καλό επίπεδο. Συνοδευόταν με πατάτες τηγανιτές όπως και το κοτόπουλο που ξέχασα να αναφέρω πριν. Σωστή ποσότητα ως γαρνιτούρα, φρεσκότατες, με ρίγανη. Αρκετά σκορδάτο και αυτό.
Σύνολο στα 29 ευρώ. Τιμή με καλό value for money.
Συμπερασματικά, ο Άγιος Ευφρόσυνος είναι τίμιος και γευστικός. Σίγουρα όχι τουριστικός. Και με τόση αποχή από την εστίαση, οι αναμνήσεις που μου φέρνει είναι αρκετά ομορφότερες από όσο θυμόμουν.
Μιας και είναι ο προστάτης των μαγείρων, θα τους ευχηθώ να συνεχίσουν την πορεία τους (κάτι ακούστηκε πως ίσως αργότερα αλλάξει χέρια ή σταματήσει, εύχομαι να κατάλαβα λάθος) …
Όπως και σε όλους τους εστιάτορες μετά από όλη αυτή την περιπέτεια. Γιατί καλές είναι οι αναμνήσεις αλλά … Πρέπει να υπάρξει και εξέλιξη σε όλο αυτό.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌχι
Τελευταία μέρα, πριν την καραντίνα vol 2, σκέφτηκα να αξιοποιήσω την, άχρηστη όπως αποδείχθηκε, άδεια μου και να πεταχτώ ως Λουτράκι μεριά για να δοκιμάσω μια παλιά πρόταση που έχει ρίζες στο 2010.
Δε νομίζω να μη θυμάστε την εξαιρετική εκπομπή του Καλλίδη “Food and the city”! Μία από τις ΜΗ τουριστικές προτάσεις του για καλό φαγητό ήταν ο Άγιος Ευφρόσυνος.
Fast forward …. Ready …. Go ….
Σε επισκέψεις μου στην περιοχή το 2016 και το 2019 δεν κατάφερα να επισκεφθώ τον Ευφρόσυνο μιας και λειτουργεί μεσημεροαπογεύματα.
Τι άλλαξε από τότε; Η διεύθυνση, όπως πληροφορηθήκαμε από τον ευγενικό κύριο που “τρέχει” το μαγαζί. Επίσης, το γλυκάκι που προβλήθηκε στην τότε εκπομπή. Είμαι “περίεργος”; Σαφώς! Δεν είναι υποχρεωμένοι να προσφέρουν κάποιο επιδόρπιο. Άλλο που εγώ είμαι εθισμένος στη ζάχαρη! Μην ξεχνάμε πως ήταν και η τελευταία ημέρα λειτουργίας τους.
Πάμε τώρα στα πιο σημαντικά. Μαγειρείο στην καρδιά της πόλης, που όμως, αν περάσεις απ’έξω δε θα σου κάνει το κλικ, ώστε να εισέλθεις! Μπαίνοντας μέσα όμως, νιώθεις ζεστά. Η διακόσμηση είναι vintage, βασιζόμενη σε παραδοσιακά στοιχεία και μαγειρικά υλικά. Βαρέλια, μπαχάρια, μυρωδικά… Σου δίνουν την αίσθηση παλιού παντοπωλείου-μαγειρείου. Τα σκόρδα όμως, είχαν την τιμητική τους! Τόσο στη διακόσμηση, όσο και στην παρασκευή των πιάτων τους!
Η εξυπηρέτηση από 2 άτομα, εκείνη την ώρα δεν υπήρχαν άλλοι πελάτες. Το έργο τους εύκολο. Απλοί, ευγενικοί άνθρωποι. Πρόσχαροι ώστε να μας απαντήσουν σε ότι ρωτήσαμε. Ασχολήθηκαν αρκετά ώστε να μάθουν τις εντυπώσεις μας γύρω από τα πιάτα τους. Φιλικό κλίμα.
Γίνεται προσπάθεια, ώστε να χρησιμοποιούν (τοπικά) παραδοσιακά προϊόντα. Υπάρχουν αρκετά παραδοσιακά φαγητά, περιποιημένα σίγουρα. Η γεύση είναι αρκετά ικανοποιητική.
Η αρχή έγινε με 500 μλ κόκκινο κρασί. Ικανοποιητικό αν και προτιμώ το ημίγλυκο.
Παντζαροσαλάτα. Φτιάχνεται με παραδοσιακό γιαούρτι, χωρίς καρύδι. Αρκετά ψιλοκομμένο το παντζάρι. Το συνολικό αποτέλεσμα μου φάνηκε αρκετά όξινο. Πλούσια ποσότητα, πολύ σκόρδο.
Σαλάτα με μαρούλι ως βάση, μανούρι σε πολύ λεπτές φέτες που για τα δικά μου γούστα δεν το γευόμουν αρκετά. Γευστικό ντρέσινγκ, λίγο ξιδάτο. Κρουτόν… Σκόρδου… Καλά καταλάβατε, δεν είναι στις πρώτες μου επιλογές!
Κοτόπουλο με πατάτες τηγανιτές. Ψητό, κλασική συνταγή, μαμαδίστικο στυλ. Νόστιμο. Γευστική κρούστα, μυρωδικά που ένιωθες, χωρίς να επικρατεί το σκόρδο!
Χοιρινό με καπνιστό τυρί. Χειμωνιάτικο πιάτο με έντονο καπνιστό χαρακτήρα. Νόστιμο χοιρινό, όχι λουκούμι αλλά σε αρκετά καλό επίπεδο. Συνοδευόταν με πατάτες τηγανιτές όπως και το κοτόπουλο που ξέχασα να αναφέρω πριν. Σωστή ποσότητα ως γαρνιτούρα, φρεσκότατες, με ρίγανη. Αρκετά σκορδάτο και αυτό.
Σύνολο στα 29 ευρώ. Τιμή με καλό value for money.
Συμπερασματικά, ο Άγιος Ευφρόσυνος είναι τίμιος και γευστικός. Σίγουρα όχι τουριστικός. Και με τόση αποχή από την εστίαση, οι αναμνήσεις που μου φέρνει είναι αρκετά ομορφότερες από όσο θυμόμουν.
Μιας και είναι ο προστάτης των μαγείρων, θα τους ευχηθώ να συνεχίσουν την πορεία τους (κάτι ακούστηκε πως ίσως αργότερα αλλάξει χέρια ή σταματήσει, εύχομαι να κατάλαβα λάθος) …
Όπως και σε όλους τους εστιάτορες μετά από όλη αυτή την περιπέτεια. Γιατί καλές είναι οι αναμνήσεις αλλά … Πρέπει να υπάρξει και εξέλιξη σε όλο αυτό.
Να ζούμε την εμπειρία …