Η Καλλιθέα, και συγκεκριμένα από την πλατεία Κύπρου μέχρι το σταθμό του ΗΣΑΠ, κρύβει αρκετές ενδιαφέρουσες γαστρονομικές προτάσεις, και όχι απλώς καφετερίες και πιτσαρίες. Ακριβώς στο κέντρο αυτής της περιοχής βρίσκεται ένα εξαιρετικά δημοφιλές κεμπαμπτζίδικο με τον παιχνιδιάρικο τίτλο «Εσίς…Κεμπάπ;», όπου υπό κανονικές συνθήκες Παρασκευή και Σαββατοκύριακο βράδυ δύσκολα θα βρείτε τραπέζι ελεύθερο.
Το μαγαζί είναι γωνιακό, φωτεινό και φροντισμένο, αρκετά μεγάλο για ψητοπωλείο, με την ψησταριά στη δεξιά πλευρά, καμιά 10ριά τραπέζια στη μέσα αίθουσα, άλλα τόσα στο πεζοδρόμιο και καμιά 10ριά ψηλές καρέκλες περιμετρικά γύρω γύρω για όσους δεν έχουν πρόβλημα να φάνε ακουμπώντας στον ξύλινο πάγκο μπροστά τους. Η γενική αίσθηση που σου δίνει είναι ότι αυτοί που το τρέχουν είναι μερακλήδες που σέβονται την πελατεία τους και δεν κυνηγούν απλά το εύκολο κέρδος με ένα ακόμα τυπικό ψητοπωλείο σε μια πυκνοκατοικημένη γειτονιά της Αθήνας. Αυτό θα το καταλάβετε από τη σβελτάδα και την ευγένεια του προσωπικού, ειδικά στις μέρες και ώρες αιχμής που προανέφερα, αλλά – το σημαντικότερο – από την ποιότητα της κουζίνας.
Στο «Εσίς…Κεμπάπ;» θα βρείτε ό,τι περιμένετε να προσφέρει ένα τέτοιο μαγαζί, τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο. Δεν υπάρχει συνεπώς λόγος να κάνετε χιλιόμετρα ολόκληρα για να φάτε εδώ. Εμείς το συνδυάζουμε κατά κανόνα με (κατά προτίμηση) καλοκαιρινό σινεμαδάκι, την τελευταία όμως φορά δοκιμάσαμε και το delivery του – λέγε με Wolt – και μείναμε απόλυτα ευχαριστημένοι.
Κάτι που κάνει το «Εσίς…Κεμπάπ;» να ξεχωρίζει είναι τα πολύ ωραία ορεκτικά που προσφέρει, όλα γύρω στα 4 ευρώπουλα: μελιτζάνα με ντομάτα και γιαούρτι τόσο γλυκιά και τόσο αλμυρή όσο χρειάζεται, σουτζούκι Καισαρείας (ελαφρά πικάντικο, όπως πρέπει), πιπεριές κέρατο ψητές (για τους τολμηρούς υπάρχει και η πολύ καυτερή έκδοση), παστουρμαδόπιτα και πατάτες τηγανιτές μαμαδίσιες, που πραγματικά αξίζει να παραγγείλετε. Στην τελευταία παραγγελία συμπεριέλαβα και ντοματοκεφτέδες, που δεν μας ενθουσίασαν όμως. Από τις σαλάτες δεν έχω δοκιμάσει καμία άλλη πέρα από την εσμέ (6 ευρώ, αν θυμάμαι καλά), φτιαγμένη σύμφωνα με την κλασική συνταγή και με φρέσκα υλικά.
Και ερχόμαστε στο ψητό, δηλαδή στις παρασκευές με κρέας, που είναι η ναυαρχίδα του μαγαζιού, λόγω του ότι όχι μόνο όλα τα κρέατα είναι πρώτης ποιότητας, αλλά και ο τρόπος που τα ετοιμάζουν για ψήσιμο είναι πραγματικά μαστόρικος. Εδώ έχουμε να διαλέξουμε ανάμεσα σε κεμπάπ (5 διαφορετικά είδη, προσωπικό μου φαβορί το κασερλί, όπου ο κιμάς ζυμώνεται μαζί με κασέρι και το τελικό αποτέλεσμα λιώνει στο στόμα) και σε σις, δηλαδή κρέας στη σούβλα (3 διαφορετικά είδη, με το μοσχάρι να κερδίζει τη μάχη, πρέπει απλώς να φαγωθεί όσο είναι ζεστό). Το καλό είναι ότι υπάρχει η δυνατότητα να παραγγείλει κανείς ολόκληρη ή μισή μερίδα, π.χ. στα κεμπάπ η ολόκληρη μερίδα κοστίζει γύρω στα 8 και η μισή 5 ευρώ. Εννοείται ότι προσφέρονται και όλα τα γνωστά καλαμάκια, με το κομμάτι ή τυλιχτά σε πίτα, όμως στο «Εσίς…Κεμπάπ;» δεν θα έρθεις για σουβλάκι με διπλή πίτα, μολονότι οι πίτες του, που συνοδεύουν τις παραγγελίες, είναι εξαιρετικές και πολύ σωστά ψημένες.
Για ένα συνοικιακό ψητοπωλείο δεν έχεις να πεις περισσότερα, εκτός αν ξεκινήσεις να διηγείσαι από πού κατάγεται ο ιδιοκτήτης και ο αρχιψήστης και πού δούλευαν παλαιότερα. Το «Εσίς…Κεμπάπ;» δεν πρόκειται να σας απογοητεύσει σε καμία περίπτωση. Για ένα όπως πρέπει δείπνο δύο ατόμων υπολογίστε γύρω στα 20 με 25 ευρώ.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌχι
Η Καλλιθέα, και συγκεκριμένα από την πλατεία Κύπρου μέχρι το σταθμό του ΗΣΑΠ, κρύβει αρκετές ενδιαφέρουσες γαστρονομικές προτάσεις, και όχι απλώς καφετερίες και πιτσαρίες. Ακριβώς στο κέντρο αυτής της περιοχής βρίσκεται ένα εξαιρετικά δημοφιλές κεμπαμπτζίδικο με τον παιχνιδιάρικο τίτλο «Εσίς…Κεμπάπ;», όπου υπό κανονικές συνθήκες Παρασκευή και Σαββατοκύριακο βράδυ δύσκολα θα βρείτε τραπέζι ελεύθερο.
Το μαγαζί είναι γωνιακό, φωτεινό και φροντισμένο, αρκετά μεγάλο για ψητοπωλείο, με την ψησταριά στη δεξιά πλευρά, καμιά 10ριά τραπέζια στη μέσα αίθουσα, άλλα τόσα στο πεζοδρόμιο και καμιά 10ριά ψηλές καρέκλες περιμετρικά γύρω γύρω για όσους δεν έχουν πρόβλημα να φάνε ακουμπώντας στον ξύλινο πάγκο μπροστά τους. Η γενική αίσθηση που σου δίνει είναι ότι αυτοί που το τρέχουν είναι μερακλήδες που σέβονται την πελατεία τους και δεν κυνηγούν απλά το εύκολο κέρδος με ένα ακόμα τυπικό ψητοπωλείο σε μια πυκνοκατοικημένη γειτονιά της Αθήνας. Αυτό θα το καταλάβετε από τη σβελτάδα και την ευγένεια του προσωπικού, ειδικά στις μέρες και ώρες αιχμής που προανέφερα, αλλά – το σημαντικότερο – από την ποιότητα της κουζίνας.
Στο «Εσίς…Κεμπάπ;» θα βρείτε ό,τι περιμένετε να προσφέρει ένα τέτοιο μαγαζί, τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο. Δεν υπάρχει συνεπώς λόγος να κάνετε χιλιόμετρα ολόκληρα για να φάτε εδώ. Εμείς το συνδυάζουμε κατά κανόνα με (κατά προτίμηση) καλοκαιρινό σινεμαδάκι, την τελευταία όμως φορά δοκιμάσαμε και το delivery του – λέγε με Wolt – και μείναμε απόλυτα ευχαριστημένοι.
Κάτι που κάνει το «Εσίς…Κεμπάπ;» να ξεχωρίζει είναι τα πολύ ωραία ορεκτικά που προσφέρει, όλα γύρω στα 4 ευρώπουλα: μελιτζάνα με ντομάτα και γιαούρτι τόσο γλυκιά και τόσο αλμυρή όσο χρειάζεται, σουτζούκι Καισαρείας (ελαφρά πικάντικο, όπως πρέπει), πιπεριές κέρατο ψητές (για τους τολμηρούς υπάρχει και η πολύ καυτερή έκδοση), παστουρμαδόπιτα και πατάτες τηγανιτές μαμαδίσιες, που πραγματικά αξίζει να παραγγείλετε. Στην τελευταία παραγγελία συμπεριέλαβα και ντοματοκεφτέδες, που δεν μας ενθουσίασαν όμως. Από τις σαλάτες δεν έχω δοκιμάσει καμία άλλη πέρα από την εσμέ (6 ευρώ, αν θυμάμαι καλά), φτιαγμένη σύμφωνα με την κλασική συνταγή και με φρέσκα υλικά.
Και ερχόμαστε στο ψητό, δηλαδή στις παρασκευές με κρέας, που είναι η ναυαρχίδα του μαγαζιού, λόγω του ότι όχι μόνο όλα τα κρέατα είναι πρώτης ποιότητας, αλλά και ο τρόπος που τα ετοιμάζουν για ψήσιμο είναι πραγματικά μαστόρικος. Εδώ έχουμε να διαλέξουμε ανάμεσα σε κεμπάπ (5 διαφορετικά είδη, προσωπικό μου φαβορί το κασερλί, όπου ο κιμάς ζυμώνεται μαζί με κασέρι και το τελικό αποτέλεσμα λιώνει στο στόμα) και σε σις, δηλαδή κρέας στη σούβλα (3 διαφορετικά είδη, με το μοσχάρι να κερδίζει τη μάχη, πρέπει απλώς να φαγωθεί όσο είναι ζεστό). Το καλό είναι ότι υπάρχει η δυνατότητα να παραγγείλει κανείς ολόκληρη ή μισή μερίδα, π.χ. στα κεμπάπ η ολόκληρη μερίδα κοστίζει γύρω στα 8 και η μισή 5 ευρώ. Εννοείται ότι προσφέρονται και όλα τα γνωστά καλαμάκια, με το κομμάτι ή τυλιχτά σε πίτα, όμως στο «Εσίς…Κεμπάπ;» δεν θα έρθεις για σουβλάκι με διπλή πίτα, μολονότι οι πίτες του, που συνοδεύουν τις παραγγελίες, είναι εξαιρετικές και πολύ σωστά ψημένες.
Για ένα συνοικιακό ψητοπωλείο δεν έχεις να πεις περισσότερα, εκτός αν ξεκινήσεις να διηγείσαι από πού κατάγεται ο ιδιοκτήτης και ο αρχιψήστης και πού δούλευαν παλαιότερα. Το «Εσίς…Κεμπάπ;» δεν πρόκειται να σας απογοητεύσει σε καμία περίπτωση. Για ένα όπως πρέπει δείπνο δύο ατόμων υπολογίστε γύρω στα 20 με 25 ευρώ.