Η πανδημία δυστυχώς δε μας έχει αφήσει περιθώρια να χαρούμε, και αν συνεχίσει έτσι, το μόνο γεγονός που θα είναι άξιο εορτασμού θα είναι η επέτειος του πρώτου lockdown κατά τις αρχές του Μάρτη. Η έξοδος από το σπίτι φέρνει κάτι από speakeasy καταστάσεις, φτάνοντας σε σημείο να χαίρεσαι την έξοδο σου, ακόμα και για να πας στο νοσοκομείο! Αποφάσισα να δω έναν φίλο μετά από πάρα πολύ καιρό… Για το γεγονός ότι δεν τον ξέχασα και δεν κάναμε blind date, ευθύνεται η τεχνολογία που κάνει τις βιντεοκλήσεις ένα ιδιαίτερο εργαλείο υπενθύμισης και εικονικής επαφής με τον έξω κόσμο.
Βρέθηκα στο Χαλάνδρι, το πώς είναι μια άλλη κουβέντα, στην οποία αν αναφερθώ είτε θα κοπώ στη λογοκρισία, είτε θα μου βάλει πρόστιμο κανένας Χαρδαλιάς, οπότε ας αρκεστούμε στα βασικά. Ευτυχώς που σε κάποιες περιπτώσεις υπάρχει η δυνατότητα του delivery, αλλιώς θα είχαμε γίνει όλοι master chef στα σπίτια μας! Αποφασίσαμε, λοιπόν, εγώ και ο καλός μου φίλος να δοκιμάσουμε ένα ινδικό, του οποίου την ύπαρξη, απλά, αγνοούσα. Αν και η καλύτερή μου φίλη μου πρότεινε κάτι άλλο, είναι γνωστή η περιέργεια που με διακατέχει να θέλω να πηγαίνω σε αχαρτογράφητα νερά. Έτσι προτιμήσαμε το Rani, ένα Ινδικό, για το οποίο δεν είχαμε ιδέα, φρόντισε, όμως, να μας δώσει, ο αγαπητός Κύριος Γούγλης!!!
Για τον χώρο όχι απλά δεν έχω να πω πολλά, αντιθέτως δεν έχω να πω τίποτα. Ξέρω ότι είναι κάπου στην οδό Αριστοτέλους και μέχρι εκεί. Να με συμπαθούν οι κύριοι που διαχειρίζονται το σάιτ, αλλά, δυστυχώς, μέχρι να ανοίξει η εστίαση, κριτική για χώρο, μόνο από interior designer! Για την εξυπηρέτηση, επίσης δεν έχω να πω πολλά, διότι μία που πήραμε τηλέφωνο και μία που μας ενημέρωσαν να απευθυνθούμε σε μια από τις γνωστές αλυσίδες τροφοδιανομής!!!!! Πού είσαι Μπαμπινιώτη!!!
Αν συνεχίσω έτσι, δεν υπάρχει λόγος να γράψω κριτική, αλλά νομίζω ότι βρήκα έναν: το φαγητό! Και ναι αξίζει τον κόπο. Εντάξει δε δοκίμασα και μεγάλο μέρος του καταλόγου, σίγουρα όμως, πήρα μια καλή ιδέα. Δύο άτομα δοκιμάσαμε ένα ρύζι biryani με λαχανικά, κάρυ και γαρίδες, ένα κοτόπουλο korma και μια σαλάτα Dahi papri chaat.
Το ρύζι είχε αρκετή ποσότητα από γαρίδες και ανάμεικτα λαχανικά, ήταν κίτρινο από το κάρυ, αλλά περιείχε και άλλα μπαχαρικά, ήταν ελαφρώς πικάντικο και σωστά βρασμένο. Το κοτόπουλο korma είναι μια συνταγή βασισμένη στο γάλα καρύδας γιαυτό και ολίγον γλυκίζον. Σε συνδυασμό με το ρύζι που ήταν πικάντικο, έδενε εξαιρετικά. Η ποσότητα αρκετή και τα κομμάτια από κοτόπουλο μετρίου προς μεγάλου μεγέθους. Η σαλάτα είχε βασικό συστατικό το ξερό τριμμένο φύλλο, με αγγούρι, κρεμμύδι, και μια σως γιαουρτιού εμπλουτισμένη με μάνγκο, δυόσμο, μπαχαρικά και λεμόνι. Το σύνολο του ήταν εξαιρετικό, επίσης λίγο πικάντικο, αλλά το λεμόνι σε ξεγελούσε. Μας έφεραν τις παραδοσιακές πιτούλες και μια σως για να βουτάμε, η οποία ήταν πολύ γευστική.
Αυτό που κρατάω είναι ότι οι μερίδες ήταν από κανονικές έως πολύ μεγάλες και χορτάσαμε άνετα. Το φαγητό είναι πικάντικο, το καταλαβαίνεις κανονικά, αλλά, ακόμα και για μένα, που έχω στομάχι ευαίσθητο είναι καλά ανεκτό. Για όλα αυτά πληρώσαμε 26 ευρώ, τα οποία τα βρίσκω σε κανονικά για την εποχή επίπεδα, αν υπολογίσω ότι οι μερίδες ήταν μεγάλες. Το συστήνω, και για μένα θέτει υποψηφιότητα για μελλοντική επίσκεψη, όταν ξανά ανοίξει η εστίαση. Δηλαδή, πολύ μελλοντική…
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌχι
Η πανδημία δυστυχώς δε μας έχει αφήσει περιθώρια να χαρούμε, και αν συνεχίσει έτσι, το μόνο γεγονός που θα είναι άξιο εορτασμού θα είναι η επέτειος του πρώτου lockdown κατά τις αρχές του Μάρτη. Η έξοδος από το σπίτι φέρνει κάτι από speakeasy καταστάσεις, φτάνοντας σε σημείο να χαίρεσαι την έξοδο σου, ακόμα και για να πας στο νοσοκομείο! Αποφάσισα να δω έναν φίλο μετά από πάρα πολύ καιρό… Για το γεγονός ότι δεν τον ξέχασα και δεν κάναμε blind date, ευθύνεται η τεχνολογία που κάνει τις βιντεοκλήσεις ένα ιδιαίτερο εργαλείο υπενθύμισης και εικονικής επαφής με τον έξω κόσμο.
Βρέθηκα στο Χαλάνδρι, το πώς είναι μια άλλη κουβέντα, στην οποία αν αναφερθώ είτε θα κοπώ στη λογοκρισία, είτε θα μου βάλει πρόστιμο κανένας Χαρδαλιάς, οπότε ας αρκεστούμε στα βασικά. Ευτυχώς που σε κάποιες περιπτώσεις υπάρχει η δυνατότητα του delivery, αλλιώς θα είχαμε γίνει όλοι master chef στα σπίτια μας! Αποφασίσαμε, λοιπόν, εγώ και ο καλός μου φίλος να δοκιμάσουμε ένα ινδικό, του οποίου την ύπαρξη, απλά, αγνοούσα. Αν και η καλύτερή μου φίλη μου πρότεινε κάτι άλλο, είναι γνωστή η περιέργεια που με διακατέχει να θέλω να πηγαίνω σε αχαρτογράφητα νερά. Έτσι προτιμήσαμε το Rani, ένα Ινδικό, για το οποίο δεν είχαμε ιδέα, φρόντισε, όμως, να μας δώσει, ο αγαπητός Κύριος Γούγλης!!!
Για τον χώρο όχι απλά δεν έχω να πω πολλά, αντιθέτως δεν έχω να πω τίποτα. Ξέρω ότι είναι κάπου στην οδό Αριστοτέλους και μέχρι εκεί. Να με συμπαθούν οι κύριοι που διαχειρίζονται το σάιτ, αλλά, δυστυχώς, μέχρι να ανοίξει η εστίαση, κριτική για χώρο, μόνο από interior designer! Για την εξυπηρέτηση, επίσης δεν έχω να πω πολλά, διότι μία που πήραμε τηλέφωνο και μία που μας ενημέρωσαν να απευθυνθούμε σε μια από τις γνωστές αλυσίδες τροφοδιανομής!!!!! Πού είσαι Μπαμπινιώτη!!!
Αν συνεχίσω έτσι, δεν υπάρχει λόγος να γράψω κριτική, αλλά νομίζω ότι βρήκα έναν: το φαγητό! Και ναι αξίζει τον κόπο. Εντάξει δε δοκίμασα και μεγάλο μέρος του καταλόγου, σίγουρα όμως, πήρα μια καλή ιδέα. Δύο άτομα δοκιμάσαμε ένα ρύζι biryani με λαχανικά, κάρυ και γαρίδες, ένα κοτόπουλο korma και μια σαλάτα Dahi papri chaat.
Το ρύζι είχε αρκετή ποσότητα από γαρίδες και ανάμεικτα λαχανικά, ήταν κίτρινο από το κάρυ, αλλά περιείχε και άλλα μπαχαρικά, ήταν ελαφρώς πικάντικο και σωστά βρασμένο. Το κοτόπουλο korma είναι μια συνταγή βασισμένη στο γάλα καρύδας γιαυτό και ολίγον γλυκίζον. Σε συνδυασμό με το ρύζι που ήταν πικάντικο, έδενε εξαιρετικά. Η ποσότητα αρκετή και τα κομμάτια από κοτόπουλο μετρίου προς μεγάλου μεγέθους. Η σαλάτα είχε βασικό συστατικό το ξερό τριμμένο φύλλο, με αγγούρι, κρεμμύδι, και μια σως γιαουρτιού εμπλουτισμένη με μάνγκο, δυόσμο, μπαχαρικά και λεμόνι. Το σύνολο του ήταν εξαιρετικό, επίσης λίγο πικάντικο, αλλά το λεμόνι σε ξεγελούσε. Μας έφεραν τις παραδοσιακές πιτούλες και μια σως για να βουτάμε, η οποία ήταν πολύ γευστική.
Αυτό που κρατάω είναι ότι οι μερίδες ήταν από κανονικές έως πολύ μεγάλες και χορτάσαμε άνετα. Το φαγητό είναι πικάντικο, το καταλαβαίνεις κανονικά, αλλά, ακόμα και για μένα, που έχω στομάχι ευαίσθητο είναι καλά ανεκτό. Για όλα αυτά πληρώσαμε 26 ευρώ, τα οποία τα βρίσκω σε κανονικά για την εποχή επίπεδα, αν υπολογίσω ότι οι μερίδες ήταν μεγάλες. Το συστήνω, και για μένα θέτει υποψηφιότητα για μελλοντική επίσκεψη, όταν ξανά ανοίξει η εστίαση. Δηλαδή, πολύ μελλοντική…