Όπως βλέπετε, η χαρτογράφηση της ευρύτερης περιοχής της Νέας Σμύρνης συνεχίζεται με σταθερούς ρυθμούς, ας όψεται ο κορωνοϊός που μας έκλεισε στα σπίτια μας. Σήμερα σειρά έχει το ίσως πιο αγαπημένο μας στέκι, στο οποίο μας βγάζει ένας υγιεινός -και στην επιστροφή χωνευτικός- περίπατος 15 λεπτών από το σπίτι μας.
Το DEI FRATELLI άνοιξε το 2014 στην πρώτη παράλληλο της Λεωφόρου Συγγρού ανεβαίνοντας προς Αθήνα, στο ύψος του Αγίου Σώστη. Ιδιοκτήτες δύο αδέλφια που μεγάλωσαν στην οικογενειακή επιχείρηση στη Νέα Υόρκη και αποφάσισαν να ανοίξουν ένα ιταλικό εστιατόριο νεοϋορκέζικου στιλ στη γειτονιά μου. Η επιλογή του τόπου εγκατάστασης στηρίχτηκε προφανώς στα πάμπολλα μεγάλα ξενοδοχεία επί της λεωφόρου, που εγγυώνται σταθερή πελατεία, όμως και οι Νεοσμυρνιώτες το τίμησαν από την αρχή. Θυμάμαι ότι στην προηγούμενη θητεία μου ως κριτικογράφος ήμουν ο πρώτος που είχε γράψει κριτική για τη συμπαθέστατη αυτή τραττορία χρησιμοποιώντας την ατάκα «Αν δεν γράψει ο fratello κριτική για το DEI FRATELLI, τότε ποιος;». Είμαι πια τακτικός θαμώνας, όταν -προ πανδημίας- ήθελα να δειπνήσω ιταλικά, και τον τελευταίο χρόνο, πελάτης, όταν δεν ήθελα να διακινδυνεύσω τίποτα στην παραγγελία της πίτσας το Σάββατο το βράδυ.
Το DEI FRATELLI είναι γωνιακό, απέναντι ακριβώς από το επίσης αγαπημένο ασιατικό MR. DIM, και φωτεινό. Το παρκάρισμα (τι λέω τώρα!) δύσκολο, αλλά όχι ακατόρθωτο (6 στα 10). Ο χώρος θα σας θυμίσει ιταλικά εστιατόρια σε αμερικάνικες ταινίες, η περιποίηση αυθεντικά ελληνική. Στο βάθος η κουζίνα, με κυρίαρχο το φούρνο όπου ψήνονται οι πίτσες. Τραπέζια απλά ξύλινα με μεταλλικό πόδι στη μέση για τέσσερα άτομα το πολύ, αν είστε μεγάλη παρέα, όταν με το καλό ανοίξει πάλι η εστίαση, φροντίστε να κάνετε κράτηση, για να σας βολέψουν κατάλληλα. Υπάρχουν και αρκετά τραπέζια στο πλατύ πεζοδρόμιο μπροστά από το μαγαζί. Ιδιαίτερα φροντισμένη η art de la table, πιατικά, μαχαιροπίρουνα και ποτήρια που αστράφτουν.
Ο κατάλογος, στον οποίο τα αδέλφια συνεχώς προσέθεταν νέα πιάτα, θέλει το χρόνο του για μελέτη, αν έρχεστε για πρώτη φορά, υπάρχει όμως πλήρης και στην πολύ φροντισμένη ιστοσελίδα του μαγαζιού, ίσως θα ήταν μια καλή ιδέα να ξεκινήσετε από εκεί. Σε χωριστό κομμάτι το μενού διανομής. Πριν φθάσω στις πίτσες, που είναι του παρόντος, επιτρέψτε μου να σας συστήσω κάποια από τα αγαπημένα μου υπόλοιπα πιάτα. Στο DEI FRATELLI θα φάτε μια από τις καλύτερες σαλάτες caprese, εννοείται με mozzarella di bufala, αλλά και την πρωτότυπη mela e arancia με εσπεριδοειδή, ντοματίνια, ξηρούς καρπούς και πεκορίνο. Στο σημείο αυτό να τονίσω ότι το εστιατόριο χρησιμοποιεί πάντα φρέσκα υλικά, εν πολλοίς εισαγόμενα από την Ιταλία, μεταξύ αυτών και η αγαπημένη μου ιταλική μπίρα Peroni. Από τα ορεκτικά θυμάμαι την κλασική πεντανόστιμη μπρουσκέτα, αλλά και τα πρωτότυπα ιταλικά σπρινγκ ρολς. Αν παρ’ ελπίδα έχετε όρεξη για κρέας και δεν αντιπαθείτε το κοτόπουλο, δοκιμάστε τη γεμιστή μπαλοτίνα τους, που συνοδεύεται με ένα εξαιρετικό ριζότο. Όσο για γλυκό, ας αφήσετε το τιραμισού στην άκρη (στο MALTAGLIATI το κάνουν καλύτερο), για να δοκιμάσετε την πανακότα με μαρμελάδα ή, αν είστε αμετανόητοι chocoholics, τη σοκολατόπιτα.
Ερχόμαστε στις πίτσες. Διακρίνονται σε τρεις κατηγορίες: απλές (και πιο οικονομικές), με mozzarella di bufala (σαφώς πιο τσιμπημένες) και με λεπτή ζύμη. Και βέβαια έχουμε δύο μεγέθη: 30 ή 40 εκατοστά, έρχονται πάντα κομμένες σε 8 κομμάτια. Το κοινό χαρακτηριστικό τους, και το λέω έχοντας δοκιμάσει μέχρι τώρα γύρω στις δέκα διαφορετικές πίτσες από το DEI FRATELLI: είναι νόστιμες, με διακριτές γεύσεις, και καθόλου μα καθόλου βαριές. Η προσωπική μου number one είναι η πίτσα με λεπτή ζύμη και guanciale (κάτι μεταξύ μπέικον και σπεκ), φρέσκια ντομάτα, φρέσκα μανιτάρια και φυσικά mozzarella di bufala. Στη δεύτερη θέση η Νapoli, συγκλονιστικά απλή με τρία μόνο υλικά (ντομάτα, μοτσαρέλα και βασιλικός). Στην τρίτη θέση, όταν είμαστε πεινασμένοι, η carnivori με pepperoni calabrese, salami Milano, guanciale και κόκκινη πιπεριά.
Το DEI FRATELLI μόνο να το συστήσω ένθερμα μπορώ. Δυστυχώς δεν εξυπηρετείται από την αγαπημένη μου Wolt, νομίζω ότι συνεργάζεται με την e-food. Μπορείτε να τη δοκιμάσετε τώρα ή να κάνετε υπομονή, μέχρι να λήξει το lockdown της εστίασης, ή -ακόμα καλύτερα- και τα δύο. Οι τιμές απόλυτα λογικές, μια μεγάλη πίτσα 12 – 15 €, ένα πλήρες δείπνο το πολύ 40 €.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌχι
Όπως βλέπετε, η χαρτογράφηση της ευρύτερης περιοχής της Νέας Σμύρνης συνεχίζεται με σταθερούς ρυθμούς, ας όψεται ο κορωνοϊός που μας έκλεισε στα σπίτια μας. Σήμερα σειρά έχει το ίσως πιο αγαπημένο μας στέκι, στο οποίο μας βγάζει ένας υγιεινός -και στην επιστροφή χωνευτικός- περίπατος 15 λεπτών από το σπίτι μας.
Το DEI FRATELLI άνοιξε το 2014 στην πρώτη παράλληλο της Λεωφόρου Συγγρού ανεβαίνοντας προς Αθήνα, στο ύψος του Αγίου Σώστη. Ιδιοκτήτες δύο αδέλφια που μεγάλωσαν στην οικογενειακή επιχείρηση στη Νέα Υόρκη και αποφάσισαν να ανοίξουν ένα ιταλικό εστιατόριο νεοϋορκέζικου στιλ στη γειτονιά μου. Η επιλογή του τόπου εγκατάστασης στηρίχτηκε προφανώς στα πάμπολλα μεγάλα ξενοδοχεία επί της λεωφόρου, που εγγυώνται σταθερή πελατεία, όμως και οι Νεοσμυρνιώτες το τίμησαν από την αρχή. Θυμάμαι ότι στην προηγούμενη θητεία μου ως κριτικογράφος ήμουν ο πρώτος που είχε γράψει κριτική για τη συμπαθέστατη αυτή τραττορία χρησιμοποιώντας την ατάκα «Αν δεν γράψει ο fratello κριτική για το DEI FRATELLI, τότε ποιος;». Είμαι πια τακτικός θαμώνας, όταν -προ πανδημίας- ήθελα να δειπνήσω ιταλικά, και τον τελευταίο χρόνο, πελάτης, όταν δεν ήθελα να διακινδυνεύσω τίποτα στην παραγγελία της πίτσας το Σάββατο το βράδυ.
Το DEI FRATELLI είναι γωνιακό, απέναντι ακριβώς από το επίσης αγαπημένο ασιατικό MR. DIM, και φωτεινό. Το παρκάρισμα (τι λέω τώρα!) δύσκολο, αλλά όχι ακατόρθωτο (6 στα 10). Ο χώρος θα σας θυμίσει ιταλικά εστιατόρια σε αμερικάνικες ταινίες, η περιποίηση αυθεντικά ελληνική. Στο βάθος η κουζίνα, με κυρίαρχο το φούρνο όπου ψήνονται οι πίτσες. Τραπέζια απλά ξύλινα με μεταλλικό πόδι στη μέση για τέσσερα άτομα το πολύ, αν είστε μεγάλη παρέα, όταν με το καλό ανοίξει πάλι η εστίαση, φροντίστε να κάνετε κράτηση, για να σας βολέψουν κατάλληλα. Υπάρχουν και αρκετά τραπέζια στο πλατύ πεζοδρόμιο μπροστά από το μαγαζί. Ιδιαίτερα φροντισμένη η art de la table, πιατικά, μαχαιροπίρουνα και ποτήρια που αστράφτουν.
Ο κατάλογος, στον οποίο τα αδέλφια συνεχώς προσέθεταν νέα πιάτα, θέλει το χρόνο του για μελέτη, αν έρχεστε για πρώτη φορά, υπάρχει όμως πλήρης και στην πολύ φροντισμένη ιστοσελίδα του μαγαζιού, ίσως θα ήταν μια καλή ιδέα να ξεκινήσετε από εκεί. Σε χωριστό κομμάτι το μενού διανομής. Πριν φθάσω στις πίτσες, που είναι του παρόντος, επιτρέψτε μου να σας συστήσω κάποια από τα αγαπημένα μου υπόλοιπα πιάτα. Στο DEI FRATELLI θα φάτε μια από τις καλύτερες σαλάτες caprese, εννοείται με mozzarella di bufala, αλλά και την πρωτότυπη mela e arancia με εσπεριδοειδή, ντοματίνια, ξηρούς καρπούς και πεκορίνο. Στο σημείο αυτό να τονίσω ότι το εστιατόριο χρησιμοποιεί πάντα φρέσκα υλικά, εν πολλοίς εισαγόμενα από την Ιταλία, μεταξύ αυτών και η αγαπημένη μου ιταλική μπίρα Peroni. Από τα ορεκτικά θυμάμαι την κλασική πεντανόστιμη μπρουσκέτα, αλλά και τα πρωτότυπα ιταλικά σπρινγκ ρολς. Αν παρ’ ελπίδα έχετε όρεξη για κρέας και δεν αντιπαθείτε το κοτόπουλο, δοκιμάστε τη γεμιστή μπαλοτίνα τους, που συνοδεύεται με ένα εξαιρετικό ριζότο. Όσο για γλυκό, ας αφήσετε το τιραμισού στην άκρη (στο MALTAGLIATI το κάνουν καλύτερο), για να δοκιμάσετε την πανακότα με μαρμελάδα ή, αν είστε αμετανόητοι chocoholics, τη σοκολατόπιτα.
Ερχόμαστε στις πίτσες. Διακρίνονται σε τρεις κατηγορίες: απλές (και πιο οικονομικές), με mozzarella di bufala (σαφώς πιο τσιμπημένες) και με λεπτή ζύμη. Και βέβαια έχουμε δύο μεγέθη: 30 ή 40 εκατοστά, έρχονται πάντα κομμένες σε 8 κομμάτια. Το κοινό χαρακτηριστικό τους, και το λέω έχοντας δοκιμάσει μέχρι τώρα γύρω στις δέκα διαφορετικές πίτσες από το DEI FRATELLI: είναι νόστιμες, με διακριτές γεύσεις, και καθόλου μα καθόλου βαριές. Η προσωπική μου number one είναι η πίτσα με λεπτή ζύμη και guanciale (κάτι μεταξύ μπέικον και σπεκ), φρέσκια ντομάτα, φρέσκα μανιτάρια και φυσικά mozzarella di bufala. Στη δεύτερη θέση η Νapoli, συγκλονιστικά απλή με τρία μόνο υλικά (ντομάτα, μοτσαρέλα και βασιλικός). Στην τρίτη θέση, όταν είμαστε πεινασμένοι, η carnivori με pepperoni calabrese, salami Milano, guanciale και κόκκινη πιπεριά.
Το DEI FRATELLI μόνο να το συστήσω ένθερμα μπορώ. Δυστυχώς δεν εξυπηρετείται από την αγαπημένη μου Wolt, νομίζω ότι συνεργάζεται με την e-food. Μπορείτε να τη δοκιμάσετε τώρα ή να κάνετε υπομονή, μέχρι να λήξει το lockdown της εστίασης, ή -ακόμα καλύτερα- και τα δύο. Οι τιμές απόλυτα λογικές, μια μεγάλη πίτσα 12 – 15 €, ένα πλήρες δείπνο το πολύ 40 €.