Είναι Παρασκευή απόγευμα, μόλις έχει ξανανοίξει η εστίαση και από φίλους και γνωστούς μαθαίνεις ότι παντού – Χαλάνδρι, Παγκράτι και παραλιακή – γίνεται το έλα να δεις από κόσμο. Τι κάνεις; Πολύ απλό: παίρνεις τα βουνά και βάζεις πλώρη κατά Πάρνηθα μεριά. Στη δεξιά πλευρά της λεωφόρου προς το τελεφερίκ βρίσκεται ο ΚΟΤΡΩΝΙΑΣ, όπου πάντα, ειδικά όμως αυτή την εποχή που οι μεγάλες γαμήλιες δεξιώσεις έχουν μπει στο ψυγείο μαζί με τις πενταόροφες τούρτες, θα βρείτε μέρος να καθίσετε και να ευχαριστηθείτε το φαγητό σας. Γιατί ο ΚΟΤΡΩΝΙΑΣ (με τον τόνο στη λήγουσα) ναι μεν ανήκει στην κατηγορία των αιθουσών εκδηλώσεων, που σ’ αυτή την περιοχή είναι πιο πολλές από όλα τα υπόλοιπα μαγαζιά, πλην όμως δεν ντρέπεται να λειτουργεί χειμώνα καλοκαίρι και ως κλασική χασαποταβέρνα. Καταλαβαίνετε για πόσο μεγάλο χώρο μιλάμε. Το καλό είναι ότι τόσο ο εσωτερικός όσο και ο εξωτερικός χώρος, που αυτή την εποχή μας ενδιαφέρει ιδιαίτερα, είναι χωρισμένοι σε μικρότερα τμήματα, με 10 έως 15 τραπέζια το καθένα (τα εσωτερικά με δικό του τζάκι το καθένα), και έτσι αποφεύγεται η αίσθηση του αχανούς και η αναπόφευκτη βαβούρα. Το δεύτερο καλό είναι ότι υπάρχει άφθονος χώρος για παρκάρισμα. Και, για να κλείσουμε με τα plus, το προσωπικό είναι όχι μόνο επαρκές, αλλά και προπονημένο να αντιμετωπίζει συνθήκες πολυκοσμίας. Όλοι έκαναν τη δουλειά τους γρήγορα, με ευγένεια και χαμόγελο, κανένα παράπονο.
Η τελευταία μας επίσκεψη στον ΚΟΤΡΩΝΙΑ είχε γίνει πριν δύο και βάλε χρόνια. Χάρηκα βλέποντας ότι ο χώρος εξακολουθεί να είναι πολύ φροντισμένος, με πεντακάθαρες τουαλέτες, κουζίνα που πραγματικά αστράφτει, καλοστρωμένα τραπέζια και σαφώς άνω του μέσου όρου art de la table. Ο χώρος της ψησταριάς, όπως συνηθίζεται, είναι σε χωριστό καμαράκι, χωρίς καπνούς και οσμές.
Χάρηκα επίσης που τίποτε δεν έχει αλλάξει όσον αφορά την ποιότητα του φαγητού, το μέγεθος των μερίδων (χωρίς υπερβολή, όλες οι μερίδες είναι, το λιγότερο, μιάμιση φορά μεγαλύτερες από το συνηθισμένο) και τις πολύ λογικές τιμές.
Για το ας πούμε – η ώρα πλησίαζε 8 – δείπνο μας παραγγείλαμε κοκορέτσι (9 €, μερακλίδικο και κυριολεκτικά της ώρας), μοσχαρίσιες μπριζόλες κόντρα (επίσης 9 €, χωρίς κόκκαλο και χόνδρους, ευτυχώς που το μεσημέρι την είχαμε βγάλει με μια σαλάτα), πατάτες χερίσιες ψιλοκομμένες και καλοτηγανισμένες, και μια αγγουροντομάτα. Μαζί με μια μπύρα ο λογαριασμός για δύο άτομα ίσα που ξεπέρασε τα 40 ευρώ. Εξαιρετικό το επιδόρπιο, όπως το θυμόμουν: δύο τραγανά χωνάκια παγωτό.
Εφόσον λοιπόν η εστίαση λειτουργεί κανονικά, ο δρόμος σάς φέρει κατά εδώ και ο βουνίσιος αέρας σάς έχει ανοίξει την όρεξη, ο ΚΟΤΡΩΝΙΑΣ είναι μια πολύ καλή και τίμια λύση, δεν έχω λόγο να μη τον συστήσω.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌχι
Είναι Παρασκευή απόγευμα, μόλις έχει ξανανοίξει η εστίαση και από φίλους και γνωστούς μαθαίνεις ότι παντού – Χαλάνδρι, Παγκράτι και παραλιακή – γίνεται το έλα να δεις από κόσμο. Τι κάνεις; Πολύ απλό: παίρνεις τα βουνά και βάζεις πλώρη κατά Πάρνηθα μεριά. Στη δεξιά πλευρά της λεωφόρου προς το τελεφερίκ βρίσκεται ο ΚΟΤΡΩΝΙΑΣ, όπου πάντα, ειδικά όμως αυτή την εποχή που οι μεγάλες γαμήλιες δεξιώσεις έχουν μπει στο ψυγείο μαζί με τις πενταόροφες τούρτες, θα βρείτε μέρος να καθίσετε και να ευχαριστηθείτε το φαγητό σας. Γιατί ο ΚΟΤΡΩΝΙΑΣ (με τον τόνο στη λήγουσα) ναι μεν ανήκει στην κατηγορία των αιθουσών εκδηλώσεων, που σ’ αυτή την περιοχή είναι πιο πολλές από όλα τα υπόλοιπα μαγαζιά, πλην όμως δεν ντρέπεται να λειτουργεί χειμώνα καλοκαίρι και ως κλασική χασαποταβέρνα. Καταλαβαίνετε για πόσο μεγάλο χώρο μιλάμε. Το καλό είναι ότι τόσο ο εσωτερικός όσο και ο εξωτερικός χώρος, που αυτή την εποχή μας ενδιαφέρει ιδιαίτερα, είναι χωρισμένοι σε μικρότερα τμήματα, με 10 έως 15 τραπέζια το καθένα (τα εσωτερικά με δικό του τζάκι το καθένα), και έτσι αποφεύγεται η αίσθηση του αχανούς και η αναπόφευκτη βαβούρα. Το δεύτερο καλό είναι ότι υπάρχει άφθονος χώρος για παρκάρισμα. Και, για να κλείσουμε με τα plus, το προσωπικό είναι όχι μόνο επαρκές, αλλά και προπονημένο να αντιμετωπίζει συνθήκες πολυκοσμίας. Όλοι έκαναν τη δουλειά τους γρήγορα, με ευγένεια και χαμόγελο, κανένα παράπονο.
Η τελευταία μας επίσκεψη στον ΚΟΤΡΩΝΙΑ είχε γίνει πριν δύο και βάλε χρόνια. Χάρηκα βλέποντας ότι ο χώρος εξακολουθεί να είναι πολύ φροντισμένος, με πεντακάθαρες τουαλέτες, κουζίνα που πραγματικά αστράφτει, καλοστρωμένα τραπέζια και σαφώς άνω του μέσου όρου art de la table. Ο χώρος της ψησταριάς, όπως συνηθίζεται, είναι σε χωριστό καμαράκι, χωρίς καπνούς και οσμές.
Χάρηκα επίσης που τίποτε δεν έχει αλλάξει όσον αφορά την ποιότητα του φαγητού, το μέγεθος των μερίδων (χωρίς υπερβολή, όλες οι μερίδες είναι, το λιγότερο, μιάμιση φορά μεγαλύτερες από το συνηθισμένο) και τις πολύ λογικές τιμές.
Για το ας πούμε – η ώρα πλησίαζε 8 – δείπνο μας παραγγείλαμε κοκορέτσι (9 €, μερακλίδικο και κυριολεκτικά της ώρας), μοσχαρίσιες μπριζόλες κόντρα (επίσης 9 €, χωρίς κόκκαλο και χόνδρους, ευτυχώς που το μεσημέρι την είχαμε βγάλει με μια σαλάτα), πατάτες χερίσιες ψιλοκομμένες και καλοτηγανισμένες, και μια αγγουροντομάτα. Μαζί με μια μπύρα ο λογαριασμός για δύο άτομα ίσα που ξεπέρασε τα 40 ευρώ. Εξαιρετικό το επιδόρπιο, όπως το θυμόμουν: δύο τραγανά χωνάκια παγωτό.
Εφόσον λοιπόν η εστίαση λειτουργεί κανονικά, ο δρόμος σάς φέρει κατά εδώ και ο βουνίσιος αέρας σάς έχει ανοίξει την όρεξη, ο ΚΟΤΡΩΝΙΑΣ είναι μια πολύ καλή και τίμια λύση, δεν έχω λόγο να μη τον συστήσω.