Γιατί ‘’Ραδιουργίες’’; Γιατί είχε πολύ ζέστη την ώρα που πεινάσαμε και δεν θέλαμε να περπατήσουμε κι άλλο, για να πάμε στο μαγαζί που είχαμε διαλέξει αρχικά. Μας χάλασε; Καθόλου θα έλεγα, περάσαμε όμορφα οι γνωστοί άγνωστοι, ο Nastaze που συμπλήρωσε την τετράδα και η μικρή καθηγήτρια που ομόρφυνε την παρέα, έστω και αν δεν κάθισε.
Όμορφη ταράτσα για τις δύσκολες μέρες του Καλοκαιριού, εμείς καθίσαμε μέσα, γιατί ο ήλιος χτυπούσε straight through και χαρήκαμε και τη γουστόζικη μουσική, αλλά και την κουσκουσιάρικη πλευρά του μαγαζιού “πάρε με στο τηλέφωνο”. Είχα ξαναπάει; Παλαιότερα, πολύ παλιά, όταν ο χώρος ήταν διαφορετικός.
Το αγαπημένο πλέον απόσταγμα από Χίο συνοδεύτηκε με αρκετά νόστιμα πιάτα, με πρώτο και καλύτερο το απάκι σε διαφορετική version (νο 151) με νόστιμη σάλτσα, φρέσκο κρεμμύδι και κύμινο και σβησμένο με ξύδι. Είμαι λάτρης της συγκεκριμένης τροφής, οπότε δεν είμαι και ο καταλληλότερος να κρίνω, το προτιμώ απλό με ρίγανη και λεμόνι, αλλά και η συγκεκριμένη παραλλαγή δεν ήταν άσχημη. Σαγανάκι απλό και νόστιμο με την κρούστα να είναι άλλο επίπεδο ένεκα της μπύρας που περιείχε. Ντακοσαλάτα από τις καλύτερες που έχω δοκιμάσει με τα υλικά στη σωστή ποσότητα και ψιλοκομμένα. Αν έλειπε κάτι, ήταν η ελιά, αλλά ήταν τόσο νόστιμη στο σύνολο, που πέρασε σχεδόν απαρατήρητο. Τριλογία μανιταριών με σάλτσα, άλλο ένα πιάτο που μας κέρδισε με τη γεύση του και την νόστιμη σάλτσα του, που εξαφανίστηκε άμεσα παρέα με το ψωμί του τραπεζιού. Τυροκαυτερή νοστιμότατη κοκκινωπή και spicy. Μου φαίνεται πλέον όλα τα μαγαζιά έχουν μάθει πως πρέπει να φτιάχνεται η σωστή τυροκαυτερή!!! Λουκάνικο από αγριογούρουνο με γεύση να κερδίζει από τα αποδυτήρια. Κι επειδή μικρά παιδιά είμαστε, η όρεξη ποτέ δεν λείπει από το τραπέζι, είπαμε να πάρουμε ένα ακόμα πιάτο. Αλλά διαλέξαμε το λάθος πιάτο. Φιλετάκια χοιρινά ριγανάτα τα οποία ξάπλωναν νωχελικά σε πουρέ χειροποίητο. Το πιάτο φαινόταν yummy, αλλά μόνο στο μάτι. Ήταν νοσοκομειακό. Σχεδόν άγευστο, ανάλατο, με την πατάτα να μην έχει μορφοποιηθεί σωστά και την σάλτσα αδιάφορη. Σίγουρα δεν χάλασε την γενική εικόνα, αλλά μας μούτρωσε στο φευγιό. Το οποίο φευγιό μαζί με τον λογαριασμό σε χαμηλά επίπεδα, συνοδεύτηκε από εξαιρετικό λικεράκι λεμονάτο.
Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει στα σκεύη που χρησιμοποιούν οι Ραδιουργοί, που είναι όμορφα vintage κομμάτια και νοερά σε μεταφέρουν σε άλλες εποχές και κυριακάτικα οικογενειακά τραπέζια. Φύγαμε με την υπόσχεση να ξαναρθούμε, γιατί αγαπήσαμε ταράτσα με δροσιά και εξαιρετική θέα στα κεντρικά της πρωτεύουσας.
Τι γίνεται όταν δίνεις υποσχέσεις; Τις τηρείς! Έστω και 1.5 χρόνο αργότερα!
Μετά από αγώνα της πρώην με τη νυν ομάδα μου στην Καλλιθέα, μερικές εκατοντάδες μέτρα από τις Ραδιουργίες, υπήρξε μια υπόσχεση σε τότε φίλη, ότι την επόμενη φορά θα την πάω εκεί να φάμε.
Η αλήθεια είναι ότι φάγαμε σε αρκετά μαγαζιά και περιοχές, πριν και μετά τον κορωνοϊό, ποτέ όμως στις Ραδιουργίες.
Το “παράπονό” της ήταν πως είχα πάει με διαφορετικές παρέες, μα ποτέ με εκείνη. Ακόμη και στο Botrini’s να την είχα πάει που λέει ο λόγος, πάλι μικρότερη αξία θα είχε από την υπόσχεση που είχα δώσει.
Έτσι λοιπόν, οι δύο κοντινές επισκέψεις μας, τώρα το καλοκαίρι, έσβησαν το γραμμάτιο!
Από τις Ραδιουργίες έχω πάντα καλές εντυπώσεις. Βρίσκονται πολύ κοντά στην Καλλιρρόης, σε ανηφορίτσα. Παρόλα αυτά, δεν έχω δυσκολευτεί ποτέ να παρκάρω. Τώρα το καλοκαίρι, αν αποφασίσετε να κάνετε επίσκεψη, μην απογοητευθείτε όταν βρεθείτε στην είσοδο. Θα τη βρείτε άδεια. Θα ανεβείτε μερικά σκαλιά και θα αράξετε στην άνετη και χαλαρή ταράτσα τους.
Οι αποστάσεις μεταξύ των τραπεζιών είναι νορμάλ, μάσκες κλπ φορούν. Δεν θα αγχωθείτε για τον ιό.
Η εξυπηρέτηση είναι ευγενική, μας άγχωσε στην προτελευταία επίσκεψη μας μιας και ήρθαν όλα τα πιάτα γρήγορα, σχεδόν όλα μαζί. Αυτό έγινε λογικά γιατί δεν υπήρξε πολύς κόσμος εκείνη την ώρα. Στην τελευταία επίσκεψη, παραγγείλαμε σταδιακά, ώστε να αποφύγουμε κάτι τέτοιο. Το μενού θα το βρείτε μέσω της ιστοσελίδας τους. Δεν προσφέρουν κατάλογο λόγω του ιού.
Η μουσική είναι ένα από τα δυνατά τους χαρτιά. Σε σωστή ένταση, τραγούδια έντεχνου στυλ κυρίως. Κάνει ευχάριστη την παραμονή στον χώρο.
Τα προσφερόμενα πιάτα έχουν αρκετά κρεατικά, τυριά και μεζέδες. Τα περισσότερα είναι καλό φτιαγμένα, άλλωστε έχω κάνει αρκετές επισκέψεις τα τελευταία χρόνια. Στις πρόσφατες επισκέψεις μου δοκίμασα τα εξης:
– Ντακος, στα 5.5 ευρώ. Τέλειο καλοκαιρινό πιάτο που με έστειλε κατευθείαν προς τα Μάταλα Κρήτης. Δροσερή τριμμένη τομάτα και μπόλικη φέτα σε βρεγμένο κρητικό παξιμάδι. Το φρέσκο κρεμμύδι δεν υπερκαλύπτει τη γεύση, η κάπαρη διακριτική. Πολύ καλή ποσότητα. Την προτείνω!
– Φλογέρες,στα 5.5 ευρώ. Γεμιστές με ζαμπόν και τυρί. Υπερίσχυε το δεύτερο, χωρίς να με ενοχλεί. Ωραίο κρούστα με καλό ψήσιμο. Η sweet chili σως, πιθανότατα του εμπορίου, δίνει μια ωραία αψάδα. Όμορφη παρουσίαση σε βαζάκι με 4 τεμάχια. Αγαπημένο πιάτο.
-Μετσοβίτικο κοτόπουλο, στα 8 ευρώ. Αρκετά ζουμερές μπουκιές και … αυτό ήταν όλο! Η σάλτσα καπνιστού τυριού δεν έγινε αισθητή, ούτε η λιαστή ντομάτα. Αρκετά αδιάφορο πιάτο.
– Σνίτσελ με δημητριακά, στα 7.5 ευρώ. Χορταστικό κομμάτι κρέατος, ωραία κρούστα και ταιριαστή BBQ σως. Η πατάτα φούρνου με σως Καίσαρα ήταν καλή ως συνοδευτική, η σως τίποτα τρομερό. Δυστυχώς, ήρθε μαζί με τα υπόλοιπα πιάτα και πιεστήκαμε να τα φάμε γρήγορα χωρίς να τα απολαύσουμε. Για αυτό τον λόγο το φάγαμε κρύο. Ίσως ζεστό να ήταν πολύ καλύτερο.
– Κρεατόπιτα, πιάτο ημέρας. Προσπαθούσε να παραπέμψει στη χανιώτικη κρεατότουρτα. Υφή ζύμης κουλουριού με σουσάμι, αρκετό κρέας ξεψαχνισμένο.Το τυρί το ένιωθες στην άκρη του ζυμαριού.Συνοδευόταν από ρόκα και λίγη τριμμένη ντομάτα στο κέντρο του πιάτου. Τιμή πάνω κάτω στα 7.5 ευρώ.
– Φιλετάκια χοιρινά, στα 8.5 ευρώ. Πολύ καλός πουρές πατάτας, με χοντρά κομμάτια. Έμοιαζε χειροποίητος. Τα φιλετάκια ήταν ζουμερά, σχετικά νόστιμα, με ρίγανη στην κορυφή τους. Καλό πιάτο σε γενικές γραμμές.
Στο ποτό, προτιμώ συνήθως παγωμένη μπύρα Carlsberg, στα 3 ευρώ τα 500 ml. Εξαιρετική τιμή.
Στο τέλος κερνούν καραφάκι λιμοντσέλο, δροσιστικό. Πολύ ευγενική κίνηση.
Συμπερασματικά: Οι Ραδιουργίες είναι ένα πολύ τίμιο μαγαζί σε γεύση, με καλή παρεΐστικη ατμόσφαιρα. Εύχομαι, κορωνοϊού επιτρέποντας, να κάνουμε και χειμωνιάτικες επισκέψεις με συμπαίκτες από την ομάδα, για να γιορτάσουμε νέες επιτυχίες!
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌχι
Γιατί ‘’Ραδιουργίες’’; Γιατί είχε πολύ ζέστη την ώρα που πεινάσαμε και δεν θέλαμε να περπατήσουμε κι άλλο, για να πάμε στο μαγαζί που είχαμε διαλέξει αρχικά. Μας χάλασε; Καθόλου θα έλεγα, περάσαμε όμορφα οι γνωστοί άγνωστοι, ο Nastaze που συμπλήρωσε την τετράδα και η μικρή καθηγήτρια που ομόρφυνε την παρέα, έστω και αν δεν κάθισε.
Όμορφη ταράτσα για τις δύσκολες μέρες του Καλοκαιριού, εμείς καθίσαμε μέσα, γιατί ο ήλιος χτυπούσε straight through και χαρήκαμε και τη γουστόζικη μουσική, αλλά και την κουσκουσιάρικη πλευρά του μαγαζιού “πάρε με στο τηλέφωνο”. Είχα ξαναπάει; Παλαιότερα, πολύ παλιά, όταν ο χώρος ήταν διαφορετικός.
Το αγαπημένο πλέον απόσταγμα από Χίο συνοδεύτηκε με αρκετά νόστιμα πιάτα, με πρώτο και καλύτερο το απάκι σε διαφορετική version (νο 151) με νόστιμη σάλτσα, φρέσκο κρεμμύδι και κύμινο και σβησμένο με ξύδι. Είμαι λάτρης της συγκεκριμένης τροφής, οπότε δεν είμαι και ο καταλληλότερος να κρίνω, το προτιμώ απλό με ρίγανη και λεμόνι, αλλά και η συγκεκριμένη παραλλαγή δεν ήταν άσχημη.
Σαγανάκι απλό και νόστιμο με την κρούστα να είναι άλλο επίπεδο ένεκα της μπύρας που περιείχε.
Ντακοσαλάτα από τις καλύτερες που έχω δοκιμάσει με τα υλικά στη σωστή ποσότητα και ψιλοκομμένα. Αν έλειπε κάτι, ήταν η ελιά, αλλά ήταν τόσο νόστιμη στο σύνολο, που πέρασε σχεδόν απαρατήρητο.
Τριλογία μανιταριών με σάλτσα, άλλο ένα πιάτο που μας κέρδισε με τη γεύση του και την νόστιμη σάλτσα του, που εξαφανίστηκε άμεσα παρέα με το ψωμί του τραπεζιού.
Τυροκαυτερή νοστιμότατη κοκκινωπή και spicy. Μου φαίνεται πλέον όλα τα μαγαζιά έχουν μάθει πως πρέπει να φτιάχνεται η σωστή τυροκαυτερή!!!
Λουκάνικο από αγριογούρουνο με γεύση να κερδίζει από τα αποδυτήρια.
Κι επειδή μικρά παιδιά είμαστε, η όρεξη ποτέ δεν λείπει από το τραπέζι, είπαμε να πάρουμε ένα ακόμα πιάτο. Αλλά διαλέξαμε το λάθος πιάτο.
Φιλετάκια χοιρινά ριγανάτα τα οποία ξάπλωναν νωχελικά σε πουρέ χειροποίητο. Το πιάτο φαινόταν yummy, αλλά μόνο στο μάτι. Ήταν νοσοκομειακό. Σχεδόν άγευστο, ανάλατο, με την πατάτα να μην έχει μορφοποιηθεί σωστά και την σάλτσα αδιάφορη. Σίγουρα δεν χάλασε την γενική εικόνα, αλλά μας μούτρωσε στο φευγιό. Το οποίο φευγιό μαζί με τον λογαριασμό σε χαμηλά επίπεδα, συνοδεύτηκε από εξαιρετικό λικεράκι λεμονάτο.
Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει στα σκεύη που χρησιμοποιούν οι Ραδιουργοί, που είναι όμορφα vintage κομμάτια και νοερά σε μεταφέρουν σε άλλες εποχές και κυριακάτικα οικογενειακά τραπέζια. Φύγαμε με την υπόσχεση να ξαναρθούμε, γιατί αγαπήσαμε ταράτσα με δροσιά και εξαιρετική θέα στα κεντρικά της πρωτεύουσας.
Τι γίνεται όταν δίνεις υποσχέσεις; Τις τηρείς! Έστω και 1.5 χρόνο αργότερα!
Μετά από αγώνα της πρώην με τη νυν ομάδα μου στην Καλλιθέα, μερικές εκατοντάδες μέτρα από τις Ραδιουργίες, υπήρξε μια υπόσχεση σε τότε φίλη, ότι την επόμενη φορά θα την πάω εκεί να φάμε.
Η αλήθεια είναι ότι φάγαμε σε αρκετά μαγαζιά και περιοχές, πριν και μετά τον κορωνοϊό, ποτέ όμως στις Ραδιουργίες.
Το “παράπονό” της ήταν πως είχα πάει με διαφορετικές παρέες, μα ποτέ με εκείνη. Ακόμη και στο Botrini’s να την είχα πάει που λέει ο λόγος, πάλι μικρότερη αξία θα είχε από την υπόσχεση που είχα δώσει.
Έτσι λοιπόν, οι δύο κοντινές επισκέψεις μας, τώρα το καλοκαίρι, έσβησαν το γραμμάτιο!
Από τις Ραδιουργίες έχω πάντα καλές εντυπώσεις. Βρίσκονται πολύ κοντά στην Καλλιρρόης, σε ανηφορίτσα. Παρόλα αυτά, δεν έχω δυσκολευτεί ποτέ να παρκάρω. Τώρα το καλοκαίρι, αν αποφασίσετε να κάνετε επίσκεψη, μην απογοητευθείτε όταν βρεθείτε στην είσοδο. Θα τη βρείτε άδεια. Θα ανεβείτε μερικά σκαλιά και θα αράξετε στην άνετη και χαλαρή ταράτσα τους.
Οι αποστάσεις μεταξύ των τραπεζιών είναι νορμάλ, μάσκες κλπ φορούν. Δεν θα αγχωθείτε για τον ιό.
Η εξυπηρέτηση είναι ευγενική, μας άγχωσε στην προτελευταία επίσκεψη μας μιας και ήρθαν όλα τα πιάτα γρήγορα, σχεδόν όλα μαζί. Αυτό έγινε λογικά γιατί δεν υπήρξε πολύς κόσμος εκείνη την ώρα. Στην τελευταία επίσκεψη, παραγγείλαμε σταδιακά, ώστε να αποφύγουμε κάτι τέτοιο. Το μενού θα το βρείτε μέσω της ιστοσελίδας τους. Δεν προσφέρουν κατάλογο λόγω του ιού.
Η μουσική είναι ένα από τα δυνατά τους χαρτιά. Σε σωστή ένταση, τραγούδια έντεχνου στυλ κυρίως. Κάνει ευχάριστη την παραμονή στον χώρο.
Τα προσφερόμενα πιάτα έχουν αρκετά κρεατικά, τυριά και μεζέδες. Τα περισσότερα είναι καλό φτιαγμένα, άλλωστε έχω κάνει αρκετές επισκέψεις τα τελευταία χρόνια. Στις πρόσφατες επισκέψεις μου δοκίμασα τα εξης:
– Ντακος, στα 5.5 ευρώ. Τέλειο καλοκαιρινό πιάτο που με έστειλε κατευθείαν προς τα Μάταλα Κρήτης. Δροσερή τριμμένη τομάτα και μπόλικη φέτα σε βρεγμένο κρητικό παξιμάδι. Το φρέσκο κρεμμύδι δεν υπερκαλύπτει τη γεύση, η κάπαρη διακριτική. Πολύ καλή ποσότητα. Την προτείνω!
– Φλογέρες,στα 5.5 ευρώ. Γεμιστές με ζαμπόν και τυρί. Υπερίσχυε το δεύτερο, χωρίς να με ενοχλεί. Ωραίο κρούστα με καλό ψήσιμο. Η sweet chili σως, πιθανότατα του εμπορίου, δίνει μια ωραία αψάδα. Όμορφη παρουσίαση σε βαζάκι με 4 τεμάχια. Αγαπημένο πιάτο.
-Μετσοβίτικο κοτόπουλο, στα 8 ευρώ. Αρκετά ζουμερές μπουκιές και … αυτό ήταν όλο! Η σάλτσα καπνιστού τυριού δεν έγινε αισθητή, ούτε η λιαστή ντομάτα. Αρκετά αδιάφορο πιάτο.
– Σνίτσελ με δημητριακά, στα 7.5 ευρώ. Χορταστικό κομμάτι κρέατος, ωραία κρούστα και ταιριαστή BBQ σως. Η πατάτα φούρνου με σως Καίσαρα ήταν καλή ως συνοδευτική, η σως τίποτα τρομερό. Δυστυχώς, ήρθε μαζί με τα υπόλοιπα πιάτα και πιεστήκαμε να τα φάμε γρήγορα χωρίς να τα απολαύσουμε. Για αυτό τον λόγο το φάγαμε κρύο. Ίσως ζεστό να ήταν πολύ καλύτερο.
– Κρεατόπιτα, πιάτο ημέρας. Προσπαθούσε να παραπέμψει στη χανιώτικη κρεατότουρτα. Υφή ζύμης κουλουριού με σουσάμι, αρκετό κρέας ξεψαχνισμένο.Το τυρί το ένιωθες στην άκρη του ζυμαριού.Συνοδευόταν από ρόκα και λίγη τριμμένη ντομάτα στο κέντρο του πιάτου. Τιμή πάνω κάτω στα 7.5 ευρώ.
– Φιλετάκια χοιρινά, στα 8.5 ευρώ. Πολύ καλός πουρές πατάτας, με χοντρά κομμάτια. Έμοιαζε χειροποίητος. Τα φιλετάκια ήταν ζουμερά, σχετικά νόστιμα, με ρίγανη στην κορυφή τους. Καλό πιάτο σε γενικές γραμμές.
Στο ποτό, προτιμώ συνήθως παγωμένη μπύρα Carlsberg, στα 3 ευρώ τα 500 ml. Εξαιρετική τιμή.
Στο τέλος κερνούν καραφάκι λιμοντσέλο, δροσιστικό. Πολύ ευγενική κίνηση.
Συμπερασματικά: Οι Ραδιουργίες είναι ένα πολύ τίμιο μαγαζί σε γεύση, με καλή παρεΐστικη ατμόσφαιρα. Εύχομαι, κορωνοϊού επιτρέποντας, να κάνουμε και χειμωνιάτικες επισκέψεις με συμπαίκτες από την ομάδα, για να γιορτάσουμε νέες επιτυχίες!
Το προτείνω!