Σου μεταφέρω το κλίμα. Διακοπάρες που τις περίμενες πως και πως, ζεν ψυχολογία, επιτέλους χαλαρώνεις μακριά από την Αθήνα, για να μην την πω αλλιώς και κοπεί στο ανέβασμα. Λατρεύεις το φαγητό, αλλά -λόγω της χαλαρότητας- δε θα γκρινιάξεις και πολύ, αν δεν το πετύχεις όπως το θέλεις. Αρκείσαι σε μαγαζιά που δεν έχουν πινακίδα τον κατάλογο με φωτογραφίες και προσφέρουν από μουσακά και γύρο μέχρι ριζότο με μελάνι σουπιάς. Ένα απλό ταβερνάκι σε κάποιο χωριό με απλό, τίμιο φαγητό και είσαι σούπερ ευχαριστημένος.
Είμαστε στη Σάμο λοιπόν και καλοί μας φίλοι έχουν συστήσει ένθερμα να δοκιμάσουμε το «Εγχώριο» στο χωριό Παλαιόκαστρο. Ένα τεταρτάκι απόσταση από το ξενοδοχείο μας και Τετάρτη 28 Ιουλίου, της Παναγίας της Χρυσοβαλάντως, μεγάλη η χάρη της, το βραδάκι φτάνουμε στο εστιατόριο. Στην άκρη της πλατείας του μικρού χωριού, στην πέργκολα με την κληματαριά που έτρεχε γύρω της, βλέπουμε κάποια όμορφα, άνετα και προσεγμένα τραπέζια. Καθόμαστε στο αχρείαστα κρατημένο τραπέζι για τρεις και μου κάνουν εντύπωση τα ποτήρια και τα πιάτα. Ο κατάλογος μικρός και περιεκτικός, βασισμένος στην ελληνική κουζίνα με δημιουργικές πινελιές.
Ο νεαρός σερβιτόρος ευγενέστατος, πρόσχαρος, εξυπηρετικός και η παραγγελία μας περιλαμβάνει:
– Σαλάτα πράσινη με τηγανητό κοτόπουλο και dressing πορτοκαλιού. Έχει μαρούλι, έχει ρόκα, έχει ραντίτσιο, καρότο, φρέσκο κρεμμύδι, τηγανητό κοτόπουλο, υπέροχο dressing και; Τι άλλο νομίζεις; Ροδάκινο! Πόσο τέλεια δένουν όλα αυτά τα υλικά μαζί!
– Τζατζίκι. Μια χαρά το τζατζικάκι, αλλά ας όψεται η κόρη, δεν παίρνεις τζατζίκι σε μαγαζιά που ο μάγειρας έχει τέτοιο χέρι.
– Τυροκαυτερή με ζελέ ντομάτας και φυστίκι Αιγίνης. Πολύ καλή η τυροκαυτερή, ευφάνταστη και ταιριαστή προσθήκη το φυστίκι Αιγίνης, το ζελέ ντομάτας θα το ήθελα είτε λιγότερο είτε σε άλλη μορφή.
– Κρούστα πατάτας με 3 χωριάτικα αυγά και μους καπνιστού τυριού. Ω Θεοί! Κατεβείτε εδώ να δείτε πως ζωγραφίζει αυτός ο άνθρωπος. Το ήδη θεϊκό εκ γενετής δίδυμο πατάτες-αυγά, έρχεται ο μάγειρας και το απογειώνει ούτε εγώ ξέρω πόσα επίπεδα. Η κρούστα πιο τραγανή πεθαίνεις, βασικά οι κρούστες, μία πάνω μία κάτω, στη μέση 3 λαχταριστά αυγουλάκια και on top μους καπνιστού τυριού σε dots, τόσο όσο. Νο further comments, μόνο σαλάκι.
– Χειροποίητα πιτάκια με τηγανητή γαρίδα, τσιπς κρεμμυδιού, ντομάτα, αβοκάντο και σως. Δεν του τελείωσε η έμπνευση στο προηγούμενο πιάτο, όοοχι. Πρέπει να μας πεθάνει και με αυτά τα πιτάκια που δεν μπορώ να περιγράψω τη γεύση τους, ούτε θυμάμαι από τι ήταν φτιαγμένη η σως (οκ μους ταραμά), ήθελα μόνο να έχω κι άλλο χώρο στο στομάχι να χωρέσω το τελευταίο…
– Σουτζουκάκια με τηγανητές πατάτες και πικάντικη σαλάτα. Κρεατένια σουτζουκάκια με το κύμινο να ακούγεται όσο πρέπει, πολύ καλά.
– Μοσχαράκι κοκκινιστό με Σαμιώτικο κρασί, πουρέ πατάτας και τσιπς κολοκύθας. Ανεβάζει κι άλλο το level. Τέτοιο κοκκινιστό μοσχαράκι δεν έχεις ξαναφάει. Απίστευτα μαλακό, απίστευτη ελαφρώς γλυκίζουσα σάλτσα, απίστευτος ο πουρές και τα τσιπς κολοκύθας δίνουν την έξτρα τραγανή υφή στο σύνολο του πιάτου.
– 1 τοπική μπύρα Valsamo 330ml. Δοκιμάστε τη. Βγαίνει στην κλασική και την αρωματική, εξαιρετικές both.
– 5 coca cola zero
– 1 λεμονίτα
– 1 μεγάλο μπουκάλι νερό
Ήρθε επιπλέον κέρασμα από τους καλούς φίλους που έλεγα νωρίτερα:
– Φιλέτο μπαρμπούνι με χειροποίητες ταλιατέλες. Έχουμε σκάσει, παλεύω με όλο μου το είναι να βρω δύναμη για να φάω το τελευταίο πιτάκι κι έρχεται αυτό το πιάτο. Φίλους των ψαριών δε μας λες, ιδιαίτερα έξω. Με κουνιάδο ψαροντουφεκά, προτιμούμε να τα φτιάχνουμε σπίτι ολόφρεσκα, χωρίς να έχουμε δώσει το ένα μας νεφρό. Το μπαρμπουνάκι ήταν πεντανόστιμο, σωστά τηγανισμένο και οι ταλιατέλες ένα όνειρο, βρασμένες στο ζωμό από τα κεφάλια και τα κόκαλα των μπαρμπουνιών. Έμεινε ενάμιση μπαρμπούνι στο πιάτο. Νομίζω μαζί και η τελευταία μας πνοή.
Μην ξεχάσω να εκθειάσω και το ζεστό χωριάτικο ψωμί που συνόδευσε αυτό το λουκούλλειο γεύμα.
Με το λογαριασμό (68€), ήρθε κέρασμα γλυκάκι, 3 μπαλίτσες από τσουρέκι με μπισκότο και αμύγδαλα (?) λουσμένες σε σοκολάτα, υπέροχο κλείσιμο.
Κλείνοντας, ήταν από τα πιο απολαυστικά γεύματα και σίγουρα δεν περιμέναμε τέτοιο επίπεδο γεύσης στο μικρό χωριουδάκι στη Σάμο. Διαμαντάκια λοιπόν κρύβονται παντού, το συγκεκριμένο πολλών καρατίων, αρκεί να έχεις όρεξη να τα ανακαλύψεις…
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌχι
Σου μεταφέρω το κλίμα. Διακοπάρες που τις περίμενες πως και πως, ζεν ψυχολογία, επιτέλους χαλαρώνεις μακριά από την Αθήνα, για να μην την πω αλλιώς και κοπεί στο ανέβασμα. Λατρεύεις το φαγητό, αλλά -λόγω της χαλαρότητας- δε θα γκρινιάξεις και πολύ, αν δεν το πετύχεις όπως το θέλεις. Αρκείσαι σε μαγαζιά που δεν έχουν πινακίδα τον κατάλογο με φωτογραφίες και προσφέρουν από μουσακά και γύρο μέχρι ριζότο με μελάνι σουπιάς. Ένα απλό ταβερνάκι σε κάποιο χωριό με απλό, τίμιο φαγητό και είσαι σούπερ ευχαριστημένος.
Είμαστε στη Σάμο λοιπόν και καλοί μας φίλοι έχουν συστήσει ένθερμα να δοκιμάσουμε το «Εγχώριο» στο χωριό Παλαιόκαστρο. Ένα τεταρτάκι απόσταση από το ξενοδοχείο μας και Τετάρτη 28 Ιουλίου, της Παναγίας της Χρυσοβαλάντως, μεγάλη η χάρη της, το βραδάκι φτάνουμε στο εστιατόριο. Στην άκρη της πλατείας του μικρού χωριού, στην πέργκολα με την κληματαριά που έτρεχε γύρω της, βλέπουμε κάποια όμορφα, άνετα και προσεγμένα τραπέζια. Καθόμαστε στο αχρείαστα κρατημένο τραπέζι για τρεις και μου κάνουν εντύπωση τα ποτήρια και τα πιάτα. Ο κατάλογος μικρός και περιεκτικός, βασισμένος στην ελληνική κουζίνα με δημιουργικές πινελιές.
Ο νεαρός σερβιτόρος ευγενέστατος, πρόσχαρος, εξυπηρετικός και η παραγγελία μας περιλαμβάνει:
– Σαλάτα πράσινη με τηγανητό κοτόπουλο και dressing πορτοκαλιού. Έχει μαρούλι, έχει ρόκα, έχει ραντίτσιο, καρότο, φρέσκο κρεμμύδι, τηγανητό κοτόπουλο, υπέροχο dressing και; Τι άλλο νομίζεις; Ροδάκινο! Πόσο τέλεια δένουν όλα αυτά τα υλικά μαζί!
– Τζατζίκι. Μια χαρά το τζατζικάκι, αλλά ας όψεται η κόρη, δεν παίρνεις τζατζίκι σε μαγαζιά που ο μάγειρας έχει τέτοιο χέρι.
– Τυροκαυτερή με ζελέ ντομάτας και φυστίκι Αιγίνης. Πολύ καλή η τυροκαυτερή, ευφάνταστη και ταιριαστή προσθήκη το φυστίκι Αιγίνης, το ζελέ ντομάτας θα το ήθελα είτε λιγότερο είτε σε άλλη μορφή.
– Κρούστα πατάτας με 3 χωριάτικα αυγά και μους καπνιστού τυριού. Ω Θεοί! Κατεβείτε εδώ να δείτε πως ζωγραφίζει αυτός ο άνθρωπος. Το ήδη θεϊκό εκ γενετής δίδυμο πατάτες-αυγά, έρχεται ο μάγειρας και το απογειώνει ούτε εγώ ξέρω πόσα επίπεδα. Η κρούστα πιο τραγανή πεθαίνεις, βασικά οι κρούστες, μία πάνω μία κάτω, στη μέση 3 λαχταριστά αυγουλάκια και on top μους καπνιστού τυριού σε dots, τόσο όσο. Νο further comments, μόνο σαλάκι.
– Χειροποίητα πιτάκια με τηγανητή γαρίδα, τσιπς κρεμμυδιού, ντομάτα, αβοκάντο και σως. Δεν του τελείωσε η έμπνευση στο προηγούμενο πιάτο, όοοχι. Πρέπει να μας πεθάνει και με αυτά τα πιτάκια που δεν μπορώ να περιγράψω τη γεύση τους, ούτε θυμάμαι από τι ήταν φτιαγμένη η σως (οκ μους ταραμά), ήθελα μόνο να έχω κι άλλο χώρο στο στομάχι να χωρέσω το τελευταίο…
– Σουτζουκάκια με τηγανητές πατάτες και πικάντικη σαλάτα. Κρεατένια σουτζουκάκια με το κύμινο να ακούγεται όσο πρέπει, πολύ καλά.
– Μοσχαράκι κοκκινιστό με Σαμιώτικο κρασί, πουρέ πατάτας και τσιπς κολοκύθας. Ανεβάζει κι άλλο το level. Τέτοιο κοκκινιστό μοσχαράκι δεν έχεις ξαναφάει. Απίστευτα μαλακό, απίστευτη ελαφρώς γλυκίζουσα σάλτσα, απίστευτος ο πουρές και τα τσιπς κολοκύθας δίνουν την έξτρα τραγανή υφή στο σύνολο του πιάτου.
– 1 τοπική μπύρα Valsamo 330ml. Δοκιμάστε τη. Βγαίνει στην κλασική και την αρωματική, εξαιρετικές both.
– 5 coca cola zero
– 1 λεμονίτα
– 1 μεγάλο μπουκάλι νερό
Ήρθε επιπλέον κέρασμα από τους καλούς φίλους που έλεγα νωρίτερα:
– Φιλέτο μπαρμπούνι με χειροποίητες ταλιατέλες. Έχουμε σκάσει, παλεύω με όλο μου το είναι να βρω δύναμη για να φάω το τελευταίο πιτάκι κι έρχεται αυτό το πιάτο. Φίλους των ψαριών δε μας λες, ιδιαίτερα έξω. Με κουνιάδο ψαροντουφεκά, προτιμούμε να τα φτιάχνουμε σπίτι ολόφρεσκα, χωρίς να έχουμε δώσει το ένα μας νεφρό. Το μπαρμπουνάκι ήταν πεντανόστιμο, σωστά τηγανισμένο και οι ταλιατέλες ένα όνειρο, βρασμένες στο ζωμό από τα κεφάλια και τα κόκαλα των μπαρμπουνιών. Έμεινε ενάμιση μπαρμπούνι στο πιάτο. Νομίζω μαζί και η τελευταία μας πνοή.
Μην ξεχάσω να εκθειάσω και το ζεστό χωριάτικο ψωμί που συνόδευσε αυτό το λουκούλλειο γεύμα.
Με το λογαριασμό (68€), ήρθε κέρασμα γλυκάκι, 3 μπαλίτσες από τσουρέκι με μπισκότο και αμύγδαλα (?) λουσμένες σε σοκολάτα, υπέροχο κλείσιμο.
Κλείνοντας, ήταν από τα πιο απολαυστικά γεύματα και σίγουρα δεν περιμέναμε τέτοιο επίπεδο γεύσης στο μικρό χωριουδάκι στη Σάμο. Διαμαντάκια λοιπόν κρύβονται παντού, το συγκεκριμένο πολλών καρατίων, αρκεί να έχεις όρεξη να τα ανακαλύψεις…