Κάθε συμβάν αποτυπώνεται στον εγκέφαλο συνδεόμενο με σημαντικά γεγονότα, άλλοτε ευχάριστα άλλοτε δυσάρεστα. Αυτός και ο λόγος που ξαναπηγαίνοντας σε ένα μέρος συνειρμικά σου έρχονται μνήμες του παρελθόντος. Πάμε στα δικά μας τώρα.
Το Χορευτό μπορεί να χαρακτηριστεί και ως επίνειο της Ζαγοράς.
Όπου Ζαγορά, μεγάλο χωριό του Πηλίου με παραγωγή μήλων.
Όπου Χορευτό, απέραντη Αιγαιοπελαγίτικη παραλία, καυτή άμμος, ανεμελιά, ξεγνοιασιά, χαλάρωση, πεταλούδες που πετούσαν ελεύθερες, Βαγγέλης συμμαθητής και φίλος που είχα να τον δω από το μακρινό 92 και πολύ καλό φαγητό στο ‘’Κύμα’’.
Οι αλήθειες είναι 2.
Όλη η παρέα ήταν σε φευγάτο mood, οπότε ότι και να τρώγαμε θα μας άρεσε.
Το φαγητό στο ‘’Κύμα ήταν εξαιρετικό ξεκινώντας από τους τσιπουρομεζέδες και τελειώνοντας στα μαγειρευτά με ενδιάμεσο 1-2 της ώρας.
Το προσωπικό μπήκε άμεσα στο δικό μας mood και η εξυπηρέτηση ‘’πετούσε’’. Ενημερωμένη, χαμογελαστή, επεξηγηματική, γρήγορη.
Οι τιμές μετά βίας, μαζί με τα ποτά, έφτασαν τα 13 ευρώ το άτομο και όλοι φύγαμε χορτασμένοι και ευχαριστημένοι, γυρίζοντας πάλι στην παραλία για τη συνέχεια της ιστορίας με τις πεταλούδες.
Ξεκινήσαμε οι άρρενες, με τσίπουρα Αποστολάκη συνοδεία ωραίων μεζέδων. Γυφτοφάσουλα με γαύρο, κρεμμυδάκι και πιπεριά, παστό με πατατοσαλάτα μυρωδικά και μπούκοβο (κλασσικός μεζές φτάνει πχια), μαριναρισμένα μανιτάρια, ξιδάτο χταποδάκι με ψιλοκομμένες πιπεριές, σπετσοφάι χταπόδι (τρομερή παραλλαγή) και νοστιμότατο μυδοπίλαφο που παρότι είχε αρκετό μπούκοβο είχε ξεχωριστή γεύση.
Οι σύζυγοι, με υπερπαραγωγή σαλάτα πράσινη με ψημένο γευστικό μανούρι και κομμάτια από ροδάκινο που της έδινε τη δροσιά που χρειαζόταν. Εδώ θα ήθελα λιγότερο μπαλσαμικό διότι αυτό που είχε η σαλάτα ήταν αρκετό χωρίς λόγο, αφού σε κάποια σημεία κάλυπτε τις άλλες γεύσεις.
Συνεχίσαμε όλοι με μαγειρευτά.
Πολύ καλό το κοτόπουλο με τα λαχανικά, έξυπνο πιάτο μπορώ να πω, αφού ήταν 2 σε ένα. Καλομαγειρεμένο κοτόπουλο φούρνου με νοστιμότατο μπριάμ.
Εξαιρετικό το ιμάμ, άψογη η μελιτζάνα και η γέμιση με σωστότατο ψήσιμο, σε κάποιες μερίδες όμως, η μελιτζάνα ήταν μικρή οπότε άνετα έπαιρνε και δεύτερη.
Γευστικό και τρυφερό το αρνάκι αλλά και το κοκκινιστό μοσχάρι, πλούσιες μερίδες και χωρίς ίχνος λίπους.
Το παστίτσιο και ο μουσακάς έβγαζαν μαμαδίστικη συνταγή και εκτέλεση. Μεγάλες μερίδες, στο τέλος πήραμε πακέτο μιας και τα παρήγγειλαν παιδιά.
Τέλος κλασσικά το θράψαλο και η μπριζόλα, ανάλαφρο το τηγάνισμα χωρίς ίχνος λαδίλας και ζουμερό το ψήσιμο του κρέατος, με όλα τα υγρά του χωρίς να έχει στεγνώσει καθόλου.
Συνοψίζοντας, το Χορευτό αποτελεί προορισμό που πρέπει να μπει στο πρόγραμμα του καθενός που επισκέπτεται το Πήλιο. Συνδυάζει τα πάντα.
Εμείς γυρίσαμε ξανά παραλία, ξεχάσαμε τα παιδιά που συνέχισαν το μπάνιο τους, ήπιαμε από ένα shot ‘’καμικάζι’’, συζητήσαμε για τον κολλητό Αθανάσιο και παρακολουθήσαμε τις πεταλούδες που συνέχιζαν να πετάνε ελεύθερες. Ο γυρισμός, αν και μακρύς ήταν εύκολος.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌχι
Κάθε συμβάν αποτυπώνεται στον εγκέφαλο συνδεόμενο με σημαντικά γεγονότα, άλλοτε ευχάριστα άλλοτε δυσάρεστα. Αυτός και ο λόγος που ξαναπηγαίνοντας σε ένα μέρος συνειρμικά σου έρχονται μνήμες του παρελθόντος. Πάμε στα δικά μας τώρα.
Το Χορευτό μπορεί να χαρακτηριστεί και ως επίνειο της Ζαγοράς.
Όπου Ζαγορά, μεγάλο χωριό του Πηλίου με παραγωγή μήλων.
Όπου Χορευτό, απέραντη Αιγαιοπελαγίτικη παραλία, καυτή άμμος, ανεμελιά, ξεγνοιασιά, χαλάρωση, πεταλούδες που πετούσαν ελεύθερες, Βαγγέλης συμμαθητής και φίλος που είχα να τον δω από το μακρινό 92 και πολύ καλό φαγητό στο ‘’Κύμα’’.
Οι αλήθειες είναι 2.
Όλη η παρέα ήταν σε φευγάτο mood, οπότε ότι και να τρώγαμε θα μας άρεσε.
Το φαγητό στο ‘’Κύμα ήταν εξαιρετικό ξεκινώντας από τους τσιπουρομεζέδες και τελειώνοντας στα μαγειρευτά με ενδιάμεσο 1-2 της ώρας.
Το προσωπικό μπήκε άμεσα στο δικό μας mood και η εξυπηρέτηση ‘’πετούσε’’. Ενημερωμένη, χαμογελαστή, επεξηγηματική, γρήγορη.
Οι τιμές μετά βίας, μαζί με τα ποτά, έφτασαν τα 13 ευρώ το άτομο και όλοι φύγαμε χορτασμένοι και ευχαριστημένοι, γυρίζοντας πάλι στην παραλία για τη συνέχεια της ιστορίας με τις πεταλούδες.
Ξεκινήσαμε οι άρρενες, με τσίπουρα Αποστολάκη συνοδεία ωραίων μεζέδων. Γυφτοφάσουλα με γαύρο, κρεμμυδάκι και πιπεριά, παστό με πατατοσαλάτα μυρωδικά και μπούκοβο (κλασσικός μεζές φτάνει πχια), μαριναρισμένα μανιτάρια, ξιδάτο χταποδάκι με ψιλοκομμένες πιπεριές, σπετσοφάι χταπόδι (τρομερή παραλλαγή) και νοστιμότατο μυδοπίλαφο που παρότι είχε αρκετό μπούκοβο είχε ξεχωριστή γεύση.
Οι σύζυγοι, με υπερπαραγωγή σαλάτα πράσινη με ψημένο γευστικό μανούρι και κομμάτια από ροδάκινο που της έδινε τη δροσιά που χρειαζόταν. Εδώ θα ήθελα λιγότερο μπαλσαμικό διότι αυτό που είχε η σαλάτα ήταν αρκετό χωρίς λόγο, αφού σε κάποια σημεία κάλυπτε τις άλλες γεύσεις.
Συνεχίσαμε όλοι με μαγειρευτά.
Πολύ καλό το κοτόπουλο με τα λαχανικά, έξυπνο πιάτο μπορώ να πω, αφού ήταν 2 σε ένα. Καλομαγειρεμένο κοτόπουλο φούρνου με νοστιμότατο μπριάμ.
Εξαιρετικό το ιμάμ, άψογη η μελιτζάνα και η γέμιση με σωστότατο ψήσιμο, σε κάποιες μερίδες όμως, η μελιτζάνα ήταν μικρή οπότε άνετα έπαιρνε και δεύτερη.
Γευστικό και τρυφερό το αρνάκι αλλά και το κοκκινιστό μοσχάρι, πλούσιες μερίδες και χωρίς ίχνος λίπους.
Το παστίτσιο και ο μουσακάς έβγαζαν μαμαδίστικη συνταγή και εκτέλεση. Μεγάλες μερίδες, στο τέλος πήραμε πακέτο μιας και τα παρήγγειλαν παιδιά.
Τέλος κλασσικά το θράψαλο και η μπριζόλα, ανάλαφρο το τηγάνισμα χωρίς ίχνος λαδίλας και ζουμερό το ψήσιμο του κρέατος, με όλα τα υγρά του χωρίς να έχει στεγνώσει καθόλου.
Συνοψίζοντας, το Χορευτό αποτελεί προορισμό που πρέπει να μπει στο πρόγραμμα του καθενός που επισκέπτεται το Πήλιο. Συνδυάζει τα πάντα.
Εμείς γυρίσαμε ξανά παραλία, ξεχάσαμε τα παιδιά που συνέχισαν το μπάνιο τους, ήπιαμε από ένα shot ‘’καμικάζι’’, συζητήσαμε για τον κολλητό Αθανάσιο και παρακολουθήσαμε τις πεταλούδες που συνέχιζαν να πετάνε ελεύθερες. Ο γυρισμός, αν και μακρύς ήταν εύκολος.