Επόμενο ελεύθερο τριήμερο και ευκαιρία για μπάνιο στο Οίτυλο. Αυτή τη φορά όμως η τύχη δεν ήταν με το μέρος μας. Η θάλασσα ή δεν είχε καμία σχέση με την προηγούμενη … μπανάρα! Φυσούσε πολύ και έτσι η παραμονή μας στο νερό περιορίστηκε αρκετά αυτή τη φορά.
Και αφού ήταν μεσημέρι, η παρέα 5+1 ατόμων, σκεφτηκε να φάμε λίγο πιο μακριά και όχι στον Μαύρο Πειρατή. Όπου μακριά, υπολογίστε 2-3 λεπτά οδήγηση ως το Καραβοστάσι και τον Φάρο του Παντελή.
Το παρκάρισμα αποδείχθηκε πανεύκολο, η κράτηση τραπεζιού αχρείαστη, αλλά επειδή προσέχουμε για να έχουμε, είχαμε κάνει νωρίτερα το κουμάντο μας, ώστε να είμαστε δίπλα στη θάλασσα. Πραγματικά πάνω από τη θάλασσα με άπλετη θέα. Πλην της θέας, ο χώρος είναι λίγο καλύτερος από αυτόν της ψαροταβέρνα. Η εξυπηρέτηση πολύ καλή και ευγενική. Και από τιμές; Στα ορεκτικά αρκετά τίμιες … στα θαλασσινά θα μπορούσαν να είναι λογικότερες. Πληρώνεις τη high season!
Να είμαστε δίκαιοι. Όταν πας να φας ψάρι, πιθανόν να πληρώσεις και υπεραξία. Τουλάχιστον, όλα τα άλλα περιφερειακά ήταν σε καλό επίπεδο. Ήταν πρόθυμοι να αλλάξουν τα σερβίτσια μετά τη σούπα, καθώς και να μας παρέχουν επιπλέον πιάτα για τα κόκαλα. Επιπλέον τήρησαν τα μέτρα ασφαλείας.
Το ψητό ψωμί με ελαιόλαδο (1 ευρώ/άτομο) για κάποιους είναι πάντα χρήσιμο. Για εμένα πάλι σπάνια. Οι κυδωνάτες τηγανιτές πατάτες (4 ευρώ) είναι ακριβώς όπως στη φωτογραφία του καταλόγου. Καλοτηγανισμένες και χρήσιμες στο τραπέζι μιας ελληνικής οικογένειας. Η σαλάτα, αγγουροντομάτα, (5 ευρώ) η αλήθεια είναι πως ήταν μια χωριάτικη σαλάτα χωρίς την φέτα! Πλούσια υλικά τοποθετημένα σε σειρά. Μπόλικη ντομάτα, λιγότερο αγγούρι, επαρκής ποσότητα πράσινης πιπεριάς και κρεμμυδιού που δεν το συμπαθώ. Ζουμερά λαχανικά αλλά η αλμύρα του τυριού ήταν εμφανής!
Μαστιχωτό τυρί σαγανάκι με λεπτή κρούστα (4 ευρώ) και κολοκυθάκια τηγανιτά (4 ευρώ) σε πλατιές φέτες, με μπόλικο κουρκούτι που αφαιρούσε από τη γεύση και έτσι δεν ήταν ιδιαίτερα ζουμερά. Σκορδαλιά (3.5 ευρώ) που απέφυγα να δοκιμάσω αλλά φάνηκε ιδιαίτερα δυνατή, καθώς καταναλώθηκε ευχάριστα από την παρέα.
Και αφού τελειώνουμε με τα ορεκτικά και αλλάζουμε πιάτα, πάμε στα κυρίως.
Ψαρόσουπα, στα 18 ευρώ το άτομο. Τα γύρω στο ένα κιλό ψάρια, συνόδευαν μια αρκετά περιποιημένη σούπα. Τα βραστά ψάρια ήταν στήρες. Last but not least, 3 ψητοί σαργοί. Όχι ιδιαίτερα μεγάλοι, σίγουρα όμως χόρταιναν από 1 άτομο ο καθένας. Ζουμεροί, κρατούσαν τους χυμούς τους. Αν και σκασμένος, κατάφερα να μην περισσέψει λέπι. Συνολικά, περίπου 3 κιλά ψάρια, συμπεριλαμβανομένων της ψαρόσουπας, κόστισαν 165 ευρώ.
3 ή 4 μπύρες, Sparta και Κάιζερ, στα 4 ευρώ έκαστη. Συν 2 Κόκα Κόλες, σύνολο στα 206 ευρώ.
Κέρασμα πεπόνι και καρπούζι.
Συμπερασματικά, οι αναμνήσεις μένουν λόγω της παρέας. Τα ορεκτικά είναι τα τυπικά, χωρίς κάποια ιδιαίτερη φαντασία. Τα ψάρια, γευστικά και κρατούσαν τη νοστιμιά τους. Αυτές οι όμορφες στιγμές είναι που χαρακτηρίζουν τα καλοκαίρια μας!
Περάσαμε όμορφα, τον χειμώνα θα αναπολούμε αυτές τις μέρες!
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌχι
Επόμενο ελεύθερο τριήμερο και ευκαιρία για μπάνιο στο Οίτυλο. Αυτή τη φορά όμως η τύχη δεν ήταν με το μέρος μας. Η θάλασσα ή δεν είχε καμία σχέση με την προηγούμενη … μπανάρα! Φυσούσε πολύ και έτσι η παραμονή μας στο νερό περιορίστηκε αρκετά αυτή τη φορά.
Και αφού ήταν μεσημέρι, η παρέα 5+1 ατόμων, σκεφτηκε να φάμε λίγο πιο μακριά και όχι στον Μαύρο Πειρατή. Όπου μακριά, υπολογίστε 2-3 λεπτά οδήγηση ως το Καραβοστάσι και τον Φάρο του Παντελή.
Το παρκάρισμα αποδείχθηκε πανεύκολο, η κράτηση τραπεζιού αχρείαστη, αλλά επειδή προσέχουμε για να έχουμε, είχαμε κάνει νωρίτερα το κουμάντο μας, ώστε να είμαστε δίπλα στη θάλασσα. Πραγματικά πάνω από τη θάλασσα με άπλετη θέα. Πλην της θέας, ο χώρος είναι λίγο καλύτερος από αυτόν της ψαροταβέρνα. Η εξυπηρέτηση πολύ καλή και ευγενική. Και από τιμές; Στα ορεκτικά αρκετά τίμιες … στα θαλασσινά θα μπορούσαν να είναι λογικότερες. Πληρώνεις τη high season!
Να είμαστε δίκαιοι. Όταν πας να φας ψάρι, πιθανόν να πληρώσεις και υπεραξία. Τουλάχιστον, όλα τα άλλα περιφερειακά ήταν σε καλό επίπεδο. Ήταν πρόθυμοι να αλλάξουν τα σερβίτσια μετά τη σούπα, καθώς και να μας παρέχουν επιπλέον πιάτα για τα κόκαλα. Επιπλέον τήρησαν τα μέτρα ασφαλείας.
Το ψητό ψωμί με ελαιόλαδο (1 ευρώ/άτομο) για κάποιους είναι πάντα χρήσιμο. Για εμένα πάλι σπάνια. Οι κυδωνάτες τηγανιτές πατάτες (4 ευρώ) είναι ακριβώς όπως στη φωτογραφία του καταλόγου. Καλοτηγανισμένες και χρήσιμες στο τραπέζι μιας ελληνικής οικογένειας. Η σαλάτα, αγγουροντομάτα, (5 ευρώ) η αλήθεια είναι πως ήταν μια χωριάτικη σαλάτα χωρίς την φέτα! Πλούσια υλικά τοποθετημένα σε σειρά. Μπόλικη ντομάτα, λιγότερο αγγούρι, επαρκής ποσότητα πράσινης πιπεριάς και κρεμμυδιού που δεν το συμπαθώ. Ζουμερά λαχανικά αλλά η αλμύρα του τυριού ήταν εμφανής!
Μαστιχωτό τυρί σαγανάκι με λεπτή κρούστα (4 ευρώ) και κολοκυθάκια τηγανιτά (4 ευρώ) σε πλατιές φέτες, με μπόλικο κουρκούτι που αφαιρούσε από τη γεύση και έτσι δεν ήταν ιδιαίτερα ζουμερά. Σκορδαλιά (3.5 ευρώ) που απέφυγα να δοκιμάσω αλλά φάνηκε ιδιαίτερα δυνατή, καθώς καταναλώθηκε ευχάριστα από την παρέα.
Και αφού τελειώνουμε με τα ορεκτικά και αλλάζουμε πιάτα, πάμε στα κυρίως.
Ψαρόσουπα, στα 18 ευρώ το άτομο. Τα γύρω στο ένα κιλό ψάρια, συνόδευαν μια αρκετά περιποιημένη σούπα. Τα βραστά ψάρια ήταν στήρες. Last but not least, 3 ψητοί σαργοί. Όχι ιδιαίτερα μεγάλοι, σίγουρα όμως χόρταιναν από 1 άτομο ο καθένας. Ζουμεροί, κρατούσαν τους χυμούς τους. Αν και σκασμένος, κατάφερα να μην περισσέψει λέπι. Συνολικά, περίπου 3 κιλά ψάρια, συμπεριλαμβανομένων της ψαρόσουπας, κόστισαν 165 ευρώ.
3 ή 4 μπύρες, Sparta και Κάιζερ, στα 4 ευρώ έκαστη. Συν 2 Κόκα Κόλες, σύνολο στα 206 ευρώ.
Κέρασμα πεπόνι και καρπούζι.
Συμπερασματικά, οι αναμνήσεις μένουν λόγω της παρέας. Τα ορεκτικά είναι τα τυπικά, χωρίς κάποια ιδιαίτερη φαντασία. Τα ψάρια, γευστικά και κρατούσαν τη νοστιμιά τους. Αυτές οι όμορφες στιγμές είναι που χαρακτηρίζουν τα καλοκαίρια μας!
Περάσαμε όμορφα, τον χειμώνα θα αναπολούμε αυτές τις μέρες!
Υ. Γ. : Φώτη, είσαι παλικάρι!