Σχετικά νέα άφιξη στην περιοχή του Βόλου. Εξαιρετική θέα σε όλo τον κόλπο, μιας και βρίσκεται στον Άνω Βόλο και συγκεκριμένα στην πλατεία της Αγίας Τριάδας. Συνδυάζει και την ομορφιά της χωριάτικης πλακόστρωτης πλατείας με την εκκλησία δίπλα και τον πλάτανο να κυριαρχεί στο κέντρο. Ο εσωτερικός χώρος είναι πολύ όμορφος, κυριαρχεί το ξύλο και το μέταλλο. Ουσιαστικά φτιάχτηκε έτσι για να θυμίζει εστιατόριο χωριού και τα καταφέρνει. Θεωρώ όμως ότι έχει γίνει λάθος στην επιλογή των τραπεζοκαθισμάτων. Τα τραπέζια θυμίζουν περισσότερο αυτά που βρίσκουμε σε ένα αμερικάνο πάρκο ή σε μια εξοχή, οι δε καρέκλες είναι αρκετά άβολες και κουραστικές.
Το service φιλότιμο, ενημερωμένο, θεωρώ ότι σιγά σιγά θα βρει τα πατήματα του. Δεν υπήρχαν ποτήρια τσίπουρου άρα έπρεπε να χρησιμοποιήσουμε τα νεροπότηρα, τα ποτήρια μπύρας ήρθαν κατόπιν δικής μας παρέμβασης, υπήρχε μια άναρχη σειρά στα πιάτα και επειδή το μαγαζί κάποια στιγμή γέμισε, κάποιο πιάτο ξεχάστηκε και ήρθε κατόπιν δικής μας παρέμβασης.
Στα του φαγητού, η κάρτα του μενού είναι σωστά δομημένη με νορμάλ ποσότητα πιάτων, κάποια ορεκτικά, 5 σαλάτες, κυρίως για όλα τα γούστα και 2 ζυμαρικά τα οποία θεωρώ, για το στυλ του μαγαζιού δεν έχουν λόγο ύπαρξης. Οφείλω όμως να ομολογήσω ότι, τα casarecce με χοιρινό που πήραμε ήταν σωστά βρασμένα με ωραία γλυκόξινη σάλτσα και με σωστά κομμένα τα υλικά της σάλτσας, πιπεριές πολύχρωμες, μανιτάρια και κρεμμύδι.
Στην αρχή μαζί με το ψωμί ήρθαν συνοδευτικά ελιές και τυροκαυτερή. Καλή κίνηση αφού αποτελεί το welcome του κάθε μαγαζιού, εφαρμόζεται κατά κόρον στην πρωτεύουσα, θα ήταν ακόμα καλύτερη αν δεν χρεώνονταν. Ο λόγος είναι ότι εγώ μπορεί να μην τρώω ψωμί οπότε δεν θα χρειαζόταν να παραγγείλω.
Το πιάτο με τα 3 είδη μανιταριών είναι ότι καλύτερο έχω δοκιμάσει σε ορεκτικό με μανιτάρια. Σωστά κομμένα και αρτυμένα, ελαφρά παναρισμένα, χωρίς ίχνος λαδίλας, εξαιρετική η crispy υφή τους.
Η πράσινη σαλάτα με το προσούτο ήταν σωστά δομημένη και σε καλή ποσότητα, ο δε συνδυασμός με τα σύκα πάντα κερδίζει.
Οι πατάτες με τη φλούδα για τα παιδιά ήρθαν χρυσαφένιες, τραγανές και στη σωστή ποσότητα αλλά οι συνοδευτικές sauce ήταν αδιάφορες.
Τα κοκκινιστά μάγουλα με το άγριο ρύζι, γευστικά, σωστά μελωμένα, μαμαδίστικη γεύση θύμιζε Κυριακάτικο τραπέζι.
Ζητήσαμε γεμιστή πανσέτα που δεν υπήρχε, οπότε πήραμε τον χοιρινό λαιμό με τα πιπέρια, γεμάτη γεύση με τα πιπέρια τόσο όσο, ζουμερό το χοιρινό, τα συνοδευτικά ψητά λαχανικά βέβαια ήταν σε ελάχιστη ποσότητα, οι δε πατάτες ήταν απλά με τη φλούδα τους και όχι baby.
Τέλος το κανόλι κοτόπουλο με cheddar, μπέικον και σάλτσα γκοργκοντζόλα ήταν σωστά ψημένο και γευστικό αν και είχε αρκετή ένταση λόγω των 2 αλμυρών συστατικών στο πιάτο. Η γεύση όμως αυτού του απίθανου ιταλικού τυριού είναι εξαιρετική και δίκαια συνεχώς ανεβαίνει και κερδίζει το μερίδιο του λέοντος, από τα μέχρι τώρα παρόμοια τυριά.
Κλείσαμε με 2 αδιάφορα γλυκά, πάβλοβα και σουφλέ σοκολάτας με παγωτό.
Οι τιμές νορμάλ και δεν ξεφεύγουν στα ύψη, πράγμα το οποίο συμβαίνει σε αρκετούς χώρους εστίασης της περιοχής αφού τα τελευταία χρόνια ο τουρισμός είναι στο pick του.
Οι ‘’43 μοίρες βόρεια’’ ναι μεν έχουν βρει το στίγμα τους, θα πρέπει όμως να βελτιώσουν κάποια πράγματα έτσι ώστε να μπορέσουν να κινηθούν ανοδικά στον χώρο και να διεκδικήσουν το μερίδιο που τους αναλογεί. Θέληση και όρεξη υπάρχουν.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌχι
Σχετικά νέα άφιξη στην περιοχή του Βόλου. Εξαιρετική θέα σε όλo τον κόλπο, μιας και βρίσκεται στον Άνω Βόλο και συγκεκριμένα στην πλατεία της Αγίας Τριάδας. Συνδυάζει και την ομορφιά της χωριάτικης πλακόστρωτης πλατείας με την εκκλησία δίπλα και τον πλάτανο να κυριαρχεί στο κέντρο. Ο εσωτερικός χώρος είναι πολύ όμορφος, κυριαρχεί το ξύλο και το μέταλλο. Ουσιαστικά φτιάχτηκε έτσι για να θυμίζει εστιατόριο χωριού και τα καταφέρνει. Θεωρώ όμως ότι έχει γίνει λάθος στην επιλογή των τραπεζοκαθισμάτων. Τα τραπέζια θυμίζουν περισσότερο αυτά που βρίσκουμε σε ένα αμερικάνο πάρκο ή σε μια εξοχή, οι δε καρέκλες είναι αρκετά άβολες και κουραστικές.
Το service φιλότιμο, ενημερωμένο, θεωρώ ότι σιγά σιγά θα βρει τα πατήματα του. Δεν υπήρχαν ποτήρια τσίπουρου άρα έπρεπε να χρησιμοποιήσουμε τα νεροπότηρα, τα ποτήρια μπύρας ήρθαν κατόπιν δικής μας παρέμβασης, υπήρχε μια άναρχη σειρά στα πιάτα και επειδή το μαγαζί κάποια στιγμή γέμισε, κάποιο πιάτο ξεχάστηκε και ήρθε κατόπιν δικής μας παρέμβασης.
Στα του φαγητού, η κάρτα του μενού είναι σωστά δομημένη με νορμάλ ποσότητα πιάτων, κάποια ορεκτικά, 5 σαλάτες, κυρίως για όλα τα γούστα και 2 ζυμαρικά τα οποία θεωρώ, για το στυλ του μαγαζιού δεν έχουν λόγο ύπαρξης. Οφείλω όμως να ομολογήσω ότι, τα casarecce με χοιρινό που πήραμε ήταν σωστά βρασμένα με ωραία γλυκόξινη σάλτσα και με σωστά κομμένα τα υλικά της σάλτσας, πιπεριές πολύχρωμες, μανιτάρια και κρεμμύδι.
Στην αρχή μαζί με το ψωμί ήρθαν συνοδευτικά ελιές και τυροκαυτερή. Καλή κίνηση αφού αποτελεί το welcome του κάθε μαγαζιού, εφαρμόζεται κατά κόρον στην πρωτεύουσα, θα ήταν ακόμα καλύτερη αν δεν χρεώνονταν. Ο λόγος είναι ότι εγώ μπορεί να μην τρώω ψωμί οπότε δεν θα χρειαζόταν να παραγγείλω.
Το πιάτο με τα 3 είδη μανιταριών είναι ότι καλύτερο έχω δοκιμάσει σε ορεκτικό με μανιτάρια. Σωστά κομμένα και αρτυμένα, ελαφρά παναρισμένα, χωρίς ίχνος λαδίλας, εξαιρετική η crispy υφή τους.
Η πράσινη σαλάτα με το προσούτο ήταν σωστά δομημένη και σε καλή ποσότητα, ο δε συνδυασμός με τα σύκα πάντα κερδίζει.
Οι πατάτες με τη φλούδα για τα παιδιά ήρθαν χρυσαφένιες, τραγανές και στη σωστή ποσότητα αλλά οι συνοδευτικές sauce ήταν αδιάφορες.
Τα κοκκινιστά μάγουλα με το άγριο ρύζι, γευστικά, σωστά μελωμένα, μαμαδίστικη γεύση θύμιζε Κυριακάτικο τραπέζι.
Ζητήσαμε γεμιστή πανσέτα που δεν υπήρχε, οπότε πήραμε τον χοιρινό λαιμό με τα πιπέρια, γεμάτη γεύση με τα πιπέρια τόσο όσο, ζουμερό το χοιρινό, τα συνοδευτικά ψητά λαχανικά βέβαια ήταν σε ελάχιστη ποσότητα, οι δε πατάτες ήταν απλά με τη φλούδα τους και όχι baby.
Τέλος το κανόλι κοτόπουλο με cheddar, μπέικον και σάλτσα γκοργκοντζόλα ήταν σωστά ψημένο και γευστικό αν και είχε αρκετή ένταση λόγω των 2 αλμυρών συστατικών στο πιάτο. Η γεύση όμως αυτού του απίθανου ιταλικού τυριού είναι εξαιρετική και δίκαια συνεχώς ανεβαίνει και κερδίζει το μερίδιο του λέοντος, από τα μέχρι τώρα παρόμοια τυριά.
Κλείσαμε με 2 αδιάφορα γλυκά, πάβλοβα και σουφλέ σοκολάτας με παγωτό.
Οι τιμές νορμάλ και δεν ξεφεύγουν στα ύψη, πράγμα το οποίο συμβαίνει σε αρκετούς χώρους εστίασης της περιοχής αφού τα τελευταία χρόνια ο τουρισμός είναι στο pick του.
Οι ‘’43 μοίρες βόρεια’’ ναι μεν έχουν βρει το στίγμα τους, θα πρέπει όμως να βελτιώσουν κάποια πράγματα έτσι ώστε να μπορέσουν να κινηθούν ανοδικά στον χώρο και να διεκδικήσουν το μερίδιο που τους αναλογεί. Θέληση και όρεξη υπάρχουν.