Δεν μπορώ να πω ότι ήμουν fan του chef Πέσκια. Δεν μ’ άρεσαν οι γεύσεις του, ούτε το concept των μαγαζιών τα οποία επιμελούνταν. Οφείλω όμως να αναθεωρήσω. Στον ‘’Dopio’’ του βγάζω το καπέλο.
Θες γιατί το όλο concept θυμίζει οικείο στο μάτι με τον δεσπόζοντα πλάτανο και την εκκλησία των Αγίων Θεοδώρων δίπλα, θες γιατί οι γεύσεις με άριστες πρώτες ύλες είναι οικείες στον μέσο Έλληνα, θες γιατί αν και πιο κέντρο δεν γίνεται δεν έπεσε στο τρυπάκι του τουριστομάγαζου, θες γιατί πιστεύει ο ίδιος στην όλη ιδέα;
Ο ‘’Dopios’’ ευχαριστεί αυτούς που θα καθίσουν στον χώρο του, προσφέροντας κατά κύριο λόγο, ελληνική κουζίνα. Ή καλύτερα ελληνικούς μεζέδες. Τώρα τα ελαφρώς πειραγμένη, σύγχρονο πνεύμα, σοφιστικέ εκτέλεση και διάφορα άλλα είναι για νάχαμε να λέγαμε.
Ο χώρος λάμπει από καθαριότητα, τα μαρμάρινα τραπέζια θυμίζουν παλιά Αθήνα, οι μεταλλικές μοντέρνες καρέκλες κάνουν τη σύνδεση παλιού και νέου και το κυρίαρχο πράσινο χρώμα της ελιάς θυμίζει που βρίσκεσαι.
Η εξυπηρέτηση είναι άψογη με τους σερβιτόρους συνέχεια δίπλα στον επισκέπτη. Όση ώρα καθίσαμε ο chef και ένας εκ των ιδιοκτητών ήταν παρόντες και δίπλα στο προσωπικό και τους επισκέπτες.
Ξεκινήσαμε με ένα εξαιρετικό παλαιωμένο τσίπουρο (Αγιονέρι) που αν και ντόπιος στην περιοχή προέλευσης του, δεν ήξερα καν την ύπαρξη του. Συνδυάστηκε άψογα με χοιρινό λουκάνικο Τήνου, μόνο με λεμόνι και slices μπακέτας ξεροψημένης. Ευχάριστη έκπληξη η γεύση του λουκάνικου, λεπτό, κρεατένιο και τραγανό, ολίγον spicy.
Οι τυρένιες κροκέτες ένωσαν Βορρά και Νότο (κασέρι Ξάνθης και γραβιέρα Κρήτη) ενώ το δροσερό ντοματένιο chutney στο οποίο κάθονταν, έδινε το έξτρα pick της γεύσεως.
Το βρώμικο των Αγίων Θεοδώρων ήταν αυτό ακριβώς που λέει το όνομα του. Ένα ‘’βρώμικο των ξενύχτηδων’’ σε πιάτο. Πατάτες, κομμένο λουκάνικο, σάλτσα ντομάτας και αυγά ποσέ για την αλητεία, που σπάζοντας τα, γινόταν η μάχη του Δράμαλη στο τραπέζι. Must be σε κάθε τραπέζι.
Το κοτόπουλο σουβλάκι γιαουρτλού είχε αντί για την χαρακτηριστική κόκκινη σάλτσα μια γευστική μουσταρδάτη, από την οποία ήταν περασμένα τα κομμάτια κοτόπουλου.
Εδώ χρειαζόταν παραπάνω γιαούρτι για να μπορέσουν να βουτηχτούν όλα τα μικρά ξυλάκια με το κοτόπουλο.
Και κάπου εδώ με το επόμενο Αγιονέρι, γυρίσαμε διακόπτη και συνεχίσαμε με όμορφη εμφανησιακά και υπέροχη γευστικά, σαρδέλα τυλιγμένη σε αμπελόφυλλο με τρομερό πέστο πιπεριάς. Ακόμα λίγο πέστο βέβαια, δεν έβλαψε ποτέ κανέναν.
Κλείσαμε με σωστά χυλωμένο κριθαρότο με θαλασσινά (γαρίδες και καλαμάρι πρόλαβα) εύγευστο και με τα σωστά αρώματα από τα μπαχαρικά.
Ιδιαίτερη μνεία θα πρέπει να γίνει και στο προζυμένιο ψωμί από φούρνο των Ιλισίων, μαζί με λεμονάτες ελίτσες.Εννοείται έγινε refill.
Οι τιμές για νορμάλ στομάχια μαζί με το ποτό, κυμαίνονται στα 20-25 euro. Δεν το λες και άσχημο αφού φεύγεις χορτασμένος.
Ο ‘’Dopios’’ είναι ένα προσεγμένο project που ήρθε για να μείνει. Αρκεί να το αντιμετωπίσουμε για αυτό που είναι και όχι για ότι θα θέλαμε να είναι. Δοκιμάστε το, με χαλαρή διάθεση και τα αγαπημένα σας πρόσωπα.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌχι
Δεν μπορώ να πω ότι ήμουν fan του chef Πέσκια. Δεν μ’ άρεσαν οι γεύσεις του, ούτε το concept των μαγαζιών τα οποία επιμελούνταν. Οφείλω όμως να αναθεωρήσω. Στον ‘’Dopio’’ του βγάζω το καπέλο.
Θες γιατί το όλο concept θυμίζει οικείο στο μάτι με τον δεσπόζοντα πλάτανο και την εκκλησία των Αγίων Θεοδώρων δίπλα, θες γιατί οι γεύσεις με άριστες πρώτες ύλες είναι οικείες στον μέσο Έλληνα, θες γιατί αν και πιο κέντρο δεν γίνεται δεν έπεσε στο τρυπάκι του τουριστομάγαζου, θες γιατί πιστεύει ο ίδιος στην όλη ιδέα;
Ο ‘’Dopios’’ ευχαριστεί αυτούς που θα καθίσουν στον χώρο του, προσφέροντας κατά κύριο λόγο, ελληνική κουζίνα. Ή καλύτερα ελληνικούς μεζέδες. Τώρα τα ελαφρώς πειραγμένη, σύγχρονο πνεύμα, σοφιστικέ εκτέλεση και διάφορα άλλα είναι για νάχαμε να λέγαμε.
Ο χώρος λάμπει από καθαριότητα, τα μαρμάρινα τραπέζια θυμίζουν παλιά Αθήνα, οι μεταλλικές μοντέρνες καρέκλες κάνουν τη σύνδεση παλιού και νέου και το κυρίαρχο πράσινο χρώμα της ελιάς θυμίζει που βρίσκεσαι.
Η εξυπηρέτηση είναι άψογη με τους σερβιτόρους συνέχεια δίπλα στον επισκέπτη. Όση ώρα καθίσαμε ο chef και ένας εκ των ιδιοκτητών ήταν παρόντες και δίπλα στο προσωπικό και τους επισκέπτες.
Ξεκινήσαμε με ένα εξαιρετικό παλαιωμένο τσίπουρο (Αγιονέρι) που αν και ντόπιος στην περιοχή προέλευσης του, δεν ήξερα καν την ύπαρξη του. Συνδυάστηκε άψογα με χοιρινό λουκάνικο Τήνου, μόνο με λεμόνι και slices μπακέτας ξεροψημένης. Ευχάριστη έκπληξη η γεύση του λουκάνικου, λεπτό, κρεατένιο και τραγανό, ολίγον spicy.
Οι τυρένιες κροκέτες ένωσαν Βορρά και Νότο (κασέρι Ξάνθης και γραβιέρα Κρήτη) ενώ το δροσερό ντοματένιο chutney στο οποίο κάθονταν, έδινε το έξτρα pick της γεύσεως.
Το βρώμικο των Αγίων Θεοδώρων ήταν αυτό ακριβώς που λέει το όνομα του. Ένα ‘’βρώμικο των ξενύχτηδων’’ σε πιάτο. Πατάτες, κομμένο λουκάνικο, σάλτσα ντομάτας και αυγά ποσέ για την αλητεία, που σπάζοντας τα, γινόταν η μάχη του Δράμαλη στο τραπέζι. Must be σε κάθε τραπέζι.
Το κοτόπουλο σουβλάκι γιαουρτλού είχε αντί για την χαρακτηριστική κόκκινη σάλτσα μια γευστική μουσταρδάτη, από την οποία ήταν περασμένα τα κομμάτια κοτόπουλου.
Εδώ χρειαζόταν παραπάνω γιαούρτι για να μπορέσουν να βουτηχτούν όλα τα μικρά ξυλάκια με το κοτόπουλο.
Και κάπου εδώ με το επόμενο Αγιονέρι, γυρίσαμε διακόπτη και συνεχίσαμε με όμορφη εμφανησιακά και υπέροχη γευστικά, σαρδέλα τυλιγμένη σε αμπελόφυλλο με τρομερό πέστο πιπεριάς. Ακόμα λίγο πέστο βέβαια, δεν έβλαψε ποτέ κανέναν.
Κλείσαμε με σωστά χυλωμένο κριθαρότο με θαλασσινά (γαρίδες και καλαμάρι πρόλαβα) εύγευστο και με τα σωστά αρώματα από τα μπαχαρικά.
Ιδιαίτερη μνεία θα πρέπει να γίνει και στο προζυμένιο ψωμί από φούρνο των Ιλισίων, μαζί με λεμονάτες ελίτσες. Εννοείται έγινε refill.
Οι τιμές για νορμάλ στομάχια μαζί με το ποτό, κυμαίνονται στα 20-25 euro. Δεν το λες και άσχημο αφού φεύγεις χορτασμένος.
Ο ‘’Dopios’’ είναι ένα προσεγμένο project που ήρθε για να μείνει. Αρκεί να το αντιμετωπίσουμε για αυτό που είναι και όχι για ότι θα θέλαμε να είναι. Δοκιμάστε το, με χαλαρή διάθεση και τα αγαπημένα σας πρόσωπα.
Δεν θα σας απογοητεύσει.