Σε πόλη όπου κυριαρχούν τα τσιπουράδικα, τα κλασσικά μεζεδοπωλεία είναι μετρημένα στα δάκτυλα. Και όσα υπάρχουν, πρέπει να κάνουν το κάτι παραπάνω έτσι ώστε να μπορέσουν να επιβιώσουν. Η ‘’Παλέτα’’ τα καταφέρνει αρκετά καλά, μιας και προσφέρει γευστικά πιάτα και γεμίζει με κόσμο όλων των ηλικιών. Βρίσκεται στη Φερών, στον παράλληλα με τον παλιό σταθμό, δρόμο των ‘’Παλιών’’, σε ένα σπίτι άλλης εποχής, όμορφα διακοσμημένο, με κυρίαρχα στοιχείο το ξύλο και την πέτρα, ωραία έντονα παστέλ χρώματα και διάφορα vintage διακοσμητικά στους τοίχους.
Προτιμάω την πλακόστρωτη αυλή χειμώνα καλοκαίρι, με τα ξύλινα τραπεζάκια τις πολύχρωμες καρέκλες, τα βαρελοτραπέζια και τα πολλά πολλά λουλούδια. Αίσθηση παιγνιδιάρικη και αρκετά ευχάριστη στο μάτι.
Το μαγαζί το τρέχουν άτομα νεαρής ηλικίας, με όρεξη για δουλειά και αρκετή ευρηματικότητα στα πιάτα. Οι μερίδες αρκετά μεγάλες οπότε θέλει αυτοσυγκράτηση στο τι θα παραγγείλεις. Ο κατάλογος και αυτός παιγνιδιάρικος μιας και είναι τοποθετημένος σε ξύλινη μινιατούρα παλέτας, περιέχει τα πάντα σε τιμές νορμάλ. Τα σκεύη φαγητού προσεγμένα και αυτά και διαλεγμένα ανάλογα με το τι θα τοποθετηθεί πάνω τους.
Ξεκινήσαμε με την ομώνυμη σαλάτα, η οποία βάδιζε στα γνωστά μονοπάτια, πρασινάδα, μήλο, καρύδι, ντοματίνια, γραβιέρα, συνδυασμός που δεν χάνει, ήταν αρκετά γευστική, αλλά θα προτιμούσα καλύτερα κομμένα τα πράσινα στοιχεία της. Οπτικά φαινόταν, αν και δεν θέλω να το πιστέψω, ετοιματζίδικη που απλά ανοίχτηκε, ρίχτηκε στο πιάτο και προστέθηκαν τα υπόλοιπα υλικά.
Συνεχίσαμε με ένα μπουγιουρντί στο τηγανάκι με όλα τα καλούδια μέσα, ολίγον τι spicy αλλά δεν χάλασε κανένα. Ωραία τα γεμιστά μανιτάρια με μπέικον, γραβιέρα και μυρωδικά, τα οποία αναπαύονταν πάνω σε κρέμα τυριού.
Οι πατάτες του λιχούδη, μια παραλλαγή του ‘’πατάτες αυγά’’, με πατάτες, αυγά μάτια, κιμά και λουκάνικο, γευστικό, χορταστικό πιάτο, προσφέρεται για βούτες. Το λουκάνικο όμως είναι εξαφανισμένο μιας και ο κιμάς καλύπτει τα πάντα. Χρειάζεται λιγότερος και πιο στεγνός κιμάς, αφού σπάζοντας τα αυγά, οι κρόκοι θα δώσουν στο πιάτο την υγρασία και την έξτρα γεύση που χρειάζεται.
Όλα τα λεφτά η καρατζόρτζεβα. Κάποιος σπούδασε στην πρώην Γ/Β για να γνωρίζει την τέχνη του παραδοσιακού πιάτου των Σέρβων. Εκπληκτικό και σε εμφάνιση και σε γεύση. Σάλτσα ντομάτας στη βάση, και από πάνω 2 πύργοι από σνίτσελ χοιρινό και γεμιστό με μπέικον, γραβιέρα και πιπεριά. Γύρω του, μπαλίτσες από κρέμα τυρί πατατούλες και πρασινάδα. Μπράβο για την ιδέα αλλά και την εκτέλεση.
Η παλέτα στα κάρβουνα ήταν ότι πιο χορταστικό έχω φάει. Θα το έλεγες και τυλιχτό έξτρα, μιας και περιείχε ότι ένα τυλιχτό. Νόστιμα και ζουμερά κομμάτια χοιρινού που μαζί με ψιλοκομμένη ντομάτα, slices από κρεμμύδι και sauce μουστάρδας, αναπαύονται σε crispy πίτα. Δίπλα ζεστές πατάτες στη σέσουλα και τζατζίκι σε μπολάκι.
Οι τιμές δεν είναι υψηλές. Ένα ζευγάρι με νορμάλ πόση και βρώση, χρειάζεται βαριά 15 ευρώ το άτομο.
Η εξυπηρέτηση θα μπορούσε να είναι και καλύτερη. Τα πιάτα καθυστέρησαν αρκετά, ήρθαν άναρχα, κάποια στιγμή ψάχναμε τον σερβιτόρο για να παραγγείλουμε κάτι έξτρα.
Στο τέλος κέρασμα πολύ καλή ατομική μους και η 1(!) από τις 2 μπύρες που παραγγείλαμε.
Παρ’ όλες τις αστοχίες της, σίγουρα θα ξαναπήγαινα στην ‘’Παλέτα’’ για κάποια από τα πιάτα της αλλά και να επιβραβεύσω την προσπάθεια των παιδιών. Αν δε, βελτιωθούν κάποια πράγματα θα γίνει το απόλυτο talk of the town.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌχι
Σε πόλη όπου κυριαρχούν τα τσιπουράδικα, τα κλασσικά μεζεδοπωλεία είναι μετρημένα στα δάκτυλα. Και όσα υπάρχουν, πρέπει να κάνουν το κάτι παραπάνω έτσι ώστε να μπορέσουν να επιβιώσουν. Η ‘’Παλέτα’’ τα καταφέρνει αρκετά καλά, μιας και προσφέρει γευστικά πιάτα και γεμίζει με κόσμο όλων των ηλικιών. Βρίσκεται στη Φερών, στον παράλληλα με τον παλιό σταθμό, δρόμο των ‘’Παλιών’’, σε ένα σπίτι άλλης εποχής, όμορφα διακοσμημένο, με κυρίαρχα στοιχείο το ξύλο και την πέτρα, ωραία έντονα παστέλ χρώματα και διάφορα vintage διακοσμητικά στους τοίχους.
Προτιμάω την πλακόστρωτη αυλή χειμώνα καλοκαίρι, με τα ξύλινα τραπεζάκια τις πολύχρωμες καρέκλες, τα βαρελοτραπέζια και τα πολλά πολλά λουλούδια. Αίσθηση παιγνιδιάρικη και αρκετά ευχάριστη στο μάτι.
Το μαγαζί το τρέχουν άτομα νεαρής ηλικίας, με όρεξη για δουλειά και αρκετή ευρηματικότητα στα πιάτα. Οι μερίδες αρκετά μεγάλες οπότε θέλει αυτοσυγκράτηση στο τι θα παραγγείλεις. Ο κατάλογος και αυτός παιγνιδιάρικος μιας και είναι τοποθετημένος σε ξύλινη μινιατούρα παλέτας, περιέχει τα πάντα σε τιμές νορμάλ. Τα σκεύη φαγητού προσεγμένα και αυτά και διαλεγμένα ανάλογα με το τι θα τοποθετηθεί πάνω τους.
Ξεκινήσαμε με την ομώνυμη σαλάτα, η οποία βάδιζε στα γνωστά μονοπάτια, πρασινάδα, μήλο, καρύδι, ντοματίνια, γραβιέρα, συνδυασμός που δεν χάνει, ήταν αρκετά γευστική, αλλά θα προτιμούσα καλύτερα κομμένα τα πράσινα στοιχεία της. Οπτικά φαινόταν, αν και δεν θέλω να το πιστέψω, ετοιματζίδικη που απλά ανοίχτηκε, ρίχτηκε στο πιάτο και προστέθηκαν τα υπόλοιπα υλικά.
Συνεχίσαμε με ένα μπουγιουρντί στο τηγανάκι με όλα τα καλούδια μέσα, ολίγον τι spicy αλλά δεν χάλασε κανένα. Ωραία τα γεμιστά μανιτάρια με μπέικον, γραβιέρα και μυρωδικά, τα οποία αναπαύονταν πάνω σε κρέμα τυριού.
Οι πατάτες του λιχούδη, μια παραλλαγή του ‘’πατάτες αυγά’’, με πατάτες, αυγά μάτια, κιμά και λουκάνικο, γευστικό, χορταστικό πιάτο, προσφέρεται για βούτες. Το λουκάνικο όμως είναι εξαφανισμένο μιας και ο κιμάς καλύπτει τα πάντα. Χρειάζεται λιγότερος και πιο στεγνός κιμάς, αφού σπάζοντας τα αυγά, οι κρόκοι θα δώσουν στο πιάτο την υγρασία και την έξτρα γεύση που χρειάζεται.
Όλα τα λεφτά η καρατζόρτζεβα. Κάποιος σπούδασε στην πρώην Γ/Β για να γνωρίζει την τέχνη του παραδοσιακού πιάτου των Σέρβων. Εκπληκτικό και σε εμφάνιση και σε γεύση. Σάλτσα ντομάτας στη βάση, και από πάνω 2 πύργοι από σνίτσελ χοιρινό και γεμιστό με μπέικον, γραβιέρα και πιπεριά. Γύρω του, μπαλίτσες από κρέμα τυρί πατατούλες και πρασινάδα. Μπράβο για την ιδέα αλλά και την εκτέλεση.
Η παλέτα στα κάρβουνα ήταν ότι πιο χορταστικό έχω φάει. Θα το έλεγες και τυλιχτό έξτρα, μιας και περιείχε ότι ένα τυλιχτό. Νόστιμα και ζουμερά κομμάτια χοιρινού που μαζί με ψιλοκομμένη ντομάτα, slices από κρεμμύδι και sauce μουστάρδας, αναπαύονται σε crispy πίτα. Δίπλα ζεστές πατάτες στη σέσουλα και τζατζίκι σε μπολάκι.
Οι τιμές δεν είναι υψηλές. Ένα ζευγάρι με νορμάλ πόση και βρώση, χρειάζεται βαριά 15 ευρώ το άτομο.
Η εξυπηρέτηση θα μπορούσε να είναι και καλύτερη. Τα πιάτα καθυστέρησαν αρκετά, ήρθαν άναρχα, κάποια στιγμή ψάχναμε τον σερβιτόρο για να παραγγείλουμε κάτι έξτρα.
Στο τέλος κέρασμα πολύ καλή ατομική μους και η 1(!) από τις 2 μπύρες που παραγγείλαμε.
Παρ’ όλες τις αστοχίες της, σίγουρα θα ξαναπήγαινα στην ‘’Παλέτα’’ για κάποια από τα πιάτα της αλλά και να επιβραβεύσω την προσπάθεια των παιδιών. Αν δε, βελτιωθούν κάποια πράγματα θα γίνει το απόλυτο talk of the town.