Και επιτέλους ξύπνησε. Ναι για τη φίλη μου λέω, εκείνη που έχει κάνει σχέση με τον ύπνο και δεν τους χωρίζει τίποτα. Τίποτα, εκτός από ένα λαχταριστό μπέργκερ. Βρεθήκαμε στο Mall για να κάνουμε μια δουλειά, και είπαμε να τσιμπήσουμε κάτι. Αν και δεν είχε διάθεση να μείνουμε στο Mall για φαϊ, μόλις βρεθήκαμε έξω από το BE TWINS, σαν να άλλαξε γνώμη. Και ευτυχώς δεν κοιμήθηκε! Ο χώρος είναι μέσα στο εμπορικό, οπότε κάτι περισσότερο δεν έχει να περιμένεις. Περιποιημένος και στολισμένος για Χριστούγεννα, αλλά μέχρι εκεί. Εμείς κάτσαμε στον καναπέ, που ομολογουμένως ήταν πολύ ωραία, ο εσωτερικός χώρος, όμως δε με ενθουσίασε, καθώς και τα τραπεζοκαθίσματα θα τα χαρακτήριζα και λίγο παλιακά και ξεφτισμένα. Η φίλη χαμπάρι δεν πήρε, γιατί παραδόξως δεν κοιμόταν, αλλά περιεργαζόταν τον κατάλογο, έχοντας πέσει σε περισυλλογή.
Δοκιμάσμε μια σαλάτα με ανάμεικτα λαχανικά, κατσικίσιο τυρί και κινόα, με μια πολύ καλή σως. Ομολογουμένως ήταν εξαιρετική, χορταστική και ελαφρώς πιο υγιεινή. Δεδομένου ότι η παραγγελία μας είχε μπεργκερ, κοινώς ήμασταν σε τρυφερό τετ-α-τετ με τη χοληστερίνη, ε κάτι έπρεπε να κρατάει στο τραπέζι τα προσχήματα. Το δικό μου μπεργκερ ήταν ένα λαχταριστό μπεργκερ με διπλό μπιφτέκι από μοσχαρίσιο κιμά, μπέικον, λαχανικά και μανιτάρια καθώς και μια σως που δε συγκράτησα, το οποίο ήταν εξαιρετικό. Συνοδευόταν από πατάτες τηγανητές και κέτσαπ, και ερχόταν σερβιρισμένο σε ένα ξύλινο δίσκο. Η φίλη μου, η οποία παραπονέθηκε ότι νύσταζε, δε θα κάνω άλλο σχόλιο, ξύπνησε για τα καλά όταν είδε το δικό της μπέργκερ- νταμάρι να προσγειώνεται μπροστά της. Εκείνο είχε κοτόπουλο, λαχανικά, λιωμένο τυρί, και γλυκιά σως, και το κοτόπουλο ήταν ιδιαίτερα τραγανό. Συνοδευόταν και αυτό μαζί με τηγανητές πατάτες και κέτσαπ.
Μαζί με δύο αναψυκτικά και ένα μπουκάλι νερό εμφιαλωμένο πληρώσαμε 42 ευρώ. Φθηνό δεν το λες, αλλά πραγματικά τα άξιζε. Δεν αφήσαμε ίχνος και φύγαμε χορτασμένοι. Για όποιον κάνει βόλτα στο Μall και δεν ξέρει που να φάει, το προτείνω χωρίς δεύτερη κουβέντα. Ο βασικός λόγος όμως που το προτείνω, είναι η εξυπηρέτηση. Άμεση, ευγενική και γρήγορη. Τους είπαμε ότι δεν έχουμε πολύ χρόνο και τα παιδιά έκαναν ό,τι καλύτερο. Πραγματικά μπράβο τους. Όσο για τη φίλη μου, θέλω να το μοιραστώ μαζί σας, μέχρι να έρθουν τα μπεργκερ, ένα χασμουρητό το έριξε. Και είπε και το αλησμόνητο, «ρε συ νυστάζω». Τελικά παίρνω βραβείο υπομονής μαζί της ναι ή όχι? Τί λέτε?
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌχι
Και επιτέλους ξύπνησε. Ναι για τη φίλη μου λέω, εκείνη που έχει κάνει σχέση με τον ύπνο και δεν τους χωρίζει τίποτα. Τίποτα, εκτός από ένα λαχταριστό μπέργκερ. Βρεθήκαμε στο Mall για να κάνουμε μια δουλειά, και είπαμε να τσιμπήσουμε κάτι. Αν και δεν είχε διάθεση να μείνουμε στο Mall για φαϊ, μόλις βρεθήκαμε έξω από το BE TWINS, σαν να άλλαξε γνώμη. Και ευτυχώς δεν κοιμήθηκε! Ο χώρος είναι μέσα στο εμπορικό, οπότε κάτι περισσότερο δεν έχει να περιμένεις. Περιποιημένος και στολισμένος για Χριστούγεννα, αλλά μέχρι εκεί. Εμείς κάτσαμε στον καναπέ, που ομολογουμένως ήταν πολύ ωραία, ο εσωτερικός χώρος, όμως δε με ενθουσίασε, καθώς και τα τραπεζοκαθίσματα θα τα χαρακτήριζα και λίγο παλιακά και ξεφτισμένα. Η φίλη χαμπάρι δεν πήρε, γιατί παραδόξως δεν κοιμόταν, αλλά περιεργαζόταν τον κατάλογο, έχοντας πέσει σε περισυλλογή.
Δοκιμάσμε μια σαλάτα με ανάμεικτα λαχανικά, κατσικίσιο τυρί και κινόα, με μια πολύ καλή σως. Ομολογουμένως ήταν εξαιρετική, χορταστική και ελαφρώς πιο υγιεινή. Δεδομένου ότι η παραγγελία μας είχε μπεργκερ, κοινώς ήμασταν σε τρυφερό τετ-α-τετ με τη χοληστερίνη, ε κάτι έπρεπε να κρατάει στο τραπέζι τα προσχήματα. Το δικό μου μπεργκερ ήταν ένα λαχταριστό μπεργκερ με διπλό μπιφτέκι από μοσχαρίσιο κιμά, μπέικον, λαχανικά και μανιτάρια καθώς και μια σως που δε συγκράτησα, το οποίο ήταν εξαιρετικό. Συνοδευόταν από πατάτες τηγανητές και κέτσαπ, και ερχόταν σερβιρισμένο σε ένα ξύλινο δίσκο. Η φίλη μου, η οποία παραπονέθηκε ότι νύσταζε, δε θα κάνω άλλο σχόλιο, ξύπνησε για τα καλά όταν είδε το δικό της μπέργκερ- νταμάρι να προσγειώνεται μπροστά της. Εκείνο είχε κοτόπουλο, λαχανικά, λιωμένο τυρί, και γλυκιά σως, και το κοτόπουλο ήταν ιδιαίτερα τραγανό. Συνοδευόταν και αυτό μαζί με τηγανητές πατάτες και κέτσαπ.
Μαζί με δύο αναψυκτικά και ένα μπουκάλι νερό εμφιαλωμένο πληρώσαμε 42 ευρώ. Φθηνό δεν το λες, αλλά πραγματικά τα άξιζε. Δεν αφήσαμε ίχνος και φύγαμε χορτασμένοι. Για όποιον κάνει βόλτα στο Μall και δεν ξέρει που να φάει, το προτείνω χωρίς δεύτερη κουβέντα. Ο βασικός λόγος όμως που το προτείνω, είναι η εξυπηρέτηση. Άμεση, ευγενική και γρήγορη. Τους είπαμε ότι δεν έχουμε πολύ χρόνο και τα παιδιά έκαναν ό,τι καλύτερο. Πραγματικά μπράβο τους. Όσο για τη φίλη μου, θέλω να το μοιραστώ μαζί σας, μέχρι να έρθουν τα μπεργκερ, ένα χασμουρητό το έριξε. Και είπε και το αλησμόνητο, «ρε συ νυστάζω». Τελικά παίρνω βραβείο υπομονής μαζί της ναι ή όχι? Τί λέτε?