Η υπολειπόμενη άδεια του 2021 συνέπεσε με τις χιονοπτώσεις του Ιανουαρίου, σε μια περίοδο γεμάτη από αγώνες και δουλειές της συντρόφου μου. Εφτά ημέρες άδειας εξαντλήθηκαν εντός σπιτιού. Η μόνη ευκαιρία για απόδραση, δόθηκε την τελευταία ημέρα αυτής, την Κυριακή, μετά από την προπόνησή μου. Η ώρα 14.20 το μεσημέρι, αυτή τη φορά όμως ούτε οι παγωμένοι δρόμοι δεν μας “φρέναραν”, ούτε οι λίγες ώρες που είχαμε στην διάθεσή μας. Η επιλογή, λίγο βιαστική, αλλά αρκετά πετυχημένη.
Η μιάμιση ώρα διαδρομής κύλησε ευχάριστα και στα σχέδιά μας ήταν η Λειβαδιά και οι Πηγές Κρυάς. Το χιόνι είχε υποχωρήσει αλλά δεν είχε εξαληφθεί. Παρκάραμε σχετικά κοντά από την καρδιά της μικρής αυτής πόλης και μετά τις φωτογραφίες, ένας καφές στο Πάνθεον ήταν ό, τι έπρεπε. Όπως και η γευστική βάφλα τους. Το Google search πήρε φωτιά και μετά από την αναζήτησή μας, επιλέξαμε τα Κοψίδια.
Πάνω από 1000 αξιολογήσεις έχουν δημοσιευθεί για τα Κοψίδια, οι περισσότερες αρκετά ενθαρρυντικές. Δεν ειδικεύονται σε περίεργες κοπές και τα λοιπά, ούτε καν στα πασίγνωστα σουβλάκια της περιοχής.
Το κατάστημα εδρεύει ακριβώς δίπλα από τα γραφεία της ΠΑΕ Λεβαδειακός (τιμημένε Κομπότη!). Δεν διακρίνεται για κάποια ιδιαίτερη αρχιτεκτονική ή διακόσμηση. Υπάρχει εσωτερικός και ημιυπαίθριος χώρος που ζεσταίνεται επαρκώς με σόμπες! Highlight (ας πούμε) του καταστήματος είναι οι πέτρινοι τοίχοι και τα ράφια με τα ποτά. Σουπλά και αντισηπτικά θα βρείτε στα τραπέζια. Οι αποστάσεις σχετικά επαρκείς.
Η εξυπηρέτηση ευγενική και γρήγορη. Τρέχουν να προλάβουν τους ντόπιους και μη, χωρίς αγχώδεις ρυθμούς. Υποθέτω ότι τα Σαββατοκύριακα γίνεται sold out βλέποντας reserve τραπέζια και ακούγοντας την ατάκα “Ευχαριστούμε, καλή επιστροφή να έχετε!” … Όχι ότι μας πείραξε κάτι. Ίσως λίγο κάποιο γλυκό στο τέλος ώστε να αλλάξει η γεύση μας.
Παρατηρώντας τον κατάλογο, λοκάραμε την επιλογή του σπληνάντερου. Όχι για κατανάλωση εντός του καταστήματος αλλά το προορίζαμε πεσκέσι προς το Παλαιό Φάληρο. Δυστυχώς, δεν υπήρχε διαθέσιμο, ενώ όσο και αν ψάξαμε στην περιοχή δεν βρήκαμε. Γενικότερα, υπάρχουν καλές επιλογές, κάποιες είναι και χειροποίητες (κοκορέτσι, μπιφτέκι, κεμπάπ, λουκάνικο).
Οι δικές μας επιλογές ήταν οι εξής :
– Καψαλισμένο ψωμί, στα 0.50 ευρω/το άτομο.
– Τυροκαυτερή, στα 5 ευρώ. Αναγράφεται ως χειροποίητη και η αλήθεια είναι ότι μας έδωσε αυτή την εντύπωση. Αρκετά καλή ποσότητα, με αισθητά τα κομμάτια τυριού. Ερωτηθήκαμε αν την επιθυμούμε απαλή, μέτρια ή αρκετά καυτερή. Δεν τρομοκρατηθήκαμε και ζητήσαμε να είναι turbo. Η τελική αίσθηση που μας άφησε ήταν γευστική και αρκετά δυνατή στην τελική της επίγευση. Η συνδρομή του ημίγλυκου κρασιού ήταν επιβεβλημένη.
– Κοκορέτσι χειροποίητο, στα 8 ευρώ. Τρία λαχταριστά κομμάτια, χωρίς να δίνουν την εντύπωση ότι είχαν μείνει για ώρες σε αναμονή. Από τα καλύτερα που έχω δοκιμάσει, αρκετά ζουμερό, άνετα μπορούσα να φάω και δεύτερη μερίδα αν και δεν τρελαίνομαι για το συγκεκριμένο έδεσμα. Ιδιαίτερη μνεία στα μπόλια που ΔΕΝ είχαν καρβουνιάσει!
– 500 γραμμάρια προβατίνας μπριζόλα, στα 10 ευρώ. Στο μυαλό μου είχα ότι θα ήταν πιο φιλεταριστή, τελικά έμοιαζε με παϊδάκια. Αναπαύονταν πάνω σε ωραίες τηγανιτές πατάτες, ενώ από γεύση ήταν ΟΚ, χωρίς να μας ξετρελαίνει. Θεωρώ πως θα μπορούσε να έχει περισσότερο ψαχνό και λιγότερο λίπος. Τουλάχιστον τα κομμάτια ήταν ζουμερά.
– 1/2 ημίγλυκο κρασί, στα 6 ευρώ. Ευχάριστο και εύγευστο μεν, υπερβολική τιμολόγηση για το ύφος του καταστήματος δε. Δύο μέρες νωρίτερα, είχαμε δοκιμάσει αντίστοιχο σε μπιστρό της Νέας Σμύρνης στα 2.50 ευρώ σε αντίστοιχη ποσότητα (!!!).
Τελική τιμή στα 30 ευρώ.
Οι τελικές εντυπώσεις ήταν αρκετά ευχάριστες. Σίγουρα θα ήθελα να δοκιμάσω κι άλλα εδέσματα. Αρκετά παρεΐστικο και ζεστό μαγαζί που σίγουρα τα λεφτά μας έπιασαν τόπο.
Κάτι τελευταίο. Μετά τις 7 το απόγευμα η περιοχή άρχιζε να ερημώνει. Στα Κοψίδια, η πληρότητα ήταν άνω του 50/100. Αυτό ίσως κάτι λέει σε σύγκριση με τα υπόλοιπα της περιοχής!
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌχι
Η υπολειπόμενη άδεια του 2021 συνέπεσε με τις χιονοπτώσεις του Ιανουαρίου, σε μια περίοδο γεμάτη από αγώνες και δουλειές της συντρόφου μου. Εφτά ημέρες άδειας εξαντλήθηκαν εντός σπιτιού. Η μόνη ευκαιρία για απόδραση, δόθηκε την τελευταία ημέρα αυτής, την Κυριακή, μετά από την προπόνησή μου. Η ώρα 14.20 το μεσημέρι, αυτή τη φορά όμως ούτε οι παγωμένοι δρόμοι δεν μας “φρέναραν”, ούτε οι λίγες ώρες που είχαμε στην διάθεσή μας. Η επιλογή, λίγο βιαστική, αλλά αρκετά πετυχημένη.
Η μιάμιση ώρα διαδρομής κύλησε ευχάριστα και στα σχέδιά μας ήταν η Λειβαδιά και οι Πηγές Κρυάς. Το χιόνι είχε υποχωρήσει αλλά δεν είχε εξαληφθεί. Παρκάραμε σχετικά κοντά από την καρδιά της μικρής αυτής πόλης και μετά τις φωτογραφίες, ένας καφές στο Πάνθεον ήταν ό, τι έπρεπε. Όπως και η γευστική βάφλα τους. Το Google search πήρε φωτιά και μετά από την αναζήτησή μας, επιλέξαμε τα Κοψίδια.
Πάνω από 1000 αξιολογήσεις έχουν δημοσιευθεί για τα Κοψίδια, οι περισσότερες αρκετά ενθαρρυντικές. Δεν ειδικεύονται σε περίεργες κοπές και τα λοιπά, ούτε καν στα πασίγνωστα σουβλάκια της περιοχής.
Το κατάστημα εδρεύει ακριβώς δίπλα από τα γραφεία της ΠΑΕ Λεβαδειακός (τιμημένε Κομπότη!). Δεν διακρίνεται για κάποια ιδιαίτερη αρχιτεκτονική ή διακόσμηση. Υπάρχει εσωτερικός και ημιυπαίθριος χώρος που ζεσταίνεται επαρκώς με σόμπες! Highlight (ας πούμε) του καταστήματος είναι οι πέτρινοι τοίχοι και τα ράφια με τα ποτά. Σουπλά και αντισηπτικά θα βρείτε στα τραπέζια. Οι αποστάσεις σχετικά επαρκείς.
Η εξυπηρέτηση ευγενική και γρήγορη. Τρέχουν να προλάβουν τους ντόπιους και μη, χωρίς αγχώδεις ρυθμούς. Υποθέτω ότι τα Σαββατοκύριακα γίνεται sold out βλέποντας reserve τραπέζια και ακούγοντας την ατάκα “Ευχαριστούμε, καλή επιστροφή να έχετε!” … Όχι ότι μας πείραξε κάτι. Ίσως λίγο κάποιο γλυκό στο τέλος ώστε να αλλάξει η γεύση μας.
Παρατηρώντας τον κατάλογο, λοκάραμε την επιλογή του σπληνάντερου. Όχι για κατανάλωση εντός του καταστήματος αλλά το προορίζαμε πεσκέσι προς το Παλαιό Φάληρο. Δυστυχώς, δεν υπήρχε διαθέσιμο, ενώ όσο και αν ψάξαμε στην περιοχή δεν βρήκαμε. Γενικότερα, υπάρχουν καλές επιλογές, κάποιες είναι και χειροποίητες (κοκορέτσι, μπιφτέκι, κεμπάπ, λουκάνικο).
Οι δικές μας επιλογές ήταν οι εξής :
– Καψαλισμένο ψωμί, στα 0.50 ευρω/το άτομο.
– Τυροκαυτερή, στα 5 ευρώ. Αναγράφεται ως χειροποίητη και η αλήθεια είναι ότι μας έδωσε αυτή την εντύπωση. Αρκετά καλή ποσότητα, με αισθητά τα κομμάτια τυριού. Ερωτηθήκαμε αν την επιθυμούμε απαλή, μέτρια ή αρκετά καυτερή. Δεν τρομοκρατηθήκαμε και ζητήσαμε να είναι turbo. Η τελική αίσθηση που μας άφησε ήταν γευστική και αρκετά δυνατή στην τελική της επίγευση. Η συνδρομή του ημίγλυκου κρασιού ήταν επιβεβλημένη.
– Κοκορέτσι χειροποίητο, στα 8 ευρώ. Τρία λαχταριστά κομμάτια, χωρίς να δίνουν την εντύπωση ότι είχαν μείνει για ώρες σε αναμονή. Από τα καλύτερα που έχω δοκιμάσει, αρκετά ζουμερό, άνετα μπορούσα να φάω και δεύτερη μερίδα αν και δεν τρελαίνομαι για το συγκεκριμένο έδεσμα. Ιδιαίτερη μνεία στα μπόλια που ΔΕΝ είχαν καρβουνιάσει!
– 500 γραμμάρια προβατίνας μπριζόλα, στα 10 ευρώ. Στο μυαλό μου είχα ότι θα ήταν πιο φιλεταριστή, τελικά έμοιαζε με παϊδάκια. Αναπαύονταν πάνω σε ωραίες τηγανιτές πατάτες, ενώ από γεύση ήταν ΟΚ, χωρίς να μας ξετρελαίνει. Θεωρώ πως θα μπορούσε να έχει περισσότερο ψαχνό και λιγότερο λίπος. Τουλάχιστον τα κομμάτια ήταν ζουμερά.
– 1/2 ημίγλυκο κρασί, στα 6 ευρώ. Ευχάριστο και εύγευστο μεν, υπερβολική τιμολόγηση για το ύφος του καταστήματος δε. Δύο μέρες νωρίτερα, είχαμε δοκιμάσει αντίστοιχο σε μπιστρό της Νέας Σμύρνης στα 2.50 ευρώ σε αντίστοιχη ποσότητα (!!!).
Τελική τιμή στα 30 ευρώ.
Οι τελικές εντυπώσεις ήταν αρκετά ευχάριστες. Σίγουρα θα ήθελα να δοκιμάσω κι άλλα εδέσματα. Αρκετά παρεΐστικο και ζεστό μαγαζί που σίγουρα τα λεφτά μας έπιασαν τόπο.
Κάτι τελευταίο. Μετά τις 7 το απόγευμα η περιοχή άρχιζε να ερημώνει. Στα Κοψίδια, η πληρότητα ήταν άνω του 50/100. Αυτό ίσως κάτι λέει σε σύγκριση με τα υπόλοιπα της περιοχής!