Το ΤΥΠΟΓΡΑΦΕΙΟ είναι σίγουρα το μεγαλύτερο από τα εστιατόρια που συναντά κανείς βολτάροντας στη Χώρα της Νάξου. Αναπτύσσεται σε τρία επίπεδα, πάνω πάνω, πολύ κοντά στο επιβλητικό κάστρο, το κτίριο όπου στεγαζόταν προπολεμικά το πρώτο τυπογραφείο του νησιού, στα δύο πιο κάτω επίπεδα, που φτάνουν στον κεντρικό δρόμο της αγοράς, άνετες, ωραίες ταράτσες, όλα τα επίπεδα με την ίδια απλή, καλαίσθητη επίπλωση. Η εξυπηρέτηση όσο πρέπει φιλική.
Οι κατάλογοι όλων αυτών των μαγαζιών μοιάζουν χαρακτηριστικά μεταξύ τους, καθώς είναι απόλυτα προσαρμοσμένοι στην πολυπληθή και ετερόκλιτη πελατεία τους από όλα τα μέρη του κόσμου. Παντού υπερτερούν τα ορεκτικά, οι μεζέδες και οι σαλάτες, ενώ στα κυρίως πιάτα θα συναντήσει κανείς ένα πιάτο με μοσχάρι, ένα με χοιρινό, κατσίκι και κοτόπουλο, ένα δύο πιάτα με θαλασσινά, και αυτό είναι όλο. Προσωπικά δεν το βρίσκω καθόλου ενοχλητικό, ούτως ή άλλως σπάνια θα επισκεφτείτε το ίδιο μαγαζί δύο φορές μέσα στη σεζόν, και οφείλω να τονίσω ότι τα υλικά που χρησιμοποιούνται στην κουζίνα είναι κατά κανόνα ντόπια και φρέσκα. Τελευταία σχετική παρατήρηση: Όλα τα πιάτα είναι φροντισμένα στην εμφάνιση, οι δε μερίδες αρκετά μεγάλες. Οι τιμές έχουν πάρει βέβαια φέτος την ανιούσα, ας ελπίσουμε ότι πρόκειται για παροδικό φαινόμενο.
Εμείς ξεκινήσαμε με ένα πιάτο-έκπληξη: μαϊντανοσαλάτα (7 €), σερβιρισμένη σε τσέρκι με χειροποίητα παξιμαδάκια γύρω γύρω. Ο μαϊντανός μοιράζεται τη γευστική νότα με το μπόλικο σκορδάκι, καταλαβαίνεις όμως και το κουκουνάρι που έχει μπει στον εκτυφλωτικά πράσινο πολτό – με φρέσκο κρεμμυδάκι και ρόδι (αν δεν κάνω λάθος) από πάνω.
Η σαλάτα με ρόκα και τσιπς από μπέικον και λιαστή ντομάτα που ακολούθησε (9 €) ήταν επίσης φρεσκότατη και τραγανή, η ρόκα ελαφρά καυτερή, μόνο τα τσιπς από μπέικον παραήταν λεπτά και κάπως ανάλατα.
Για κύριο πιάτο επιλέξαμε γαριδομακαρονάδα, που είχαμε πολύ καιρό να φάμε (19 €). Άκρως επιτυχημένη επιλογή, πραγματικά χορταστική μερίδα για δύο, οι ταλιατέλες βρασμένες τόσο όσο, η σάλτσα μύριζε ντομάτα, μαϊντανό και σωστά καρυκεύματα, οι δε γαρίδες – εμφανώς της ημέρας – ήταν βρασμένες σωστά, ώστε να κρατάν τους χυμούς τους.
Το δείπνο συνοδεύτηκε με δύο πρωτότυπες μπύρες, μια NOKTOYA PALE ALE και μια ALEA LAGER, στα 6,50 € εκάστη, πραγματικά πολύ γευστικές, αν τις πετύχετε πουθενά, σας συνιστώ να τις δοκιμάσετε. Εξαιρετική και η κρέμα καραμελέ που πήραμε ως επιδόρπιο, καθόλου λιγωτική και άκρως τραγανή. Στο τέλος κέρασμα λικεράκι μαστίχα.
Ο συνολικός λογαριασμός (50 ευρώπουλα) κρίθηκε λογικός για την εποχή, το περιβάλλον και την ποιότητα του φαγητού. Το ΤΥΠΟΓΡΑΦΕΙΟ προστέθηκε στον κατάλογο με τα σιγουράκια, όταν πηγαίνεις για φαγητό στη Χώρα, δεν έχω λόγο να σας αποτρέψω από το να το επισκεφτείτε.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌχι
Το ΤΥΠΟΓΡΑΦΕΙΟ είναι σίγουρα το μεγαλύτερο από τα εστιατόρια που συναντά κανείς βολτάροντας στη Χώρα της Νάξου. Αναπτύσσεται σε τρία επίπεδα, πάνω πάνω, πολύ κοντά στο επιβλητικό κάστρο, το κτίριο όπου στεγαζόταν προπολεμικά το πρώτο τυπογραφείο του νησιού, στα δύο πιο κάτω επίπεδα, που φτάνουν στον κεντρικό δρόμο της αγοράς, άνετες, ωραίες ταράτσες, όλα τα επίπεδα με την ίδια απλή, καλαίσθητη επίπλωση. Η εξυπηρέτηση όσο πρέπει φιλική.
Οι κατάλογοι όλων αυτών των μαγαζιών μοιάζουν χαρακτηριστικά μεταξύ τους, καθώς είναι απόλυτα προσαρμοσμένοι στην πολυπληθή και ετερόκλιτη πελατεία τους από όλα τα μέρη του κόσμου. Παντού υπερτερούν τα ορεκτικά, οι μεζέδες και οι σαλάτες, ενώ στα κυρίως πιάτα θα συναντήσει κανείς ένα πιάτο με μοσχάρι, ένα με χοιρινό, κατσίκι και κοτόπουλο, ένα δύο πιάτα με θαλασσινά, και αυτό είναι όλο. Προσωπικά δεν το βρίσκω καθόλου ενοχλητικό, ούτως ή άλλως σπάνια θα επισκεφτείτε το ίδιο μαγαζί δύο φορές μέσα στη σεζόν, και οφείλω να τονίσω ότι τα υλικά που χρησιμοποιούνται στην κουζίνα είναι κατά κανόνα ντόπια και φρέσκα. Τελευταία σχετική παρατήρηση: Όλα τα πιάτα είναι φροντισμένα στην εμφάνιση, οι δε μερίδες αρκετά μεγάλες. Οι τιμές έχουν πάρει βέβαια φέτος την ανιούσα, ας ελπίσουμε ότι πρόκειται για παροδικό φαινόμενο.
Εμείς ξεκινήσαμε με ένα πιάτο-έκπληξη: μαϊντανοσαλάτα (7 €), σερβιρισμένη σε τσέρκι με χειροποίητα παξιμαδάκια γύρω γύρω. Ο μαϊντανός μοιράζεται τη γευστική νότα με το μπόλικο σκορδάκι, καταλαβαίνεις όμως και το κουκουνάρι που έχει μπει στον εκτυφλωτικά πράσινο πολτό – με φρέσκο κρεμμυδάκι και ρόδι (αν δεν κάνω λάθος) από πάνω.
Η σαλάτα με ρόκα και τσιπς από μπέικον και λιαστή ντομάτα που ακολούθησε (9 €) ήταν επίσης φρεσκότατη και τραγανή, η ρόκα ελαφρά καυτερή, μόνο τα τσιπς από μπέικον παραήταν λεπτά και κάπως ανάλατα.
Για κύριο πιάτο επιλέξαμε γαριδομακαρονάδα, που είχαμε πολύ καιρό να φάμε (19 €). Άκρως επιτυχημένη επιλογή, πραγματικά χορταστική μερίδα για δύο, οι ταλιατέλες βρασμένες τόσο όσο, η σάλτσα μύριζε ντομάτα, μαϊντανό και σωστά καρυκεύματα, οι δε γαρίδες – εμφανώς της ημέρας – ήταν βρασμένες σωστά, ώστε να κρατάν τους χυμούς τους.
Το δείπνο συνοδεύτηκε με δύο πρωτότυπες μπύρες, μια NOKTOYA PALE ALE και μια ALEA LAGER, στα 6,50 € εκάστη, πραγματικά πολύ γευστικές, αν τις πετύχετε πουθενά, σας συνιστώ να τις δοκιμάσετε. Εξαιρετική και η κρέμα καραμελέ που πήραμε ως επιδόρπιο, καθόλου λιγωτική και άκρως τραγανή. Στο τέλος κέρασμα λικεράκι μαστίχα.
Ο συνολικός λογαριασμός (50 ευρώπουλα) κρίθηκε λογικός για την εποχή, το περιβάλλον και την ποιότητα του φαγητού. Το ΤΥΠΟΓΡΑΦΕΙΟ προστέθηκε στον κατάλογο με τα σιγουράκια, όταν πηγαίνεις για φαγητό στη Χώρα, δεν έχω λόγο να σας αποτρέψω από το να το επισκεφτείτε.