Σαν πας στον πηγαιμό για τα Λεχώνια, τα Άνω όχι τα Κάτω, σκέψου τι διάβασες σε αυτό εδώ το site και ψάξε να βρεις την ‘’Ακτή Χατζηβαγγέλη’’. Δεν είναι δύσκολο και δεν είναι και απλό. Μην αγχωθείς είναι μακρύς ο δρόμος. Απόλαυσε τη διαδρομή με τα περιβόλια και τα υπέροχα οικοδομήματα στην άκρη του πουθενά. Και στη μέση.
Φτάνοντας, πέραν την υπέροχης παρθένας παραλίας υπάρχει και μία εξαιρετική ταβέρνα με το ομώνυμο όνομα. Φρόντισε μόνο να είναι βράδυ καθημερινής ή Κυριακή που λειτουργεί από το μεσημέρι.
Θα καθίσεις σχεδόν πάνω στο κύμα σε τραπέζια και καρέκλες μιας άλλης εποχής, όλων των χρωμάτων, θα χαζέψεις και θα μυρίσεις τα λουλούδια και τα φυτά που κοσμούν τον χώρο, θα αναρωτηθείς για την ηλικία της ιτιάς, θα ψαχτείς για τα μεταμοντέρνα φωτιστικά αλλά και τα ελάχιστα διακοσμητικά του χώρου, ενός χώρου που αποπνέει καθαρότητα και όλα αυτά, μέχρι να έρθει ο ιδιοκτήτης να σου πάρει παραγγελία.
Εκεί καταλαβαίνεις τι χρειάζεται για να ζήσει κάποιος αρκετά χρόνια. Πρόσχαρος, εύθυμος, χαμογελαστός, με μια φοβερή θεωρία για τη ζωή. Κατάλογος υπάρχει αλλά δεν χρειάζεται, αυτά που προσφέρει το μαγαζί είναι συγκεκριμένα, ούτε υπάρχουν κρυφές χρεώσεις στην απόδειξη που έρχεται στο τέλος.
Όλα γίνονται εκείνη την ώρα εκτός από τις πίτες. 4 τον αριθμό. Χορτόπιτα, τυρόπιτα, και πιπερόπιτα με μελιτζανόπιτα που πήραμε. Γευστικές με τραγανά φύλλα και εξαιρετική γέμιση. Ξεχώρισε χωρίς να μειώνεται η αξία της πιπερόπιτας, η απίθανη μελιτζανόπιτα πλούσια σε μυρωδικά, τυρί τριμμένο και νοστιμότατα κομμάτια ζουμερής μελιτζάνας.
Πατάτες τηγανητές χρυσαφένιες, ψιλοκομμένες από μηχανή αλλά νοστιμότατες και όχι προκάτ.
Σαλάτα χωριάτικη ή απλή, η επόμενη πιο φρέσκια είναι στον μπαξέ. Χορταστική με ζουμερή ντομάτα, τραγανό αγγούρι και πιπεριά, κομμένη σε ροδέλες, μεγάλο κομμάτι ελληνικότατης φέτας, ελιές, κρεμμύδι, πλούσια σε ελαιόλαδο για βούτες.
Τζατζίκι και τυροκαυτερή, διαλέξαμε το πρώτο, γενναία ποσότητα, δροσερό και ολίγον spicy.
Λουκάνικο καυτερό και λουκάνικο απλό, προτιμήσαμε λόγω καλοκαιριού το απλό, κρεατένιο, ζουμερό με ελάχιστο λίπος, απλά για τη γεύση. 2 κομμάτια στη μερίδα μαζί με ρυζάκι αδιάφορο και πατάτες.
Και τέλος, σουβλάκια 3 ειδών. Χοιρινό, κοτόπουλο και προβατίνα. Με διαφορά η προβατίνα κέρδισε άνετα τους συναγωνιστές της. Ζουμερή, σωστά μπαχαρωμένη και χωρίς ίχνος λίπους. Δεν σταματούσες να τρως, μικροί και μεγάλοι εν δράσει. Ζουμερά και τα κοτόπουλα, από στήθος φτιαγμένα, άλλωστε υπάρχει προτίμηση στο στήθος, τελευταία και καταϊδρωμένα τα χοιρινά που, δεν ήταν κακά αλλά δεν συγκρίνονταν με τα προηγούμενα, είχαν δε περισσότερο λίπος απ’ ότι χρειαζόταν.
Οι τιμές μαζί με ένα εξωπραγματικό λευκό κρασί και 4 kaiser – σταματήσαμε εκεί, διότι η ώρα περνούσε και η βροχή έπεφτε right through – δεν έφτασαν τα 15 ευρώ το άτομο.
Η διάρκεια ζωής ανά έτος αυτής της υπέροχης ταβέρνας, είναι από Μάιο έως τα μέσα Σεπτεμβρίου. Αποτελεί απίθανη εμπειρία. Φευγαλέα θα περάσουν από μπροστά σου στιγμές του παρελθόντος, οικογενειακές έξοδοι ή έξοδοι με φίλους από το σχολείο ή τον στρατό, οπότε είναι καλό να μην το χάσετε όσοι δεν έχετε πάει ακόμα.
Θα με θυμηθείτε και θα πείτε ‘’δάσκαλε είχες απόλυτο δίκιο’’.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌχι
Σαν πας στον πηγαιμό για τα Λεχώνια, τα Άνω όχι τα Κάτω, σκέψου τι διάβασες σε αυτό εδώ το site και ψάξε να βρεις την ‘’Ακτή Χατζηβαγγέλη’’. Δεν είναι δύσκολο και δεν είναι και απλό. Μην αγχωθείς είναι μακρύς ο δρόμος. Απόλαυσε τη διαδρομή με τα περιβόλια και τα υπέροχα οικοδομήματα στην άκρη του πουθενά. Και στη μέση.
Φτάνοντας, πέραν την υπέροχης παρθένας παραλίας υπάρχει και μία εξαιρετική ταβέρνα με το ομώνυμο όνομα. Φρόντισε μόνο να είναι βράδυ καθημερινής ή Κυριακή που λειτουργεί από το μεσημέρι.
Θα καθίσεις σχεδόν πάνω στο κύμα σε τραπέζια και καρέκλες μιας άλλης εποχής, όλων των χρωμάτων, θα χαζέψεις και θα μυρίσεις τα λουλούδια και τα φυτά που κοσμούν τον χώρο, θα αναρωτηθείς για την ηλικία της ιτιάς, θα ψαχτείς για τα μεταμοντέρνα φωτιστικά αλλά και τα ελάχιστα διακοσμητικά του χώρου, ενός χώρου που αποπνέει καθαρότητα και όλα αυτά, μέχρι να έρθει ο ιδιοκτήτης να σου πάρει παραγγελία.
Εκεί καταλαβαίνεις τι χρειάζεται για να ζήσει κάποιος αρκετά χρόνια. Πρόσχαρος, εύθυμος, χαμογελαστός, με μια φοβερή θεωρία για τη ζωή. Κατάλογος υπάρχει αλλά δεν χρειάζεται, αυτά που προσφέρει το μαγαζί είναι συγκεκριμένα, ούτε υπάρχουν κρυφές χρεώσεις στην απόδειξη που έρχεται στο τέλος.
Όλα γίνονται εκείνη την ώρα εκτός από τις πίτες. 4 τον αριθμό. Χορτόπιτα, τυρόπιτα, και πιπερόπιτα με μελιτζανόπιτα που πήραμε. Γευστικές με τραγανά φύλλα και εξαιρετική γέμιση. Ξεχώρισε χωρίς να μειώνεται η αξία της πιπερόπιτας, η απίθανη μελιτζανόπιτα πλούσια σε μυρωδικά, τυρί τριμμένο και νοστιμότατα κομμάτια ζουμερής μελιτζάνας.
Πατάτες τηγανητές χρυσαφένιες, ψιλοκομμένες από μηχανή αλλά νοστιμότατες και όχι προκάτ.
Σαλάτα χωριάτικη ή απλή, η επόμενη πιο φρέσκια είναι στον μπαξέ. Χορταστική με ζουμερή ντομάτα, τραγανό αγγούρι και πιπεριά, κομμένη σε ροδέλες, μεγάλο κομμάτι ελληνικότατης φέτας, ελιές, κρεμμύδι, πλούσια σε ελαιόλαδο για βούτες.
Τζατζίκι και τυροκαυτερή, διαλέξαμε το πρώτο, γενναία ποσότητα, δροσερό και ολίγον spicy.
Λουκάνικο καυτερό και λουκάνικο απλό, προτιμήσαμε λόγω καλοκαιριού το απλό, κρεατένιο, ζουμερό με ελάχιστο λίπος, απλά για τη γεύση. 2 κομμάτια στη μερίδα μαζί με ρυζάκι αδιάφορο και πατάτες.
Και τέλος, σουβλάκια 3 ειδών. Χοιρινό, κοτόπουλο και προβατίνα. Με διαφορά η προβατίνα κέρδισε άνετα τους συναγωνιστές της. Ζουμερή, σωστά μπαχαρωμένη και χωρίς ίχνος λίπους. Δεν σταματούσες να τρως, μικροί και μεγάλοι εν δράσει. Ζουμερά και τα κοτόπουλα, από στήθος φτιαγμένα, άλλωστε υπάρχει προτίμηση στο στήθος, τελευταία και καταϊδρωμένα τα χοιρινά που, δεν ήταν κακά αλλά δεν συγκρίνονταν με τα προηγούμενα, είχαν δε περισσότερο λίπος απ’ ότι χρειαζόταν.
Οι τιμές μαζί με ένα εξωπραγματικό λευκό κρασί και 4 kaiser – σταματήσαμε εκεί, διότι η ώρα περνούσε και η βροχή έπεφτε right through – δεν έφτασαν τα 15 ευρώ το άτομο.
Η διάρκεια ζωής ανά έτος αυτής της υπέροχης ταβέρνας, είναι από Μάιο έως τα μέσα Σεπτεμβρίου. Αποτελεί απίθανη εμπειρία. Φευγαλέα θα περάσουν από μπροστά σου στιγμές του παρελθόντος, οικογενειακές έξοδοι ή έξοδοι με φίλους από το σχολείο ή τον στρατό, οπότε είναι καλό να μην το χάσετε όσοι δεν έχετε πάει ακόμα.
Θα με θυμηθείτε και θα πείτε ‘’δάσκαλε είχες απόλυτο δίκιο’’.