ΚΑΛΙΑΝΤΕΡΙ

Το φθινόπωρο είναι ιδανικός ο καιρός για εκδρομές. Ακόμη είναι καλοκαίρι και οι θερμοκρασίες είναι ιδανικές. Η ζέστη δε σε λιώνει και η θάλασσα είναι ζεστή.
Επιπλέον, δεν έχεις καμία όρεξη να βάλεις μέσα το κεφάλι και να μπεις στο μαγγανοπήγαδο, μετά τις διακοπές.
Με τούτα και με κείνα βρέθηκα στο Μεσολόγγι ένα Σάββατο πρωί. Η πόλη του Παλαμά και του Τρικούπη είναι χτισμένη δίπλα στη λιμνοθάλασσα και πολλά από τα πιάτα της έχουν επηρεαστεί από αυτή τη συνύπαρξη, όπως διαπίστωσα.
Το μεσημεράκι καθήσαμε με την παρέα μου στο “Καλιαντέρι”. Σε ερώτησή μου για το όνομα, έλαβα την απάντηση ότι υπήρχε στην ίδια γειτονιά ένα ξακουστό μαγαζί που λεγόταν έτσι. Δεν ήξεραν να μου πουν αν σημαίνει κάτι η λέξη.
Ο χώρος λιτός, με φωτογραφίες από το παλιό Μεσολόγγι και λίγα τραπεζάκια μέσα κι εξω. Το ζευγάρι των ιδιοκτητών ακολουθεί την πολιτική της επαρχίας, το κατάστημα είναι λίγο απ’ όλα, και καφετέρια και ουζερί-μεζεδοπωλείο και καφενείο.
Προτιμήσαμε το τοπικό ούζο, το οποίο είναι γλυκόπιοτο. Οι μεζέδες είναι σε γενναίες ποσότητες και κάθε φορά διαφορετικοί και πεντανόστιμοι. στην αρχή ήρθαν τα παστά, γαύρος και μεξινάρι με φετούλες ψωμί. Το μεξινάρι είναι ένα είδος κεφάλου. Ο τρόπος που παστώνονται τα ψάρια στην περιοχή τα αφήνει με μια γλύκα και καθόλου αλμύρα. Δεν ξέρω πώς τα καταφέρνουν!
Ακολούθησαν κρεατικά, όπως χοιρινό, κοτόπουλο και μπιφτέκι κομμένο σε λεπτές φέτες σερβιρισμένα με τυρί με κατσικίσιο γάλα και ντομάτα και με πατατούλες τηγανητές χεράτες κι όχι προκάτ. Όλα τα πιάτα είναι φρέσκα και τίποτε δεν ετοιμάζεται από την προηγούμενη, ‘όπως μου τόνισε η ιδιοκτήτρια.
Το ούζο τιμάται στα 2€ το ποτήρι, τιμή εξαιρετική ιδιαίτερα αν συνυπολογιστούν και τα συνοδευτικά. Είναι γεμάτο παρέες, αφού οι ντόπιοι φαίνεται να το προτιμούν. Στα συν του είναι ότι βρίσκεται λίγο ΄πιο έξω από το κέντρο της πόλης και το παρκάρισμα είναι άνετο.
Αν βρεθείτε στην περιοχή, σας συνιστώ να το επισκεφτείτε.
Ο Θεοδόσης με τη σύζυγό του θα σας ετοιμάσουν τους γευστικούς μεζέδες τους στο φιλόξενο και πεντακάθαρο μαγαζί τους.