Σήμερα το πρόγραμμα λέει εκδρομή – βόλτα – φαγητό, γι’ αυτό κρατήστε προς το παρόν την όρεξή σας, αξίζει τον κόπο. Παίρνετε λοιπόν Σάββατο ή Κυριακή πρωί – γιατί μόνο αυτές τις μέρες είναι ανοικτός ο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ – το αυτοκινητάκι σας, τραβάτε για Κόρινθο, συνεχίζετε προς Πάτρα και, λίγο μετά το Δερβένι, στρίβετε και ανηφορίζετε προς Ακράτα. Περνάτε τη λεμονοπορτοκαλοκρατούμενη Ακράτα και συνεχίζετε στον γεμάτο στροφές και ωραίες εικόνες ανήφορο στις πλαγιές του Χελμού, μέχρι ο υψομετρητής να πιάσει τα 930 μέτρα. Αφού βγάλετε τις απαραίτητες φωτογραφίες με τον Παρνασσό στο βάθος, κατηφορίζετε λίγο έχοντας το νου σας για την μπλε πινακίδα που γράφει τον προορισμό σας: Λίμνη Τσιβλού.
Η μικρή αυτή λίμνη – 8 στρέμματα όλα κι όλα – δημιουργήθηκε το 1913, όταν μια από τις συχνές κατολισθήσεις σ’ αυτή την περιοχή έφραξε την κοίτη του ποταμού Κράθη και καταπόντισε ένα κομμάτι του χωριού Τσιβλός. Ο δρόμος θα σας οδηγήσει σύντομα σε ένα μεγάλο πλάτωμα, όπου μπορείτε να παρκάρετε. Να έχετε υπόψη ότι το μέρος είναι δημοφιλές και πολυσύχναστο, συνεπώς …Μέρος δεύτερον: βόλτα.
Γύρω από την δαντελωτή λίμνη υπάρχει καλός δασικός χωματόδρομος, τον οποίο μπορείτε να περπατήσετε κάνοντας το γύρο της λίμνης – υπόθεση μιας ώρας. Σε πολλά σημεία υπάρχουν μονοπάτια που οδηγούν κατευθείαν στην όχθη, όποιος θέλει λοιπόν μπορεί να κάνει και μια βουτιά. Το τοπίο είναι θεσπέσιο, ήρεμο και χαλαρωτικό.
Μέρος τρίτον: Πεινάσατε; Καιρός ήταν! Μπαίνετε ξανά στο τουτού σας και συνεχίζετε για κανένα χιλιόμετρο περίπου. Ο δρόμος θα σας οδηγήσει στην απέναντι πλευρά της λίμνης, όπου υπάρχουν δυο, τρία ξύλινα σπίτια για φίλους των χειμερινών σπορ και ο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ, μια ευρύχωρη, μέσα και έξω, οικογενειακή επιχείρηση που μπορεί να φιλοξενήσει όλους τους πεινασμένους εκδρομείς και περιπατητές.
Υποδοχή με χαμόγελο και άνεση, διευκρινήσεις για τυχόν απουσίες από τα αναφερόμενα στον κατάλογο, κρύο νερό στην κανάτα, όλα όπως πρέπει σε μια κλασική υπαίθρια ελληνική ταβέρνα. Ο κατάλογος, κατά τα αναμενόμενα, μικρός, πλην όμως όσο χρειάζεται περιεκτικός και οι μερίδες μάλλον μεγάλες, τα πιάτα έρχονται στο τραπέζι όπως βγαίνουν από την κουζίνα, όλα μια χαρά.
Δοκιμάσαμε: Μια φρεσκοκομμένη χωριάτικη σαλάτα με φέτα στην κορυφή, η επιτομή της παγκοσμίως γνωστής greek salad, άριστα 10. Μια χορταστική μερίδα (7 τον αριθμό) μπαμπάτσικοι μοσχαρίσιοι κεφτέδες, καλοτηγανισμένοι, χωρίς ίχνος λαδίλας. Μια μερίδα (2 τεμάχια) χοιρινά λουκάνικα, εξαιρετικής ποιότητας, χωρίς ίχνος χόνδρων κτλ., μπράβο στον ντόπιο κρεοπώλη, με συνοδεία μαμαδίσιες τηγανιτές πατάτες. Φέτα τυλιγμένη σε σφολιάτα, τηγανιτή, με σουσαμάκι και μέλι από πάνω, ιδεώδης αλμυρογλυκός μεζές. Για συνοδεία μια μπύρα ΜΑΜΟΣ, που την έχουμε αγαπήσει και στην πρωτεύουσα, για επιδόρπιο κέρασμα σπιτικά γλυκά του κουταλιού (περγαμόντο και κεράσι), λίγο παραβρασμένα, όμως εδώ μετρά η χειρονομία.
Τι πληρώσαμε; Μόνο 27,50 ευρώπουλα, πανηγυρικά και επάξια τα πέντε αστέρια στη σχέση ποιότητας-ποσότητας-τιμής. Περιττό να πω ότι μια εκδρομή σε ένα υπέροχο τοπίο τόσο κοντά (δυόμιση ώρες απόσταση) από την Αθήνα που συνδυάζεται με αυθεντικά ελληνικό φαγητό είναι κάτι που επιβάλλεται να προσθέσετε στους μελλοντικούς σας σαββατοκυριακάτικους στόχους.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌχι
Σήμερα το πρόγραμμα λέει εκδρομή – βόλτα – φαγητό, γι’ αυτό κρατήστε προς το παρόν την όρεξή σας, αξίζει τον κόπο. Παίρνετε λοιπόν Σάββατο ή Κυριακή πρωί – γιατί μόνο αυτές τις μέρες είναι ανοικτός ο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ – το αυτοκινητάκι σας, τραβάτε για Κόρινθο, συνεχίζετε προς Πάτρα και, λίγο μετά το Δερβένι, στρίβετε και ανηφορίζετε προς Ακράτα. Περνάτε τη λεμονοπορτοκαλοκρατούμενη Ακράτα και συνεχίζετε στον γεμάτο στροφές και ωραίες εικόνες ανήφορο στις πλαγιές του Χελμού, μέχρι ο υψομετρητής να πιάσει τα 930 μέτρα. Αφού βγάλετε τις απαραίτητες φωτογραφίες με τον Παρνασσό στο βάθος, κατηφορίζετε λίγο έχοντας το νου σας για την μπλε πινακίδα που γράφει τον προορισμό σας: Λίμνη Τσιβλού.
Η μικρή αυτή λίμνη – 8 στρέμματα όλα κι όλα – δημιουργήθηκε το 1913, όταν μια από τις συχνές κατολισθήσεις σ’ αυτή την περιοχή έφραξε την κοίτη του ποταμού Κράθη και καταπόντισε ένα κομμάτι του χωριού Τσιβλός. Ο δρόμος θα σας οδηγήσει σύντομα σε ένα μεγάλο πλάτωμα, όπου μπορείτε να παρκάρετε. Να έχετε υπόψη ότι το μέρος είναι δημοφιλές και πολυσύχναστο, συνεπώς …Μέρος δεύτερον: βόλτα.
Γύρω από την δαντελωτή λίμνη υπάρχει καλός δασικός χωματόδρομος, τον οποίο μπορείτε να περπατήσετε κάνοντας το γύρο της λίμνης – υπόθεση μιας ώρας. Σε πολλά σημεία υπάρχουν μονοπάτια που οδηγούν κατευθείαν στην όχθη, όποιος θέλει λοιπόν μπορεί να κάνει και μια βουτιά. Το τοπίο είναι θεσπέσιο, ήρεμο και χαλαρωτικό.
Μέρος τρίτον: Πεινάσατε; Καιρός ήταν! Μπαίνετε ξανά στο τουτού σας και συνεχίζετε για κανένα χιλιόμετρο περίπου. Ο δρόμος θα σας οδηγήσει στην απέναντι πλευρά της λίμνης, όπου υπάρχουν δυο, τρία ξύλινα σπίτια για φίλους των χειμερινών σπορ και ο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ, μια ευρύχωρη, μέσα και έξω, οικογενειακή επιχείρηση που μπορεί να φιλοξενήσει όλους τους πεινασμένους εκδρομείς και περιπατητές.
Υποδοχή με χαμόγελο και άνεση, διευκρινήσεις για τυχόν απουσίες από τα αναφερόμενα στον κατάλογο, κρύο νερό στην κανάτα, όλα όπως πρέπει σε μια κλασική υπαίθρια ελληνική ταβέρνα. Ο κατάλογος, κατά τα αναμενόμενα, μικρός, πλην όμως όσο χρειάζεται περιεκτικός και οι μερίδες μάλλον μεγάλες, τα πιάτα έρχονται στο τραπέζι όπως βγαίνουν από την κουζίνα, όλα μια χαρά.
Δοκιμάσαμε: Μια φρεσκοκομμένη χωριάτικη σαλάτα με φέτα στην κορυφή, η επιτομή της παγκοσμίως γνωστής greek salad, άριστα 10. Μια χορταστική μερίδα (7 τον αριθμό) μπαμπάτσικοι μοσχαρίσιοι κεφτέδες, καλοτηγανισμένοι, χωρίς ίχνος λαδίλας. Μια μερίδα (2 τεμάχια) χοιρινά λουκάνικα, εξαιρετικής ποιότητας, χωρίς ίχνος χόνδρων κτλ., μπράβο στον ντόπιο κρεοπώλη, με συνοδεία μαμαδίσιες τηγανιτές πατάτες. Φέτα τυλιγμένη σε σφολιάτα, τηγανιτή, με σουσαμάκι και μέλι από πάνω, ιδεώδης αλμυρογλυκός μεζές. Για συνοδεία μια μπύρα ΜΑΜΟΣ, που την έχουμε αγαπήσει και στην πρωτεύουσα, για επιδόρπιο κέρασμα σπιτικά γλυκά του κουταλιού (περγαμόντο και κεράσι), λίγο παραβρασμένα, όμως εδώ μετρά η χειρονομία.
Τι πληρώσαμε; Μόνο 27,50 ευρώπουλα, πανηγυρικά και επάξια τα πέντε αστέρια στη σχέση ποιότητας-ποσότητας-τιμής. Περιττό να πω ότι μια εκδρομή σε ένα υπέροχο τοπίο τόσο κοντά (δυόμιση ώρες απόσταση) από την Αθήνα που συνδυάζεται με αυθεντικά ελληνικό φαγητό είναι κάτι που επιβάλλεται να προσθέσετε στους μελλοντικούς σας σαββατοκυριακάτικους στόχους.