Επίσκεψη βράδυ Κυριακής στα στενάκια της πόλης και ιταλική κουζίνα ξανά, αφού οι αδυναμίες δεν κρύβονται. Η βραδινή έξοδος συνδυάστηκε με καλή παρέα αγαπημένων φίλων που είχαμε καιρό να δούμε.
Σε μια φωτεινή minimal σάλα ενός τυπικού ristorante, απολαμβάνεις ιταλική φιλοξενία, χαλαρή μουσική, πολύ καλή επιλογή κρασιών αλλά κυρίως pasta fresca.
Ο χώρος μικρός, μαζεμένος και προσεγμένος, με κυρίαρχο το ξύλο και τη γωνιακή μπάρα, σε προδιαθέτει για κάτι φινετσάτο και ντελικάτο.
Και ύστερα ήρθε στο τραπέζι το κρασί. Για πρώτη φορά προτιμάω ροζέ και μπορώ να πω ότι, η συγκεκριμένη θεσσαλική ετικέτα με εξέπληξε θετικά για την απαλή γεύση, με την πολύ ισορροπημένη οξύτητα, το λαμπερό τριανταφυλλί χρώμα και το έντονο φρουτώδες άρωμα.
Και ύστερα ήρθε το καλωσόρισμα. Ζεστή σούπα από κολοκύθι με νότες από ginger, παρέα με ένα όμορφο πλατό από tapas. Ωραία η παρουσίαση αλλά επειδή όλα είναι συγκρίσιμα εκείνη η φοβερή μπουκιά από ‘’πατέ’’ τυριού δεν υπήρχε. Συν ότι κάποια κομμάτια (πχ λουκανικοπιτάκι) δεν θα έπρεπε να υπήρχαν καν στο πλατό.
Ξεκινήσαμε με arancini και bruschetta Anastasia. Διότι αν δεν ξεκινήσεις με arancini σε ιταλικό εστιατόριο δεν μπορείς α καταλάβεις την ιταλική φιλοσοφία στο φαγητό.
Εξαιρετικά crispy και γευστικό το χρυσαφένιο arancini, με ισορροπία στις εντάσεις στο εσωτερικό (παρμεζάνα), νόστιμη η σάλτσα ντομάτας με το μοσχάρι ραγού αλλά χρειαζόταν ελάχιστο μοσχάρι έτσι ώστε να αναδείξει τα στρογγυλά μπαλάκια ρυζιού που θα πρέπει να είναι και το κυρίαρχο του πιάτου.
Η μπρουσκέτα με νοστιμότατη focaccia στη βάση και pesto sauce, mozzarela και prosciutto που αποτελούν άχαστο συνδυασμό.
Τα φρέσκα gnocchi υπέροχα μαγειρεμένα, έσκαγαν απαλά στο στόμα προσφέροντας εμπειρία στον ουρανίσκο. Η σάλτσα παρμεζάνας πολύ καλά δεμένη αν και θα την προτιμούσα λιγότερη, τα δε συνοδευτικά ρόκα και ντοματίνια απλά για τη δροσιά.
Ωραία al dende τα ριγκατόνι από παντζάρι, νοστιμότατη η σάλτσα, άψογα δεμένη και στη σωστή ποσότητα, αφήνοντας την pasta να πρωταγωνιστήσει.
Το δείπνο έκλεισε εξαιρετικά, δροσιστήκαμε από limoncello shot, πληρώσαμε κανονικό ποσό και εννοείται ανανεώσαμε το ραντεβού.
Η αποτίμηση της βραδιάς σίγουρα έχει θετικό πρόσημο αλλά, σίγουρα παρουσιάζει μια καμπή σε σχέση με προηγούμενες επισκέψεις. Θεωρώ το γεγονός τυχαίο και ότι σύντομα το μαγαζί θα επιστρέψει στα υψηλά του standards.
Και αυτό γιατί όπως έχω ξαναπεί, το ‘’Vinsanto’’ έφερε ιταλικές αυθεντικές γεύσεις στην πόλη, που εφάμιλλες βρίσκεις μετρημένες σε ολόκληρη τη Θεσσαλία και είναι κρίμα να χαθούν.
Ιταλική κουζίνα στα καλύτερα της κρυμμένη στα σοκάκια της πόλης.
‘’Vinsanto’’ το όνομα χαρούμενο και φιλόξενο, με όρεξη για δημιουργία και γεύση στα πιάτα του. Κλασσικό ristorante με αγάπη στο φρέσκο ζυμαρικό και αδυναμία στο καλό κρασί, σε περιμένει στην φωτεινή minimal σάλα του να σε μυήσει στα μυστικά του ιταλικού ζυμαρικού.
Μπαίνοντας και κάνοντας ένα σκανάρισμα, βλέπεις ότι κυριαρχεί το ξύλο, τα καλαίσθητα λιτά φωτιστικά και το γωνιακό bar που βοηθάει τον σχετικά μικρό χώρο να βρει τις ισορροπίες του, φιλοξενώντας στα σκαμπό του, άτομα που προτιμούν να πιουν το κρασί τους συνδυασμένο με γευστικά tapas.
Είναι αυτό που λέω συνήθως: όταν έχεις εικόνα χώρων εστίασης του εξωτερικού αλλά και ανοιχτό μυαλό μπορείς να δημιουργήσεις μικρά θαύματα.
Με την ολοκλήρωση της παραγγελίας και μπαίνοντας στο στάδιο του καλωσορίσματος, καταλαβαίνεις τι θα επακολουθήσει. Σφηνάκι κολοκυθόσουπας συνοδευόμενο με εξαιρετικά tapas. Σε αυτό που δοκιμάσαμε την μέρα της επίσκεψης, ξεχωρίζει με διαφορά το ‘’πατέ’’ τυριού.
Η λίστα κρασιών, μεγάλη και για όλα τα γούστα και βαλάντια, κινείται δε σε χαμηλά επίπεδα τιμών. Πολύ σωστή η επιλογή των ιδιοκτητών να προσφέρουν όλες τις ετικέτες σε ποτήρι.
Ξεκινήσαμε με arancini και bruschetta Anastasia. Το έχω ξαναπεί, pesto sauce, mozzarela και prosciutto είναι συνδυασμός που αποκλείεται να σε προδώσει. Για την έξτρα δροσιά προστέθηκε λίγη ρόκα και για να γίνει super food λιαστή ντομάτα πάνω σε τραγανή βάση. Από τις καλύτερες που έχω φάει.
Τόσο όσο crispy και γευστικό το χρυσαφένιο arancini, με ισορροπία στις εντάσεις στο εσωτερικό. Εδώ θα ήθελε λιγότερη κρέμα στη βάση διότι έκλεβε τη γεύση από το υπόλοιπο σύνολο.
Η Jason σαλάτα, φρέσκια και δροσερή, ξεχώριζαν τα καραμελωμένα αμύγδαλα που έδιναν την έξτρα γεύση, μαζί δε με τα σύκα και το μανούρι αποτελούν ένα κλασικό συνδυασμό.
Δεν πας στο ‘’Vinsanto’’ αν δεν έχεις σκοπό να πάρεις pasta fresca. Γίνεται με δεξιοτεχνία και μεράκι με σημασία στη γεύση. Αξιοπρόσεκτα και τα σκεύη σερβιρίσματος.
Τα μπαμπάτσικα tortellini με μανιτάρι porcini και truffle sauce, εύγευστα και εξαιρετικά ισορροπημένα, η carbonara όμορφα δεμένη με την crispy pancetta να δίνει οντότητα στο σύνολο, οι pappardelle με τα κομμάτια κρέατος, τις πιπεριές, το κρεμμύδι και την απαλή σάλτσα σε ταξίδευαν σe επαρχία κεντρικής Ιταλίας και το risotti με truffle oil και μανιτάρια ήταν υπόδειγμα πιάτου με σεμιναριακό δέσιμο.
Κλείσαμε με ένα ανάλαφρο tiramisu, ιταλικά δοσμένο και limoncello shot.
Μια ένσταση μόνο. Στα γλυκά θα προτιμούσα να υπάρχει cannoli που το θεωρώ παραδοσιακό ιταλικό από το ξενόφερτο fondue.
Οι μερίδες δεν είναι minimal, προσοχή μην ξεφύγετε στην παραγγελία. Μην περιμένετε instagramικά πιάτα και πίνακες ζωγραφικής. Θα βρείτε σίγουρα όμορφα στημένα πιάτα, πλούσια και γευστικά.
Με αυτά και με αυτά, κλείσαμε θαυμάσια το δείπνο, πληρώσαμε κανονικό ποσό και ανανεώσαμε το ραντεβού, το συντομότερο δυνατό.
Το ‘’Vinsanto’’ έγινε με αγάπη και μεράκι, έφερε γεύσεις εξαιρετικές και ιταλικό αέρα στην πόλη, που εφάμιλλες βρίσκεις μετρημένες σε ολόκληρη τη Θεσσαλία.
Προλάβετε διότι, τους ζεστούς μήνες επισκέπτεται και προσφέρει τα καλούδια του στη Σκιάθο.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌχι
Επίσκεψη βράδυ Κυριακής στα στενάκια της πόλης και ιταλική κουζίνα ξανά, αφού οι αδυναμίες δεν κρύβονται. Η βραδινή έξοδος συνδυάστηκε με καλή παρέα αγαπημένων φίλων που είχαμε καιρό να δούμε.
Σε μια φωτεινή minimal σάλα ενός τυπικού ristorante, απολαμβάνεις ιταλική φιλοξενία, χαλαρή μουσική, πολύ καλή επιλογή κρασιών αλλά κυρίως pasta fresca.
Ο χώρος μικρός, μαζεμένος και προσεγμένος, με κυρίαρχο το ξύλο και τη γωνιακή μπάρα, σε προδιαθέτει για κάτι φινετσάτο και ντελικάτο.
Και ύστερα ήρθε στο τραπέζι το κρασί. Για πρώτη φορά προτιμάω ροζέ και μπορώ να πω ότι, η συγκεκριμένη θεσσαλική ετικέτα με εξέπληξε θετικά για την απαλή γεύση, με την πολύ ισορροπημένη οξύτητα, το λαμπερό τριανταφυλλί χρώμα και το έντονο φρουτώδες άρωμα.
Και ύστερα ήρθε το καλωσόρισμα. Ζεστή σούπα από κολοκύθι με νότες από ginger, παρέα με ένα όμορφο πλατό από tapas. Ωραία η παρουσίαση αλλά επειδή όλα είναι συγκρίσιμα εκείνη η φοβερή μπουκιά από ‘’πατέ’’ τυριού δεν υπήρχε. Συν ότι κάποια κομμάτια (πχ λουκανικοπιτάκι) δεν θα έπρεπε να υπήρχαν καν στο πλατό.
Ξεκινήσαμε με arancini και bruschetta Anastasia. Διότι αν δεν ξεκινήσεις με arancini σε ιταλικό εστιατόριο δεν μπορείς α καταλάβεις την ιταλική φιλοσοφία στο φαγητό.
Εξαιρετικά crispy και γευστικό το χρυσαφένιο arancini, με ισορροπία στις εντάσεις στο εσωτερικό (παρμεζάνα), νόστιμη η σάλτσα ντομάτας με το μοσχάρι ραγού αλλά χρειαζόταν ελάχιστο μοσχάρι έτσι ώστε να αναδείξει τα στρογγυλά μπαλάκια ρυζιού που θα πρέπει να είναι και το κυρίαρχο του πιάτου.
Η μπρουσκέτα με νοστιμότατη focaccia στη βάση και pesto sauce, mozzarela και prosciutto που αποτελούν άχαστο συνδυασμό.
Τα φρέσκα gnocchi υπέροχα μαγειρεμένα, έσκαγαν απαλά στο στόμα προσφέροντας εμπειρία στον ουρανίσκο. Η σάλτσα παρμεζάνας πολύ καλά δεμένη αν και θα την προτιμούσα λιγότερη, τα δε συνοδευτικά ρόκα και ντοματίνια απλά για τη δροσιά.
Ωραία al dende τα ριγκατόνι από παντζάρι, νοστιμότατη η σάλτσα, άψογα δεμένη και στη σωστή ποσότητα, αφήνοντας την pasta να πρωταγωνιστήσει.
Το δείπνο έκλεισε εξαιρετικά, δροσιστήκαμε από limoncello shot, πληρώσαμε κανονικό ποσό και εννοείται ανανεώσαμε το ραντεβού.
Η αποτίμηση της βραδιάς σίγουρα έχει θετικό πρόσημο αλλά, σίγουρα παρουσιάζει μια καμπή σε σχέση με προηγούμενες επισκέψεις. Θεωρώ το γεγονός τυχαίο και ότι σύντομα το μαγαζί θα επιστρέψει στα υψηλά του standards.
Και αυτό γιατί όπως έχω ξαναπεί, το ‘’Vinsanto’’ έφερε ιταλικές αυθεντικές γεύσεις στην πόλη, που εφάμιλλες βρίσκεις μετρημένες σε ολόκληρη τη Θεσσαλία και είναι κρίμα να χαθούν.
Ιταλική κουζίνα στα καλύτερα της κρυμμένη στα σοκάκια της πόλης.
‘’Vinsanto’’ το όνομα χαρούμενο και φιλόξενο, με όρεξη για δημιουργία και γεύση στα πιάτα του. Κλασσικό ristorante με αγάπη στο φρέσκο ζυμαρικό και αδυναμία στο καλό κρασί, σε περιμένει στην φωτεινή minimal σάλα του να σε μυήσει στα μυστικά του ιταλικού ζυμαρικού.
Μπαίνοντας και κάνοντας ένα σκανάρισμα, βλέπεις ότι κυριαρχεί το ξύλο, τα καλαίσθητα λιτά φωτιστικά και το γωνιακό bar που βοηθάει τον σχετικά μικρό χώρο να βρει τις ισορροπίες του, φιλοξενώντας στα σκαμπό του, άτομα που προτιμούν να πιουν το κρασί τους συνδυασμένο με γευστικά tapas.
Είναι αυτό που λέω συνήθως: όταν έχεις εικόνα χώρων εστίασης του εξωτερικού αλλά και ανοιχτό μυαλό μπορείς να δημιουργήσεις μικρά θαύματα.
Με την ολοκλήρωση της παραγγελίας και μπαίνοντας στο στάδιο του καλωσορίσματος, καταλαβαίνεις τι θα επακολουθήσει. Σφηνάκι κολοκυθόσουπας συνοδευόμενο με εξαιρετικά tapas. Σε αυτό που δοκιμάσαμε την μέρα της επίσκεψης, ξεχωρίζει με διαφορά το ‘’πατέ’’ τυριού.
Η λίστα κρασιών, μεγάλη και για όλα τα γούστα και βαλάντια, κινείται δε σε χαμηλά επίπεδα τιμών. Πολύ σωστή η επιλογή των ιδιοκτητών να προσφέρουν όλες τις ετικέτες σε ποτήρι.
Ξεκινήσαμε με arancini και bruschetta Anastasia. Το έχω ξαναπεί, pesto sauce, mozzarela και prosciutto είναι συνδυασμός που αποκλείεται να σε προδώσει. Για την έξτρα δροσιά προστέθηκε λίγη ρόκα και για να γίνει super food λιαστή ντομάτα πάνω σε τραγανή βάση. Από τις καλύτερες που έχω φάει.
Τόσο όσο crispy και γευστικό το χρυσαφένιο arancini, με ισορροπία στις εντάσεις στο εσωτερικό. Εδώ θα ήθελε λιγότερη κρέμα στη βάση διότι έκλεβε τη γεύση από το υπόλοιπο σύνολο.
Η Jason σαλάτα, φρέσκια και δροσερή, ξεχώριζαν τα καραμελωμένα αμύγδαλα που έδιναν την έξτρα γεύση, μαζί δε με τα σύκα και το μανούρι αποτελούν ένα κλασικό συνδυασμό.
Δεν πας στο ‘’Vinsanto’’ αν δεν έχεις σκοπό να πάρεις pasta fresca. Γίνεται με δεξιοτεχνία και μεράκι με σημασία στη γεύση. Αξιοπρόσεκτα και τα σκεύη σερβιρίσματος.
Τα μπαμπάτσικα tortellini με μανιτάρι porcini και truffle sauce, εύγευστα και εξαιρετικά ισορροπημένα, η carbonara όμορφα δεμένη με την crispy pancetta να δίνει οντότητα στο σύνολο, οι pappardelle με τα κομμάτια κρέατος, τις πιπεριές, το κρεμμύδι και την απαλή σάλτσα σε ταξίδευαν σe επαρχία κεντρικής Ιταλίας και το risotti με truffle oil και μανιτάρια ήταν υπόδειγμα πιάτου με σεμιναριακό δέσιμο.
Κλείσαμε με ένα ανάλαφρο tiramisu, ιταλικά δοσμένο και limoncello shot.
Μια ένσταση μόνο. Στα γλυκά θα προτιμούσα να υπάρχει cannoli που το θεωρώ παραδοσιακό ιταλικό από το ξενόφερτο fondue.
Οι μερίδες δεν είναι minimal, προσοχή μην ξεφύγετε στην παραγγελία. Μην περιμένετε instagramικά πιάτα και πίνακες ζωγραφικής. Θα βρείτε σίγουρα όμορφα στημένα πιάτα, πλούσια και γευστικά.
Με αυτά και με αυτά, κλείσαμε θαυμάσια το δείπνο, πληρώσαμε κανονικό ποσό και ανανεώσαμε το ραντεβού, το συντομότερο δυνατό.
Το ‘’Vinsanto’’ έγινε με αγάπη και μεράκι, έφερε γεύσεις εξαιρετικές και ιταλικό αέρα στην πόλη, που εφάμιλλες βρίσκεις μετρημένες σε ολόκληρη τη Θεσσαλία.
Προλάβετε διότι, τους ζεστούς μήνες επισκέπτεται και προσφέρει τα καλούδια του στη Σκιάθο.