Ηλιοτρόπιο, Μυτιλήνη, Λέσβος. Ένα πολύ γνωστό ξενοδοχείο επάνω στον παραλιακό που συνδέει το αεροδρόμιο με την πόλη της Μυτιλήνης. Ο δρόμος στρωμένος όχι με ροδοπέταλα , αλλά με υπέροχα αρχοντικά, μοναδικά και εντελώς διαφορετικά μεταξύ τους, που μετά από τόσες επισκέψεις στο νησί, δεν έχω καταλήξει ποιο μου αρέσει πιο πολύ. Το Ηλιοτρόπιο, εκτός από ξενοδοχείο, έχει και μια πολύ καλή κουζίνα, πολλά υποσχόμενη, με πολύ καλές πρώτες ύλες, αλλά σίγουρα και με κάποια περιθώρια βελτίωσης.
Ο κατάλογος δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλος, αλλά είναι αρκετά περιεκτικός. Μπορεί κάποιος να γευτεί από ζυμαρικά, κρεατικά, ριζότο και μπέργκερ, οπότε μπορεί να καλύψει μια αρκετά ευρεία γκάμα απαιτητικών ουρανίσκων. Έχω δοκιμάσει αρκετά πιάτα, κάποια ταίριαξαν στις γεύσεις μου, κάποια όχι. Το σίγουρο είναι ότι όλες τις φορές βρήκα τις μερίδες πλούσιες και αρκετά χορταστικές.
Ξεκινώντας από τις σαλάτες κατέληξα ότι η χειμερινή είναι η αγαπημένη μου. Ουσιαστικά είναι μια πράσινη σαλάτα με πεκορίνο και ψημένη μπρεαζόλα, αλλά αυτό που την κάνει ξεχωριστή είναι η κρέμα ψημένης αγκινάρας. Είναι χορταστική, γευστική και την τρως άνετα σαν κυρίως. Η κλασική σαλάτα Ηλιοτρόπιο, που μόνο κλασική δεν τη λες, περιέχει πράσινα φυλλώδη λαχανικά με φιλέτο πορτοκαλιού που δένει ωραία, δίνοντας της μια ξεχωριστή πινελιά. Το ριζότο εσπεριδοειδών και τσορίθο, το οποίο είναι ελαφρώς πικάντικο, οδηγεί σε ένα συνδυασμό, που προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα στο ξινό και το καυτερό. Είναι αρκετά καλό, πολύ καλά μαγειρεμένο, αλλά δεν ταίριαξε στις δικές μου γεύσεις.
Τα ζυμαρικά καζαρέτσε με μοσχαράκι ραγού, είναι ουσιαστικά μικρά μακαρόνια σε μέγεθος, συνδυασμένα με ένα πολύ καλά μαγειρεμένο μοσχαράκι κοκκινιστό. Είναι ναι μεν πολύ ωραία μαγειρεμένο, πολύ καλό στη γεύση, αλλά το γευστικό αποτέλεσμα είναι σαν να τρως μακαρόνια με κιμά. Συζητώντας με τον υπεύθυνο, σκοπός του είναι, χρησιμοποιώντας κάποια λίγο διαφορετικά ζυμαρικά και διαφορετικά μαγειρεμένο κρέας, να αποδώσει μια πολύ οικεία γεύση, και όχι μια extreme. Υπό τέτοιες συνθήκες, τελικά το πέτυχε, αν και εγώ σαν αποδέκτης, είχα άλλο στόχο. Το Μπουκατίνι καρμπονάρα με αυγό, παρμεζάνα και μπέικον, με το τελευταίο, να σου αφήνει μια τραγανή και ταυτόχρονα ολίγον καμένη γεύση, ήταν αρκετά καλό, αλλά λίγο βαρύ.
Στο σύνολο, βάζω θετικό πρόσημο, εννοείται ότι θα δοκιμάσω και τα υπόλοιπα πιάτα, και ο λόγος είναι ότι έχει πολύ καλές πρώτες ύλες, και ταυτόχρονα, είναι όλα καλομαγειρεμένα. Αυτό όμως, που με μπέρδεψε πιο πολύ, για αυτό και καταλήγω με ανάμεικτα γευστικά συναισθήματα, είναι ότι ο κατάλογος μου ήταν αρκετά περίπλοκος και ευφάνταστος, δημιουργώντας μου προφανώς, πολύ υψηλές προσδοκίες.
Ο εσωτερικός χώρος είναι απλός με τζαμαρία και θέα προς την πισίνα και τη θάλασσα, ενώ το καλοκαίρι είναι πολύ όμορφα γιατί γευματίζεις δίπλα στην πισίνα. Έχει επίσης ένα καλό value for money, είναι αδύνατο να φύγει κάποιος και να μην έχει χορτάσει ή να μη μείνει με κάποιο τρόπο ευχαριστημένος. Κλείνοντας, όσο καλό και να είναι ένα πιάτο που σε σερβίρουν, όσο τέλειος και να είναι ένας χώρος, τα πάντα τα κάνουν οι άνθρωποι. Και αυτοί οι άνθρωποι στην εξυπηρέτηση, είναι ο κύριος, ο βασικός και ο πιο σημαντικός λόγος για να ξανά πας. Και θα ξανά πας. Σίγουρα….
Εις το επανιδείν…
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌχι
Ηλιοτρόπιο, Μυτιλήνη, Λέσβος. Ένα πολύ γνωστό ξενοδοχείο επάνω στον παραλιακό που συνδέει το αεροδρόμιο με την πόλη της Μυτιλήνης. Ο δρόμος στρωμένος όχι με ροδοπέταλα , αλλά με υπέροχα αρχοντικά, μοναδικά και εντελώς διαφορετικά μεταξύ τους, που μετά από τόσες επισκέψεις στο νησί, δεν έχω καταλήξει ποιο μου αρέσει πιο πολύ. Το Ηλιοτρόπιο, εκτός από ξενοδοχείο, έχει και μια πολύ καλή κουζίνα, πολλά υποσχόμενη, με πολύ καλές πρώτες ύλες, αλλά σίγουρα και με κάποια περιθώρια βελτίωσης.
Ο κατάλογος δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλος, αλλά είναι αρκετά περιεκτικός. Μπορεί κάποιος να γευτεί από ζυμαρικά, κρεατικά, ριζότο και μπέργκερ, οπότε μπορεί να καλύψει μια αρκετά ευρεία γκάμα απαιτητικών ουρανίσκων. Έχω δοκιμάσει αρκετά πιάτα, κάποια ταίριαξαν στις γεύσεις μου, κάποια όχι. Το σίγουρο είναι ότι όλες τις φορές βρήκα τις μερίδες πλούσιες και αρκετά χορταστικές.
Ξεκινώντας από τις σαλάτες κατέληξα ότι η χειμερινή είναι η αγαπημένη μου. Ουσιαστικά είναι μια πράσινη σαλάτα με πεκορίνο και ψημένη μπρεαζόλα, αλλά αυτό που την κάνει ξεχωριστή είναι η κρέμα ψημένης αγκινάρας. Είναι χορταστική, γευστική και την τρως άνετα σαν κυρίως. Η κλασική σαλάτα Ηλιοτρόπιο, που μόνο κλασική δεν τη λες, περιέχει πράσινα φυλλώδη λαχανικά με φιλέτο πορτοκαλιού που δένει ωραία, δίνοντας της μια ξεχωριστή πινελιά. Το ριζότο εσπεριδοειδών και τσορίθο, το οποίο είναι ελαφρώς πικάντικο, οδηγεί σε ένα συνδυασμό, που προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα στο ξινό και το καυτερό. Είναι αρκετά καλό, πολύ καλά μαγειρεμένο, αλλά δεν ταίριαξε στις δικές μου γεύσεις.
Τα ζυμαρικά καζαρέτσε με μοσχαράκι ραγού, είναι ουσιαστικά μικρά μακαρόνια σε μέγεθος, συνδυασμένα με ένα πολύ καλά μαγειρεμένο μοσχαράκι κοκκινιστό. Είναι ναι μεν πολύ ωραία μαγειρεμένο, πολύ καλό στη γεύση, αλλά το γευστικό αποτέλεσμα είναι σαν να τρως μακαρόνια με κιμά. Συζητώντας με τον υπεύθυνο, σκοπός του είναι, χρησιμοποιώντας κάποια λίγο διαφορετικά ζυμαρικά και διαφορετικά μαγειρεμένο κρέας, να αποδώσει μια πολύ οικεία γεύση, και όχι μια extreme. Υπό τέτοιες συνθήκες, τελικά το πέτυχε, αν και εγώ σαν αποδέκτης, είχα άλλο στόχο. Το Μπουκατίνι καρμπονάρα με αυγό, παρμεζάνα και μπέικον, με το τελευταίο, να σου αφήνει μια τραγανή και ταυτόχρονα ολίγον καμένη γεύση, ήταν αρκετά καλό, αλλά λίγο βαρύ.
Στο σύνολο, βάζω θετικό πρόσημο, εννοείται ότι θα δοκιμάσω και τα υπόλοιπα πιάτα, και ο λόγος είναι ότι έχει πολύ καλές πρώτες ύλες, και ταυτόχρονα, είναι όλα καλομαγειρεμένα. Αυτό όμως, που με μπέρδεψε πιο πολύ, για αυτό και καταλήγω με ανάμεικτα γευστικά συναισθήματα, είναι ότι ο κατάλογος μου ήταν αρκετά περίπλοκος και ευφάνταστος, δημιουργώντας μου προφανώς, πολύ υψηλές προσδοκίες.
Ο εσωτερικός χώρος είναι απλός με τζαμαρία και θέα προς την πισίνα και τη θάλασσα, ενώ το καλοκαίρι είναι πολύ όμορφα γιατί γευματίζεις δίπλα στην πισίνα. Έχει επίσης ένα καλό value for money, είναι αδύνατο να φύγει κάποιος και να μην έχει χορτάσει ή να μη μείνει με κάποιο τρόπο ευχαριστημένος. Κλείνοντας, όσο καλό και να είναι ένα πιάτο που σε σερβίρουν, όσο τέλειος και να είναι ένας χώρος, τα πάντα τα κάνουν οι άνθρωποι. Και αυτοί οι άνθρωποι στην εξυπηρέτηση, είναι ο κύριος, ο βασικός και ο πιο σημαντικός λόγος για να ξανά πας. Και θα ξανά πας. Σίγουρα….
Εις το επανιδείν…