Οικογενειακές διακοπές της οικογένειας της συζύγου στη Μαραθόπολη, περιοχή που αγνοούσαμε την ύπαρξη της στον χάρτη. Βρίσκεται στην πινέζα της Πελοποννήσου, νοτιοδυτικά. Σε κοντινή επίσκεψη από τη Μαραθόπολη θα συναντήσετε τα Φιλιατρά και την Πύλο.
Ζοριστήκαμε με τα προγράμματα των εργασιών μας, τελικώς βρήκαμε ένα μικρό κενό να πεταχτούμε κι εμείς για ένα διήμερο, έστω και αν οδηγήσαμε σχεδόν άϋπνοι. Η απόσταση από την Αθήνα είναι λίγο περισσότερη από 3 ώρες.
Αφού βολευτήκαμε και κοιμηθήκαμε το μεσημέρι, ρίξαμε μια γρήγορη βουτιά στην παραλία της Χρυσής Άμμου. Στην παραλία αυτή θα βρείτε αρκετές θέσεις για παρκάρισμα, ενώ θα συναντήσετε και ένα πλήρως οργανωμένο beach bar, όπου διαθέτει και πισίνα!
Στο θέμα μας τώρα. Αν και μελετάμε που θα γευματίσουμε πριν από κάθε εκδρομή μας, αυτή τη φορά ανέλαβε ο πεθερός. Είχε κλείσει τραπέζι για τον Δημήτρη, στην στροφή πριν από την παραλία που αναφέραμε παραπάνω! Ο κυριότερος λόγος ήταν … η μυρωδιά των ψητών του, που σου σπάνε τη μύτη από χιλιόμετρα μακριά.
Διακοσμητικά, δεν θα θέλξει με την παρουσία του, είναι μια από τις κλασικές ταβέρνες εξοχής. Ψάθινες καρέκλες, ξύλινα τραπέζια και χάρτινο τραπεζομάντηλο συνθέτουν το σκηνικό. Αυτό, ουδόλως επηρρέασε τους θαμώνες του. Όσον αφορά την εξυπηρέτηση, αν δεν ζητήσεις κατάλογο, θα σου απαγγείλουν με πολλή υπομονή ό,τι διαθέτει η κουζίνα. Την παραγγελία θα την πάρει ο μαγαζάτορας, σε μια παλιά κλασική ελληνική σκηνή που θα καθίσει στην καρέκλα μαζί σου και θα σημειώνει. Θα προσθέσει και θα αφαιρέσει πιάτα, ψυχολογώντας τη διάθεσή σου.
Και ο κατάλογος …
Κάτι λίγα ψάρια αναγράφονται. Δε νομίζω ότι πρέπει να δώσετε σημασία. Εδώ κυριαρχούν οι ψητούρες, τα μαγειρευτά λαδερά ή μη και τα ορεκτικά! Αναφέρουν πως τα κρέατα τους είναι νωπά, η φέτα ΠΟΠ και οι σαλάτες φρέσκιες. Όσο για τις πατάτες είναι κομμένες στο χέρι και δεν ψεύδονται.
Εμείς, 5 άτομα κι ένας σκύλος, παραγγείλαμε πολλά και διάφορα. Ξεκινήσαμε με φέτες ψωμιού ψημένες στα κάρβουνα με λίγο λαδάκι, χύμα λευκό κρασί αξιοπρεπέστατο και αρκετά αναψυκτικά για τη χώνεψη.
Αν και δεν αναγραφόταν στον κατάλογο η τυροκαυτερή, ρωτήσαμε και μάθαμε. Μπεζοπορτοκαλί χρώματος, με αισθητά κομμάτια τυριού και μια αψάδα που τη νιώθεις δυνατά σε … δεύτερο χρόνο! Το τυρί σαγανάκι (5 ευρώ) δεν μπορεί να λείψει από οποιαδήποτε ταβέρνα, ήταν καυτό και χυμώδες, πρέπει να φαγωθεί πριν κρυώσει.
Από τα πιάτα που ξεχωρίζουν στο μαγαζί, ήταν οι ντολμάδες (7 ευρώ). Εννέα γεματούτσικα τεμάχια με πολύ νόστιμο αυγολέμονο, αρκετά πηχτό. Χρησιμοποιήσαμε και κουτάλι. Πολύ καλή προσπάθεια, μπορούν να μπουν σε σύγκριση με αντίστοιχους σπιτικούς. Παραγγείλαμε και μια μερίδα χόρτα βραστά (4.5 ευρώ), μεγάλη ποσότητα και τραγανά, καθόλου λιωμένα. Προσθέσαμε, όπως είναι λογικό, λεμόνι.
Ανάμεσα σε κοντοσούβλι χοιρινό και κοντοσούβλι κοτόπουλου … επιλέξαμε και τα δύο! Αν και υπάρχει τιμολόγηση στον κατάλογο μόνο για το χοιρινό (10 ευρώ), μην διστάσετε να ρωτήσετε γενικότερα για τα προσφερόμενα πιάτα. Στη σύγκριση, επικράτησε κατά κράτος το κοντοσούβλι κοτόπουλου, πιο γευστικό και ζουμερό, με προσθήκη μουστάρδας στη συνταγή. Το χοιρινό φάνηκε πολύ λαδερό, όχι πολύ λαχταριστό και γενικά πιο συμβατικό.
Ρωτήσαμε για συκώτι μοσχαρίσιο (8 ευρώ) και μας είπαν να το δοκιμάσουμε με κλειστά μάτια. Μεγάλο κομμάτι, ζουμερό, χωρίς ίνες. Συνοδευόταν από τηγανιτές πατάτες. Αυτό που δεν ικανοποίησε ήταν το ψαρονέφρι (9 ευρώ). Τόσο λαχταριστό όταν το σκέφτεσαι, αλλά τόσο απογοητευτικό όταν το γεύεσαι στεγνό. Μεγάλη μερίδα, με λίγες τηγανιτές πατάτες. Χωρίς πολλά καρυκεύματα ή αλάτισμα. Δυστυχώς δεν …
Είχαμε στοχεύσει στο αρνί, όπου είχε σχεδόν εξαφανιστεί από το μεσημέρι. Τελικά, με πολύ κόπο, βρέθηκε μια μερίδα ποδαράκι (τα παϊδάκια στα 30 ευρώ/κιλό). Δεν ξετρέλανε γευστικά, ούτε δυσαρέστησε όμως. Μετά από τόσες μέρες, δεν θεωρείται αξιομνημόνευτη μερίδα. Παρόλα αυτά, δικαιολογείται.
Στο τέλος, μας κέρασαν ατομική μερίδα γλυκού. Κάτι σαν καρυδόπιτα με κρέμα βανίλιας. Πολύ δροσερό, ό,τι πρέπει για κλείσιμο. Μάλιστα, την επόμενη μέρα, ζητήσαμε ξανά να αγοράσουμε από δαύτο, μιας και πήραμε φαγητό σε πακέτο για το σπίτι. Μας το πρόσφεραν ευγενικά χωρίς χρηματικό αντίτιμο. Κλείνοντας, δοκιμάσαμε και μια μερίδα κοκκινιστούς κεφτέδες με πατάτες (8 ευρώ). Νόστιμοι, με ωραία γλυκιά σαλτσούλα, που μαγειρεύτηκε μάλλον ξεχωριστά, γιατί είχαν “ποτιστεί” μόνο εξωτερικά και καθόλου εσωτερικά.
Συμπερασματικά, φάγαμε αρκετά νόστιμα με καλό vfm. Ο Δημήτρης θα μείνει σαν μια όμορφη στιγμή των διακοπών μας και αν βρισκόμασταν στην περιοχή, θα τον τιμούσαμε ξανά. Μας άφησε την αίσθηση περιποιημένου φαγητού με αρκετή ποικιλία στον κατάλογό του.
Αν βρεθείτε στην περιοχή, δώστε του μια ευκαιρία. Δεν θα απογοητευτείτε!
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌχι
Οικογενειακές διακοπές της οικογένειας της συζύγου στη Μαραθόπολη, περιοχή που αγνοούσαμε την ύπαρξη της στον χάρτη. Βρίσκεται στην πινέζα της Πελοποννήσου, νοτιοδυτικά. Σε κοντινή επίσκεψη από τη Μαραθόπολη θα συναντήσετε τα Φιλιατρά και την Πύλο.
Ζοριστήκαμε με τα προγράμματα των εργασιών μας, τελικώς βρήκαμε ένα μικρό κενό να πεταχτούμε κι εμείς για ένα διήμερο, έστω και αν οδηγήσαμε σχεδόν άϋπνοι. Η απόσταση από την Αθήνα είναι λίγο περισσότερη από 3 ώρες.
Αφού βολευτήκαμε και κοιμηθήκαμε το μεσημέρι, ρίξαμε μια γρήγορη βουτιά στην παραλία της Χρυσής Άμμου. Στην παραλία αυτή θα βρείτε αρκετές θέσεις για παρκάρισμα, ενώ θα συναντήσετε και ένα πλήρως οργανωμένο beach bar, όπου διαθέτει και πισίνα!
Στο θέμα μας τώρα. Αν και μελετάμε που θα γευματίσουμε πριν από κάθε εκδρομή μας, αυτή τη φορά ανέλαβε ο πεθερός. Είχε κλείσει τραπέζι για τον Δημήτρη, στην στροφή πριν από την παραλία που αναφέραμε παραπάνω! Ο κυριότερος λόγος ήταν … η μυρωδιά των ψητών του, που σου σπάνε τη μύτη από χιλιόμετρα μακριά.
Διακοσμητικά, δεν θα θέλξει με την παρουσία του, είναι μια από τις κλασικές ταβέρνες εξοχής. Ψάθινες καρέκλες, ξύλινα τραπέζια και χάρτινο τραπεζομάντηλο συνθέτουν το σκηνικό. Αυτό, ουδόλως επηρρέασε τους θαμώνες του. Όσον αφορά την εξυπηρέτηση, αν δεν ζητήσεις κατάλογο, θα σου απαγγείλουν με πολλή υπομονή ό,τι διαθέτει η κουζίνα. Την παραγγελία θα την πάρει ο μαγαζάτορας, σε μια παλιά κλασική ελληνική σκηνή που θα καθίσει στην καρέκλα μαζί σου και θα σημειώνει. Θα προσθέσει και θα αφαιρέσει πιάτα, ψυχολογώντας τη διάθεσή σου.
Και ο κατάλογος …
Κάτι λίγα ψάρια αναγράφονται. Δε νομίζω ότι πρέπει να δώσετε σημασία. Εδώ κυριαρχούν οι ψητούρες, τα μαγειρευτά λαδερά ή μη και τα ορεκτικά! Αναφέρουν πως τα κρέατα τους είναι νωπά, η φέτα ΠΟΠ και οι σαλάτες φρέσκιες. Όσο για τις πατάτες είναι κομμένες στο χέρι και δεν ψεύδονται.
Εμείς, 5 άτομα κι ένας σκύλος, παραγγείλαμε πολλά και διάφορα. Ξεκινήσαμε με φέτες ψωμιού ψημένες στα κάρβουνα με λίγο λαδάκι, χύμα λευκό κρασί αξιοπρεπέστατο και αρκετά αναψυκτικά για τη χώνεψη.
Αν και δεν αναγραφόταν στον κατάλογο η τυροκαυτερή, ρωτήσαμε και μάθαμε. Μπεζοπορτοκαλί χρώματος, με αισθητά κομμάτια τυριού και μια αψάδα που τη νιώθεις δυνατά σε … δεύτερο χρόνο! Το τυρί σαγανάκι (5 ευρώ) δεν μπορεί να λείψει από οποιαδήποτε ταβέρνα, ήταν καυτό και χυμώδες, πρέπει να φαγωθεί πριν κρυώσει.
Από τα πιάτα που ξεχωρίζουν στο μαγαζί, ήταν οι ντολμάδες (7 ευρώ). Εννέα γεματούτσικα τεμάχια με πολύ νόστιμο αυγολέμονο, αρκετά πηχτό. Χρησιμοποιήσαμε και κουτάλι. Πολύ καλή προσπάθεια, μπορούν να μπουν σε σύγκριση με αντίστοιχους σπιτικούς. Παραγγείλαμε και μια μερίδα χόρτα βραστά (4.5 ευρώ), μεγάλη ποσότητα και τραγανά, καθόλου λιωμένα. Προσθέσαμε, όπως είναι λογικό, λεμόνι.
Ανάμεσα σε κοντοσούβλι χοιρινό και κοντοσούβλι κοτόπουλου … επιλέξαμε και τα δύο! Αν και υπάρχει τιμολόγηση στον κατάλογο μόνο για το χοιρινό (10 ευρώ), μην διστάσετε να ρωτήσετε γενικότερα για τα προσφερόμενα πιάτα. Στη σύγκριση, επικράτησε κατά κράτος το κοντοσούβλι κοτόπουλου, πιο γευστικό και ζουμερό, με προσθήκη μουστάρδας στη συνταγή. Το χοιρινό φάνηκε πολύ λαδερό, όχι πολύ λαχταριστό και γενικά πιο συμβατικό.
Ρωτήσαμε για συκώτι μοσχαρίσιο (8 ευρώ) και μας είπαν να το δοκιμάσουμε με κλειστά μάτια. Μεγάλο κομμάτι, ζουμερό, χωρίς ίνες. Συνοδευόταν από τηγανιτές πατάτες. Αυτό που δεν ικανοποίησε ήταν το ψαρονέφρι (9 ευρώ). Τόσο λαχταριστό όταν το σκέφτεσαι, αλλά τόσο απογοητευτικό όταν το γεύεσαι στεγνό. Μεγάλη μερίδα, με λίγες τηγανιτές πατάτες. Χωρίς πολλά καρυκεύματα ή αλάτισμα. Δυστυχώς δεν …
Είχαμε στοχεύσει στο αρνί, όπου είχε σχεδόν εξαφανιστεί από το μεσημέρι. Τελικά, με πολύ κόπο, βρέθηκε μια μερίδα ποδαράκι (τα παϊδάκια στα 30 ευρώ/κιλό). Δεν ξετρέλανε γευστικά, ούτε δυσαρέστησε όμως. Μετά από τόσες μέρες, δεν θεωρείται αξιομνημόνευτη μερίδα. Παρόλα αυτά, δικαιολογείται.
Στο τέλος, μας κέρασαν ατομική μερίδα γλυκού. Κάτι σαν καρυδόπιτα με κρέμα βανίλιας. Πολύ δροσερό, ό,τι πρέπει για κλείσιμο. Μάλιστα, την επόμενη μέρα, ζητήσαμε ξανά να αγοράσουμε από δαύτο, μιας και πήραμε φαγητό σε πακέτο για το σπίτι. Μας το πρόσφεραν ευγενικά χωρίς χρηματικό αντίτιμο. Κλείνοντας, δοκιμάσαμε και μια μερίδα κοκκινιστούς κεφτέδες με πατάτες (8 ευρώ). Νόστιμοι, με ωραία γλυκιά σαλτσούλα, που μαγειρεύτηκε μάλλον ξεχωριστά, γιατί είχαν “ποτιστεί” μόνο εξωτερικά και καθόλου εσωτερικά.
Συμπερασματικά, φάγαμε αρκετά νόστιμα με καλό vfm. Ο Δημήτρης θα μείνει σαν μια όμορφη στιγμή των διακοπών μας και αν βρισκόμασταν στην περιοχή, θα τον τιμούσαμε ξανά. Μας άφησε την αίσθηση περιποιημένου φαγητού με αρκετή ποικιλία στον κατάλογό του.
Αν βρεθείτε στην περιοχή, δώστε του μια ευκαιρία. Δεν θα απογοητευτείτε!