Ξεκινάω ανάποδα. Δεν πρέπει να χάσεις την Κάτω Γατζέα οποιαδήποτε εποχή του χρόνου αν θα πας Βόλο. Απίστευτή ομορφιά η βόλτα στην παραλία της. Θα μαγευτείς, θα ονειρευτείς, θα ερωτευτείς, θα μελαγχολήσεις, θα σου θυμίσει νησί του Αιγαίου στα καλύτερα του.
Μαγαζάκια μετρημένα και συγκεκριμένα θα συναντήσεις στη βόλτα σου. Διάλεξε αυτό που ταιριάζει στην περίσταση. Εμείς, μιας και οι κυρίες μας δεν συμφωνούσαν με την εναλλακτική πλευρά του θέματος, διαλέξαμε ‘’Σκουργιά’’.
Ο ‘’Σκουργιάς’’ είναι αυτό που γράφει η ταμπέλα του, ψαροταβέρνα δίπλα στη θάλασσα και μπροστά στο μικρό λιμανάκι και όχι τσιπουράδικο που ψάχναμε εμείς.
Το κλασσικό τσίπουρο με μεζέ δεν παίζει εδώ. Χωριστά το τσίπουρο και αν θέλεις διαλέγεις μεζέδες από κάποια μεζεδάκια που υπάρχουν, αλλιώς κινείσαι με τα υπόλοιπα του καταλόγου που οφείλω να ομολογήσω είναι αρκετά και νόστιμα.
Διαλέξαμε για το τσίπουρο τα πάντα που υπήρχαν σε μεζεδάκια.
Πατατοκεφτέδες συνοδεία ουγγαρέζας, κολοκυθοκεφτέδες συνοδεία τζατζικιού, πολύ καλή σαρδέλα με λαχανικά τουρσί και μύδια κοκκινιστά. Άψογα όλα, αλλά μια ανανέωση στα μεζεδάκια τη χρειάζεται.
Τα καλαμαράκια πού έπεσαν στο τραπέζι κατά ορδές, μιας και τα παιδιά είναι παιδιά και τρώνε καλαμαράκια σαν παιδιά, ήταν τα περισσότερα σωστά τηγανισμένα, κάποια από τις μερίδες είχε ‘’κρατήσει’’ λίγο παραπανίσιο λάδι.
Το κρασάτο χταπόδι κατά γενική ομολογία μαζί με τις ξυδάτες ψητές πιπεριές ήταν ότι καλύτερο δοκιμάσαμε εκείνο το βράδυ. Ζουμερό με γευστική σάλτσα ουσίας και ψιλοκομμένα λαχανικά τόσα όσα να μην καλύπτουν τα κομμάτια του πλοκαμιού, οι δε πιπεριές ένα όξινο γλύκισμα.
Ο γαύρος πέρασε και δεν ακούμπησε όπως και τα κολοκυθάκια που ήταν κομμένα χοντρά με αποτέλεσμα να κρατάνε λάδι.
Η εξυπηρέτηση θέλει βοήθεια, μιας και 2 κούκοι όταν ο χώρος είναι γεμάτος δεν φτάνουν για τέλη Αυγούστου σε τουριστική περιοχή.
Οι τιμές αρκετά καλές είτε προτιμήσεις μπιρμπιλίκια και θαλασσινά είτε στραφείς σε ψάρι.
Χορτάσαμε, μιας και το βράδυ τρως για να τρως και πίνεις για την παρέα, γελάσαμε γιατί είμαστε καλή παρέα και αν αρχίσουμε δεν σταματάμε, αναπολήσαμε αυτούς που δεν κατάφεραν να έρθουν και φύγαμε για την κλασσική βόλτα στην παραλία, γιατί σίγουρα μια μόνο δεν φτάνει.
Σε καμία περίπτωση δεν φάγαμε άσχημα, αλλά είναι σαν το τραγούδι ‘’εμείς γιαλλού κινήσαμε και αλλού η ζωή μας πήγε’’.
Αν θέλετε ψάρι στην περιοχή σίγουρα προτιμήστε το, αν θέλετε τσίπουρο και μεζέδες να παίξει το μάτι, να φύγετε να πάτε αλλού.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌχι
Ξεκινάω ανάποδα. Δεν πρέπει να χάσεις την Κάτω Γατζέα οποιαδήποτε εποχή του χρόνου αν θα πας Βόλο. Απίστευτή ομορφιά η βόλτα στην παραλία της. Θα μαγευτείς, θα ονειρευτείς, θα ερωτευτείς, θα μελαγχολήσεις, θα σου θυμίσει νησί του Αιγαίου στα καλύτερα του.
Μαγαζάκια μετρημένα και συγκεκριμένα θα συναντήσεις στη βόλτα σου. Διάλεξε αυτό που ταιριάζει στην περίσταση. Εμείς, μιας και οι κυρίες μας δεν συμφωνούσαν με την εναλλακτική πλευρά του θέματος, διαλέξαμε ‘’Σκουργιά’’.
Ο ‘’Σκουργιάς’’ είναι αυτό που γράφει η ταμπέλα του, ψαροταβέρνα δίπλα στη θάλασσα και μπροστά στο μικρό λιμανάκι και όχι τσιπουράδικο που ψάχναμε εμείς.
Το κλασσικό τσίπουρο με μεζέ δεν παίζει εδώ. Χωριστά το τσίπουρο και αν θέλεις διαλέγεις μεζέδες από κάποια μεζεδάκια που υπάρχουν, αλλιώς κινείσαι με τα υπόλοιπα του καταλόγου που οφείλω να ομολογήσω είναι αρκετά και νόστιμα.
Διαλέξαμε για το τσίπουρο τα πάντα που υπήρχαν σε μεζεδάκια.
Πατατοκεφτέδες συνοδεία ουγγαρέζας, κολοκυθοκεφτέδες συνοδεία τζατζικιού, πολύ καλή σαρδέλα με λαχανικά τουρσί και μύδια κοκκινιστά. Άψογα όλα, αλλά μια ανανέωση στα μεζεδάκια τη χρειάζεται.
Τα καλαμαράκια πού έπεσαν στο τραπέζι κατά ορδές, μιας και τα παιδιά είναι παιδιά και τρώνε καλαμαράκια σαν παιδιά, ήταν τα περισσότερα σωστά τηγανισμένα, κάποια από τις μερίδες είχε ‘’κρατήσει’’ λίγο παραπανίσιο λάδι.
Το κρασάτο χταπόδι κατά γενική ομολογία μαζί με τις ξυδάτες ψητές πιπεριές ήταν ότι καλύτερο δοκιμάσαμε εκείνο το βράδυ. Ζουμερό με γευστική σάλτσα ουσίας και ψιλοκομμένα λαχανικά τόσα όσα να μην καλύπτουν τα κομμάτια του πλοκαμιού, οι δε πιπεριές ένα όξινο γλύκισμα.
Ο γαύρος πέρασε και δεν ακούμπησε όπως και τα κολοκυθάκια που ήταν κομμένα χοντρά με αποτέλεσμα να κρατάνε λάδι.
Η εξυπηρέτηση θέλει βοήθεια, μιας και 2 κούκοι όταν ο χώρος είναι γεμάτος δεν φτάνουν για τέλη Αυγούστου σε τουριστική περιοχή.
Οι τιμές αρκετά καλές είτε προτιμήσεις μπιρμπιλίκια και θαλασσινά είτε στραφείς σε ψάρι.
Χορτάσαμε, μιας και το βράδυ τρως για να τρως και πίνεις για την παρέα, γελάσαμε γιατί είμαστε καλή παρέα και αν αρχίσουμε δεν σταματάμε, αναπολήσαμε αυτούς που δεν κατάφεραν να έρθουν και φύγαμε για την κλασσική βόλτα στην παραλία, γιατί σίγουρα μια μόνο δεν φτάνει.
Σε καμία περίπτωση δεν φάγαμε άσχημα, αλλά είναι σαν το τραγούδι ‘’εμείς γιαλλού κινήσαμε και αλλού η ζωή μας πήγε’’.
Αν θέλετε ψάρι στην περιοχή σίγουρα προτιμήστε το, αν θέλετε τσίπουρο και μεζέδες να παίξει το μάτι, να φύγετε να πάτε αλλού.