Στη ‘’Ρακοστοά’’ θα νοιώσεις συνοδός καθηγητής σε 5νθήμερη εκδρομή του Λυκείου των Κάτω Σέκλανων στην Αθήνα. Θα τους πεις ‘’παιδιά το βράδυ θα πάμε σε ένα μαγαζί με καλό φαγητό και ωραία ζωντανή μουσική 9:30 να είστε εκεί’’. Θα αρχίσουν να μαζεύονται κατά τις 10:00, θα φάνε κατά τις 10:30, θα χορέψουν κατά τις 11:00. Τουλάχιστον θα είσαι ευχαριστημένος γιατί δεν θα μπλεχτούν με άλλες παρέες ντόπιων που κάθονται στα δίπλα τραπέζια (!) Φυσιολογικό δεν το λες να βλέπεις τα αγόρια να χορεύουν μόνα τους και τα κορίτσια δίπλα μόνα τους, αλλά σε βολεύει σαν καθηγητή.
Θα ακούσεις μουσική τρομερή από 2 τύπους που έχουν ρεπερτόριο που πιάνει τον παλμό της νεολαίας αλλά και τον καθηγητών! Τραγούδια διασκευασμένα υπέροχα που τα τραγουδάνε όλοι, αν και οι περισσότεροι εντός μαγαζιού δεν ήταν καν υποψία στο μυαλό των γονιών τους.
Θα πιείς άφοβα ρακί, μιας και είναι γλυκόπιοτη και light και στο τέλος θα αναρωτιέσαι αν τελικά ήπιες κάτι. Θα κλείσεις με ρακόμελο φλογισμένο, το οποίο ανεβάζει λίγο τα οινοπνεύματα αλλά πόσο να πιείς; Αρκετά γλυκό από την παρασκευή του. Θα φας καλά, μιας και υπάρχουν οι κλασσικές ποικιλίες για τη μέση έτσι ώστε και να χορτάσεις αλλά και να μη φουσκώσεις για να τραγουδήσεις και να χορέψεις με όρεξη και χωρίς βαρύ στομάχι.
Τώρα οι καθηγητές για να χορτάσουν και να συνοδέψουν τη ρακί τους –διότι είναι ιεροσυλία να πας ‘’Ρακοστοά’’ και να μην πιείς ρακί- θα πληρώσουν το κάτι τις παραπάνω (30 pp εμείς).
Πατάτες με αυγά και ξινομυζήθρα ταιριαστή η γεύση, ο κρόκος των αυγών με το σπάσιμο δημιούργησε πανδαισία στον ουρανίσκο,
Πατάτες με αυγά, φέτα και παστουρμά έλλειψη φαντασίας του μάγειρα και απογοήτευση μιας και τα 3 κομμάτια του παστουρμά ήταν πεταμένα σε 3 πλευρές του πιάτου και είχαν ‘’αρπάξει’’.
Λουκάνικο Θεσσαλίας με πράσο αρκετά καλό σε όλα του (ψήσιμο, γεύση) έγινε refill στο τέλος για συνοδεία του ποτού και χάζι.
Καγιανάς με απάκι, όπου τον βρω τον χτυπάω, στα γούστα μου αρκετά νόστιμος, έφυγε χωρίς να πάρουμε είδηση. Για το κάτι παραπάνω θα ήθελα περισσότερη ντομάτα και μεγαλύτερα τα κομμάτια από το απάκι.
Παστουρμαδοπιτάκια, υπέροχα τραγανά, άνευ λαδίλας, χωρίς η γεύση του παστουρμά να καλύπτει τα υπόλοιπα, 4 στον αριθμό εμείς 5, βάλε και ένα παραπάνω δεν θα πέσει έξω το μαγαζί.
Πανσετάκια νόστιμά αλλά πολύ μικρή η μερίδα,
Κεφτεδάκια μαμαδίσια φοβερά και τρομερά, με καθαρή αίσθηση των υλικών που περιέχει,
Μπιφτέκι καυτερό, με άρχοντα την πιπεριά και το υπερβολικό κάψιμο της και μετά το χάος. Και μεις τρώμε καυτερά αλλά, αυτό δεν ήταν κάψιμο, ήταν η εκδίκηση του μάγειρα που συνεχίζαμε να τρώμε.
Χοιρινή τηγανιά, νόστιμη αλλά, με υπερβολική σάλτσα και λίγα κομμάτια του κρέατος.
Με αυτά και με αυτά, κάνοντας απολογισμό, θα ευχαριστηθείς τη μουσική, θα τραγουδήσεις, θα χορέψεις, θα ξεδώσεις, θα φας καλά και σίγουρα θα φας πάρα πολύ πατάτα που έχουν σε μεγάλη ποσότητα όλα τα πιάτα και τέλος, κάποιες φορές όπως η τελευταία, θα νοιώσεις ότι τα χρόνια περνάνε γρήγορα.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌχι
Στη ‘’Ρακοστοά’’ θα νοιώσεις συνοδός καθηγητής σε 5νθήμερη εκδρομή του Λυκείου των Κάτω Σέκλανων στην Αθήνα. Θα τους πεις ‘’παιδιά το βράδυ θα πάμε σε ένα μαγαζί με καλό φαγητό και ωραία ζωντανή μουσική 9:30 να είστε εκεί’’. Θα αρχίσουν να μαζεύονται κατά τις 10:00, θα φάνε κατά τις 10:30, θα χορέψουν κατά τις 11:00. Τουλάχιστον θα είσαι ευχαριστημένος γιατί δεν θα μπλεχτούν με άλλες παρέες ντόπιων που κάθονται στα δίπλα τραπέζια (!) Φυσιολογικό δεν το λες να βλέπεις τα αγόρια να χορεύουν μόνα τους και τα κορίτσια δίπλα μόνα τους, αλλά σε βολεύει σαν καθηγητή.
Θα ακούσεις μουσική τρομερή από 2 τύπους που έχουν ρεπερτόριο που πιάνει τον παλμό της νεολαίας αλλά και τον καθηγητών! Τραγούδια διασκευασμένα υπέροχα που τα τραγουδάνε όλοι, αν και οι περισσότεροι εντός μαγαζιού δεν ήταν καν υποψία στο μυαλό των γονιών τους.
Θα πιείς άφοβα ρακί, μιας και είναι γλυκόπιοτη και light και στο τέλος θα αναρωτιέσαι αν τελικά ήπιες κάτι. Θα κλείσεις με ρακόμελο φλογισμένο, το οποίο ανεβάζει λίγο τα οινοπνεύματα αλλά πόσο να πιείς; Αρκετά γλυκό από την παρασκευή του. Θα φας καλά, μιας και υπάρχουν οι κλασσικές ποικιλίες για τη μέση έτσι ώστε και να χορτάσεις αλλά και να μη φουσκώσεις για να τραγουδήσεις και να χορέψεις με όρεξη και χωρίς βαρύ στομάχι.
Τώρα οι καθηγητές για να χορτάσουν και να συνοδέψουν τη ρακί τους –διότι είναι ιεροσυλία να πας ‘’Ρακοστοά’’ και να μην πιείς ρακί- θα πληρώσουν το κάτι τις παραπάνω (30 pp εμείς).
Πατάτες με αυγά και ξινομυζήθρα ταιριαστή η γεύση, ο κρόκος των αυγών με το σπάσιμο δημιούργησε πανδαισία στον ουρανίσκο,
Πατάτες με αυγά, φέτα και παστουρμά έλλειψη φαντασίας του μάγειρα και απογοήτευση μιας και τα 3 κομμάτια του παστουρμά ήταν πεταμένα σε 3 πλευρές του πιάτου και είχαν ‘’αρπάξει’’.
Λουκάνικο Θεσσαλίας με πράσο αρκετά καλό σε όλα του (ψήσιμο, γεύση) έγινε refill στο τέλος για συνοδεία του ποτού και χάζι.
Καγιανάς με απάκι, όπου τον βρω τον χτυπάω, στα γούστα μου αρκετά νόστιμος, έφυγε χωρίς να πάρουμε είδηση. Για το κάτι παραπάνω θα ήθελα περισσότερη ντομάτα και μεγαλύτερα τα κομμάτια από το απάκι.
Παστουρμαδοπιτάκια, υπέροχα τραγανά, άνευ λαδίλας, χωρίς η γεύση του παστουρμά να καλύπτει τα υπόλοιπα, 4 στον αριθμό εμείς 5, βάλε και ένα παραπάνω δεν θα πέσει έξω το μαγαζί.
Πανσετάκια νόστιμά αλλά πολύ μικρή η μερίδα,
Κεφτεδάκια μαμαδίσια φοβερά και τρομερά, με καθαρή αίσθηση των υλικών που περιέχει,
Μπιφτέκι καυτερό, με άρχοντα την πιπεριά και το υπερβολικό κάψιμο της και μετά το χάος. Και μεις τρώμε καυτερά αλλά, αυτό δεν ήταν κάψιμο, ήταν η εκδίκηση του μάγειρα που συνεχίζαμε να τρώμε.
Χοιρινή τηγανιά, νόστιμη αλλά, με υπερβολική σάλτσα και λίγα κομμάτια του κρέατος.
Με αυτά και με αυτά, κάνοντας απολογισμό, θα ευχαριστηθείς τη μουσική, θα τραγουδήσεις, θα χορέψεις, θα ξεδώσεις, θα φας καλά και σίγουρα θα φας πάρα πολύ πατάτα που έχουν σε μεγάλη ποσότητα όλα τα πιάτα και τέλος, κάποιες φορές όπως η τελευταία, θα νοιώσεις ότι τα χρόνια περνάνε γρήγορα.