ΟΙΝΟΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΟ ΕΞΑΡΧΟΣ ΤΣΑΡΔΑΚΑΣ

Διαμαντάκι που άργησα να το εμπιστευτώ, αν και έχω φάει υπέροχα στο παρελθόν.
Ήρθε όμως το πλήρωμα του χρόνου και νάμαστε στο μαγαζί.
Κλασσική ταβέρνα που κρατάει το ύφος μιας υπέροχης περασμένης δεκαετίας, δίνοντας βάση στην πέτρα και το ξύλο στη διακόσμηση, βαριά vintage φωτιστικά, έμφαση στο φωτεινό καρό στο στρώσιμο των τραπεζιών, λιτά καδράκια της περιοχής στους τοίχους και κλασσικά τραπεζοκαθίσματα, με αρκετή άνεση χώρου ανάμεσα τους. Ο κατάλογος ως προς την εμφάνιση έχει μείνει σε άλλες δεκαετίες, ως προς τις γεύσεις σε εκπλήσσει ευχάριστα.
Η αρχή δεν ήταν και η καλύτερη μας, μιας και περιμέναμε κανένα 20άλεπτο μέχρι να μας δώσει σημασία κάποιος. Από τη στιγμή που έφτασε ο σερβιτόρος, το γεύμα μας ρόλαρε υπέροχα.
Το ψωμί: Ατομικό ψωμάκι στον καθένα, πιο φρέσκο δεν υπάρχει. Ψήνεται εκείνη την ώρα, βγαίνει από το φουρνάκι και στρογγυλοκάθεται στο τραπέζι σου. Η μόνη φορά που δεν νοστάλγησα κάτι να το συνοδεύει.
Το κρασί: Λευκός ξηρός στο κλασσικό μπουκάλι του χύμα οίνου, δροσερός και όξινος τόσο όσο, πίνεται ευχάριστα και ο ουρανίσκος σου, ζητάει refill.
Τα ορεκτικά: Το να λείπει η παστουρμαδόπιτα από το τραπέζι ή και κάθε τραπέζι μέγα λάθος. Χειροποίητα ρολάκια τραγανού φύλλου εξωτερικά, παστουρμάς εύγευστος, κασέρι, πιπεριές και μυρωδικά στο εσωτερικό. Αν φας πρώτη φορά θα το λατρέψεις. Χρειαζόταν να είναι λίγο spicy ο παστουρμάς, αλλά και έτσι αποτελεί ένα ορεκτικό που καλύπτει απόλυτα κάθε στομάχι.
Φέτα με μέλι στο γνωστό μπακιρένιο τηγανάκι, χοντρός φάκελος με crunchy φύλλο, σουσάμι, μαυροσούσαμο, κουκουνάρι και γλυκό ελαφρύ θυμαρίσιο μέλι έτσι ώστε να μην κλέψει τη δόξα από τη ζεστή φέτα στο εσωτερικό. Με κάθε μπουκιά πλημμυρίζει γεύσεις ο ουρανίσκος.
Η σαλάτα: Ελένη με το όνομα. Η σάλτσα εσπεριδοειδών κλέβει την παράσταση, στο mix λάχανου, ρόκας και κύβων ξινόμηλου. Δροσιστική, εύγευστη, πλούσια σε αρώματα ανεβάζει επίπεδο το πιάτο.
Τα κυρίως: Μελιτζανες στο πήλινο κλασσικό και νόστιμο μαμαδίσιο πιάτο. Ωραία μαγειρεμένες οι μελιτζάνες, τρυφερό το κομμάτι του μοσχαρίσιου κρέατος, το λιωμένο τυρί δεν χρειαζόταν σε αύτη την ποσότητα στην κορυφή του πήλινου διότι αποπροσανατόλιζε το πιάτο και έκλεβε τη δόξα από τα κυρίως υλικά.
Κότσι χοιρινό με πατάτες φούρνου, έξοχα μελωμένες. Τρυφερό όσο δεν πάει, γευστικό υπέρ του δέοντος, απίθανα crunchy το εξωτερικό, μερίδα χαλαρά για 2 άτομα και σε άλλα μέρη, διπλάσιας τιμής. Εδώ καλείσαι να το τελειώσεις μόνος σου με την δε τιμή να είναι υπέρ του δέοντος χαμηλή. Ξεκάθαρα σεβασμός στον πελάτη.
Κοντοσούβλι χοιρινό. Όμορφη και ευρηματική παρουσίαση (φωλιά πίτας), γεύση επαγγελματική, τέλειο ψήσιμο. Σωστά μπαχαρωμένο, κλασσική γεύση σούβλας, που δεν περίμενα ότι θα υπήρχε. Κι όμως υπήρχε η μικρή σούβλα που εξασφάλισε το σωστό ψήσιμο.
Κέρασμα: Εκμέκ με όλα τα αρώματα να περικλείονται σε ένα σφηνάκι.
Για τον λογαριασμό δεν κάνω κανένα σχόλιο διότι, όπως και ο κατάλογος, έχει μείνει σε άλλες εποχές. Και αν ο κατάλογος χρήζει ανανέωσης ως προς εμφάνιση, οι τιμές του καταλόγου απλά δείχνουν τη σχέση μαγαζιού πελάτη.
Διότι ο ‘’Τσαρδακάς’’ αποτελεί μαγαζί στο οποίο μαζεύονται φίλοι και γνωστοί όλων των ηλικιών, για να φάνε αγνά και εξαιρετικά χωρίς ανούσιες φιοριτούρες.
Μην κάνετε λοιπόν το λάθος που έκανα εγώ και καθυστέρησα να τον επισκεφτώ.
Κλείστε τραπέζι χθες.