Πήρα φόρα και ποιος με πιάνει………
Οι επισκέψεις σε αγαπημένα ταβερνάκια και εστιατόρια παραμένουν σταθερές, δοκιμάζω όμως κάποια που δεν έχω ξαναπάει ή βάζω στο χάρτη ξανά κάποια από την προ covid19 κατάσταση.
Το Ασχημόπαπο ανήκει στην κατηγορία «1η φορά δοκιμή και βλέπουμε».
Τηλεφωνική κράτηση για τραπέζι 4 ατόμων. Μίλησα με μία ευγενέστατη κυρία με την οποία μοιράστηκα τους ενδοιασμούς μου εάν θα καθίσουμε έξω ή μέσα (αναλόγως του καιρού) και με βεβαίωσε ότι θα έχουμε επιλογή 2 τραπεζιών (μέσα και έξω) ώστε να αποφασίσουμε όταν φτάσουμε.
Η αλήθεια είναι ότι δεν ήξερα τι να περιμένω. Οι καλές κριτικές στο internet με είχαν επηρεάσει θετικά, από την άλλη κρατούσα ένα μικρό καλαθάκι –για κάθε ενδεχόμενο.
Το Ασχημόπαπο είναι 3-4 τετράγωνα πιο πάνω από το μεγάλο χαμό της εστίασης των Πετραλώνων. Παρόλα αυτά το parking και εδώ έχει μεγάλο βαθμό δυσκολίας.
Το Α. μετράει πάνω από 50 χρόνια λειτουργίας, είναι μια ταβέρνα παλιάς κοπής (στο περιβάλλον και στις πρακτικές του).
Μεγάλη περίκλειστη ασβεστωμένη αυλή -η οποία διαθέτει και οροφή που ανοιγοκλείνει αναλόγως των καιρικών συνθηκών.
Ο εσωτερικός χώρος απαρτίζεται από δωμάτια – κάθε δωμάτιο έχει πολλές ιστορίες να πει.
Οι ιστορίες αυτές είναι αναρτημένες στους τοίχους με σκίτσα, πορτρέτα, φωτογραφίες, αυτόγραφα και ιδιόχειρες σημειώσεις πολλών ανθρώπων των γραμμάτων και τεχνών.
Εδώ νιώθεις πως μπήκες σε χρονομηχανή και επέστρεψες 20-30 χρόνια πίσω.
Ακόμη και ο κόσμος -στην κατάμεστη αυλή- και αργότερα στο κατάμεστο εσωτερικό, συμπεριφερόταν σαν άλλοτε.
Μεγάλες παρέες που μιλούσαν και γελούσαν δυνατά, έξω καρδιά άνθρωποι, με τους ιδιοκτήτες να σκύβουν πάνω από τον καθένα, συμμετέχοντας στην παρέα με το γνωστό άγγιγμα της παλάμης στον ώμο που δηλώνει την οικειότητα και το νοιάξιμο.
Με αυτή την οικειότητα μας υποδέχθηκαν.
Είχαν κρατήσει 2 διαφορετικά τραπέζια για εμάς-όπως το υποσχέθηκαν, το ένα στον εξωτερικό χώρο και το άλλο μέσα.
Επιλέξαμε το μέσα γιατί ήταν ήσυχα, σε αντίθεση με την αυλή που οι μεγάλες παρέες παρήγαγαν την αντίστοιχη βαβούρα.
Ο κατάλογος μικρός. Πιο μικρός από ότι θα ήθελα, σχετικά περιορισμένες οι επιλογές.
Στα ορεκτικά παίζουν οι αλοιφές, φάβα, το πολύ νόστιμο παστρουμαλί, ντολμαδάκια, κεφτέδες και σαλιγκάρια.
Οι κλασικές 4-5 σαλάτες (λάχανο-καρότο, ντομάτα, χωριάτικη, χόρτα ή παντζάρια και ντάκος)
Στα κυρίως θα βρείτε 3-4 μαγειρευτά (κρέας) και μερικά πιάτα της ώρας.
Επίσης πολύ μικρή ποικιλία οινοπνεύματος (μόνο 2 ετικέτες εμφιαλωμένο τσίπουρο, έχουν βέβαια κρητική τσικουδιά και χύμα κρασί).
Επειδή οι άλλοι 2 της παρέας μας ενημέρωσαν ότι θα καθυστερήσουν, ξεκινήσαμε με 2-3 πιατάκια και επιλέξαμε λευκό κρασί για να τα συνοδεύσουμε.
Δώσαμε την παραγγελία μας και για αρχή μας έφεραν ψωμάκι και νερό βρύσης σε κανάτα.
Σε λίγη ώρα ήρθε ο ντάκος με γλυκιά ντομάτα, ελιές, τυρί κρέμα, πασπαλισμένο με μαϊντανό. Πλούσια μερίδα, ωραία δεμένα τα υλικά μεταξύ τους.
Παστουρμαλί, κοινώς μπουρέκι με παστρουμά και τυράκι. Τηγανητό και πεντανόστιμο.
Κεφτεδάκια που σερβίρονται με πατάτες τηγανητές. Μπράβο τους! Μοσχομυριστά και αφράτα, τηγάνι τέλειο.
Εντωμεταξύ συμπληρώθηκε το καρέ και επαναλάβαμε τα κεφτεδάκια που μας άρεσαν πολύ.
Ντολμαδάκια που σερβίρονται με γιαούρτι στο πλάι. Μικρούτσικα, σε κάποια από αυτά το αμπελόφυλλο ήταν σχεδόν ωμό.
Σαλιγκάρια στιφάδο, πιάτο που σπανίζει πλέον, οπότε το παραγγείλαμε.
Η σάλτσα υπέροχη, ωστόσο τα σαλιγκάρια δεν ήταν αλατισμένα (κατά την παρασκευή τους-ώστε να «τραβήξουν» το αλάτι) χάνοντας αρκετούς πόντους στη γεύση.
Συκώτι τηγανητό -με πατατούλες.
Οι 3 της παρέας που το έφαγαν (εγώ αρνούμαι) έδωσαν πολύ καλή κριτική για το τηγάνι και τη γεύση.
Το λευκό χύμα κρασί τους είναι κακό και είναι κρίμα.
Οι ωραίες γεύσεις αδικούνται όταν το οινόπνευμα που τις συνοδεύει δεν είναι καλής ποιότητας.
Καταναλώσαμε λίγο, ωστόσο την επόμενη ημέρα είχαμε «βαρύ κεφάλι».
Οι άλλοι δύο της παρέας ήπιαν τσικουδιά που τη βρήκαν εντάξει.
Κάποια στιγμή ερωτηθήκαμε εάν έχουμε αντίρρηση να καπνίσει μια παρέα στο διπλανό δωμάτιο.
Εμείς είχαμε αντίρρηση, ο 4ος της παρέας μας όμως -ως καπνιστής- συναίνεσε και φυσικά αυτός εισακούστηκε.
Και κάπως έτσι χάθηκε το παιχνίδι της καθαρής ατμόσφαιρας (και ένα αστέρι από την άψογη κατά τα άλλα εξυπηρέτηση).
Μέσα σε λίγα λεπτά όλος ο χώρος είχε μετατραπεί σε ένα ωραιότατο ντουμάνι.
Και αφού «καπνίσαμε» παθητικά 2-3 τσιγάρα ζητήσαμε λογαριασμό.
Κέρασμα γλυκάκι
Σύνολο στα € 78,00
Κέρασμα και η μία τσικουδιά στον 4ο της παρέας μου επειδή συναίνεσε στο κάπνισμα!
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌχι
Πήρα φόρα και ποιος με πιάνει………
Οι επισκέψεις σε αγαπημένα ταβερνάκια και εστιατόρια παραμένουν σταθερές, δοκιμάζω όμως κάποια που δεν έχω ξαναπάει ή βάζω στο χάρτη ξανά κάποια από την προ covid19 κατάσταση.
Το Ασχημόπαπο ανήκει στην κατηγορία «1η φορά δοκιμή και βλέπουμε».
Τηλεφωνική κράτηση για τραπέζι 4 ατόμων. Μίλησα με μία ευγενέστατη κυρία με την οποία μοιράστηκα τους ενδοιασμούς μου εάν θα καθίσουμε έξω ή μέσα (αναλόγως του καιρού) και με βεβαίωσε ότι θα έχουμε επιλογή 2 τραπεζιών (μέσα και έξω) ώστε να αποφασίσουμε όταν φτάσουμε.
Η αλήθεια είναι ότι δεν ήξερα τι να περιμένω. Οι καλές κριτικές στο internet με είχαν επηρεάσει θετικά, από την άλλη κρατούσα ένα μικρό καλαθάκι –για κάθε ενδεχόμενο.
Το Ασχημόπαπο είναι 3-4 τετράγωνα πιο πάνω από το μεγάλο χαμό της εστίασης των Πετραλώνων. Παρόλα αυτά το parking και εδώ έχει μεγάλο βαθμό δυσκολίας.
Το Α. μετράει πάνω από 50 χρόνια λειτουργίας, είναι μια ταβέρνα παλιάς κοπής (στο περιβάλλον και στις πρακτικές του).
Μεγάλη περίκλειστη ασβεστωμένη αυλή -η οποία διαθέτει και οροφή που ανοιγοκλείνει αναλόγως των καιρικών συνθηκών.
Ο εσωτερικός χώρος απαρτίζεται από δωμάτια – κάθε δωμάτιο έχει πολλές ιστορίες να πει.
Οι ιστορίες αυτές είναι αναρτημένες στους τοίχους με σκίτσα, πορτρέτα, φωτογραφίες, αυτόγραφα και ιδιόχειρες σημειώσεις πολλών ανθρώπων των γραμμάτων και τεχνών.
Εδώ νιώθεις πως μπήκες σε χρονομηχανή και επέστρεψες 20-30 χρόνια πίσω.
Ακόμη και ο κόσμος -στην κατάμεστη αυλή- και αργότερα στο κατάμεστο εσωτερικό, συμπεριφερόταν σαν άλλοτε.
Μεγάλες παρέες που μιλούσαν και γελούσαν δυνατά, έξω καρδιά άνθρωποι, με τους ιδιοκτήτες να σκύβουν πάνω από τον καθένα, συμμετέχοντας στην παρέα με το γνωστό άγγιγμα της παλάμης στον ώμο που δηλώνει την οικειότητα και το νοιάξιμο.
Με αυτή την οικειότητα μας υποδέχθηκαν.
Είχαν κρατήσει 2 διαφορετικά τραπέζια για εμάς-όπως το υποσχέθηκαν, το ένα στον εξωτερικό χώρο και το άλλο μέσα.
Επιλέξαμε το μέσα γιατί ήταν ήσυχα, σε αντίθεση με την αυλή που οι μεγάλες παρέες παρήγαγαν την αντίστοιχη βαβούρα.
Ο κατάλογος μικρός. Πιο μικρός από ότι θα ήθελα, σχετικά περιορισμένες οι επιλογές.
Στα ορεκτικά παίζουν οι αλοιφές, φάβα, το πολύ νόστιμο παστρουμαλί, ντολμαδάκια, κεφτέδες και σαλιγκάρια.
Οι κλασικές 4-5 σαλάτες (λάχανο-καρότο, ντομάτα, χωριάτικη, χόρτα ή παντζάρια και ντάκος)
Στα κυρίως θα βρείτε 3-4 μαγειρευτά (κρέας) και μερικά πιάτα της ώρας.
Επίσης πολύ μικρή ποικιλία οινοπνεύματος (μόνο 2 ετικέτες εμφιαλωμένο τσίπουρο, έχουν βέβαια κρητική τσικουδιά και χύμα κρασί).
Επειδή οι άλλοι 2 της παρέας μας ενημέρωσαν ότι θα καθυστερήσουν, ξεκινήσαμε με 2-3 πιατάκια και επιλέξαμε λευκό κρασί για να τα συνοδεύσουμε.
Δώσαμε την παραγγελία μας και για αρχή μας έφεραν ψωμάκι και νερό βρύσης σε κανάτα.
Σε λίγη ώρα ήρθε ο ντάκος με γλυκιά ντομάτα, ελιές, τυρί κρέμα, πασπαλισμένο με μαϊντανό. Πλούσια μερίδα, ωραία δεμένα τα υλικά μεταξύ τους.
Παστουρμαλί, κοινώς μπουρέκι με παστρουμά και τυράκι. Τηγανητό και πεντανόστιμο.
Κεφτεδάκια που σερβίρονται με πατάτες τηγανητές. Μπράβο τους! Μοσχομυριστά και αφράτα, τηγάνι τέλειο.
Εντωμεταξύ συμπληρώθηκε το καρέ και επαναλάβαμε τα κεφτεδάκια που μας άρεσαν πολύ.
Ντολμαδάκια που σερβίρονται με γιαούρτι στο πλάι. Μικρούτσικα, σε κάποια από αυτά το αμπελόφυλλο ήταν σχεδόν ωμό.
Σαλιγκάρια στιφάδο, πιάτο που σπανίζει πλέον, οπότε το παραγγείλαμε.
Η σάλτσα υπέροχη, ωστόσο τα σαλιγκάρια δεν ήταν αλατισμένα (κατά την παρασκευή τους-ώστε να «τραβήξουν» το αλάτι) χάνοντας αρκετούς πόντους στη γεύση.
Συκώτι τηγανητό -με πατατούλες.
Οι 3 της παρέας που το έφαγαν (εγώ αρνούμαι) έδωσαν πολύ καλή κριτική για το τηγάνι και τη γεύση.
Το λευκό χύμα κρασί τους είναι κακό και είναι κρίμα.
Οι ωραίες γεύσεις αδικούνται όταν το οινόπνευμα που τις συνοδεύει δεν είναι καλής ποιότητας.
Καταναλώσαμε λίγο, ωστόσο την επόμενη ημέρα είχαμε «βαρύ κεφάλι».
Οι άλλοι δύο της παρέας ήπιαν τσικουδιά που τη βρήκαν εντάξει.
Κάποια στιγμή ερωτηθήκαμε εάν έχουμε αντίρρηση να καπνίσει μια παρέα στο διπλανό δωμάτιο.
Εμείς είχαμε αντίρρηση, ο 4ος της παρέας μας όμως -ως καπνιστής- συναίνεσε και φυσικά αυτός εισακούστηκε.
Και κάπως έτσι χάθηκε το παιχνίδι της καθαρής ατμόσφαιρας (και ένα αστέρι από την άψογη κατά τα άλλα εξυπηρέτηση).
Μέσα σε λίγα λεπτά όλος ο χώρος είχε μετατραπεί σε ένα ωραιότατο ντουμάνι.
Και αφού «καπνίσαμε» παθητικά 2-3 τσιγάρα ζητήσαμε λογαριασμό.
Κέρασμα γλυκάκι
Σύνολο στα € 78,00
Κέρασμα και η μία τσικουδιά στον 4ο της παρέας μου επειδή συναίνεσε στο κάπνισμα!