Για την εξωτική Λήμνο δεν έχω να πω πολλά. Τη γνώρισα σε δύσκολες περιόδους, την εποχή του οι χώροι εστίασης ήταν μετρημένοι στα δάκτυλα, που τα ντόπια market ήταν μονοπώλιο, που η καλύτερη παραλία, αλλά και θέα ήταν δίπλα από τη στρατιωτική λέσχη, που, που, οπότε απέφυγα τεχνηέντως να υπηρετήσω. Πήγα όμως αρκετές φορές από τη θέση του επιθεωρούντος, πέρασα υπέροχα και έφαγα εξαιρετικά. Μια από αυτές τις επισκέψεις, αυτή στο ‘’Barbounaki’’ στον Άγιο Ιωάννη Κασπακά, θεωρώ ότι με διαφορά είναι η καλύτερη γευστική εμπειρία στο νησί. Ο χώρος είναι πανέμορφος, με τραπέζια κυριολεκτικά στο κύμα, αλλά και δίπλα στα βράχια και στο γκαζόν, όμορφα και λιτά διακοσμημένος, κλασσικός λευκός με θαλασσινές πινελιές. Στο ίδιο μοτίβο και η εξυπηρέτηση. Ενημερωμένη, χαμογελαστή και γρήγορη, ό,τι ζητάει από ένα εστιατόριο ο μη απαιτητικός πελάτης. Φάγαμε αρκετά, φάγαμε γευστικά, ευχαριστηθήκαν τα παιδιά – δύσκολοι κριτές-, αλλά και τα άλλα μας μισά –ακόμα πιο δύσκολοι κριτές-, φύγαμε ευχαριστημένοι! Οι τιμές σε σχέση με την ποιότητα και τις πρώτες ύλες, διότι έχουμε φτάσει σε ένα επίπεδο να ξεχωρίζουμε την ήρα από το σιτάρι, ήταν λογικότατες. Μας άνοιξε την όρεξηη ψητή μελιτζάνα, με το διακριτικό κάπνισμα που στην κοιλιά της κρατούσε ζεστά όλα τα καλούδια του μπαξέ μαζί με μπόλικη τριμμένη τοπική φέτα, αλλά και ο τρομερός, αλλά διαφορετικός ντάκος, που σκέπαζε τα κλασσικά υλικά αυτής της απλής, αλλά νόστιμης σαλάτας με μία απίθανη mousse φέτας. Με τα γνωστά απλά υλικά και ελάχιστη δημιουργικότητα, βγήκε ένα εντελώς διαφορετικό πεντανόστιμο πιάτο.
Επικαλυπτικά μιας και το είδαμε και το ζηλέψαμε, βάλαμε στο κέντρο του τραπεζιού ένα σαγανάκι με μύδια και με τη βοήθεια του ζεστού ψωμιού, το καθαρίσαμε στο άψε σβήσε. Ριζότο θαλασσινών για τις κυρίες, πιάτο σωστά χυλωμένο και απόλυτα ισορροπημένο, γενναία μερίδα, με ολόκληρες τις γαρίδες για το στήσιμο του πιάτου. Γαριδομακαρονάδα με λιγκουίνι, ωραία κρατούσε η pasta, γευστική αλλά όχι αρκετή η φρέσκια ντομάτα του πιάτου, σωστά μαγειρεμένες και αρκετές, σε αναλογία με την pasta οι γαρίδες. Φλωμάρια Λήμνου, ζυμαρικό, όπως οι χυλοπίτες, αλλά μεγαλύτερο σε μέγεθος με θαλασσινά, άρτιο στο σύνολο πιάτο και τέλος σουβλάκι ξιφίας για τις λιλιπούτειες της παρέας. Η μαρινάδα του ξιφία με το μαυροσούσαμο και το πορτοκάλι, σε γεύση όλα τα λεφτά, τα χόρτα για μένα που τα προτιμάω κλασσικά με λεμόνι και λάδι, γλύκιζαν αρκετά.
Στο τέλος κέρασμα παγωτάκι για να δροσιστούμε μιας και η ζέστη ήταν αφόρητη, αλλά και για να γλυκαθούμε. Στο resume της υπόθεσης ωραία εμπειρία η Λήμνος, λίγο μακριά, αλλά σίγουρα αξίζει η επίσκεψη, ακόμα δε καλύτερη εμπειρία το ‘’Barbunaki’’. Αφιερώστε χρόνο και επισκεφτείτε το!
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌχι
Για την εξωτική Λήμνο δεν έχω να πω πολλά. Τη γνώρισα σε δύσκολες περιόδους, την εποχή του οι χώροι εστίασης ήταν μετρημένοι στα δάκτυλα, που τα ντόπια market ήταν μονοπώλιο, που η καλύτερη παραλία, αλλά και θέα ήταν δίπλα από τη στρατιωτική λέσχη, που, που, οπότε απέφυγα τεχνηέντως να υπηρετήσω.
Πήγα όμως αρκετές φορές από τη θέση του επιθεωρούντος, πέρασα υπέροχα και έφαγα εξαιρετικά. Μια από αυτές τις επισκέψεις, αυτή στο ‘’Barbounaki’’ στον Άγιο Ιωάννη Κασπακά, θεωρώ ότι με διαφορά είναι η καλύτερη γευστική εμπειρία στο νησί.
Ο χώρος είναι πανέμορφος, με τραπέζια κυριολεκτικά στο κύμα, αλλά και δίπλα στα βράχια και στο γκαζόν, όμορφα και λιτά διακοσμημένος, κλασσικός λευκός με θαλασσινές πινελιές. Στο ίδιο μοτίβο και η εξυπηρέτηση. Ενημερωμένη, χαμογελαστή και γρήγορη, ό,τι ζητάει από ένα εστιατόριο ο μη απαιτητικός πελάτης. Φάγαμε αρκετά, φάγαμε γευστικά, ευχαριστηθήκαν τα παιδιά – δύσκολοι κριτές-, αλλά και τα άλλα μας μισά –ακόμα πιο δύσκολοι κριτές-, φύγαμε ευχαριστημένοι!
Οι τιμές σε σχέση με την ποιότητα και τις πρώτες ύλες, διότι έχουμε φτάσει σε ένα επίπεδο να ξεχωρίζουμε την ήρα από το σιτάρι, ήταν λογικότατες.
Μας άνοιξε την όρεξη η ψητή μελιτζάνα, με το διακριτικό κάπνισμα που στην κοιλιά της κρατούσε ζεστά όλα τα καλούδια του μπαξέ μαζί με μπόλικη τριμμένη τοπική φέτα, αλλά και ο τρομερός, αλλά διαφορετικός ντάκος, που σκέπαζε τα κλασσικά υλικά αυτής της απλής, αλλά νόστιμης σαλάτας με μία απίθανη mousse φέτας. Με τα γνωστά απλά υλικά και ελάχιστη δημιουργικότητα, βγήκε ένα εντελώς διαφορετικό πεντανόστιμο πιάτο.
Επικαλυπτικά μιας και το είδαμε και το ζηλέψαμε, βάλαμε στο κέντρο του τραπεζιού ένα σαγανάκι με μύδια και με τη βοήθεια του ζεστού ψωμιού, το καθαρίσαμε στο άψε σβήσε.
Ριζότο θαλασσινών για τις κυρίες, πιάτο σωστά χυλωμένο και απόλυτα ισορροπημένο, γενναία μερίδα, με ολόκληρες τις γαρίδες για το στήσιμο του πιάτου.
Γαριδομακαρονάδα με λιγκουίνι, ωραία κρατούσε η pasta, γευστική αλλά όχι αρκετή η φρέσκια ντομάτα του πιάτου, σωστά μαγειρεμένες και αρκετές, σε αναλογία με την pasta οι γαρίδες.
Φλωμάρια Λήμνου, ζυμαρικό, όπως οι χυλοπίτες, αλλά μεγαλύτερο σε μέγεθος με θαλασσινά, άρτιο στο σύνολο πιάτο και τέλος σουβλάκι ξιφίας για τις λιλιπούτειες της παρέας. Η μαρινάδα του ξιφία με το μαυροσούσαμο και το πορτοκάλι, σε γεύση όλα τα λεφτά, τα χόρτα για μένα που τα προτιμάω κλασσικά με λεμόνι και λάδι, γλύκιζαν αρκετά.
Στο τέλος κέρασμα παγωτάκι για να δροσιστούμε μιας και η ζέστη ήταν αφόρητη, αλλά και για να γλυκαθούμε. Στο resume της υπόθεσης ωραία εμπειρία η Λήμνος, λίγο μακριά, αλλά σίγουρα αξίζει η επίσκεψη, ακόμα δε καλύτερη εμπειρία το ‘’Barbunaki’’.
Αφιερώστε χρόνο και επισκεφτείτε το!