ΣΠΑΡΟΣ

Επισκέφθηκαμε τον Σπάρο, Σάββατο μεσημέρι, σε οικογενειακό τραπέζι 10 ατόμων.
Βρίσκεται σε κεντρικό σημείο του Χαϊδαρίου στη γνωστή πιάτσα της περιοχής.
Έχει τραπέζια μπροστά στο τεράστιο πεζοδρόμιο, κάποια σε εσωτερικό χώρο και μια μικρή κρυμμένη αυλίτσα πίσω στην οποία διαλέξαμε να κάτσουμε.
Το λευκό κυριαρχεί και στη διακόσμηση και στα τραπέζια, οι αποστάσεις τηρούνται σχολαστικά, αντισηπτικά και λοιπά αξεσουάρ της εποχής υπάρχουν με το παραπάνω.
Η εξυπηρέτηση γίνεται από νεαρά παιδιά που τρέχουν για να μη λείψει τίποτα στους πελάτες.
Άργησα οπότε η παραγγελία είχε ήδη γίνει από τους υπόλοιπους.
Πήραμε:
– Χωριάτικη σαλάτα,πλούσια, με καλά υλικά.
-Πατάτες τηγανιτές χρυσαφένιες και τραγανές και μπόλικες στη μερίδα.
-Σαρδέλα ψητή,ζουμερή με χοντρό αλάτι και λαδολέμονο, προτείνω να τη δοκιμάσετε.
-Γαύρο τηγανιτό,τραγανός, φαγώθηκε ταχύτατα σαν τσιπς.
-Καλαμαράκια τηγανιτά, άλλο ένα πιάτο, που δίνει πόντους στο τηγάνι τους.
-Κριθαρώτο με διάφορα θαλασσινά, σωστά χυλωμένο(αν και ήρθε τελευταίο ενώ είχαμε ήδη χορτάσει), φαγώθηκε μέχρι τέλους, στα προτεινόμενα κι αυτό.
-Φάβα με το κρεμμυδάκι,την κάπαρη και το λαδάκι της,τίμια.
-Ψωμάκι ψημένο που επαναλήφθηκε αρκετές φορές.
Τα παραπάνω εις τριπλούν ήταν υπεραρκετά για 10 φαγανά άτομα.
Στην αρχή με το ψωμάκι φέρνουν για καλωσόρισμα λίγη φάβα και τηγανιτό γαριδάκι.
Ακριβές ποσό δε γνωρίζω καθώς δεν είδα κατάλογο και οι κύριοι της παρέας φρόντισαν για τον λογαριασμό.
Από ότι ενημερώθηκα κόστισε περίπου 15-20€ το άτομο με αρκετό κρασί.
Μία τίμια ψαροταβέρνα.
Το γεύμα μας έκλεισε εξαιρετικά με φρεσκότατο χαλβά και κλασσικό μαμαδίστικο μωσαϊκό.