Η πρώτη μου επαφή με το “στέκι”, ήταν αρκετά χρόνια πίσω σε ένα 3ήμερο στην Άνδρο, όπου ο κυρ Ανδρέας διατηρεί και εκεί το στέκι του. Είχε τόσο κόσμο που, έτσι όπως ήμουνα μετά από 2ωρο μπάνιο, αδυνατούσα να περιμένω.
Η επόμενη ήταν, όταν γνώρισα τον Βαγγέλη, τον γιο του κυρ Ανδρέα και τη Φλώρα τη νύφη του, τους έχοντες το στέκι, μέσω του φοβερού 5ου Δημοτικού, όπου πήγαιναν τα παιδιά μας.
Ίδια τάξη, ίδιο τμήμα, όλο και κάτι δοκίμαζε ο υιός από τα καλούδια που έφερνε ο Βαγγέλης στην κόρη του.
Οπότε άρχισαν οι επισκέψεις με πρώτη, ένα ηλιόλουστο μεσημέρι Σαββάτου, στην Κιθαιρώνος και Μεσσηνίας στο Χαλάνδρι. Η πρόσβαση είναι εύκολη με χαρακτηριστικό δρόμο τη Μεταμορφώσεως που βρίσκεται ανάμεσα στις στάσεις του μετρό Χαλανδρίου και Δουκίσσης Πλακεντίας. Από εκεί στα 200μ συναντάς την Κιθαιρώνος και στα 500μ, όπου τέμνεται με τη Μεσσηνίας, βρίσκεται η ταβέρνα.
Παρκάρισμα σχετικά εύκολο στα γύρω στενά. Ο χώρος λες και έχει ξεπηδήσει από το παρελθόν. Εκεί που συναντάς στο διάβα σου συνέχεια πολυκατοικίες, ξαφνικά ξεπροβάλει η πλακόστρωτη αυλή του κυρ Ανδρέα με την υπέροχη παχιά σκιά από μουριές και τις πολλές γλάστρες. Πολλές μουριές και πολύ δροσιά ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες.
Ξύλινη πόρτα με χαρακτηριστικά τα κρεμασμένα ποτιστήρια και την ταμπέλα του μαγαζιού που μένει αναλλοίωτη στον χρόνο. Τα τραπέζια στρωμένα με πράσινα καρό τραπεζομάντιλα στη βάση και από πάνω τα λευκά φρεσκοσιδερωμένα, που αλλάζουν με κάθε νέο στρώσιμο του τραπεζιού.
Ο εσωτερικός χώρος περικλείεται από τζαμαρία με κουρτίνες, ξύλινη επένδυση στους τοίχους, κρεμασμένα μπακιρένια σκεύη, ζωγραφιές του παρελθόντος, ζυγαριά με τα δράμια της, παλιό ρολόι, έναν τεράστιο καθρέφτη, ένα παλιό ποδήλατο κρεμασμένο στον τοίχο. Τα τραπέζια σε απόσταση μεταξύ τους για να μπορείς να κινείσαι άνετα στον χώρο. Τον κυρ Ανδρέα θα τον δεις καθισμένο σε κάποιο τραπέζι με το αγέρωχο βλέμμα του να εποπτεύει πίνοντας το κρασάκι του. Στην συνέχεια θα σηκωθεί και θα περάσει από όλα τα τραπέζια θα μιλήσει με γνωστούς και άγνωστους και αφού μάθει για το αν άρεσε το φαγητό, αν δεν βαριέσαι μπορείς να τον αφήσεις να σου διηγηθεί ιστορίες του παρελθόντος.
Η εξυπηρέτηση γίνεται από χαμογελαστά άτομα, χωρίς καθυστέρηση και με τάξη. Όλοι γνώστες από τα καλούδια της κουζίνας, η οποία εκτός από τα κλασσικά της ώρας, διαθέτει και πλειάδα μαγειρευτών.
Στην αρχή έρχεται ψωμί ψημένο στη σχάρα με λάδι και ρίγανη. Πλούσια ελληνικότατη χωριάτικη σαλάτα με όλα τα αξεσουάρ μέσα, φρέσκα πάντα. Τζατζίκι και τυροκαυτερή τούρμπο για δύσκολους χρήστες, όλα χειροποίητα που περιμένουν το ψωμί να βουτήξει, ή τα τηγανητά κολοκυθάκια τα οποία έρχονται τραγανά, κομμένα σε ροδέλες χωρίς ίχνος λαδίλας.
Χόρτα εποχής, ανάλογα τι φρέσκο υπάρχει στον μανάβη και κεφτεδάκια τηγανιτά, μαμαδίσια, αφράτα, κιμαδίσια, με διακριτική την γεύση του μαϊντανού και δυόσμου.
Τυρόπιτα ιδιαίτερη με φύλλο παραδοσιακό μυστική συνταγή της γιαγιάς και με παρεμβάσεις στην πλούσια ποσότητα φέτας, την ψιλοκομμένη πιπεριά και την λιαστή ντομάτα.
Πιπεριές κέρατο, ψημένες στη σχάρα γεμιστές με πλούσιο μείγμα τυριών και μπαχαρικά και γαρδουμπάκια στο φούρνο πλούσια ποσότητα και γευστικότατα.
Ιδιαίτερη μνεία στους γίγαντες αλλά και στο φοβερό παστίτσιο.
Αρνί στη λαδόκολλα λουκούμι, γενναία μερίδα, εξαιρετικά γεμιστά κολοκύθια με κιμά και ρύζι, και must be ο κόκορας κρασάτος με κόκκινη σάλτσα και μακαρόνια.
Τα κρέατα του ψημένα με μαεστρία, με ιδιαίτερη μνεία στην μοσχαρίσια η οποία είναι αρκετά μεγάλη και ζουμερή. Δεν μιλάω για πατάτες οι οποίες εξυπακούεται ότι είναι χεράτες και τραγανές.
Κρασί χύμα από Άνδρο το καλύτερο και μοσχάτο Τυρνάβου, κάποιες μπύρες και κάποια αποστάγματα. Στο τέλος το γλυκό κερασμένο, είτε σπιτικό γαλακτομπούρεκο, είτε σάμαλι, είτε γιαούρτι με κυδώνι και μέλι.
Οι τιμές, με αρκετό φαγητό και νορμάλ ποτό κυμαίνονται περί τα 18-20 ευρώ και φεύγεις χορτασμένος. Για τις δύσκολες εποχές του τώρα, ο Ανδρέας λειτουργεί άριστα με take away και delivery.
Στο δια ταύτα, ο κυρ Ανδρέας εδώ και 45 χρόνια λειτουργεί την ταβέρνα του με γνώμονα τα φρέσκα προϊόντα και το μεράκι, προσφέροντας υπηρεσίες ταβέρνας χωρίς να λοξοδρομήσει από τον αρχικό του σκοπό: Την ευχαρίστηση του πελάτη.
Αξίζει τον κόπο μια επίσκεψη, ξεφεύγοντας λίγο από τα κλασσικά πανομοιότυπα μεζεδοπωλεία και τα γκουρμεδομάγαζα που έχουν κατακλύσει τελευταία την Αθήνα, για να θυμηθούμε για λίγο τα παιδικά μας χρόνια.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌχι
Η πρώτη μου επαφή με το “στέκι”, ήταν αρκετά χρόνια πίσω σε ένα 3ήμερο στην Άνδρο, όπου ο κυρ Ανδρέας διατηρεί και εκεί το στέκι του. Είχε τόσο κόσμο που, έτσι όπως ήμουνα μετά από 2ωρο μπάνιο, αδυνατούσα να περιμένω.
Η επόμενη ήταν, όταν γνώρισα τον Βαγγέλη, τον γιο του κυρ Ανδρέα και τη Φλώρα τη νύφη του, τους έχοντες το στέκι, μέσω του φοβερού 5ου Δημοτικού, όπου πήγαιναν τα παιδιά μας.
Ίδια τάξη, ίδιο τμήμα, όλο και κάτι δοκίμαζε ο υιός από τα καλούδια που έφερνε ο Βαγγέλης στην κόρη του.
Οπότε άρχισαν οι επισκέψεις με πρώτη, ένα ηλιόλουστο μεσημέρι Σαββάτου, στην Κιθαιρώνος και Μεσσηνίας στο Χαλάνδρι. Η πρόσβαση είναι εύκολη με χαρακτηριστικό δρόμο τη Μεταμορφώσεως που βρίσκεται ανάμεσα στις στάσεις του μετρό Χαλανδρίου και Δουκίσσης Πλακεντίας. Από εκεί στα 200μ συναντάς την Κιθαιρώνος και στα 500μ, όπου τέμνεται με τη Μεσσηνίας, βρίσκεται η ταβέρνα.
Παρκάρισμα σχετικά εύκολο στα γύρω στενά. Ο χώρος λες και έχει ξεπηδήσει από το παρελθόν. Εκεί που συναντάς στο διάβα σου συνέχεια πολυκατοικίες, ξαφνικά ξεπροβάλει η πλακόστρωτη αυλή του κυρ Ανδρέα με την υπέροχη παχιά σκιά από μουριές και τις πολλές γλάστρες. Πολλές μουριές και πολύ δροσιά ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες.
Ξύλινη πόρτα με χαρακτηριστικά τα κρεμασμένα ποτιστήρια και την ταμπέλα του μαγαζιού που μένει αναλλοίωτη στον χρόνο. Τα τραπέζια στρωμένα με πράσινα καρό τραπεζομάντιλα στη βάση και από πάνω τα λευκά φρεσκοσιδερωμένα, που αλλάζουν με κάθε νέο στρώσιμο του τραπεζιού.
Ο εσωτερικός χώρος περικλείεται από τζαμαρία με κουρτίνες, ξύλινη επένδυση στους τοίχους, κρεμασμένα μπακιρένια σκεύη, ζωγραφιές του παρελθόντος, ζυγαριά με τα δράμια της, παλιό ρολόι, έναν τεράστιο καθρέφτη, ένα παλιό ποδήλατο κρεμασμένο στον τοίχο. Τα τραπέζια σε απόσταση μεταξύ τους για να μπορείς να κινείσαι άνετα στον χώρο. Τον κυρ Ανδρέα θα τον δεις καθισμένο σε κάποιο τραπέζι με το αγέρωχο βλέμμα του να εποπτεύει πίνοντας το κρασάκι του. Στην συνέχεια θα σηκωθεί και θα περάσει από όλα τα τραπέζια θα μιλήσει με γνωστούς και άγνωστους και αφού μάθει για το αν άρεσε το φαγητό, αν δεν βαριέσαι μπορείς να τον αφήσεις να σου διηγηθεί ιστορίες του παρελθόντος.
Η εξυπηρέτηση γίνεται από χαμογελαστά άτομα, χωρίς καθυστέρηση και με τάξη. Όλοι γνώστες από τα καλούδια της κουζίνας, η οποία εκτός από τα κλασσικά της ώρας, διαθέτει και πλειάδα μαγειρευτών.
Στην αρχή έρχεται ψωμί ψημένο στη σχάρα με λάδι και ρίγανη. Πλούσια ελληνικότατη χωριάτικη σαλάτα με όλα τα αξεσουάρ μέσα, φρέσκα πάντα. Τζατζίκι και τυροκαυτερή τούρμπο για δύσκολους χρήστες, όλα χειροποίητα που περιμένουν το ψωμί να βουτήξει, ή τα τηγανητά κολοκυθάκια τα οποία έρχονται τραγανά, κομμένα σε ροδέλες χωρίς ίχνος λαδίλας.
Χόρτα εποχής, ανάλογα τι φρέσκο υπάρχει στον μανάβη και κεφτεδάκια τηγανιτά, μαμαδίσια, αφράτα, κιμαδίσια, με διακριτική την γεύση του μαϊντανού και δυόσμου.
Τυρόπιτα ιδιαίτερη με φύλλο παραδοσιακό μυστική συνταγή της γιαγιάς και με παρεμβάσεις στην πλούσια ποσότητα φέτας, την ψιλοκομμένη πιπεριά και την λιαστή ντομάτα.
Πιπεριές κέρατο, ψημένες στη σχάρα γεμιστές με πλούσιο μείγμα τυριών και μπαχαρικά και γαρδουμπάκια στο φούρνο πλούσια ποσότητα και γευστικότατα.
Ιδιαίτερη μνεία στους γίγαντες αλλά και στο φοβερό παστίτσιο.
Αρνί στη λαδόκολλα λουκούμι, γενναία μερίδα, εξαιρετικά γεμιστά κολοκύθια με κιμά και ρύζι, και must be ο κόκορας κρασάτος με κόκκινη σάλτσα και μακαρόνια.
Τα κρέατα του ψημένα με μαεστρία, με ιδιαίτερη μνεία στην μοσχαρίσια η οποία είναι αρκετά μεγάλη και ζουμερή. Δεν μιλάω για πατάτες οι οποίες εξυπακούεται ότι είναι χεράτες και τραγανές.
Κρασί χύμα από Άνδρο το καλύτερο και μοσχάτο Τυρνάβου, κάποιες μπύρες και κάποια αποστάγματα. Στο τέλος το γλυκό κερασμένο, είτε σπιτικό γαλακτομπούρεκο, είτε σάμαλι, είτε γιαούρτι με κυδώνι και μέλι.
Οι τιμές, με αρκετό φαγητό και νορμάλ ποτό κυμαίνονται περί τα 18-20 ευρώ και φεύγεις χορτασμένος. Για τις δύσκολες εποχές του τώρα, ο Ανδρέας λειτουργεί άριστα με take away και delivery.
Στο δια ταύτα, ο κυρ Ανδρέας εδώ και 45 χρόνια λειτουργεί την ταβέρνα του με γνώμονα τα φρέσκα προϊόντα και το μεράκι, προσφέροντας υπηρεσίες ταβέρνας χωρίς να λοξοδρομήσει από τον αρχικό του σκοπό: Την ευχαρίστηση του πελάτη.
Αξίζει τον κόπο μια επίσκεψη, ξεφεύγοντας λίγο από τα κλασσικά πανομοιότυπα μεζεδοπωλεία και τα γκουρμεδομάγαζα που έχουν κατακλύσει τελευταία την Αθήνα, για να θυμηθούμε για λίγο τα παιδικά μας χρόνια.