Να κάνουμε μια πρόβλεψη για το μέλλον; Η Τήνος θα γίνει hot προορισμός τα επόμενα χρόνια! Όχι πως δεν είναι τώρα!
Έχει πετάξει από πάνω της την ταμπέλα του θρησκευτικού τουρισμού λόγω της Παναγίας και ήδη έχει γίνει τουλάχιστον γαστρονομικός προορισμός. Αν δεν έχετε πειστεί, υπάρχουν αρκετές ταξιδιωτικές εκπομπές που την εξυμνούσαν φέτος το καλοκαίρι. Και πάμε τώρα στις γευστικές αναζητήσεις μας, στο τριήμερο της παραμονής μας.
Αφού κλείσαμε διαμονή στον Άγιο Ιωάννη Πόρτο, κοντά στη Χώρα και το λιμάνι, σκεφτήκαμε την κοντινή περιοχή που ονομάζεται Δυό Χωριά. Σημειώστε εδώ πως η καλύτερη ώρα επίσκεψής της είναι λίγο πριν το ηλιοβασίλεμα. Μόνο που δεν το σκεφτήκαμε μόνο εμείς.
Πιστεύαμε πως θα δειπνήσουμε στην ομώνυμη ταβέρνα τα Δυό Χωριά, όμως έπρεπε ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ να έχουμε κάνει τηλεφωνική κράτηση. Τελικά, τα καταφέραμε αλλά … δύο μέρες μετά. Οι λεπτομέρειες, σε επόμενη κριτική.
Ανεβήκαμε μερικά σκαλιά πιο πάνω, στην πλατεία και υπήρξαν δύο βασικές επιλογές. Ακροβάτης και Aganta. Βρήκαμε διαθέσιμο τραπέζι στο Aganta, καθίσαμε και περιμέναμε να κάνουμε παραγγελία. Έρχεται η σερβιτόρα, ρωτάει αν κάναμε κράτηση. Λέμε όχι και αποχωρούμε με συνοπτικές διαδικασίες. Μέσα σε όλα αυτά, ρωτήσαμε που είναι το ταμπελάκι reserve και δικαιολογήθηκαν πως … δεν πρόλαβαν να το τοποθετήσουν.
Πάμε δίπλα στον Ακροβάτη. Ονομασία … Όχι ιδιαίτερα θελκτική για κατάστημα εστίασης. Με τα χίλια ζόρια, βρίσκουμε να καθίσουμε. All day χώρος, στην πλατεία κάτω από τα πλατάνια. Αίσθηση χωριού! Αίσθηση Ελλάδας! Ελληνικό καλοκαίρι!
Στον Ακροβάτη, μπορείς να ξεκινήσεις με καφέ και πρωινό και να κλείσεις την ημέρα σου με δείπνο. Μπορείς να πιείς ένα ποτό ή να φας ένα γλυκό! Εμείς δειπνήσαμε.
• Ντάκος με Πέτρωμα Τήνου και κρίταμο, στα 9 ευρώ. Λεπτοκομμένη σε μικρά κυβάκια η ντομάτα, όμως σαν κάτι να της έλειπε. Το παξιμάδι ΟΚ, θα μπορούσε να ήταν λιγότερο σκληρό και το τυρί, παραδοσιακό αγελαδινό που χρησιμοποιείται σε διάφορες τηνιακές συνταγές. Χρησιμοποιείται κατ’ εξοχήν στις σαλάτες, σε όλο το νησί. Επειδή είναι ανάλατο, θεωρούμε πως δεν συνδυάστηκε ιδανικά με την ντομάτα. Λογικά, επένδυσαν στην αλμύρα από το κρίταμο.
• Τηνιακό λουκάνικο κρασάτο με σταφύλια στο τηγάνι, στα 8.5 ευρώ. Περιμέναμε κάτι πιο extreme σε γεύση, αλλά γευτήκαμε κάτι πιο basic. Νόστιμο λουκάνικο μεν, λίγο αδύναμη η σάλτσα και όχι τόσο γλυκιά. Θα τη θέλαμε λίγο πιο πηχτή, ώστε να αγκαλιάσει το κυρίως συστατικό. Τα σταφύλια είχαν χάσει την αίσθηση γλυκύτητας.
• Κεφτεδάκια με κολοκύθι, γραβιέρα Τήνου, βασιλικό και σως γιαουρτιού, στα 7.5 ευρώ. Το καλύτερο πιάτο που δοκιμάσαμε. Ίσως οι καλύτεροι κολοκυθοκεφτέδες!! Τραγανή κρούστα, αφράτη γέμιση και έντονη αίσθηση τυριού και κολοκυθιού. Συνδυάζονταν πολύ ωραία με τη σως. Η γέμιση περιείχε, και καρότο. Η μερίδα είχε πέντε τεμάχια στον αριθμό.
• Μπριζολάκια χοιρινά με τσιπς τορτίγιας και σπιτική σως μπάρμπεκιου, στα 9.5 ευρώ. Ζουμερά, ευχάριστη σως αλλά τα τσιπς τορτίγιας ήταν αδιάφορα. Αν είχαν κάποιο έντονο μπαχαρικό, ίσως άλλαζε το τελικό αποτέλεσμα. Ουσιαστικά δηλαδή, δεν υπήρχε συνοδευτικό.
• Creme Brulee,
στα 5 ευρώ. Γλυκό ημέρας, πολύ έντονη κρούστα με καλή αίσθηση καραμέλας και ωραία γεύση βανίλιας που ισορροπούσε το τελικό γευστικό αποτέλεσμα. Από τις καλύτερες που έχουμε δοκιμάσει … γενικώς! Φαντάζει απλή παρασκευή, συνήθως όμως κατακρεουργείται.
Συνολικά πληρώσαμε χοντρικά 40 ευρώ. Σε ένα νησί με έντονο το στοιχείο της εποχικότητας, δεν μιλάμε π.χ. για την Κρήτη, η κοστολόγηση ήταν σε πολύ καλά επίπεδα.
Ο Ακροβάτης δεν διεκδικεί δάφνες γκουρμέ εστιατορίου ούτε θα φιγουράρει στις πρώτες επιλογές άρθρων σχετικά με την Τήνο. Προσφέρεται όμως για όλες τις περιστάσεις, σε νορμάλ τιμές και σε όμορφο περιβάλλον. Δεν δυσαρεστηθήκαμε για τίποτε, ίσα ίσα που είναι αξιόλογη επιλογή!
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌχι
Να κάνουμε μια πρόβλεψη για το μέλλον; Η Τήνος θα γίνει hot προορισμός τα επόμενα χρόνια! Όχι πως δεν είναι τώρα!
Έχει πετάξει από πάνω της την ταμπέλα του θρησκευτικού τουρισμού λόγω της Παναγίας και ήδη έχει γίνει τουλάχιστον γαστρονομικός προορισμός. Αν δεν έχετε πειστεί, υπάρχουν αρκετές ταξιδιωτικές εκπομπές που την εξυμνούσαν φέτος το καλοκαίρι. Και πάμε τώρα στις γευστικές αναζητήσεις μας, στο τριήμερο της παραμονής μας.
Αφού κλείσαμε διαμονή στον Άγιο Ιωάννη Πόρτο, κοντά στη Χώρα και το λιμάνι, σκεφτήκαμε την κοντινή περιοχή που ονομάζεται Δυό Χωριά. Σημειώστε εδώ πως η καλύτερη ώρα επίσκεψής της είναι λίγο πριν το ηλιοβασίλεμα. Μόνο που δεν το σκεφτήκαμε μόνο εμείς.
Πιστεύαμε πως θα δειπνήσουμε στην ομώνυμη ταβέρνα τα Δυό Χωριά, όμως έπρεπε ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ να έχουμε κάνει τηλεφωνική κράτηση. Τελικά, τα καταφέραμε αλλά … δύο μέρες μετά. Οι λεπτομέρειες, σε επόμενη κριτική.
Ανεβήκαμε μερικά σκαλιά πιο πάνω, στην πλατεία και υπήρξαν δύο βασικές επιλογές. Ακροβάτης και Aganta. Βρήκαμε διαθέσιμο τραπέζι στο Aganta, καθίσαμε και περιμέναμε να κάνουμε παραγγελία. Έρχεται η σερβιτόρα, ρωτάει αν κάναμε κράτηση. Λέμε όχι και αποχωρούμε με συνοπτικές διαδικασίες. Μέσα σε όλα αυτά, ρωτήσαμε που είναι το ταμπελάκι reserve και δικαιολογήθηκαν πως … δεν πρόλαβαν να το τοποθετήσουν.
Πάμε δίπλα στον Ακροβάτη. Ονομασία … Όχι ιδιαίτερα θελκτική για κατάστημα εστίασης. Με τα χίλια ζόρια, βρίσκουμε να καθίσουμε. All day χώρος, στην πλατεία κάτω από τα πλατάνια. Αίσθηση χωριού! Αίσθηση Ελλάδας! Ελληνικό καλοκαίρι!
Στον Ακροβάτη, μπορείς να ξεκινήσεις με καφέ και πρωινό και να κλείσεις την ημέρα σου με δείπνο. Μπορείς να πιείς ένα ποτό ή να φας ένα γλυκό! Εμείς δειπνήσαμε.
• Ντάκος με Πέτρωμα Τήνου και κρίταμο, στα 9 ευρώ. Λεπτοκομμένη σε μικρά κυβάκια η ντομάτα, όμως σαν κάτι να της έλειπε. Το παξιμάδι ΟΚ, θα μπορούσε να ήταν λιγότερο σκληρό και το τυρί, παραδοσιακό αγελαδινό που χρησιμοποιείται σε διάφορες τηνιακές συνταγές. Χρησιμοποιείται κατ’ εξοχήν στις σαλάτες, σε όλο το νησί. Επειδή είναι ανάλατο, θεωρούμε πως δεν συνδυάστηκε ιδανικά με την ντομάτα. Λογικά, επένδυσαν στην αλμύρα από το κρίταμο.
• Τηνιακό λουκάνικο κρασάτο με σταφύλια στο τηγάνι, στα 8.5 ευρώ. Περιμέναμε κάτι πιο extreme σε γεύση, αλλά γευτήκαμε κάτι πιο basic. Νόστιμο λουκάνικο μεν, λίγο αδύναμη η σάλτσα και όχι τόσο γλυκιά. Θα τη θέλαμε λίγο πιο πηχτή, ώστε να αγκαλιάσει το κυρίως συστατικό. Τα σταφύλια είχαν χάσει την αίσθηση γλυκύτητας.
• Κεφτεδάκια με κολοκύθι, γραβιέρα Τήνου, βασιλικό και σως γιαουρτιού, στα 7.5 ευρώ. Το καλύτερο πιάτο που δοκιμάσαμε. Ίσως οι καλύτεροι κολοκυθοκεφτέδες!! Τραγανή κρούστα, αφράτη γέμιση και έντονη αίσθηση τυριού και κολοκυθιού. Συνδυάζονταν πολύ ωραία με τη σως. Η γέμιση περιείχε, και καρότο. Η μερίδα είχε πέντε τεμάχια στον αριθμό.
• Μπριζολάκια χοιρινά με τσιπς τορτίγιας και σπιτική σως μπάρμπεκιου, στα 9.5 ευρώ. Ζουμερά, ευχάριστη σως αλλά τα τσιπς τορτίγιας ήταν αδιάφορα. Αν είχαν κάποιο έντονο μπαχαρικό, ίσως άλλαζε το τελικό αποτέλεσμα. Ουσιαστικά δηλαδή, δεν υπήρχε συνοδευτικό.
• Creme Brulee,
στα 5 ευρώ. Γλυκό ημέρας, πολύ έντονη κρούστα με καλή αίσθηση καραμέλας και ωραία γεύση βανίλιας που ισορροπούσε το τελικό γευστικό αποτέλεσμα. Από τις καλύτερες που έχουμε δοκιμάσει … γενικώς! Φαντάζει απλή παρασκευή, συνήθως όμως κατακρεουργείται.
Συνολικά πληρώσαμε χοντρικά 40 ευρώ. Σε ένα νησί με έντονο το στοιχείο της εποχικότητας, δεν μιλάμε π.χ. για την Κρήτη, η κοστολόγηση ήταν σε πολύ καλά επίπεδα.
Ο Ακροβάτης δεν διεκδικεί δάφνες γκουρμέ εστιατορίου ούτε θα φιγουράρει στις πρώτες επιλογές άρθρων σχετικά με την Τήνο. Προσφέρεται όμως για όλες τις περιστάσεις, σε νορμάλ τιμές και σε όμορφο περιβάλλον. Δεν δυσαρεστηθήκαμε για τίποτε, ίσα ίσα που είναι αξιόλογη επιλογή!