Μετράει το μέγεθος τελικά ή όχι? Αυτά σκεφτόταν ο συγγραφέας όταν έμπαινε σε δίλημμα να γράψει κριτική ή να μη γράψει, αφού η παραγγελία ήταν μικρή? Τελικά η απόφαση πάρθηκε κάποιες ώρες μετά, αφού η γεύση είχε αφήσει για τα καλά τη σφραγίδα της στον ουρανίσκο, δια χειρός Γιάννη Λουκάκου.
Μετά από μία εργασιακή απραξία δύο μηνών, και ένας καλός φίλος που εμφανίζεται στις χαρές σου, για να σου θυμίζει ότι πάντα θα υπάρχουν άνθρωποι που χαίρονται στη χαρά του άλλου, αποφασίσαμε να πάμε για ένα γευστικό πέρασμα, στο Alio, Δευτέρα μεσημέρι. Ο χώρος όμορφος, τα τραπέζια με αποστάσεις και οι κανόνες να τηρούνται ευλαβικά. Οι αποχρώσεις είναι σε γκρι και τα σκέπαστρα είχαν ψάθινα καλάθια με στρογγυλές λάμπες. Η εξυπηρέτηση έγινε από νέα ευγενικά παιδιά, με χαμόγελο και καλή συμπεριφορά, με σωστούς χρόνους και αμεσότητα.
Για τον κατάλογο δεν έχω να πω πολλά. Ο καλός μου φίλος το πήρε αποκλειστικά πάνω του, γιατί είναι χιλιο διαπιστωμένο, ότι όπου έχει πάει και έχει άποψη, είναι εξαιρετικός. Αμα είσαι λάτρης του καλού φαγητού, μόλις βρήκες την κατάλληλη παρέα!
Δοκιμάσαμε μια σαλάτα Misticanza, η οποία περιείχε ανάμεικτα λαχανικά, φρούτα εποχής, κρυμμένο δυόσμο, αν κατάλαβα καλά, καραμελωμένους ξηρούς καρπούς και μια σως από εσπεριδοειδή και σίγουρα λαιμ. Πολύ καλή σε ποσότητα, αλλά ακόμα καλύτερη σε γεύση και ποιότητα. Όλα τα υλικά έδεναν αρμονικά, με εναλλαγή γεύσεων, και τα εσπεριδοειδή να την απογειώνουν. Θα μπορούσα να την πάρω και για κυρίως και να μην τη μοιραστώ με κανέναν. Ντροπή μου, αλλά είμαι ειλικρινής!
Το δεύτερο πιάτο που δοκιμάσαμε, επιλογή του συνήθως υπόπτου, ήταν carpaccio branzino, το οποίο ήταν πολύ λεπτές φέτες λαυράκι, με πολύ λεπτές φέτες αγγούρι, τζίντζερ, και λεμονάτο dressing. Η γεύση δεν καλύφθηκε, αλλά αντιθέτως απογειώθηκε και αναδείχθηκε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Φαγώθηκε μέχρι το τέλος ευχάριστα, και άφησαν και τα δύο πιάτα μια ευχάριστη και δροσιστική επίγευση.
Και μετά… ακολουθεί το γλυκό. Αμαρτία σκέτη, που και ο Θεός ο ίδιος θα είχε υποκύψει! Ένα μπολ με παγωτό σοκολάτα, κρέμα από σοκολάτα γάλακτος, και μία σαν mousse- κρέμα από μάνγκο και φρούτα του πάθους. Η κρέμα το απογείωνε όσο δεν πάει, και το έφερνε σε ισορροπία, οπότε η τόση σοκολάτα δε σε λίγωνε. Το αποτέλεσμα απλά εκπληκτικό, τα λόγια είναι περιττά!
Όσον αφορά το λογαριασμό, χρηματικά το λες νορμάλ, το value for money πολύ υψηλό. Μπορεί να ήταν μικρή η παραγγελία, αλλά θεωρώ ότι έπρεπε να γίνει ιδιαίτερη μνεία, και όσοι με διαβάσατε, νομίζω ότι καταλάβατε ότι η γράφουσα κινήθηκε προς τη σωστή απόφαση να αποτυπώσει σε χαρτί την εμπειρία της. Σαφή απάντηση σε γενικότερο πλαίσιο, για το αν το μέγεθος τελικά μετράει ή όχι, δεν μπορώ να δώσω. Στην προκειμένη φάση όμως, καταλήγω με τεκμήριο ότι το μέγεθος, δε μετράει!
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌχι
Μετράει το μέγεθος τελικά ή όχι? Αυτά σκεφτόταν ο συγγραφέας όταν έμπαινε σε δίλημμα να γράψει κριτική ή να μη γράψει, αφού η παραγγελία ήταν μικρή? Τελικά η απόφαση πάρθηκε κάποιες ώρες μετά, αφού η γεύση είχε αφήσει για τα καλά τη σφραγίδα της στον ουρανίσκο, δια χειρός Γιάννη Λουκάκου.
Μετά από μία εργασιακή απραξία δύο μηνών, και ένας καλός φίλος που εμφανίζεται στις χαρές σου, για να σου θυμίζει ότι πάντα θα υπάρχουν άνθρωποι που χαίρονται στη χαρά του άλλου, αποφασίσαμε να πάμε για ένα γευστικό πέρασμα, στο Alio, Δευτέρα μεσημέρι. Ο χώρος όμορφος, τα τραπέζια με αποστάσεις και οι κανόνες να τηρούνται ευλαβικά. Οι αποχρώσεις είναι σε γκρι και τα σκέπαστρα είχαν ψάθινα καλάθια με στρογγυλές λάμπες. Η εξυπηρέτηση έγινε από νέα ευγενικά παιδιά, με χαμόγελο και καλή συμπεριφορά, με σωστούς χρόνους και αμεσότητα.
Για τον κατάλογο δεν έχω να πω πολλά. Ο καλός μου φίλος το πήρε αποκλειστικά πάνω του, γιατί είναι χιλιο διαπιστωμένο, ότι όπου έχει πάει και έχει άποψη, είναι εξαιρετικός. Αμα είσαι λάτρης του καλού φαγητού, μόλις βρήκες την κατάλληλη παρέα!
Δοκιμάσαμε μια σαλάτα Misticanza, η οποία περιείχε ανάμεικτα λαχανικά, φρούτα εποχής, κρυμμένο δυόσμο, αν κατάλαβα καλά, καραμελωμένους ξηρούς καρπούς και μια σως από εσπεριδοειδή και σίγουρα λαιμ. Πολύ καλή σε ποσότητα, αλλά ακόμα καλύτερη σε γεύση και ποιότητα. Όλα τα υλικά έδεναν αρμονικά, με εναλλαγή γεύσεων, και τα εσπεριδοειδή να την απογειώνουν. Θα μπορούσα να την πάρω και για κυρίως και να μην τη μοιραστώ με κανέναν. Ντροπή μου, αλλά είμαι ειλικρινής!
Το δεύτερο πιάτο που δοκιμάσαμε, επιλογή του συνήθως υπόπτου, ήταν carpaccio branzino, το οποίο ήταν πολύ λεπτές φέτες λαυράκι, με πολύ λεπτές φέτες αγγούρι, τζίντζερ, και λεμονάτο dressing. Η γεύση δεν καλύφθηκε, αλλά αντιθέτως απογειώθηκε και αναδείχθηκε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Φαγώθηκε μέχρι το τέλος ευχάριστα, και άφησαν και τα δύο πιάτα μια ευχάριστη και δροσιστική επίγευση.
Και μετά… ακολουθεί το γλυκό. Αμαρτία σκέτη, που και ο Θεός ο ίδιος θα είχε υποκύψει! Ένα μπολ με παγωτό σοκολάτα, κρέμα από σοκολάτα γάλακτος, και μία σαν mousse- κρέμα από μάνγκο και φρούτα του πάθους. Η κρέμα το απογείωνε όσο δεν πάει, και το έφερνε σε ισορροπία, οπότε η τόση σοκολάτα δε σε λίγωνε. Το αποτέλεσμα απλά εκπληκτικό, τα λόγια είναι περιττά!
Όσον αφορά το λογαριασμό, χρηματικά το λες νορμάλ, το value for money πολύ υψηλό. Μπορεί να ήταν μικρή η παραγγελία, αλλά θεωρώ ότι έπρεπε να γίνει ιδιαίτερη μνεία, και όσοι με διαβάσατε, νομίζω ότι καταλάβατε ότι η γράφουσα κινήθηκε προς τη σωστή απόφαση να αποτυπώσει σε χαρτί την εμπειρία της. Σαφή απάντηση σε γενικότερο πλαίσιο, για το αν το μέγεθος τελικά μετράει ή όχι, δεν μπορώ να δώσω. Στην προκειμένη φάση όμως, καταλήγω με τεκμήριο ότι το μέγεθος, δε μετράει!