Ας αρχίσουμε με τα γεωγραφικά δεδομένα: Το Φιλώτι είναι το με διαφορά μεγαλύτερο χωριό της Νάξου, αριθμεί πάνω από 1500 κατοίκους, γειτονεύει με το εξίσου γνωστό Χαλκί, έχει αμφιθεατρική θέση και θέα στο ψηλότερο βουνό του νησιού, τον Ζα. Κάνοντας μια βόλτα στον κεντρικό δρόμο που διασχίζει το Φιλώτι θα σας κάνουν εντύπωση τα πολλά και παντοειδή καταστήματα εστίασης που τον πλαισιώνουν.
Στην αρχή αυτού του δρόμου βρίσκεται η Πλάτσα, δηλαδή η κεντρική πλατεία του χωριού. Όχι τόσο μεγάλη, όπως ίσως φαντάζεστε, αλλά κατάφυτη και με αρχιτεκτονικά πολύ ενδιαφέροντα κτίσματα ολόγυρα. Ένα από αυτά φιλοξενεί την AMVROSIA, το κατά τη γνώμη μου καλύτερο εστιατόριο της περιοχής, που ανταγωνίζεται επάξια τα πασίγνωστα μαγαζιά της Χώρας και των νότιων παραλίων, όπως το ΔΟΥΚΑΤΟ, η ΑΞΙΩΤΙΣΣΑ και το ΠΕΤΡΙΝΟ. Η AMVROSIA στεγάζεται σε ένα όχι ιδιαίτερα μεγάλο ισόγειο κτίσμα, φτιαγμένο όλο από πέτρα, με ένα πολύ όμορφο εξωτερικό χώρο με πολλή σκιά και δροσιά, όπου κι αν επιλέξετε να καθίσετε, που κυριολεκτικά μαγνητίζει το βλέμμα. Μια μαρμάρινη πλάκα στην είσοδο αναφέρει ως χρόνο κατασκευής το 1926, όπου να ‘ναι δηλαδή κλείνει έναν αιώνα ζωής. Ο χώρος – και ο εσωτερικός – είναι πάρα πολύ φροντισμένος, στημένος και διακοσμημένος με μεράκι, και πεντακάθαρος.
Στη χθεσινή επίσκεψη (6 Νοεμβρίου) ήμασταν ιδιαίτερα τυχεροί, γιατί αφενός ο καιρός ήταν εντελώς καλοκαιρινός και αφετέρου πετύχαμε την AMVROSIA στην τελευταία μέρα λειτουργίας της πριν το καθιερωμένο κλείσιμο με τη λήξη της σαιζόν. Παρ’ όλ’ αυτά από τον κατάλογο δεν έλειπε παρά μόνο η πίτα ημέρας, αυτό λέει πολλά. Το μαγαζί ήταν γεμάτο με πελάτες όλων των ηλικιών, τόσο ντόπιους όσο και αλλοδαπούς, που το φθινόπωρο κάνουν τη Νάξο δική τους. Η εξυπηρέτηση απόλυτα επαγγελματική και γνήσια ελληνική, αυτή που όταν είναι σωστή σε σκλαβώνει.
Η AMVROSIA δηλώνει ότι υπηρετεί την παραδοσιακή κουζίνα. Στον κατάλογο θα βρείτε ορεκτικά, σαλάτες, ψητά, μαγειρευτά, ζυμαρικά σε μεγάλη ποικιλία και με έμφαση στη χρήση ντόπιων υλικών. Με την πείνα να έχει χτυπήσει κόκκινο μετά την αν’αβαση στο Ζα η παραγγελία ήταν μάλλον υπερβολική για δύο άτομα, το ότι όμως στο τέλος είχαμε αδειάσει όλα τα πιάτα που είχαν προσγειωθεί στο τραπέζι μας και βρήκαμε ευτυχώς χώρο και για το επιδόρπιο, είναι σαφής απόδειξη της καλής δουλειάς που γίνεται στην κουζίνα.
Ξεκινήσαμε με τηγανιά μανιταριών με αρσενικό τυρί Νάξου. Τα μανιτάρια – δύο ειδών – ήταν σωστά μαγειρεμένα και το τυρί είχε λυώσει μέσα στην υπέροχη σκούρα σάλτσα, την οποία σκουπίσαμε μέχρι την τελευταία σταγόνα.
Δεύτερο πιάτο μια γιγαντιαίων διαστάσεων σαλάτα, με ολόφρεσκες πρασινάδες, ντοματίνια, σταφύλια, γραβιέρα σε κύβους και παστέλι. Πρωτότυπο και ταιριαστό πάντρεμα υλικών. Από κοντά και μια ινσταγκραμική σύνθεση με στρώσεις από παξιμάδια με χαρούπι, μους τυριών και φέτες από ντοματούλες, μας θύμισε τη σαλάτα Νάξου που είχαμε φάει – και επαινέσει – κατά την επίσκεψή μας στο ΠΕΤΡΙΝΟ.
Για κύριο πιάτο αρκεστήκαμε, τρόπος του λέγειν, σε μια ποικιλία λουκάνικων Νάξου. Τρία διαφορετικά είδη, όλα καλοψημένα, μερίδα ικανή να χορτάσει όχι δύο, αλλά τέσσερα άτομα. Εννοείται ότι με αυτό το μενού πήγαινε μόνο μπίρα, ΜΑΜΟΣ σε ποτήρι, αγαπημένη μάρκα.
Το επιδόρπιο, κέρασμα από το μαγαζί, ήταν μια θεσπέσια λεμονόπιτα με βάση τύπου τσιζ-κέικ και μια μπάλα παγωτό για συνοδεία. Το υπόξινο κλείσιμο του γεύματος ήταν η αποκορύφωση μιας – όχι αναπάντεχης, γιατί στην AMVROSIA έχουμε ξαναφάει και την εμπιστευόμαστε – γαστρονομικής εμπειρίας μακριά από τα γνωστά από τους τουριστικούς οδηγούς μέρη. Αυτό ακριβώς το στοιχείο της έκπληξης δίνει πόντους στην προσπάθεια.
Για όλα αυτά πληρώσαμε κάτι πάνω από 40 ευρώ. Η αναλογία ποιότητας-τιμής κρίνεται απόλυτα ικανοποιητική. Την επόμενη φορά λοιπόν που θα βρεθείτε στη Νάξο, φροντίστε να κλείσετε τραπέζι στην AMVROSIA, θα το καταευχαριστηθείτε.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌχι
Ας αρχίσουμε με τα γεωγραφικά δεδομένα: Το Φιλώτι είναι το με διαφορά μεγαλύτερο χωριό της Νάξου, αριθμεί πάνω από 1500 κατοίκους, γειτονεύει με το εξίσου γνωστό Χαλκί, έχει αμφιθεατρική θέση και θέα στο ψηλότερο βουνό του νησιού, τον Ζα. Κάνοντας μια βόλτα στον κεντρικό δρόμο που διασχίζει το Φιλώτι θα σας κάνουν εντύπωση τα πολλά και παντοειδή καταστήματα εστίασης που τον πλαισιώνουν.
Στην αρχή αυτού του δρόμου βρίσκεται η Πλάτσα, δηλαδή η κεντρική πλατεία του χωριού. Όχι τόσο μεγάλη, όπως ίσως φαντάζεστε, αλλά κατάφυτη και με αρχιτεκτονικά πολύ ενδιαφέροντα κτίσματα ολόγυρα. Ένα από αυτά φιλοξενεί την AMVROSIA, το κατά τη γνώμη μου καλύτερο εστιατόριο της περιοχής, που ανταγωνίζεται επάξια τα πασίγνωστα μαγαζιά της Χώρας και των νότιων παραλίων, όπως το ΔΟΥΚΑΤΟ, η ΑΞΙΩΤΙΣΣΑ και το ΠΕΤΡΙΝΟ. Η AMVROSIA στεγάζεται σε ένα όχι ιδιαίτερα μεγάλο ισόγειο κτίσμα, φτιαγμένο όλο από πέτρα, με ένα πολύ όμορφο εξωτερικό χώρο με πολλή σκιά και δροσιά, όπου κι αν επιλέξετε να καθίσετε, που κυριολεκτικά μαγνητίζει το βλέμμα. Μια μαρμάρινη πλάκα στην είσοδο αναφέρει ως χρόνο κατασκευής το 1926, όπου να ‘ναι δηλαδή κλείνει έναν αιώνα ζωής. Ο χώρος – και ο εσωτερικός – είναι πάρα πολύ φροντισμένος, στημένος και διακοσμημένος με μεράκι, και πεντακάθαρος.
Στη χθεσινή επίσκεψη (6 Νοεμβρίου) ήμασταν ιδιαίτερα τυχεροί, γιατί αφενός ο καιρός ήταν εντελώς καλοκαιρινός και αφετέρου πετύχαμε την AMVROSIA στην τελευταία μέρα λειτουργίας της πριν το καθιερωμένο κλείσιμο με τη λήξη της σαιζόν. Παρ’ όλ’ αυτά από τον κατάλογο δεν έλειπε παρά μόνο η πίτα ημέρας, αυτό λέει πολλά. Το μαγαζί ήταν γεμάτο με πελάτες όλων των ηλικιών, τόσο ντόπιους όσο και αλλοδαπούς, που το φθινόπωρο κάνουν τη Νάξο δική τους. Η εξυπηρέτηση απόλυτα επαγγελματική και γνήσια ελληνική, αυτή που όταν είναι σωστή σε σκλαβώνει.
Η AMVROSIA δηλώνει ότι υπηρετεί την παραδοσιακή κουζίνα. Στον κατάλογο θα βρείτε ορεκτικά, σαλάτες, ψητά, μαγειρευτά, ζυμαρικά σε μεγάλη ποικιλία και με έμφαση στη χρήση ντόπιων υλικών. Με την πείνα να έχει χτυπήσει κόκκινο μετά την αν’αβαση στο Ζα η παραγγελία ήταν μάλλον υπερβολική για δύο άτομα, το ότι όμως στο τέλος είχαμε αδειάσει όλα τα πιάτα που είχαν προσγειωθεί στο τραπέζι μας και βρήκαμε ευτυχώς χώρο και για το επιδόρπιο, είναι σαφής απόδειξη της καλής δουλειάς που γίνεται στην κουζίνα.
Ξεκινήσαμε με τηγανιά μανιταριών με αρσενικό τυρί Νάξου. Τα μανιτάρια – δύο ειδών – ήταν σωστά μαγειρεμένα και το τυρί είχε λυώσει μέσα στην υπέροχη σκούρα σάλτσα, την οποία σκουπίσαμε μέχρι την τελευταία σταγόνα.
Δεύτερο πιάτο μια γιγαντιαίων διαστάσεων σαλάτα, με ολόφρεσκες πρασινάδες, ντοματίνια, σταφύλια, γραβιέρα σε κύβους και παστέλι. Πρωτότυπο και ταιριαστό πάντρεμα υλικών. Από κοντά και μια ινσταγκραμική σύνθεση με στρώσεις από παξιμάδια με χαρούπι, μους τυριών και φέτες από ντοματούλες, μας θύμισε τη σαλάτα Νάξου που είχαμε φάει – και επαινέσει – κατά την επίσκεψή μας στο ΠΕΤΡΙΝΟ.
Για κύριο πιάτο αρκεστήκαμε, τρόπος του λέγειν, σε μια ποικιλία λουκάνικων Νάξου. Τρία διαφορετικά είδη, όλα καλοψημένα, μερίδα ικανή να χορτάσει όχι δύο, αλλά τέσσερα άτομα. Εννοείται ότι με αυτό το μενού πήγαινε μόνο μπίρα, ΜΑΜΟΣ σε ποτήρι, αγαπημένη μάρκα.
Το επιδόρπιο, κέρασμα από το μαγαζί, ήταν μια θεσπέσια λεμονόπιτα με βάση τύπου τσιζ-κέικ και μια μπάλα παγωτό για συνοδεία. Το υπόξινο κλείσιμο του γεύματος ήταν η αποκορύφωση μιας – όχι αναπάντεχης, γιατί στην AMVROSIA έχουμε ξαναφάει και την εμπιστευόμαστε – γαστρονομικής εμπειρίας μακριά από τα γνωστά από τους τουριστικούς οδηγούς μέρη. Αυτό ακριβώς το στοιχείο της έκπληξης δίνει πόντους στην προσπάθεια.
Για όλα αυτά πληρώσαμε κάτι πάνω από 40 ευρώ. Η αναλογία ποιότητας-τιμής κρίνεται απόλυτα ικανοποιητική. Την επόμενη φορά λοιπόν που θα βρεθείτε στη Νάξο, φροντίστε να κλείσετε τραπέζι στην AMVROSIA, θα το καταευχαριστηθείτε.