Για το ‘’Αρχιπέλαγος’’ ευθύνεται ο Πέτρος. Συγγενής και φίλος, ανάλογα την οπτική γωνία που θα το δεις. Δεν υπάρχει σε κανένα κατάλογο, δεν θα το διαλέγαμε περνώντας από μπροστά γιατί θυμίζει κλασσικό τουριστομάγαζο νησιού αλλά, εγγυήθηκε ο Πέτρος που γνωρίζει τους ιδιοκτήτες και τον τρόπο λειτουργίας του μαγαζιού. Και φυσικά δικαιώθηκε. Καθίσαμε για τσιπουροκατάσταση μιας και έχουμε μια κάποια έφεση και για ψιλά ψαράκια και φρέσκα θαλασσινά. Τη μέρα που πήγαμε, είχε επίσης σκορπίνα και σαργό αλλά περιοριστήκαμε στην αρχική μας επιλογή. Κλασσικά μαζί με τα υπόλοιπα πήραμε και μακαρονάδα με τόνο Αλοννήσου, διότι αν δεν φας τόνο στον τόπο του, πού θα τον φας; Κλασσική μαμαδίσια, με νόστιμη κόκκινη σάλτσα, έντονο το άρωμα της ντομάτας και μπόλικο τόνο χωρίς διόλου τσιγκουνιές. Σίγουρα ένας δεν την καταφέρνει.
Τελικά καταλήξαμε ότι, όλο το νησί έχει κάνει διατριβή σε πιάτα με τόνο!!!
Σαλάτες οι κλασσικές λάχανο καρότο με λεμονάκι και λίγο λάδι και μπαμπάτσικο ντάκο με μπόλικη νόστιμη φέτα.
Κλασσικά zucchini chips που ήταν περασμένα σε λεπίδα και ήταν ό,τι έγραφε ο κατάλογος. Chips crispy αλάδωτα, με ελάχιστη κρούστα και στο κέντρο, μια φοβερή πατζαρο sauce που του πήγαινε απίστευτα! Φέτα ψητή, το γνωστό μπουγιουρντί με όλα τα καλούδια μέσα, ντοματούλα και πιπεριές, ελαφρά καυτερό και νοστιμότατο γαύρο τηγανισμένο ελαφρά και αλάδωτα.
Στο ίδιο επίπεδο γεύσης και ποιότητας κυμάνθηκαν και οι μεζέδες του τσίπουρου. Παστό σκουμπρί με ζεστή πατατοσαλάτα, απιθάνου γέυσεως γίγαντες με μπόλικο κρεμμύδι που τους άλλαζε την κλασσική γεύση, νόστιμοι χεράτοι σπιτικοί κολοκυθοκεφτέδες με αρκετά μυρωδικά στο πλάσιμο, χεράτες χρυσαφένιες πατατούλες, γευστικά αχνιστά μύδια με μια ανεπαίσθητη αίσθηση σκόρδου ικανή να σε κάνει να καταναλώσεις όλο το ψωμί του τραπεζιού, sticks τραγανού καλαμαριού και νόστιμες ψητές σαρδέλες. Μαζί με τα ποτά, κάτι αναψυκτικά, κάτι μπύρες, 2 τσίπουρα των 200ml, δώσαμε το κλασσικό ποσό των φετινών καλοκαιρινών εξόδων, κοντά στα 22 pp.Και ποιο τελικά είναι το συμπέρασμα όλων αυτών που διαβάζετε, εκτός του γεγονότος ότι κάνω καλές επιλογές (!!!) και ελάχιστες φορές έχω φάει χάλια;
Κάθε χώρος εστίασης, αν γίνεται με αγάπη και μεράκι και χωρίς γνώμονα το εύκολο και γρήγορο κέρδος, υπάρχει για να σε κερδίσει, να σου αλλάξει τυχόν άσχημη εντύπωση που είχες για αυτόν και να σε κάνει πελάτη του.
Οπότε, εμπιστευτείτε το προαίσθημα σας, αυτούς που τρώνε, πληρώνουν και γράφουν και γνωστούς και φίλους για αυτά που σας προτείνουν. Όσο για το ‘’Αρχιπέλαγος’’; Εννοείται θα το ξαναπροτιμήσω αν βρεθώ στο νησί, για τα φρέσκα ψάρια και τα θαλασσινά του και για την αγάπη με την οποία δουλεύει η κουζίνα.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌχι
Για το ‘’Αρχιπέλαγος’’ ευθύνεται ο Πέτρος.
Συγγενής και φίλος, ανάλογα την οπτική γωνία που θα το δεις. Δεν υπάρχει σε κανένα κατάλογο, δεν θα το διαλέγαμε περνώντας από μπροστά γιατί θυμίζει κλασσικό τουριστομάγαζο νησιού αλλά, εγγυήθηκε ο Πέτρος που γνωρίζει τους ιδιοκτήτες και τον τρόπο λειτουργίας του μαγαζιού. Και φυσικά δικαιώθηκε.
Καθίσαμε για τσιπουροκατάσταση μιας και έχουμε μια κάποια έφεση και για ψιλά ψαράκια και φρέσκα θαλασσινά. Τη μέρα που πήγαμε, είχε επίσης σκορπίνα και σαργό αλλά περιοριστήκαμε στην αρχική μας επιλογή. Κλασσικά μαζί με τα υπόλοιπα πήραμε και μακαρονάδα με τόνο Αλοννήσου, διότι αν δεν φας τόνο στον τόπο του, πού θα τον φας; Κλασσική μαμαδίσια, με νόστιμη κόκκινη σάλτσα, έντονο το άρωμα της ντομάτας και μπόλικο τόνο χωρίς διόλου τσιγκουνιές. Σίγουρα ένας δεν την καταφέρνει.
Τελικά καταλήξαμε ότι, όλο το νησί έχει κάνει διατριβή σε πιάτα με τόνο!!!
Σαλάτες οι κλασσικές λάχανο καρότο με λεμονάκι και λίγο λάδι και μπαμπάτσικο ντάκο με μπόλικη νόστιμη φέτα.
Κλασσικά zucchini chips που ήταν περασμένα σε λεπίδα και ήταν ό,τι έγραφε ο κατάλογος. Chips crispy αλάδωτα, με ελάχιστη κρούστα και στο κέντρο, μια φοβερή πατζαρο sauce που του πήγαινε απίστευτα!
Φέτα ψητή, το γνωστό μπουγιουρντί με όλα τα καλούδια μέσα, ντοματούλα και πιπεριές, ελαφρά καυτερό και νοστιμότατο γαύρο τηγανισμένο ελαφρά και αλάδωτα.
Στο ίδιο επίπεδο γεύσης και ποιότητας κυμάνθηκαν και οι μεζέδες του τσίπουρου.
Παστό σκουμπρί με ζεστή πατατοσαλάτα, απιθάνου γέυσεως γίγαντες με μπόλικο κρεμμύδι που τους άλλαζε την κλασσική γεύση, νόστιμοι χεράτοι σπιτικοί κολοκυθοκεφτέδες με αρκετά μυρωδικά στο πλάσιμο, χεράτες χρυσαφένιες πατατούλες, γευστικά αχνιστά μύδια με μια ανεπαίσθητη αίσθηση σκόρδου ικανή να σε κάνει να καταναλώσεις όλο το ψωμί του τραπεζιού, sticks τραγανού καλαμαριού και νόστιμες ψητές σαρδέλες. Μαζί με τα ποτά, κάτι αναψυκτικά, κάτι μπύρες, 2 τσίπουρα των 200ml, δώσαμε το κλασσικό ποσό των φετινών καλοκαιρινών εξόδων, κοντά στα 22 pp.Και ποιο τελικά είναι το συμπέρασμα όλων αυτών που διαβάζετε, εκτός του γεγονότος ότι κάνω καλές επιλογές (!!!) και ελάχιστες φορές έχω φάει χάλια;
Κάθε χώρος εστίασης, αν γίνεται με αγάπη και μεράκι και χωρίς γνώμονα το εύκολο και γρήγορο κέρδος, υπάρχει για να σε κερδίσει, να σου αλλάξει τυχόν άσχημη εντύπωση που είχες για αυτόν και να σε κάνει πελάτη του.
Οπότε, εμπιστευτείτε το προαίσθημα σας, αυτούς που τρώνε, πληρώνουν και γράφουν και γνωστούς και φίλους για αυτά που σας προτείνουν. Όσο για το ‘’Αρχιπέλαγος’’;
Εννοείται θα το ξαναπροτιμήσω αν βρεθώ στο νησί, για τα φρέσκα ψάρια και τα θαλασσινά του και για την αγάπη με την οποία δουλεύει η κουζίνα.