Είσαι στο κέντρο και αναρωτιέσαι που θα φας κάτι που θα έχει αίσθηση μολότοφ στο στομάχι σου, θα σου φερθούν σα να τους έχεις κλέψει το χαλάκι της πόρτας και μόνο που δεν θα σε κλωτσήσουν να φύγεις καθώς κατεβάζεις με δυσκολία την τελευταία μπουκιά; Μην ψάχνεις άλλο. Ο Μπαϊρακταρης είναι εδώ και σε περιμένει, για να σου χαρίσει μια εμπειρία εφάμιλλη της διπλής απονεύρωσης που χρειάστηκε να κανεις πέρσι.
Τι να πρώτοσχολιάσω; Την αξέχαστη συμπεριφορά του σερβιτόρου που μας πήρε παραγγελία και μόλις κατάλαβε ότι δεν θελουμε να ανοίξουμε Μπελβεντερε στράβωσε και έφυγε εν μέσω πρότασης; Τη σερβιτόρα που μας έφερε τα τυλιχτά και στο απορημένο βλέμμα μας εκνευρίστηκε και μόνο που δεν μας τα έφερε καπέλο; Ήταν ψιλά γράμματα ότι μας τα είχε φέρει εντελώς λάθος, μάλλον. Κάτι δεν κάναμε εμείς σωστά. Στη δεύτερη γύρα τα έφερε σωστά, τα πέταξε μπροστά μας χωρίς λέξη και εξαφανίστηκε. Σέρβις ισάξιο Four Seasons.
Μήπως να αναπολήσω το υπέροχο φαγητό; Δεν έχω δει πιο φτωχό, κακομοιριασμένο και άδειο σουβλάκι στη ζωή μου. Αν έχει μέσα 30 γραμμάρια κρέας, μαζί με το λίπος, είναι ζήτημα. Έχει όμως ολόκληρη την πίτα, λαχταριστά λαδωμένη με λάδι για μαύρισμα, που αφήνει μια επίγευση γαριασμενης πετσετας. Αν, δε, καταφέρεις να το φας όλο, στον πάτο θα βρεις ένα γάργαρο ρυάκι λαδιού 10-40w, κατάλληλο για μαρσάρισμα και ξερογκαζα. Το κρέας, η γεύση και η ποιότητα δεν έχουν συναντηθεί ποτέ στο ίδιο μαγαζί και τα υπόλοιπα υλικα ακολουθούν την ίδια λογική, για να μην χαθεί το μέτρο.
Τα ποτήρια ήταν τόσο άπλυτα που ήπιαμε απευθείας από τα κουτάκια τα αναψυκτικά μας, ενώ νερό δε σου φέρνουν μήπως και κακομαθεις και καθίσεις στα τραπέζια τους για πάνω από το τέταρτο που σου διαθέτουν για να φας. Πρόλαβες, δεν πρόλαβες, πρόβλημα σου. Σφήνωσε την άδεια πίτα στην τραχεία σου και σήκω για να καθίσει κάποιος άλλος πεινασμένος, ανυποψίαστος περαστικός με καταρράκτη και γεμάτο πορτοφόλι.
Το φαγητό έχει τις τυπικές τιμές για τα εν λόγω εδέσματα, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι τα αξίζει κιόλας. Τρία ευρώ για σουβλάκι το δίνω ευχάριστα, τρία ευρώ για μια άδεια, λαδοπιωμένη πίτα με ίχνη τζιτζικιού και γύρου είναι ληστεία χωρίς απειλή.
Δεν ξέρω ποσο πιο ξεκάθαρα να μην πω να μην πάτε. Αν μειωθεί ο τουρισμός φέτος, θα φταίει ότι πέρασαν οι δόλιοι από εκεί.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌχι
Είσαι στο κέντρο και αναρωτιέσαι που θα φας κάτι που θα έχει αίσθηση μολότοφ στο στομάχι σου, θα σου φερθούν σα να τους έχεις κλέψει το χαλάκι της πόρτας και μόνο που δεν θα σε κλωτσήσουν να φύγεις καθώς κατεβάζεις με δυσκολία την τελευταία μπουκιά; Μην ψάχνεις άλλο. Ο Μπαϊρακταρης είναι εδώ και σε περιμένει, για να σου χαρίσει μια εμπειρία εφάμιλλη της διπλής απονεύρωσης που χρειάστηκε να κανεις πέρσι.
Τι να πρώτοσχολιάσω; Την αξέχαστη συμπεριφορά του σερβιτόρου που μας πήρε παραγγελία και μόλις κατάλαβε ότι δεν θελουμε να ανοίξουμε Μπελβεντερε στράβωσε και έφυγε εν μέσω πρότασης; Τη σερβιτόρα που μας έφερε τα τυλιχτά και στο απορημένο βλέμμα μας εκνευρίστηκε και μόνο που δεν μας τα έφερε καπέλο; Ήταν ψιλά γράμματα ότι μας τα είχε φέρει εντελώς λάθος, μάλλον. Κάτι δεν κάναμε εμείς σωστά. Στη δεύτερη γύρα τα έφερε σωστά, τα πέταξε μπροστά μας χωρίς λέξη και εξαφανίστηκε. Σέρβις ισάξιο Four Seasons.
Μήπως να αναπολήσω το υπέροχο φαγητό; Δεν έχω δει πιο φτωχό, κακομοιριασμένο και άδειο σουβλάκι στη ζωή μου. Αν έχει μέσα 30 γραμμάρια κρέας, μαζί με το λίπος, είναι ζήτημα. Έχει όμως ολόκληρη την πίτα, λαχταριστά λαδωμένη με λάδι για μαύρισμα, που αφήνει μια επίγευση γαριασμενης πετσετας. Αν, δε, καταφέρεις να το φας όλο, στον πάτο θα βρεις ένα γάργαρο ρυάκι λαδιού 10-40w, κατάλληλο για μαρσάρισμα και ξερογκαζα. Το κρέας, η γεύση και η ποιότητα δεν έχουν συναντηθεί ποτέ στο ίδιο μαγαζί και τα υπόλοιπα υλικα ακολουθούν την ίδια λογική, για να μην χαθεί το μέτρο.
Τα ποτήρια ήταν τόσο άπλυτα που ήπιαμε απευθείας από τα κουτάκια τα αναψυκτικά μας, ενώ νερό δε σου φέρνουν μήπως και κακομαθεις και καθίσεις στα τραπέζια τους για πάνω από το τέταρτο που σου διαθέτουν για να φας. Πρόλαβες, δεν πρόλαβες, πρόβλημα σου. Σφήνωσε την άδεια πίτα στην τραχεία σου και σήκω για να καθίσει κάποιος άλλος πεινασμένος, ανυποψίαστος περαστικός με καταρράκτη και γεμάτο πορτοφόλι.
Το φαγητό έχει τις τυπικές τιμές για τα εν λόγω εδέσματα, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι τα αξίζει κιόλας. Τρία ευρώ για σουβλάκι το δίνω ευχάριστα, τρία ευρώ για μια άδεια, λαδοπιωμένη πίτα με ίχνη τζιτζικιού και γύρου είναι ληστεία χωρίς απειλή.
Δεν ξέρω ποσο πιο ξεκάθαρα να μην πω να μην πάτε. Αν μειωθεί ο τουρισμός φέτος, θα φταίει ότι πέρασαν οι δόλιοι από εκεί.