Θυμάσαι που σου έγραφα ότι παραγγέλνω delivery μόνο το καπουτσινάκι μου και το τρίπτυχο σουβλάκι-burger-pizza με αυτή τη σειρά και τα εστιατόρια τα έχω στο μυαλό μου μόνο για dine in; Θυμάσαι ακόμα που σου έγραφα ότι αν αλλάξει αυτό θα σε ενημερώσω; Με έχεις εμένα για κορίτσι (εύστοχο!) που δεν κρατάει το λόγο του; Πάμε να δούμε τι μεσολάβησε.
Μεσολάβησε μια Κυριακή των Βαΐων που είθισται να τρώμε ψάρι. Σε συνδυασμό με το πρώτο δεδομένο ότι η αγαπημένη μου Αγορά της Καλλιθέας, όπου ψωνίζω ψάρια, τις Κυριακές είναι κλειστή και το δεύτερο δεδομένο ότι δε με λες και μαστόρισσα στο μαγείρεμά τους, οδηγούμαστε στην ασφαλή οδό της παραγγελίας.
Ήταν ασφαλής η οδός τελικά; Σαφώς, θα απαντήσω. Στο εστιατόριο δεν έχω πάει, ώστε να κρίνω τον χώρο και την ατμόσφαιρα, απ’ έξω που έχω περάσει μου άφησε θετικές εντυπώσεις. Πάμε στην ουσία. Την Κυριακή 25 Απριλίου ήμαστε 3 άτομα (σε δίαιτα) και παραγγείλαμε:
• 1 μερίδα φιλεταρισμένες σαρδέλες (7,8€)
Υπέροχες! Άψογα ψημένες, άψογα φιλεταρισμένες, συνοδευμένες με ψιλοκομμένη φρέσκια ντοματούλα και κρεμμυδάκι, ήταν μπουκιά και συγχώριο.
• 1 φιλέτο λαβράκι (11,5€)
Σωστό ψήσιμο και γεύση
• 1 μερίδα ψητές γαρίδες (18,5€)
Άλλη μια πολύ σωστή επιλογή, πεντανόστιμες οι γαρίδες, επαναλαμβάνομαι αλλά θα ξαναπώ σωστότατο ψήσιμο.
• 1 τηγανιτές πατάτες (4€)
Ωραία γεύση, η τραγανότητα δυστυχώς χάθηκε κάπου στον δρόμο.
• 2 μερίδες ψητό ψωμί (0,9€*2)
Κάπου εδώ πρέπει να επισημάνω ότι η γενική άποψή μου πως τα εστιατόρια προορίζονται για dine in και όχι για delivery, διότι προσφέρουν πιάτα που δεν είναι για πακετάρισμα, επαληθεύτηκε κυρίως από την οπτική της θερμοκρασίας. Όσες φιλότιμες προσπάθειες και να κάνει το εστιατόριο να πακετάρει τα πιάτα αμέσως μετά την ετοιμασία τους και ο διανομέας να τα φέρει άμεσα, έχουν χάσει βαθμούς Κελσίου και κριτικής. Η εποχή που διανύουμε δυστυχώς δεν άφησε άλλη επιλογή στους εστιάτορες κι εμείς τους στηρίζουμε. Για τα πρακτικά, είμαι σίγουρη πως αν είχαμε γευτεί την ίδια παραγγελία στο εστιατόριο, θα ήμαστε ενθουσιασμένοι! Υπόσχομαι μάλιστα πως θα τιμήσω το εν λόγω εστιατόριο όταν ανοίξει η εστίαση, γιατί έδειξε -με όποιον τρόπο ήταν εφικτό- ότι σέβεται τον πελάτη.
Κλείνω με την ευχή να είναι η τελευταία κριτική που γράφω με κλειστή εστίαση. Με το καλό λοιπόν να ανταμώσουμε ξανά σε γεμάτα τραπέζια!
Το ΜΠΑΡΜΠΟΥΝΑΚΙ της Νέας Σμύρνης είναι το έκτο μέλος της αλυσίδας των ομώνυμων fish-restaurants. Η συνταγή φαίνεται να έχει επιτυχία, ας ευχηθούμε λοιπόν το ίδιο και γι’ αυτό το μαγαζί, το οποίο άνοιξε πριν λίγους μήνες στην οδό Μεγάλου Αλεξάνδρου, κάθετη στη Λεωφόρο Ελ. Βενιζέλου, πολύ κοντά στη γνωστή πλατεία. Το γράφω αυτό εισαγωγικά, γιατί, αν μετράω και θυμάμαι σωστά, είναι η τέταρτη προσπάθεια να λειτουργήσει στο σημείο αυτό ένας χώρος εστίασης. Αυτή τη φορά φαίνεται να υπάρχουν ευνοϊκότερες προϋποθέσεις και να γίνεται σοβαρή προσπάθεια να αξιοποιηθούν τα πλεονεκτήματα του χώρου.
Το ΜΠΑΡΜΠΟΥΝΑΚΙ είναι γωνιακό, ευρύχωρο, ευάερο και ευήλιο. Στην, αμέσως, πιο κάτω γωνία βρίσκεται, εδώ και χρόνια, το επιτυχημένο AMIGOS. Ο δρόμος, από τότε που άλλαξε κατεύθυνση και φεύγει από τη λεωφόρο, αντί να οδηγεί προς αυτή, έχει πολύ λιγότερη κίνηση και θόρυβο. Το παρκάρισμα βέβαια παραμένει δύσκολο (5 στα 10, ανάλογα και με την ώρα). Τα τραπέζια αναπτύσσονται σε τρία επίπεδα: κάποια λίγα στο φαρδύ πεζοδρόμιο, τα περισσότερα στον μεγάλο εξωτερικό χώρο σχήματος Γ με ένα πηγάδι στη μέση, που θα ‘πρεπε να το αναδείξουν περισσότερο, και αρκετά στη μέσα, ας πούμε «χειμωνιάτικη» αίθουσα. Ανάλογα με τις διαθέσεις του καιρού χρησιμοποιούνται συρόμενα υαλοπετάσματα ή/και σόμπες μανιτάρια. Εμείς, κάνοντας κράτηση για Κυριακή μεσημέρι, είχαμε ζητήσει τραπέζι έξω και σταθήκαμε τυχεροί, απολαμβάνοντας την ωραία φθινοπωρινή λιακάδα.
Η υποδοχή και η εξυπηρέτηση όπως περιμένεις σε ένα τέτοιο εστιατόριο. Προσωπικό επαρκές στον αριθμό, ομοιόμορφα ντυμένο και καλά συντονισμένο. Μόλις καθίσαμε, το τραπέζι στρώθηκε με χαρούμενες χρωματιστές κόλλες μιας χρήσης, τα μαχαιροπίρουνα ήρθαν σε χάρτινο φάκελο, πιάτα και ποτήρια διακριτικώς πολυτελή, όλα όπως πρέπει. Νερό, κατόπιν ερώτησης, εμφιαλωμένο, φέτες ψητού, λευκού και μαύρου, ψωμιού με το λαδάκι και τη ριγανίτσα τους σε πανεράκι μαζί με το φαγητό.
Ο μεγάλος πλαστικοποιημένος κατάλογος, μία σελίδα για τα φαγητά και μία για τα ποτά, δεν αφήνει καμία απορία. Τα πιάτα παρουσιάζονται σε ομάδες: σαλάτες, ορεκτικά, φρέσκα ψάρια, θαλασσινά, μαγειρευτά (πλην όμως και αυτά θαλασσινά, πιάτο με κρέας δεν υπάρχει ούτε για δείγμα), μαρινάτα-παστά και ζυμαρικά. Ειδικά την πρώτη φορά χρειάζεται μελέτη, μη βιαστείτε να παραγγείλετε αυτά που ξέρετε από αλλού. Εμείς πήραμε για το ξεκίνημα από μια μικρή ψαρόσουπα βελουτέ με πατάτα, καρότο, κρεμμύδι και ωραία φιλεταρισμένο ψάρι ημέρας (5,40€), ακριβώς όπως και όση έπρεπε να είναι και στη σωστή θερμοκρασία. Μαζί ήρθε και η σαλάτα μας, πραγματικά μεγάλη μερίδα, τα χόρτα (σταμναγκάθι,6,80€) σωστά βρασμένα, και όχι παραβρασμένα, το σταμναγκάθι πρέπει γαρ να «κρατάει» στο δόντι. Ακολούθησε από την ομάδα των μαγειρευτών μια μερίδα μπακαλιάρος αχνιστός (14,50€), εξαιρετικό πιάτο, με δύο μεγαλούτσικα φιλέτα να ακουμπούν και να λούζονται σε μια σάλτσα καυτερής πιπεριάς, σκόρδου και διάφορων μυρωδικών. Εννοείται ότι η πιατέλα επέστρεψε στην κουζίνα σχεδόν χωρίς ίχνη σάλτσας. Τελευταίο έφθασε στο τραπέζι μας ένα ψητό καλαμάρι (επίσης 14,50€), μαστόρικα ψημένο, τόσο μαλακό που αναρωτηθήκαμε αν η κουζίνα είχε εφαρμόσει το γνωστό, από το χταποδάκι, κόλπο «βράζω – ψήνω», όπως και να ‘χει ήταν νοστιμότατο. Συνοδεύσαμε το γεύμα με ένα τσίπουρο 10άκι Τυρνάβου, το αγαπημένο μας. Το επιδόρπιο ήταν κερασμένο: από τρεις μπουκιές χαλβά σιμιγδαλένιου (σκούρος και λευκός) και κορμού σοκολάτας, ακριβώς ό,τι και όσο χρειαζόταν για να αλλάξει η γεύση.
Στο ΜΠΑΡΜΠΟΥΝΑΚΙ ασφαλώς και θα ξαναπάμε. Δε θεωρώ σκόπιμο να ξεκινήσω να το συγκρίνω π.χ. με άλλα κοντινά ψαροεστιατόρια του ίδιου τύπου (ΨΑΡΑΔΕΣ, ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΣ, ΑΡΓΟΥΡΑ), θα αρκεστώ να πω ότι ένα τέτοιο εστιατόριο έλειπε από τη γειτονιά μας από τότε που έκλεισαν οι ΕΤΗΣΙΕΣ-ΘΑΛΑΣΣΕΣ. Μου άρεσε το ότι υπάρχει μεγάλη ποικιλία τόσο σε κλασικά όσο και σε πρωτότυπα πιάτα. Οι τιμές σίγουρα είναι ελαφρά τσιμπημένες, σε καμία όμως περίπτωση απαγορευτικές. Δύο άτομα πληρώσαμε ακριβώς 60 ευρώ, από τώρα σκέπτομαι ποια πιάτα θα δοκιμάσουμε την επόμενη φορά. Να πάτε!
Να έχετε, τέλος, υπόψη ότι το ΜΠΑΡΜΠΟΥΝΑΚΙ προσφέρει και υπηρεσίες delivery, πολιτική που ακολουθούσε και προ κορονοϊού.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌχι
Θυμάσαι που σου έγραφα ότι παραγγέλνω delivery μόνο το καπουτσινάκι μου και το τρίπτυχο σουβλάκι-burger-pizza με αυτή τη σειρά και τα εστιατόρια τα έχω στο μυαλό μου μόνο για dine in; Θυμάσαι ακόμα που σου έγραφα ότι αν αλλάξει αυτό θα σε ενημερώσω; Με έχεις εμένα για κορίτσι (εύστοχο!) που δεν κρατάει το λόγο του; Πάμε να δούμε τι μεσολάβησε.
Μεσολάβησε μια Κυριακή των Βαΐων που είθισται να τρώμε ψάρι. Σε συνδυασμό με το πρώτο δεδομένο ότι η αγαπημένη μου Αγορά της Καλλιθέας, όπου ψωνίζω ψάρια, τις Κυριακές είναι κλειστή και το δεύτερο δεδομένο ότι δε με λες και μαστόρισσα στο μαγείρεμά τους, οδηγούμαστε στην ασφαλή οδό της παραγγελίας.
Ήταν ασφαλής η οδός τελικά; Σαφώς, θα απαντήσω. Στο εστιατόριο δεν έχω πάει, ώστε να κρίνω τον χώρο και την ατμόσφαιρα, απ’ έξω που έχω περάσει μου άφησε θετικές εντυπώσεις. Πάμε στην ουσία. Την Κυριακή 25 Απριλίου ήμαστε 3 άτομα (σε δίαιτα) και παραγγείλαμε:
• 1 μερίδα φιλεταρισμένες σαρδέλες (7,8€)
Υπέροχες! Άψογα ψημένες, άψογα φιλεταρισμένες, συνοδευμένες με ψιλοκομμένη φρέσκια ντοματούλα και κρεμμυδάκι, ήταν μπουκιά και συγχώριο.
• 1 φιλέτο λαβράκι (11,5€)
Σωστό ψήσιμο και γεύση
• 1 μερίδα ψητές γαρίδες (18,5€)
Άλλη μια πολύ σωστή επιλογή, πεντανόστιμες οι γαρίδες, επαναλαμβάνομαι αλλά θα ξαναπώ σωστότατο ψήσιμο.
• 1 τηγανιτές πατάτες (4€)
Ωραία γεύση, η τραγανότητα δυστυχώς χάθηκε κάπου στον δρόμο.
• 2 μερίδες ψητό ψωμί (0,9€*2)
Κάπου εδώ πρέπει να επισημάνω ότι η γενική άποψή μου πως τα εστιατόρια προορίζονται για dine in και όχι για delivery, διότι προσφέρουν πιάτα που δεν είναι για πακετάρισμα, επαληθεύτηκε κυρίως από την οπτική της θερμοκρασίας. Όσες φιλότιμες προσπάθειες και να κάνει το εστιατόριο να πακετάρει τα πιάτα αμέσως μετά την ετοιμασία τους και ο διανομέας να τα φέρει άμεσα, έχουν χάσει βαθμούς Κελσίου και κριτικής. Η εποχή που διανύουμε δυστυχώς δεν άφησε άλλη επιλογή στους εστιάτορες κι εμείς τους στηρίζουμε. Για τα πρακτικά, είμαι σίγουρη πως αν είχαμε γευτεί την ίδια παραγγελία στο εστιατόριο, θα ήμαστε ενθουσιασμένοι! Υπόσχομαι μάλιστα πως θα τιμήσω το εν λόγω εστιατόριο όταν ανοίξει η εστίαση, γιατί έδειξε -με όποιον τρόπο ήταν εφικτό- ότι σέβεται τον πελάτη.
Κλείνω με την ευχή να είναι η τελευταία κριτική που γράφω με κλειστή εστίαση. Με το καλό λοιπόν να ανταμώσουμε ξανά σε γεμάτα τραπέζια!
Το ΜΠΑΡΜΠΟΥΝΑΚΙ της Νέας Σμύρνης είναι το έκτο μέλος της αλυσίδας των ομώνυμων fish-restaurants. Η συνταγή φαίνεται να έχει επιτυχία, ας ευχηθούμε λοιπόν το ίδιο και γι’ αυτό το μαγαζί, το οποίο άνοιξε πριν λίγους μήνες στην οδό Μεγάλου Αλεξάνδρου, κάθετη στη Λεωφόρο Ελ. Βενιζέλου, πολύ κοντά στη γνωστή πλατεία. Το γράφω αυτό εισαγωγικά, γιατί, αν μετράω και θυμάμαι σωστά, είναι η τέταρτη προσπάθεια να λειτουργήσει στο σημείο αυτό ένας χώρος εστίασης. Αυτή τη φορά φαίνεται να υπάρχουν ευνοϊκότερες προϋποθέσεις και να γίνεται σοβαρή προσπάθεια να αξιοποιηθούν τα πλεονεκτήματα του χώρου.
Το ΜΠΑΡΜΠΟΥΝΑΚΙ είναι γωνιακό, ευρύχωρο, ευάερο και ευήλιο. Στην, αμέσως, πιο κάτω γωνία βρίσκεται, εδώ και χρόνια, το επιτυχημένο AMIGOS. Ο δρόμος, από τότε που άλλαξε κατεύθυνση και φεύγει από τη λεωφόρο, αντί να οδηγεί προς αυτή, έχει πολύ λιγότερη κίνηση και θόρυβο. Το παρκάρισμα βέβαια παραμένει δύσκολο (5 στα 10, ανάλογα και με την ώρα). Τα τραπέζια αναπτύσσονται σε τρία επίπεδα: κάποια λίγα στο φαρδύ πεζοδρόμιο, τα περισσότερα στον μεγάλο εξωτερικό χώρο σχήματος Γ με ένα πηγάδι στη μέση, που θα ‘πρεπε να το αναδείξουν περισσότερο, και αρκετά στη μέσα, ας πούμε «χειμωνιάτικη» αίθουσα. Ανάλογα με τις διαθέσεις του καιρού χρησιμοποιούνται συρόμενα υαλοπετάσματα ή/και σόμπες μανιτάρια. Εμείς, κάνοντας κράτηση για Κυριακή μεσημέρι, είχαμε ζητήσει τραπέζι έξω και σταθήκαμε τυχεροί, απολαμβάνοντας την ωραία φθινοπωρινή λιακάδα.
Η υποδοχή και η εξυπηρέτηση όπως περιμένεις σε ένα τέτοιο εστιατόριο. Προσωπικό επαρκές στον αριθμό, ομοιόμορφα ντυμένο και καλά συντονισμένο. Μόλις καθίσαμε, το τραπέζι στρώθηκε με χαρούμενες χρωματιστές κόλλες μιας χρήσης, τα μαχαιροπίρουνα ήρθαν σε χάρτινο φάκελο, πιάτα και ποτήρια διακριτικώς πολυτελή, όλα όπως πρέπει. Νερό, κατόπιν ερώτησης, εμφιαλωμένο, φέτες ψητού, λευκού και μαύρου, ψωμιού με το λαδάκι και τη ριγανίτσα τους σε πανεράκι μαζί με το φαγητό.
Ο μεγάλος πλαστικοποιημένος κατάλογος, μία σελίδα για τα φαγητά και μία για τα ποτά, δεν αφήνει καμία απορία. Τα πιάτα παρουσιάζονται σε ομάδες: σαλάτες, ορεκτικά, φρέσκα ψάρια, θαλασσινά, μαγειρευτά (πλην όμως και αυτά θαλασσινά, πιάτο με κρέας δεν υπάρχει ούτε για δείγμα), μαρινάτα-παστά και ζυμαρικά. Ειδικά την πρώτη φορά χρειάζεται μελέτη, μη βιαστείτε να παραγγείλετε αυτά που ξέρετε από αλλού. Εμείς πήραμε για το ξεκίνημα από μια μικρή ψαρόσουπα βελουτέ με πατάτα, καρότο, κρεμμύδι και ωραία φιλεταρισμένο ψάρι ημέρας (5,40€), ακριβώς όπως και όση έπρεπε να είναι και στη σωστή θερμοκρασία. Μαζί ήρθε και η σαλάτα μας, πραγματικά μεγάλη μερίδα, τα χόρτα (σταμναγκάθι,6,80€) σωστά βρασμένα, και όχι παραβρασμένα, το σταμναγκάθι πρέπει γαρ να «κρατάει» στο δόντι. Ακολούθησε από την ομάδα των μαγειρευτών μια μερίδα μπακαλιάρος αχνιστός (14,50€), εξαιρετικό πιάτο, με δύο μεγαλούτσικα φιλέτα να ακουμπούν και να λούζονται σε μια σάλτσα καυτερής πιπεριάς, σκόρδου και διάφορων μυρωδικών. Εννοείται ότι η πιατέλα επέστρεψε στην κουζίνα σχεδόν χωρίς ίχνη σάλτσας. Τελευταίο έφθασε στο τραπέζι μας ένα ψητό καλαμάρι (επίσης 14,50€), μαστόρικα ψημένο, τόσο μαλακό που αναρωτηθήκαμε αν η κουζίνα είχε εφαρμόσει το γνωστό, από το χταποδάκι, κόλπο «βράζω – ψήνω», όπως και να ‘χει ήταν νοστιμότατο. Συνοδεύσαμε το γεύμα με ένα τσίπουρο 10άκι Τυρνάβου, το αγαπημένο μας. Το επιδόρπιο ήταν κερασμένο: από τρεις μπουκιές χαλβά σιμιγδαλένιου (σκούρος και λευκός) και κορμού σοκολάτας, ακριβώς ό,τι και όσο χρειαζόταν για να αλλάξει η γεύση.
Στο ΜΠΑΡΜΠΟΥΝΑΚΙ ασφαλώς και θα ξαναπάμε. Δε θεωρώ σκόπιμο να ξεκινήσω να το συγκρίνω π.χ. με άλλα κοντινά ψαροεστιατόρια του ίδιου τύπου (ΨΑΡΑΔΕΣ, ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΣ, ΑΡΓΟΥΡΑ), θα αρκεστώ να πω ότι ένα τέτοιο εστιατόριο έλειπε από τη γειτονιά μας από τότε που έκλεισαν οι ΕΤΗΣΙΕΣ-ΘΑΛΑΣΣΕΣ. Μου άρεσε το ότι υπάρχει μεγάλη ποικιλία τόσο σε κλασικά όσο και σε πρωτότυπα πιάτα. Οι τιμές σίγουρα είναι ελαφρά τσιμπημένες, σε καμία όμως περίπτωση απαγορευτικές. Δύο άτομα πληρώσαμε ακριβώς 60 ευρώ, από τώρα σκέπτομαι ποια πιάτα θα δοκιμάσουμε την επόμενη φορά. Να πάτε!
Να έχετε, τέλος, υπόψη ότι το ΜΠΑΡΜΠΟΥΝΑΚΙ προσφέρει και υπηρεσίες delivery, πολιτική που ακολουθούσε και προ κορονοϊού.