Τα Καλύβια έχουν γίνει πλέον ένα από τα συνώνυμα της κρεατοφαγίας, με συγκεκριμένους “παίκτες” που εχουν επεκταθεί χωροταξικά κατά τη διάρκεια των ετών. Μπορεί να απέχουν από το κέντρο της Αθήνας ή τον Πειραιά, μεταξύ μας όμως, όλοι οι meatlovers θα βρείτε μια ευκαιρία να κάνετε την επίσκεψή σας. Έτσι προσπαθήσαμε κι εμείς στις γιορτές των Χριστουγέννων μετά από ατελείωτες ώρες παραμονής στο κοντινό Αττικό Πάρκο να πεταχτούμε στον Χριστόφορο. Η κούραση και το μποτιλιάρισμα μας απέτρεψαν όμως και δώσαμε αναβολή στα σχέδιά μας. Όχι για πολύ!
Τελικά τα καταφέραμε ανήμερα των Φώτων! Ευτυχώς είχαμε προνοήσει για τηλεφωνική κράτηση και επίσκεψη νωρίς το μεσημέρι, στις 12:00. Συνολικά 6 άτομα, οι τρεις καθυστερημένοι περίπου 30 λεπτά. Έπρεπε να δείτε τι γινόταν στις 14:00! Το αδιαχώρητο! Χώρος που έχει διαφορετικές αίθουσες εσωτερικά και εξωτερικά, το ίδιο ισχύει και για τις τουαλέτες, άλλες για τους πελάτες των εξωτερικών τραπεζιών για παράδειγμα, παρ’ όλα αυτά δεν έπεφτε καρφίτσα!
Δυστυχώς, ως προς την εξυπηρέτηση οι Κασσάνδρες επιβεβαιώθηκαν με τους χρόνους να ξεμακραίνουν όσο πύκνωνε η πελατεία. Στην αρχή, σερβιριστήκαμε σε πολύ καλούς χρόνους, ευτυχώς φάγαμε άμεσα. Δεν φύγαμε όμως άμεσα στο τέλος, όταν ζητήθηκε ο λογαριασμός. Επίσης, αναμέναμε το καθιερωμένο γιαούρτι με γλυκό του κουταλιού αλλά μείναμε με την όρεξη και “πνίξαμε” τον πόνο μας με εκμέκ και γαλακτομπούρεκο σε οικογενειακή συσκευασία από ζαχαροπλαστείο της Βάρης.
Ο χώρος ζεστός, πέτρα και ξύλο συν πολλά καδράκια που παραπέμπουν σε παλιές εποχές. Καλές αποστάσεις μεταξυ των τραπεζιών αν η πληρότητα δεν ξεπερνά το 80%, άνετα ξύλινα τραπεζοκαθίσματα. Αρκετά τίμιος συνολικά για τις περιστάσεις που απαιτούνται στο είδος κουζίνας που υπηρετεί!
Όσον αφορά τον κατάλογο, θα ικανοποιηθείτε και με το παραπάνω. Πολλά basic ορεκτικά και σαλάτες που χρειάζονται για να υπάρχει εναλλαγή γεύσεων με το κρέας.
🎯 Tip: Μην παραγγείλετε πολλά ορεκτικά, κυρίως όμως μην πέσετε με τα μούτρα σε αυτά μέχρι να εμφανιστούν τα ψητά. Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα μπουχτίσετε και δεν θα ευχαριστηθείτε όπως θα περιμένατε τα κρεατικά. Με σύνεση!
Από κρεατικά, θα βρείτε τα πάντα. Από σνίτσελ (δεν πας να φας αυτό) και rib eye Αμερικής, μέχρι παϊδάκια και αρνί στη γάστρα. Άπειρες επιλογές.
Θα αναφέρουμε εν τάχει τις δικές μας επιλογές που κόστισαν σχεδόν 200 ευρώ και τελικά οι μισές ποσότητες έγιναν πακέτο για το σπίτι!
Αρχικά, εμφανίζονται φέτες καψαλισμένου ψωμιού με κομμένα λεμόνια και μουστάρδα σε μπολάκι. Το ψωμί κοστολογείται στα 2.5 ευρώ. Ακολούθησε η χωριάτικη σαλάτα, στα 9.6 ευρώ. Πληθωρική στα υλικά της, με χοντρό κομμάτι φέτας και αρκετές πράσινες πιπεριές και κρεμμύδια να έχουν περισσέψει. Τζατζίκι (5 ευρώ) και μεγάλη ποικιλία βραστών λαχανικών (10.5 ευρώ) δεν γινόταν να λείπουν από το τραπέζι. Όπου βραστά λαχανικά, σημειώστε παντζάρια, καρότο, πατάτα, κολοκύθι και χόρτα, αρκετά χορταστικά σε όψη και ποσότητα.
Συνέχεια με τα ορεκτικά, τυροκροκέτες (6 ευρώ) και πατάτες με αυγά (12 ευρώ). Οι τυροκροκέτες κίτρινων τυριών ήταν νόστιμες, σε τραγανή κρούστα. Τα τσιπς πατάτας είχαν παγώσει λόγω της καθυστέρησης τριών ατόμων από την παρέα και σίγουρα έχασαν λίγο από τη γεύση τους. Παρουσιάστηκαν με έξι αβγά μάτια. Σίγουρα θα σας εντυπωσιάσουν όταν τα παραγγείλετε.
Και περνάμε στα κρεατικά όπου όλα έρχονται αρκετά ζεστά!
Το μπιφτέκι του Χριστόφορου, στα 14 ευρώ ήταν η πρώτη επιλογή. Φαίνεται πλακουτσωτό οπτικά, είναι όμως άψογα φτιαγμένο, χωρίς πολλά μπαχαρικά, απολαυστικό. Ποσοτικά, αξίζει τα λεφτά του, πιάνει ολόκληρο πιάτο, γεμιστό με φέτα … ποίημα. Δεν τσιγκουνεύονται το τυρί που είναι κατανεμημένο σε διάφορα σημεία της παρασκευής. Εμφανώς χειροποίητο.
Τα γλυκαδάκια στα 10 ευρώ έχουν φανατικούς λάτρεις αλλά και ορκισμένους εχθρούς. Ακόμη και οι τελευταίοι όμως, δοκίμασαν με στυμένο λεμονάκι και μια χαρά τα ευχαριστήθηκαν. Τα περισσότερα κομμάτια ήταν πολύ καλά ψημένα. Το γουρουνόπουλο σούβλας (30 ευρώ το κιλό) που παραγγείλαμε, το κάναμε σε ένα βαθμό λόγω καταγωγής από τη Σπάρτη. ΟΚ, δεν πιάνει τα επίπεδα της πέτσας της μπουζοπούλας στον Καιάδα, το ψαχνό όμως ήταν ζουμερό.
Κοκορέτσι επίσης “αμαρτωλό” έδεσμα που έχει αναγκάσει μέχρι και την Ευρωπαϊκή Ένωση να λάβει τα μέτρα της και να θέσει ορισμένες προϋποθέσεις στην παρασκευή του. Το συγκεκριμένο στον Χριστόφορο ήταν πραγματικό λουκούμι με τραγανοζουμερά έντερα που έγλυφες τα δάχτυλά σου, ήταν φρεσκότατο και οχι ξαναζεσταμένο. Η τιμολόγησή του στα 14 ευρώ ήταν αρκετά τίμια αν λάβουμε υπόψη τη νοστιμιά και την ποσότητα. Επίσης καλά λόγια έχουμε να πούμε και για το αρνάκι στη γάστρα με τις ζουμερές πατατούλες φούρνου, πιάτο αρκετά σπιτικό σε εμφάνιση και γεύση. Κοστίζει 15 ευρώ, θα μπορούσε να ήταν λιγάκι οικονομικότερο.
Τέλος, το χοιρινό κοντοσούβλι στα 28 ευρώ το κιλό ήταν ικανοποιητικό αλλά όχι αξιομνημόνευτο όπως τα υπόλοιπα πιάτα. Συνόδευσαμε το δείπνο μας με αρκετό κόκκινο ημίγλυκο κρασί Οινέως Μνήμη (5 ευρώ/500 μλ) που ήταν εύγευστο και ελαφρύ ενώ το μπουκάλι νερό 1.5 λίτρου χρεώνεται στα 2.5 ευρώ.
Μαζί με κάποια αναψυκτικά (3 ευρώ/250 ml) το συνολικό κόστος ανήλθε λίγο κάτω από τα 200 ευρώ.
Συμπερασματικά, περάσαμε πολύ όμορφα στον Χριστόφορο. Οι ποσότητες έφταναν για 3 άτομα επιπλέον, οπότε τα 33 ευρώ ανα άτομο δεν είναι ενδεικτικά. Θα μπορούσαμε να παραλείψουμε 1 ή 2 πιάτα αλλά ΟΚ, στα Καλύβια πας! Θα κάνεις την υπερβολή σου!
Θεωρούμε πως η ποιότητα είναι αρκετά καλή, όμως είναι πιθανό πλέον να μην προσφέρουν επιδόρπιο ή κάποιο έξτρα πιάτο, όπως παλιότερα.
Δεν θα σας απογοητεύσει όμως. Μια επίσκεψη την αξίζει!
Καλύβια ένα χωριό γεμάτο τσίκνα!Ένα χωριό πληθωρικό! Ο προορισμός για large καλοφαγάδες.
Επιλέξαμε 5 άτομα ένα χαλαρό απογευματοβράδυ Κυριακής να πάμε, να κάνουμε τη βόλτα μας και, φυσικά, να φάμε.
Ο Χριστόφορος έχει καταλάβει μεγάλο μέρος της περιοχής και έχει τραπέζια έξω με σόμπες που είναι μια πολύ καλή επιλογή. Στα λοιπά του χώρου κλασική ταβέρνα με καρώ τραπεζομάντιλα και ψάθινες καρέκλες.
Η εξυπηρέτηση είναι επαγγελματική και γρήγορη τόσο λόγω του ανταγωνισμού όσο και της εμπειρίας τόσων ετών.
Κέρασμα στην αρχή μια γενναία μερίδα από αρνί σούβλας, μισό κιλό κρασί και στο τέλος γιαούρτι με γλυκό του κουταλιού.
Τα φαγητά έρχονται σε άψογους χρόνους.
Οι μερίδες είναι όλες τεράστιες.
Δοκιμάσαμε:
-τζατζίκι, με παχύ νόστιμο γιαούρτι, απαραίτητο για να εξισορροπεί το λιπάκι από τα κρέατα(διότι δε νομίζω να πηγαίνει κάποιος εκεί για φιλέτο κοτόπουλου).
-χωριάτικη σαλάτα, με νόστιμη φέτα και καλά λαχανικά.
-πατάτες και κολοκυθάκια καλοτηγανισμένα διότι κάτι πρέπει να βουτάς στο τζατζίκι.
-φέτα με μέλι τυλιγμένη σε φύλλο, το ίδιο καλής ποιότητας τυρί χωρίς περιττά λάδια.
– μπιφτέκι γεμιστό,υπερμέγεθες και γευστικό.
-παϊδάκια αρνίσια, σωστά ψημένα κι αλατισμένα.
-Κοντοσούβλι χοιρινό, ίσως το πιο αδύναμο από τα κρεατικά, την επόμενη φορά θα διάλεγα κάτι άλλο. Ένιωσα ότι είχε “βράσει” στη σούβλα, οι υπόλοιποι της παρέας το τίμησαν δεόντως.
Με ποτά, αναψυκτικά και ψημένο ψωμί μας κόστισε 20€ το άτομο.
Εννοείται ότι έπαιξε πακετάκι για το σπίτι με αρκετή ποσότητα κρέατος.
Γενικά όποιος επισκέπτεται τέτοια μαγαζιά ξέρει τι να περιμένει, το κρέας είναι ο πρωταγωνιστής και τα συνοδευτικά “παίζουν καλή μπάλα” στη μέση.
Προτείνω να μην πάρετε ατομικές μερίδες αλλά να διαλέξετε διάφορα και να τα βάλετε στη μέση. Φυσικά όσο πιο μεγάλη η παρέα τόσο περισσότερα θα δοκιμάσετε.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌχι
Τα Καλύβια έχουν γίνει πλέον ένα από τα συνώνυμα της κρεατοφαγίας, με συγκεκριμένους “παίκτες” που εχουν επεκταθεί χωροταξικά κατά τη διάρκεια των ετών. Μπορεί να απέχουν από το κέντρο της Αθήνας ή τον Πειραιά, μεταξύ μας όμως, όλοι οι meatlovers θα βρείτε μια ευκαιρία να κάνετε την επίσκεψή σας. Έτσι προσπαθήσαμε κι εμείς στις γιορτές των Χριστουγέννων μετά από ατελείωτες ώρες παραμονής στο κοντινό Αττικό Πάρκο να πεταχτούμε στον Χριστόφορο. Η κούραση και το μποτιλιάρισμα μας απέτρεψαν όμως και δώσαμε αναβολή στα σχέδιά μας. Όχι για πολύ!
Τελικά τα καταφέραμε ανήμερα των Φώτων! Ευτυχώς είχαμε προνοήσει για τηλεφωνική κράτηση και επίσκεψη νωρίς το μεσημέρι, στις 12:00. Συνολικά 6 άτομα, οι τρεις καθυστερημένοι περίπου 30 λεπτά. Έπρεπε να δείτε τι γινόταν στις 14:00! Το αδιαχώρητο! Χώρος που έχει διαφορετικές αίθουσες εσωτερικά και εξωτερικά, το ίδιο ισχύει και για τις τουαλέτες, άλλες για τους πελάτες των εξωτερικών τραπεζιών για παράδειγμα, παρ’ όλα αυτά δεν έπεφτε καρφίτσα!
Δυστυχώς, ως προς την εξυπηρέτηση οι Κασσάνδρες επιβεβαιώθηκαν με τους χρόνους να ξεμακραίνουν όσο πύκνωνε η πελατεία. Στην αρχή, σερβιριστήκαμε σε πολύ καλούς χρόνους, ευτυχώς φάγαμε άμεσα. Δεν φύγαμε όμως άμεσα στο τέλος, όταν ζητήθηκε ο λογαριασμός. Επίσης, αναμέναμε το καθιερωμένο γιαούρτι με γλυκό του κουταλιού αλλά μείναμε με την όρεξη και “πνίξαμε” τον πόνο μας με εκμέκ και γαλακτομπούρεκο σε οικογενειακή συσκευασία από ζαχαροπλαστείο της Βάρης.
Ο χώρος ζεστός, πέτρα και ξύλο συν πολλά καδράκια που παραπέμπουν σε παλιές εποχές. Καλές αποστάσεις μεταξυ των τραπεζιών αν η πληρότητα δεν ξεπερνά το 80%, άνετα ξύλινα τραπεζοκαθίσματα. Αρκετά τίμιος συνολικά για τις περιστάσεις που απαιτούνται στο είδος κουζίνας που υπηρετεί!
Όσον αφορά τον κατάλογο, θα ικανοποιηθείτε και με το παραπάνω. Πολλά basic ορεκτικά και σαλάτες που χρειάζονται για να υπάρχει εναλλαγή γεύσεων με το κρέας.
🎯 Tip: Μην παραγγείλετε πολλά ορεκτικά, κυρίως όμως μην πέσετε με τα μούτρα σε αυτά μέχρι να εμφανιστούν τα ψητά. Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα μπουχτίσετε και δεν θα ευχαριστηθείτε όπως θα περιμένατε τα κρεατικά. Με σύνεση!
Από κρεατικά, θα βρείτε τα πάντα. Από σνίτσελ (δεν πας να φας αυτό) και rib eye Αμερικής, μέχρι παϊδάκια και αρνί στη γάστρα. Άπειρες επιλογές.
Θα αναφέρουμε εν τάχει τις δικές μας επιλογές που κόστισαν σχεδόν 200 ευρώ και τελικά οι μισές ποσότητες έγιναν πακέτο για το σπίτι!
Αρχικά, εμφανίζονται φέτες καψαλισμένου ψωμιού με κομμένα λεμόνια και μουστάρδα σε μπολάκι. Το ψωμί κοστολογείται στα 2.5 ευρώ. Ακολούθησε η χωριάτικη σαλάτα, στα 9.6 ευρώ. Πληθωρική στα υλικά της, με χοντρό κομμάτι φέτας και αρκετές πράσινες πιπεριές και κρεμμύδια να έχουν περισσέψει. Τζατζίκι (5 ευρώ) και μεγάλη ποικιλία βραστών λαχανικών (10.5 ευρώ) δεν γινόταν να λείπουν από το τραπέζι. Όπου βραστά λαχανικά, σημειώστε παντζάρια, καρότο, πατάτα, κολοκύθι και χόρτα, αρκετά χορταστικά σε όψη και ποσότητα.
Συνέχεια με τα ορεκτικά, τυροκροκέτες (6 ευρώ) και πατάτες με αυγά (12 ευρώ). Οι τυροκροκέτες κίτρινων τυριών ήταν νόστιμες, σε τραγανή κρούστα. Τα τσιπς πατάτας είχαν παγώσει λόγω της καθυστέρησης τριών ατόμων από την παρέα και σίγουρα έχασαν λίγο από τη γεύση τους. Παρουσιάστηκαν με έξι αβγά μάτια. Σίγουρα θα σας εντυπωσιάσουν όταν τα παραγγείλετε.
Και περνάμε στα κρεατικά όπου όλα έρχονται αρκετά ζεστά!
Το μπιφτέκι του Χριστόφορου, στα 14 ευρώ ήταν η πρώτη επιλογή. Φαίνεται πλακουτσωτό οπτικά, είναι όμως άψογα φτιαγμένο, χωρίς πολλά μπαχαρικά, απολαυστικό. Ποσοτικά, αξίζει τα λεφτά του, πιάνει ολόκληρο πιάτο, γεμιστό με φέτα … ποίημα. Δεν τσιγκουνεύονται το τυρί που είναι κατανεμημένο σε διάφορα σημεία της παρασκευής. Εμφανώς χειροποίητο.
Τα γλυκαδάκια στα 10 ευρώ έχουν φανατικούς λάτρεις αλλά και ορκισμένους εχθρούς. Ακόμη και οι τελευταίοι όμως, δοκίμασαν με στυμένο λεμονάκι και μια χαρά τα ευχαριστήθηκαν. Τα περισσότερα κομμάτια ήταν πολύ καλά ψημένα. Το γουρουνόπουλο σούβλας (30 ευρώ το κιλό) που παραγγείλαμε, το κάναμε σε ένα βαθμό λόγω καταγωγής από τη Σπάρτη. ΟΚ, δεν πιάνει τα επίπεδα της πέτσας της μπουζοπούλας στον Καιάδα, το ψαχνό όμως ήταν ζουμερό.
Κοκορέτσι επίσης “αμαρτωλό” έδεσμα που έχει αναγκάσει μέχρι και την Ευρωπαϊκή Ένωση να λάβει τα μέτρα της και να θέσει ορισμένες προϋποθέσεις στην παρασκευή του. Το συγκεκριμένο στον Χριστόφορο ήταν πραγματικό λουκούμι με τραγανοζουμερά έντερα που έγλυφες τα δάχτυλά σου, ήταν φρεσκότατο και οχι ξαναζεσταμένο. Η τιμολόγησή του στα 14 ευρώ ήταν αρκετά τίμια αν λάβουμε υπόψη τη νοστιμιά και την ποσότητα. Επίσης καλά λόγια έχουμε να πούμε και για το αρνάκι στη γάστρα με τις ζουμερές πατατούλες φούρνου, πιάτο αρκετά σπιτικό σε εμφάνιση και γεύση. Κοστίζει 15 ευρώ, θα μπορούσε να ήταν λιγάκι οικονομικότερο.
Τέλος, το χοιρινό κοντοσούβλι στα 28 ευρώ το κιλό ήταν ικανοποιητικό αλλά όχι αξιομνημόνευτο όπως τα υπόλοιπα πιάτα. Συνόδευσαμε το δείπνο μας με αρκετό κόκκινο ημίγλυκο κρασί Οινέως Μνήμη (5 ευρώ/500 μλ) που ήταν εύγευστο και ελαφρύ ενώ το μπουκάλι νερό 1.5 λίτρου χρεώνεται στα 2.5 ευρώ.
Μαζί με κάποια αναψυκτικά (3 ευρώ/250 ml) το συνολικό κόστος ανήλθε λίγο κάτω από τα 200 ευρώ.
Συμπερασματικά, περάσαμε πολύ όμορφα στον Χριστόφορο. Οι ποσότητες έφταναν για 3 άτομα επιπλέον, οπότε τα 33 ευρώ ανα άτομο δεν είναι ενδεικτικά. Θα μπορούσαμε να παραλείψουμε 1 ή 2 πιάτα αλλά ΟΚ, στα Καλύβια πας! Θα κάνεις την υπερβολή σου!
Θεωρούμε πως η ποιότητα είναι αρκετά καλή, όμως είναι πιθανό πλέον να μην προσφέρουν επιδόρπιο ή κάποιο έξτρα πιάτο, όπως παλιότερα.
Δεν θα σας απογοητεύσει όμως. Μια επίσκεψη την αξίζει!
Καλύβια ένα χωριό γεμάτο τσίκνα!Ένα χωριό πληθωρικό! Ο προορισμός για large καλοφαγάδες.
Επιλέξαμε 5 άτομα ένα χαλαρό απογευματοβράδυ Κυριακής να πάμε, να κάνουμε τη βόλτα μας και, φυσικά, να φάμε.
Ο Χριστόφορος έχει καταλάβει μεγάλο μέρος της περιοχής και έχει τραπέζια έξω με σόμπες που είναι μια πολύ καλή επιλογή. Στα λοιπά του χώρου κλασική ταβέρνα με καρώ τραπεζομάντιλα και ψάθινες καρέκλες.
Η εξυπηρέτηση είναι επαγγελματική και γρήγορη τόσο λόγω του ανταγωνισμού όσο και της εμπειρίας τόσων ετών.
Κέρασμα στην αρχή μια γενναία μερίδα από αρνί σούβλας, μισό κιλό κρασί και στο τέλος γιαούρτι με γλυκό του κουταλιού.
Τα φαγητά έρχονται σε άψογους χρόνους.
Οι μερίδες είναι όλες τεράστιες.
Δοκιμάσαμε:
-τζατζίκι, με παχύ νόστιμο γιαούρτι, απαραίτητο για να εξισορροπεί το λιπάκι από τα κρέατα(διότι δε νομίζω να πηγαίνει κάποιος εκεί για φιλέτο κοτόπουλου).
-χωριάτικη σαλάτα, με νόστιμη φέτα και καλά λαχανικά.
-πατάτες και κολοκυθάκια καλοτηγανισμένα διότι κάτι πρέπει να βουτάς στο τζατζίκι.
-φέτα με μέλι τυλιγμένη σε φύλλο, το ίδιο καλής ποιότητας τυρί χωρίς περιττά λάδια.
– μπιφτέκι γεμιστό,υπερμέγεθες και γευστικό.
-παϊδάκια αρνίσια, σωστά ψημένα κι αλατισμένα.
-Κοντοσούβλι χοιρινό, ίσως το πιο αδύναμο από τα κρεατικά, την επόμενη φορά θα διάλεγα κάτι άλλο. Ένιωσα ότι είχε “βράσει” στη σούβλα, οι υπόλοιποι της παρέας το τίμησαν δεόντως.
Με ποτά, αναψυκτικά και ψημένο ψωμί μας κόστισε 20€ το άτομο.
Εννοείται ότι έπαιξε πακετάκι για το σπίτι με αρκετή ποσότητα κρέατος.
Γενικά όποιος επισκέπτεται τέτοια μαγαζιά ξέρει τι να περιμένει, το κρέας είναι ο πρωταγωνιστής και τα συνοδευτικά “παίζουν καλή μπάλα” στη μέση.
Προτείνω να μην πάρετε ατομικές μερίδες αλλά να διαλέξετε διάφορα και να τα βάλετε στη μέση. Φυσικά όσο πιο μεγάλη η παρέα τόσο περισσότερα θα δοκιμάσετε.