Πάει αρκετός καιρός από την τελευταία οργανωμένη έξοδο μας σε εστιατόριο μιας και ο χρόνος με τα μαθήματα, τις προπονήσεις και τους αγώνες είναι ασφυκτικά περιορισμένος. Έπεσαν και τα μεταπτυχιακά προγράμματα που παρακολουθούμε και … έδεσε το γλυκό. Το πολύ πολύ να παραγγείλουμε μέσω γνωστών πλατφόρμων διανομής φαγητού!
Υπήρξαν όμως γενέθλια που έπρεπε να τα γιορτάσουμε, αξιοποιήσαμε και κάποια eatcoins μέσω άλλης πλατφόρμας εστιατορίων και επιλέξαμε τελικώς το Da Bruno στο Παλαιό Φάληρο. Το Da Bruno που είναι διαχρονική αξία στον χρόνο, με περισσότερα από 40 χρόνια λειτουργίας. Παρ’ όλα αυτά μια χαρά κρατιέται και προσαρμόζεται στις εκάστοτε γαστρονομικές τάσεις χωρίς να αλλοιώνει τον χαρακτήρα του.
Επίσκεψη καθημερινής, ημέρα Τρίτη. Σταθήκαμε τυχεροί με το παρκάρισμα μιας και δεν περπατήσαμε περισσότερα από 50 μέτρα, ενώ όσον αφορά την πληρότητα, αυτή ήταν στο 50%. Όχι άσχημα για χειμώνα. Καθίσαμε στον εσωτερικό χώρο, κάπως στενά είναι η αλήθεια, δίπλα από την κάβα κρασιών και κοντά σχετικά στην κουζίνα. Ίσως έπρεπε να επιλέξουμε καλύτερα τον ημιυπαίθριο χώρο. Παραλάβαμε τους περιποιημένους καταλόγους που ήταν όσο ακριβώς έπρεπε από επιλογές. Ξύλινο τραπέζι, σουπλά και όχι τραπεζομάντηλο (όχι ότι χαλαστήκαμε) και καλής ποιότητας σερβίτσια. Α! Και αντισηπτικά! Καταλοιπό του covid ε; Χρήσιμα σε κάθε περίπτωση πάντως.
Ξεκινήσαμε με τα ποτά:
– Κόκκινο κρασί σε ποτήρι, Ραψάνη αν δεν λαθεύουμε, στα 7 ευρώ.
– Παγωμένη μπύρα Franziskaner weiss, στα 6 ευρω.
– Coca Cola 250 ml, στα 3.80 ευρώ.
– Εμφιαλωμένο νερό San Pelegrino, στα 4.50 ευρώ
Συνεχίζουμε με το φαγητό:
Από τη σελίδα με χειμερινές συνταγές ⬇️⬇️
– Bauletti con guancia, στα 16 ευρώ. Φρέσκα ζυμαρικά γεμιστά με μαγειρεμένα μάγουλα, σάλτσα από κρασί Barolo και κρέμα κατσικίσιου τυριού. Παρουσιάζονται σε πολύ όμορφο σκεύος, με τα ζυμαρικά να μοιάζουν σαν ραβιόλια. Μόλις έξι (6) σε τεμάχια, με την κρέμα κατσικίσιου τυριού να βρίσκεται στην κορυφή, ενώ στο κέντρο του πιάτου υπήρχαν επίσης μάγουλα. Γευστικό πιάτο, καλή σύλληψη ως ιδέα αλλά ποσοτικά όχι τόσο χορταστικό όσο κάποια άλλα που θα αναφέρουμε παρακάτω.
Από antipasti ⬇️⬇️
– Crocchette di formaggio, στα 11.50 ευρώ. Κροκέτες από ταλαγάνι, μαρμελάδα ντομάτας και sour cream. Πλούσια γεύση με τυρί που λιώνει στο στόμα, ωραία τραγανισμένη κροκέτα και γευστική ντομάτα που συμπληρώνει. Άρεσαν πολύ, τέσσερις (4) στον αριθμό.
– Bruschetta burrata, στα 9.50 ευρώ. Χειροποίητη φοκάτσα, προσούτο, μοτσαρέλα μπουράτα, ντοματίνια κονφί και βασιλικός. Ευπαρουσίαστο με καλή ποιότητα υλικών. Σε κάποιους άρεσε πολύ, σε άλλους λιγότερο. Για γευστική δοκιμή είναι πολύ ΟΚ πάντως. Τρία (3) τεμάχια για 4 άτομα.
Από pinsa romana ⬇️
– Pinsa mortadella, στα 12.50 ευρώ. Μοτσαρέλα, μασκαρπόνε, παρμεζάνα, μορταδέλα, φιστίκι Αιγίνης και πέστο βασιλικού. ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ! Όμορφη σε παρουσίαση, οπτικά φαίνεται να υπερισχύει η ζύμη. Όμως … ήταν πολύ νόστιμη και δεν μας χαλούσε καθόλου. Η γέμιση ήταν ακριβώς όση χρειαζόταν, ξεχωρίσαμε λίγο περισσότερο το μασκαρπόνε που ήταν αφρός! Θα την τιμήσουμε ξανά!
Από φρέσκα ζυμαρικά ⬇️
– Νιόκι με γκοργκοντζόλα, στα 14 ευρώ. Ποιοτικά, πλούσια σε ποσότητα και λευκή σάλτσα με γκοργκοντζόλα αλλά κάπως μονότονα, χωρίς εναλλαγές στη γεύση. Ίσως η προσθήκη κάποιου υλικού ανέβαζε επίπεδο το πιάτο.
– Ραβιόλια με μανιτάρια, στα 15 ευρώ. Ακούγονται απλοϊκά αλλά δεν είναι. Φρεσκότατα, γεμιστά με πορτσίνι και κρέμα τυριών, καπνιστή μοτσαρέλα, σάλτσα παρμεζάνας και μανιτάρια πορτσίνι. Σερβίρονται σε όμορφο σκεύος, πεντανόστιμα. Τα μανιτάρια ήταν φουλ ζουμερά, ενώ και η σάλτσα παρμεζάνας ήταν άρτια.
– Ριγκατόνι καρμπονάρα, στα 14 ευρώ. Πανσέτα, πεκορίνο και επιτέλους κρόκος αβγού. Πολύ πετυχημένα και καθόλου τσιγκούνικα. Αρκετή ποσότητα σάλτσας χωρίς να “πνίγονται”, τριμμένο πιπέρι που προσθέτει το κάτι παραπάνω, ενώ και το τυρί ποτέ δεν μας χαλάει στα ζυμαρικά. Άρεσε η αλμύρα του.
Κλείσιμο φυσικά με γλυκό …
– Κανόλι φυστικιού, στα 8.5 ευρώ. Παραδοσιακή σιτσιλιάνικη συνταγή με κρέμα φιστικιού, καραμελωμένα φιστίκια και παγωτό ανθόγαλα. Ευπαρουσίαστα αλλά όχι απόλυτα πετυχημένα. Θα θέλαμε λίγο πιο γλυκιά την κρέμα, ενώ τα καραμελωμένα φιστίκια σε κάποια σημεία πίκριζαν. Το μπισκότο θα μπορούσε και αυτό να ήταν λεπτότερο σε πάχος.
Τελικό κόστος στα 125-130 ευρώ για τέσσερα (4) άτομα.
Κλείνοντας, να αναφέρουμε ότι η εξυπηρέτηση ήταν ευγενική αν και λίγο πιο τυπική από αυτό που έχουμε συνηθίσει, χωρίς να μας ενοχλήσει. Παρ’όλα αυτά όμως θα σταθούμε στις όμορφες γεύσεις και θα επαναλάβουμε κάποια στιγμή την επίσκεψή μας. Άλλωστε, το μενού τους τροποποιείται ανά διαστήματα για να μην υπάρχει μονοτονία.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌχι
Πάει αρκετός καιρός από την τελευταία οργανωμένη έξοδο μας σε εστιατόριο μιας και ο χρόνος με τα μαθήματα, τις προπονήσεις και τους αγώνες είναι ασφυκτικά περιορισμένος. Έπεσαν και τα μεταπτυχιακά προγράμματα που παρακολουθούμε και … έδεσε το γλυκό. Το πολύ πολύ να παραγγείλουμε μέσω γνωστών πλατφόρμων διανομής φαγητού!
Υπήρξαν όμως γενέθλια που έπρεπε να τα γιορτάσουμε, αξιοποιήσαμε και κάποια eatcoins μέσω άλλης πλατφόρμας εστιατορίων και επιλέξαμε τελικώς το Da Bruno στο Παλαιό Φάληρο. Το Da Bruno που είναι διαχρονική αξία στον χρόνο, με περισσότερα από 40 χρόνια λειτουργίας. Παρ’ όλα αυτά μια χαρά κρατιέται και προσαρμόζεται στις εκάστοτε γαστρονομικές τάσεις χωρίς να αλλοιώνει τον χαρακτήρα του.
Επίσκεψη καθημερινής, ημέρα Τρίτη. Σταθήκαμε τυχεροί με το παρκάρισμα μιας και δεν περπατήσαμε περισσότερα από 50 μέτρα, ενώ όσον αφορά την πληρότητα, αυτή ήταν στο 50%. Όχι άσχημα για χειμώνα. Καθίσαμε στον εσωτερικό χώρο, κάπως στενά είναι η αλήθεια, δίπλα από την κάβα κρασιών και κοντά σχετικά στην κουζίνα. Ίσως έπρεπε να επιλέξουμε καλύτερα τον ημιυπαίθριο χώρο. Παραλάβαμε τους περιποιημένους καταλόγους που ήταν όσο ακριβώς έπρεπε από επιλογές. Ξύλινο τραπέζι, σουπλά και όχι τραπεζομάντηλο (όχι ότι χαλαστήκαμε) και καλής ποιότητας σερβίτσια. Α! Και αντισηπτικά! Καταλοιπό του covid ε; Χρήσιμα σε κάθε περίπτωση πάντως.
Ξεκινήσαμε με τα ποτά:
– Κόκκινο κρασί σε ποτήρι, Ραψάνη αν δεν λαθεύουμε, στα 7 ευρώ.
– Παγωμένη μπύρα Franziskaner weiss, στα 6 ευρω.
– Coca Cola 250 ml, στα 3.80 ευρώ.
– Εμφιαλωμένο νερό San Pelegrino, στα 4.50 ευρώ
Συνεχίζουμε με το φαγητό:
Από τη σελίδα με χειμερινές συνταγές ⬇️⬇️
– Bauletti con guancia, στα 16 ευρώ. Φρέσκα ζυμαρικά γεμιστά με μαγειρεμένα μάγουλα, σάλτσα από κρασί Barolo και κρέμα κατσικίσιου τυριού. Παρουσιάζονται σε πολύ όμορφο σκεύος, με τα ζυμαρικά να μοιάζουν σαν ραβιόλια. Μόλις έξι (6) σε τεμάχια, με την κρέμα κατσικίσιου τυριού να βρίσκεται στην κορυφή, ενώ στο κέντρο του πιάτου υπήρχαν επίσης μάγουλα. Γευστικό πιάτο, καλή σύλληψη ως ιδέα αλλά ποσοτικά όχι τόσο χορταστικό όσο κάποια άλλα που θα αναφέρουμε παρακάτω.
Από antipasti ⬇️⬇️
– Crocchette di formaggio, στα 11.50 ευρώ. Κροκέτες από ταλαγάνι, μαρμελάδα ντομάτας και sour cream. Πλούσια γεύση με τυρί που λιώνει στο στόμα, ωραία τραγανισμένη κροκέτα και γευστική ντομάτα που συμπληρώνει. Άρεσαν πολύ, τέσσερις (4) στον αριθμό.
– Bruschetta burrata, στα 9.50 ευρώ. Χειροποίητη φοκάτσα, προσούτο, μοτσαρέλα μπουράτα, ντοματίνια κονφί και βασιλικός. Ευπαρουσίαστο με καλή ποιότητα υλικών. Σε κάποιους άρεσε πολύ, σε άλλους λιγότερο. Για γευστική δοκιμή είναι πολύ ΟΚ πάντως. Τρία (3) τεμάχια για 4 άτομα.
Από pinsa romana ⬇️
– Pinsa mortadella, στα 12.50 ευρώ. Μοτσαρέλα, μασκαρπόνε, παρμεζάνα, μορταδέλα, φιστίκι Αιγίνης και πέστο βασιλικού. ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ! Όμορφη σε παρουσίαση, οπτικά φαίνεται να υπερισχύει η ζύμη. Όμως … ήταν πολύ νόστιμη και δεν μας χαλούσε καθόλου. Η γέμιση ήταν ακριβώς όση χρειαζόταν, ξεχωρίσαμε λίγο περισσότερο το μασκαρπόνε που ήταν αφρός! Θα την τιμήσουμε ξανά!
Από φρέσκα ζυμαρικά ⬇️
– Νιόκι με γκοργκοντζόλα, στα 14 ευρώ. Ποιοτικά, πλούσια σε ποσότητα και λευκή σάλτσα με γκοργκοντζόλα αλλά κάπως μονότονα, χωρίς εναλλαγές στη γεύση. Ίσως η προσθήκη κάποιου υλικού ανέβαζε επίπεδο το πιάτο.
– Ραβιόλια με μανιτάρια, στα 15 ευρώ. Ακούγονται απλοϊκά αλλά δεν είναι. Φρεσκότατα, γεμιστά με πορτσίνι και κρέμα τυριών, καπνιστή μοτσαρέλα, σάλτσα παρμεζάνας και μανιτάρια πορτσίνι. Σερβίρονται σε όμορφο σκεύος, πεντανόστιμα. Τα μανιτάρια ήταν φουλ ζουμερά, ενώ και η σάλτσα παρμεζάνας ήταν άρτια.
– Ριγκατόνι καρμπονάρα, στα 14 ευρώ. Πανσέτα, πεκορίνο και επιτέλους κρόκος αβγού. Πολύ πετυχημένα και καθόλου τσιγκούνικα. Αρκετή ποσότητα σάλτσας χωρίς να “πνίγονται”, τριμμένο πιπέρι που προσθέτει το κάτι παραπάνω, ενώ και το τυρί ποτέ δεν μας χαλάει στα ζυμαρικά. Άρεσε η αλμύρα του.
Κλείσιμο φυσικά με γλυκό …
– Κανόλι φυστικιού, στα 8.5 ευρώ. Παραδοσιακή σιτσιλιάνικη συνταγή με κρέμα φιστικιού, καραμελωμένα φιστίκια και παγωτό ανθόγαλα. Ευπαρουσίαστα αλλά όχι απόλυτα πετυχημένα. Θα θέλαμε λίγο πιο γλυκιά την κρέμα, ενώ τα καραμελωμένα φιστίκια σε κάποια σημεία πίκριζαν. Το μπισκότο θα μπορούσε και αυτό να ήταν λεπτότερο σε πάχος.
Τελικό κόστος στα 125-130 ευρώ για τέσσερα (4) άτομα.
Κλείνοντας, να αναφέρουμε ότι η εξυπηρέτηση ήταν ευγενική αν και λίγο πιο τυπική από αυτό που έχουμε συνηθίσει, χωρίς να μας ενοχλήσει. Παρ’όλα αυτά όμως θα σταθούμε στις όμορφες γεύσεις και θα επαναλάβουμε κάποια στιγμή την επίσκεψή μας. Άλλωστε, το μενού τους τροποποιείται ανά διαστήματα για να μην υπάρχει μονοτονία.
ΝΑΙ, προτείνεται για επίσκεψη!