Πως περνούν τα χρόνια! Η πρώτη γνωριμία με το Δράμι έγινε το 2010 και κάνοντας αναδρομή στο παρελθόν, αδυνατώ να πιστέψω πώς πέρασαν τόσα χρόνια … τόσο γρήγορα!
Η πρώτη επίσκεψη έγινε από πρόταση φίλου, ακολούθησαν κάμποσες ακόμη και κάποια στιγμή … Τα ίχνη χάθηκαν. Η αλήθεια είναι πως υπήρχαν κενά διαστήματα, από το 2011 λόγω καλή εμπειρίας εξυπηρέτησης (η εξαίρεση στον κανόνα) μέχρι το 2019. Ενδιάμεσα έγινε μια επίσκεψη το 2016 στην Γλυφάδα. Το 2019 πάλι … Και να που επιστρέψαμε το 2022 με δύο κολλητές επισκέψεις!
Στο Δράμι είναι αδύνατον να μην επιστρέψεις! Γιατί να πας όμως;;
Γιατί έχει αρκετή δόση ελληνικότητας, με πολλά υλικά που συνδυάζονται σε διάφορες συνταγές. Έχει όμως και τη νοσταλγία της Μικρασιάτικης κουζίνας. Κωνσταντινουπολίτικο, μποχτσαδάκια, γκιουζλεμέδες κλπ κλπ. Ακόμη και η διακόσμηση, αν και σε κάποια περίοδο ήταν “πολυφορεμένη” με κονσέρβες Κύκνος ή βάζα με γλυκά του κουταλιού από πολλές επιχειρήσεις, δεν άλλαξε ποτέ! Ίδιο ύφος όλα αυτά τα χρόνια, με πιάτα που παραμένουν διαχρονικά στον κατάλογό τους!
Η εξυπηρέτηση είναι γρήγορη και ευγενική από νέα παιδιά, καλά εκπαιδευμένα. Δεν θα ταλαιπωρηθείτε σε ό,τι ζητήσετε. Το προσωπικό τους ήταν επαρκέστατο σε αριθμό. Φροντίστε καλού κακού να κλείσετε τραπέζι, ιδίως τις βραδυνές ώρες. Παρέχεται επιλογή εσωτερικού ή εξωτερικού χώρου.
Ο κατάλογος γουστόζικος, με πληθώρα επιλογών. Από σαλάτες και μεζέδες, μέχρι θαλασσινά. Ποτέ όμως δεν θυμάμαι να έχω δοκιμάσει από τα τελευταία. Τι να πρωτοπώ όμως για αυτά που προσφέρει. Θα χρειαστούν 10 λεπτά ανάγνωσης.
Αφού παραλάβω το αχνιστό καρβελάκι με τον πελτέ ντομάτας, ας τα χωρίσω τα πιάτα ως εξής…
Τα κλασσικά :
– Τυρολουκουμάδες. 7 στο αριθμό με τραγανή κρούστα και πλούσια ποσότητα κίτρινου τυριού.
– Κωνσταντινουπολίτικο. Φιλεταρισμένο χοιρινό με ψητή ντομάτα πάνω σε τετράγωνη πίτα. Οπτικά μοιάζει με γύρο, όμως έχει αρκετά πιο χοντροκομμένα κομμάτια. Η ντομάτα έχει μια χρήσιμη γλυκύτητα, ώστε να διατηρεί ζουμερό το κρέας.
– Φωλιά κανταϊφιού με φιλέτο κοτόπουλο, καπνιστή μελιτζάνα και καπνιστό τυρί Μετσόβου. Όλο το μυστικό είναι στο θρυμμάτισμα του φύλλου και το τύλιγμα της σάλτσας από το καπνιστό τυρί. Αγαπημένο!
Στα πιο σύγχρονα πιάτα που δοκιμάσαμε …
– Τυρί σαγανάκι σε 2 εκδοχές. Κεφαλοτύρι Κιθαιρώνα και φέτα παστέλι. Τρομερή κρούστα με μπόλικη αψάδα. Συνδυάζονται ιδανικά με τσίπουρο.
– Σκεπαστό. Με χωριάτικο λουκάνικο, σύγκλινο Μάνης, σουτζούκι, πιπεριά Φλωρίνης, γραβιέρα Κρήτης και χειροποίητο φύλλο σφολιάτας. Καυτό και πικάντικο πιάτο, μερακλίδικο. Αυτό και αν συνδυάζεται ιδανικά με ποτό! Προτιμήστε το τον χειμώνα. Νόστιμο φύλλο.
– Γκιουζλεμές (το ενθυμούμαι σαν “ενδιάμεση” προσθήκη χρονολογικά). Θρακιώτικος καβουρμάς, βαρελίσια φέτα και πράσο. Νόστιμο φύλλο με ελαφρώς περισσότερο αλευράκι. Θα προτιμούσα λιγότερο πράσο στη γέμιση ώστε να αναδειχθούν τα υπόλοιπα υλικά.
* Δοκίμασα και ένα ορεκτικό που δεν θυμάμαι την ακριβή ονομασία του, είχε όμως στη βάση πατάτα, στην κορυφή πρασινάδα με ντρέσινγκ λεμονιού και ενδιάμεσα αλλαντικά τύπου σύγκλινο Μάνης. Νόστιμο αλλά σχετικά βαρύ.
Στο ποτό, είμαι μεγάλος φαν του ημίγλυκου κρασιού, το καλύτερο που είχα δοκιμάσει για αρκετά χρόνια.
Στα γλυκά (στα 5.6 ευρώ όλα), η μους πραλίνας με νιφάδες Χαλβά βανίλιας, αρκετά νόστιμη με σωστή προσθήκη του χαλβά ώστε να μην είναι “μονότονη” η γεύση. Άφηνε πλούσια πυκνή αίσθηση. Αυτό που μου έκλεψε την καρδιά όμως με τη φρεσκάδα του, ήταν το χειροποίητο παγωτό γιαούρτι με μέλι και καρύδια και το ξεροτήγανο Χανίων. Πολύ πολύ καλοκαιρινό, αρκετά ελληνικό με επίσης (ακόμη πιο) πλούσια γεύση.
Το κόστος με 4 πιάτα, λίγο ποτό και ένα γλυκό θα κυμανθεί στα 20 με 23 ευρώ το άτομο.
Εννοείται πως το προτείνω και θα το επισκέπτομαι ανά διαστήματα. Έχει φρέσκες πρώτες ύλες, όμορφο χαλαρό περιβάλλον και νόστιμες γεύσεις.
Μεσημέρι καθημερινής ψάχναμε δύο άτομα, να φάμε κάπου και να περάσουμε 2-3 ώρες συζητώντας και ανταλλάσσοντας νέα.
Συνειδητοποίησα ότι τα περισσότερα μεζεδοπωλεία στην μετα-κοβιντ εποχή ανοίγουν αργά το απόγευμα.
Η μόνη επιλογή σχετικά κοντά ήταν το γνωστό Δράμι στην Αγία Βαρβάρα.
Χωρίς κράτηση κάτσαμε άνετα, εκτός από τον κλασικό μέσα χώρο υπάρχει και η επιλογή να κάτσεις έξω σε ημισκεπασμενο σημείο με σόμπες.
Εμείς προτιμησαμε λόγω καιρού τον εσωτερικό χώρο. Η διακόσμηση είναι κλασική από την πρώτη μέρα λειτουργίας, τύπου “μπακάλικου”, με την κουζίνα σε εμφανή θέση, παγίδα που συνήθως δημιουργεί στο χώρο περιττές μυρωδιές που εδώ δεν ισχύει.
Το σέρβις σε μέρα και ώρα που το μαγαζί μετρούσε 3παρεες ήταν γρήγορο και σωστό.
Στην αρχή ρώτησαν για εμφιαλωμένο νερό,το οποίο κρατήσαμε και ψημένο καρβελακι ψωμιού το οποίο αρνηθηκαμε. Επέμεναν για κέρασμα στο τέλος είτε σφηνάκι μαστίχα είτε γλυκό του κουταλιού το οποίο αρνηθηκαμε, παρόλα αυτά το προσέφεραν . Νέα ως επί το πλείστον παιδιά και αρκετά στον αριθμό ούτως ώστε όλα να κινούνται μεθοδικά.
Ο κατάλογος αρκετά εκτενής, αν δεν κάνω λάθος έχει κρατήσει κάποια εμβληματικα του πιάτα,που τα θυμάμαι από τα πρώτα τους βήματα, που το επισκεπτομασταν οικογενειακώς. Έχει κάνει και προσθέσεις σε νέα πιάτα.
Εμείς δοκιμάσαμε:
– Σαλάτα πράσινη με γραβιέρα,ψητή πιπεριά Φλωρίνης,φίλε αμυγδάλου και απάκι κοτόπουλο. Πληθωρικη, με σωστά συνδυασμένα υλικά, μεγάλη μερίδα. 8.5€
-Πηλιωρειτικη τηγανιά μανιταριων, ποικιλία μανιταριών,με καπνιστο τυρί,ντομάτινια σβησμένα με παλαιωμένο τσίπουρο 7.95€ γευστικοτατο πιάτο,αλλά θα ήθελα λίγο πιο ψημένα τα μανιτάρια. Όσοι διαβάζουν συχνά τις κριτικές μου ξέρουν ότι είμαι μανιταροφαγος. Το συγκεκριμένο υλικό είναι αρκετά περίεργο μερικά δευτερόλεπτα λιγότερο ή περισσότερο μπορεί να το καταστρέψουν, στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν ήταν κακό το αποτέλεσμα είχε όμως περιθώρια βελτίωσης.
– Φωλιά κανταϊφιου, πρόκειται για πιατο-κατατεθεν του μαγαζιού, φωλιά κανταϊφιου με μια ρωζ σως κρέμας γάλακτος, κοτόπουλο φιλέτο,μελιτζάνα και τυριά. Πολύ πλούσιο το γευστικό αποτέλεσμα, τα υλικά σε απόλυτη αρμονία . 11.50€
– Φιλετακια μοσχαρίσια, 12.50€ λεπτοκομμένα, ψημένα στη σχάρα με ψητά λαχανικά, σωστά τα καρυκεύματα,αλλά το κρέας ήθελε λιγότερο ψήσιμο, προφανώς ευθυνομασταν και εμείς που δεν το αναφέραμε στην παραγγελία μας,αλλά δεν ερωτηθηκαμε και το παραλείψαμε.
Σε γενικές γραμμές φάγαμε αρκετά νόστιμα πιάτα, σε μεγάλες μερίδες.
Το μαγαζί είναι ευρέως γνωστό και προτείνεται από πολλούς ειδήμονες και μη. Δε θα αποτελέσω εξαίρεση και το μόνο βέβαιο είναι ότι θα επιστρέψω κάποια στιγμή. Η μόνη διαφωνία που έχω είναι ότι κάποια πιάτα πιστεύω ότι είναι κοστολογημενα λίγο πιο ακριβά από ότι θα έπρεπε. Η φωλιά για παράδειγμα είναι ορεκτικά, κοστίζει 11.50€ και θα μπορούσε 1-2€ πιο κάτω , ή θα μπορούσε να μεγαλώσει η μερίδα και να μετακινηθεί στα κυρίως πιάτα.
Ο λογαριασμός σε μας κυμάνθηκε στα 25€ το άτομο με δύο αναψυκτικά.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌχι
Πως περνούν τα χρόνια! Η πρώτη γνωριμία με το Δράμι έγινε το 2010 και κάνοντας αναδρομή στο παρελθόν, αδυνατώ να πιστέψω πώς πέρασαν τόσα χρόνια … τόσο γρήγορα!
Η πρώτη επίσκεψη έγινε από πρόταση φίλου, ακολούθησαν κάμποσες ακόμη και κάποια στιγμή … Τα ίχνη χάθηκαν. Η αλήθεια είναι πως υπήρχαν κενά διαστήματα, από το 2011 λόγω καλή εμπειρίας εξυπηρέτησης (η εξαίρεση στον κανόνα) μέχρι το 2019. Ενδιάμεσα έγινε μια επίσκεψη το 2016 στην Γλυφάδα. Το 2019 πάλι … Και να που επιστρέψαμε το 2022 με δύο κολλητές επισκέψεις!
Στο Δράμι είναι αδύνατον να μην επιστρέψεις! Γιατί να πας όμως;;
Γιατί έχει αρκετή δόση ελληνικότητας, με πολλά υλικά που συνδυάζονται σε διάφορες συνταγές. Έχει όμως και τη νοσταλγία της Μικρασιάτικης κουζίνας. Κωνσταντινουπολίτικο, μποχτσαδάκια, γκιουζλεμέδες κλπ κλπ. Ακόμη και η διακόσμηση, αν και σε κάποια περίοδο ήταν “πολυφορεμένη” με κονσέρβες Κύκνος ή βάζα με γλυκά του κουταλιού από πολλές επιχειρήσεις, δεν άλλαξε ποτέ! Ίδιο ύφος όλα αυτά τα χρόνια, με πιάτα που παραμένουν διαχρονικά στον κατάλογό τους!
Η εξυπηρέτηση είναι γρήγορη και ευγενική από νέα παιδιά, καλά εκπαιδευμένα. Δεν θα ταλαιπωρηθείτε σε ό,τι ζητήσετε. Το προσωπικό τους ήταν επαρκέστατο σε αριθμό. Φροντίστε καλού κακού να κλείσετε τραπέζι, ιδίως τις βραδυνές ώρες. Παρέχεται επιλογή εσωτερικού ή εξωτερικού χώρου.
Ο κατάλογος γουστόζικος, με πληθώρα επιλογών. Από σαλάτες και μεζέδες, μέχρι θαλασσινά. Ποτέ όμως δεν θυμάμαι να έχω δοκιμάσει από τα τελευταία. Τι να πρωτοπώ όμως για αυτά που προσφέρει. Θα χρειαστούν 10 λεπτά ανάγνωσης.
Αφού παραλάβω το αχνιστό καρβελάκι με τον πελτέ ντομάτας, ας τα χωρίσω τα πιάτα ως εξής…
Τα κλασσικά :
– Τυρολουκουμάδες. 7 στο αριθμό με τραγανή κρούστα και πλούσια ποσότητα κίτρινου τυριού.
– Κωνσταντινουπολίτικο. Φιλεταρισμένο χοιρινό με ψητή ντομάτα πάνω σε τετράγωνη πίτα. Οπτικά μοιάζει με γύρο, όμως έχει αρκετά πιο χοντροκομμένα κομμάτια. Η ντομάτα έχει μια χρήσιμη γλυκύτητα, ώστε να διατηρεί ζουμερό το κρέας.
– Φωλιά κανταϊφιού με φιλέτο κοτόπουλο, καπνιστή μελιτζάνα και καπνιστό τυρί Μετσόβου. Όλο το μυστικό είναι στο θρυμμάτισμα του φύλλου και το τύλιγμα της σάλτσας από το καπνιστό τυρί. Αγαπημένο!
Στα πιο σύγχρονα πιάτα που δοκιμάσαμε …
– Τυρί σαγανάκι σε 2 εκδοχές. Κεφαλοτύρι Κιθαιρώνα και φέτα παστέλι. Τρομερή κρούστα με μπόλικη αψάδα. Συνδυάζονται ιδανικά με τσίπουρο.
– Σκεπαστό. Με χωριάτικο λουκάνικο, σύγκλινο Μάνης, σουτζούκι, πιπεριά Φλωρίνης, γραβιέρα Κρήτης και χειροποίητο φύλλο σφολιάτας. Καυτό και πικάντικο πιάτο, μερακλίδικο. Αυτό και αν συνδυάζεται ιδανικά με ποτό! Προτιμήστε το τον χειμώνα. Νόστιμο φύλλο.
– Γκιουζλεμές (το ενθυμούμαι σαν “ενδιάμεση” προσθήκη χρονολογικά). Θρακιώτικος καβουρμάς, βαρελίσια φέτα και πράσο. Νόστιμο φύλλο με ελαφρώς περισσότερο αλευράκι. Θα προτιμούσα λιγότερο πράσο στη γέμιση ώστε να αναδειχθούν τα υπόλοιπα υλικά.
* Δοκίμασα και ένα ορεκτικό που δεν θυμάμαι την ακριβή ονομασία του, είχε όμως στη βάση πατάτα, στην κορυφή πρασινάδα με ντρέσινγκ λεμονιού και ενδιάμεσα αλλαντικά τύπου σύγκλινο Μάνης. Νόστιμο αλλά σχετικά βαρύ.
Στο ποτό, είμαι μεγάλος φαν του ημίγλυκου κρασιού, το καλύτερο που είχα δοκιμάσει για αρκετά χρόνια.
Στα γλυκά (στα 5.6 ευρώ όλα), η μους πραλίνας με νιφάδες Χαλβά βανίλιας, αρκετά νόστιμη με σωστή προσθήκη του χαλβά ώστε να μην είναι “μονότονη” η γεύση. Άφηνε πλούσια πυκνή αίσθηση. Αυτό που μου έκλεψε την καρδιά όμως με τη φρεσκάδα του, ήταν το χειροποίητο παγωτό γιαούρτι με μέλι και καρύδια και το ξεροτήγανο Χανίων. Πολύ πολύ καλοκαιρινό, αρκετά ελληνικό με επίσης (ακόμη πιο) πλούσια γεύση.
Το κόστος με 4 πιάτα, λίγο ποτό και ένα γλυκό θα κυμανθεί στα 20 με 23 ευρώ το άτομο.
Εννοείται πως το προτείνω και θα το επισκέπτομαι ανά διαστήματα. Έχει φρέσκες πρώτες ύλες, όμορφο χαλαρό περιβάλλον και νόστιμες γεύσεις.
Προσθέστε το στην δική σας wish list!
Μεσημέρι καθημερινής ψάχναμε δύο άτομα, να φάμε κάπου και να περάσουμε 2-3 ώρες συζητώντας και ανταλλάσσοντας νέα.
Συνειδητοποίησα ότι τα περισσότερα μεζεδοπωλεία στην μετα-κοβιντ εποχή ανοίγουν αργά το απόγευμα.
Η μόνη επιλογή σχετικά κοντά ήταν το γνωστό Δράμι στην Αγία Βαρβάρα.
Χωρίς κράτηση κάτσαμε άνετα, εκτός από τον κλασικό μέσα χώρο υπάρχει και η επιλογή να κάτσεις έξω σε ημισκεπασμενο σημείο με σόμπες.
Εμείς προτιμησαμε λόγω καιρού τον εσωτερικό χώρο. Η διακόσμηση είναι κλασική από την πρώτη μέρα λειτουργίας, τύπου “μπακάλικου”, με την κουζίνα σε εμφανή θέση, παγίδα που συνήθως δημιουργεί στο χώρο περιττές μυρωδιές που εδώ δεν ισχύει.
Το σέρβις σε μέρα και ώρα που το μαγαζί μετρούσε 3παρεες ήταν γρήγορο και σωστό.
Στην αρχή ρώτησαν για εμφιαλωμένο νερό,το οποίο κρατήσαμε και ψημένο καρβελακι ψωμιού το οποίο αρνηθηκαμε. Επέμεναν για κέρασμα στο τέλος είτε σφηνάκι μαστίχα είτε γλυκό του κουταλιού το οποίο αρνηθηκαμε, παρόλα αυτά το προσέφεραν . Νέα ως επί το πλείστον παιδιά και αρκετά στον αριθμό ούτως ώστε όλα να κινούνται μεθοδικά.
Ο κατάλογος αρκετά εκτενής, αν δεν κάνω λάθος έχει κρατήσει κάποια εμβληματικα του πιάτα,που τα θυμάμαι από τα πρώτα τους βήματα, που το επισκεπτομασταν οικογενειακώς. Έχει κάνει και προσθέσεις σε νέα πιάτα.
Εμείς δοκιμάσαμε:
– Σαλάτα πράσινη με γραβιέρα,ψητή πιπεριά Φλωρίνης,φίλε αμυγδάλου και απάκι κοτόπουλο. Πληθωρικη, με σωστά συνδυασμένα υλικά, μεγάλη μερίδα. 8.5€
-Πηλιωρειτικη τηγανιά μανιταριων, ποικιλία μανιταριών,με καπνιστο τυρί,ντομάτινια σβησμένα με παλαιωμένο τσίπουρο 7.95€ γευστικοτατο πιάτο,αλλά θα ήθελα λίγο πιο ψημένα τα μανιτάρια. Όσοι διαβάζουν συχνά τις κριτικές μου ξέρουν ότι είμαι μανιταροφαγος. Το συγκεκριμένο υλικό είναι αρκετά περίεργο μερικά δευτερόλεπτα λιγότερο ή περισσότερο μπορεί να το καταστρέψουν, στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν ήταν κακό το αποτέλεσμα είχε όμως περιθώρια βελτίωσης.
– Φωλιά κανταϊφιου, πρόκειται για πιατο-κατατεθεν του μαγαζιού, φωλιά κανταϊφιου με μια ρωζ σως κρέμας γάλακτος, κοτόπουλο φιλέτο,μελιτζάνα και τυριά. Πολύ πλούσιο το γευστικό αποτέλεσμα, τα υλικά σε απόλυτη αρμονία . 11.50€
– Φιλετακια μοσχαρίσια, 12.50€ λεπτοκομμένα, ψημένα στη σχάρα με ψητά λαχανικά, σωστά τα καρυκεύματα,αλλά το κρέας ήθελε λιγότερο ψήσιμο, προφανώς ευθυνομασταν και εμείς που δεν το αναφέραμε στην παραγγελία μας,αλλά δεν ερωτηθηκαμε και το παραλείψαμε.
Σε γενικές γραμμές φάγαμε αρκετά νόστιμα πιάτα, σε μεγάλες μερίδες.
Το μαγαζί είναι ευρέως γνωστό και προτείνεται από πολλούς ειδήμονες και μη. Δε θα αποτελέσω εξαίρεση και το μόνο βέβαιο είναι ότι θα επιστρέψω κάποια στιγμή. Η μόνη διαφωνία που έχω είναι ότι κάποια πιάτα πιστεύω ότι είναι κοστολογημενα λίγο πιο ακριβά από ότι θα έπρεπε. Η φωλιά για παράδειγμα είναι ορεκτικά, κοστίζει 11.50€ και θα μπορούσε 1-2€ πιο κάτω , ή θα μπορούσε να μεγαλώσει η μερίδα και να μετακινηθεί στα κυρίως πιάτα.
Ο λογαριασμός σε μας κυμάνθηκε στα 25€ το άτομο με δύο αναψυκτικά.