Η ΓΙΑΓΙΑ ΕΛΙΣΑΒΕΤ, μετά από απουσία ενός χρόνου και βάλε, άνοιξε ξανά, για την ακρίβεια ξαναγύρισε στο αρχικό μαγαζί της δεκαετίας του ’90, στην οδό Ναυάρχου Βότση 2, στα σύνορα Καλλιθέας – Τζιτζιφιών, δίπλα στο Κολυμβητήριο της Καλλιθέας και δύο βήματα από το Κέντρο Πολιτισμού του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος. Η προσέγγιση με αυτοκίνητο είναι πολύ εύκολη, είτε έρθετε από τη Συγγρού είτε από τη Θησέως, και το παρκάρισμα ανέλπιστα εύκολο (4 στα 10).
Και η καινούρια/παλιά ΓΙΑΓΙΑ ΕΛΙΣΑΒΕΤ είναι γωνιακό μαγαζί, φρεσκοβαμμένο όμως και με καινούρια επίπλωση, με μπόλικα τραπέζια έξω, αραιά τοποθετημένα κάτω από ωραίες ομπρέλες. Τη μέσα αίθουσα παρέλειψα να την εξερευνήσω, ίσως επειδή δε μου άρεσε καθόλου στην προηγούμενη εγκατάσταση, επιφυλάσσομαι. Επισημαίνω ότι η κράτηση για Κυριακή μεσημέρι είναι απαραίτητη, το μαγαζί έχει σταθερή πελατεία από τα πέριξ, φαίνεται από τον τρόπο που γίνεται η υποδοχή από το προσωπικό. Η γιαγιά Ελισάβετ, στα 85 παρακαλώ, ο θεός να την έχει καλά, βεβαίως επί το έργον, ετοιμάζει τους ποντιακούς μεζέδες – πιλμένι και βαρένικι – τα ντολμαδάκια και το σπιτικό γλυκό για το επιδόρπιο μετά το γεύμα. Στα υπόψη ότι η περιοχή είναι γεμάτη γνωστές καλές ψαροταβέρνες (σε απόσταση αναπνοής η ΑΝΤΩΝΙΑ και ο ΠΕΖΟΥΛΑΣ, σε απόσταση βολής ο ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΣ, τα ΚΑΝΑΡΙΑ και τα ΑΡΓΟΥΡΑ).
Ο κατάλογος απλός και όσο χρειάζεται περιεκτικός, στην αριστερή στήλη τι τρως (σαλάτες – ορεκτικά – ψάρια) και στη δεξιά τι μπορείς να πιεις (κρασί χύμα – αποστάγματα – μπίρες), επιλέγετε ανάλογα με την παρέα και την όρεξη. Οι σαλάτες είναι απλές, αλλά φρεσκότατες και σε μερίδες king size, την αγγουροντομάτα που πήραμε (3,50 €) δεν καταφέραμε να την τελειώσουμε. Από τους μεζέδες σας προτείνω ανεπιφύλακτα, πέρα από τα ποντιακά καλούδια που προανέφερα, τα χειροποίητα ντολμαδάκια (7€), τα κολοκυθάκια κομμένα σε μπαστουνάκια (3€), τον ξιδάτο γαύρο (6€) και κάποια από τις χειροποίητες αλοιφές, όπως λέμε εμείς οι Σαλονικιοί. Χθες λόγω μπακαλιάρου η επιλογή ήταν αυτονόητη: σκορδαλιά (3€) τούρμπο, όπως πρέπει να είναι. Όσον αφορά στα ψαρικά, φυσικά υπάρχει πάντα ψιλό ψαράκι, γαρίδες και γαριδάκι, καλαμαράκια και θράψαλο (ψητό) καθώς και μύδια. Ανεβαίνοντας στις τιμές θα βρείτε κουτσομούρες (35€ το κιλό), μπακαλιάρο και μπακαλιαράκια (30€) και τσιπούρα (25€, προφανώς όχι πελαγίσια).
Η κουζίνα ξέρει τη δουλειά της, ενώ το σέρβις από τους δύο κυρίους είναι υποδειγματικό. Τα πιάτα έρχονται στο τραπέζι με ρέγουλα και αρνούνται να σου φέρουν τον λογαριασμό, αν δεν κεράσουν πρώτα το επιδόρπιο που έχουν ετοιμάσει, χθες αυτό ήταν γιαούρτι σακούλας με βραστό γλυκό σύκο, όχι το γνωστό του εμπορίου, ένα ποίημα, κυριολεκτικά γλύψαμε το πιάτο.
Για ένα πλήρες γεύμα με σαλάτα, κολοκυθάκια, καλαμαράκια, έναν μεγάλο μπακαλιάρο ψητό + σκορδαλιά, που συνοδεύτηκε από ένα «Δεκαράκι» (= μονοποικιλιακό τσίπουρο από Μοσχάτο Τυρνάβου) πληρώσαμε ακριβώς 49 ευρώ, ποσό που θεωρώ απόλυτα συμβατό, να μην πω, μάλλον, χαμηλό, για την ποσότητα και ποιότητα όλων των πιάτων.
Να πάτε στη ΓΙΑΓΙΑ ΕΛΙΣΑΒΕΤ! Μια καλή ιδέα είναι να προηγηθεί ένας περίπατος στου Νιάρχου και κατόπιν να το κόψετε με τα πόδια, ούτε δέκα λεπτά δρόμος.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌχι
Η ΓΙΑΓΙΑ ΕΛΙΣΑΒΕΤ, μετά από απουσία ενός χρόνου και βάλε, άνοιξε ξανά, για την ακρίβεια ξαναγύρισε στο αρχικό μαγαζί της δεκαετίας του ’90, στην οδό Ναυάρχου Βότση 2, στα σύνορα Καλλιθέας – Τζιτζιφιών, δίπλα στο Κολυμβητήριο της Καλλιθέας και δύο βήματα από το Κέντρο Πολιτισμού του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος. Η προσέγγιση με αυτοκίνητο είναι πολύ εύκολη, είτε έρθετε από τη Συγγρού είτε από τη Θησέως, και το παρκάρισμα ανέλπιστα εύκολο (4 στα 10).
Και η καινούρια/παλιά ΓΙΑΓΙΑ ΕΛΙΣΑΒΕΤ είναι γωνιακό μαγαζί, φρεσκοβαμμένο όμως και με καινούρια επίπλωση, με μπόλικα τραπέζια έξω, αραιά τοποθετημένα κάτω από ωραίες ομπρέλες. Τη μέσα αίθουσα παρέλειψα να την εξερευνήσω, ίσως επειδή δε μου άρεσε καθόλου στην προηγούμενη εγκατάσταση, επιφυλάσσομαι. Επισημαίνω ότι η κράτηση για Κυριακή μεσημέρι είναι απαραίτητη, το μαγαζί έχει σταθερή πελατεία από τα πέριξ, φαίνεται από τον τρόπο που γίνεται η υποδοχή από το προσωπικό. Η γιαγιά Ελισάβετ, στα 85 παρακαλώ, ο θεός να την έχει καλά, βεβαίως επί το έργον, ετοιμάζει τους ποντιακούς μεζέδες – πιλμένι και βαρένικι – τα ντολμαδάκια και το σπιτικό γλυκό για το επιδόρπιο μετά το γεύμα. Στα υπόψη ότι η περιοχή είναι γεμάτη γνωστές καλές ψαροταβέρνες (σε απόσταση αναπνοής η ΑΝΤΩΝΙΑ και ο ΠΕΖΟΥΛΑΣ, σε απόσταση βολής ο ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΣ, τα ΚΑΝΑΡΙΑ και τα ΑΡΓΟΥΡΑ).
Ο κατάλογος απλός και όσο χρειάζεται περιεκτικός, στην αριστερή στήλη τι τρως (σαλάτες – ορεκτικά – ψάρια) και στη δεξιά τι μπορείς να πιεις (κρασί χύμα – αποστάγματα – μπίρες), επιλέγετε ανάλογα με την παρέα και την όρεξη. Οι σαλάτες είναι απλές, αλλά φρεσκότατες και σε μερίδες king size, την αγγουροντομάτα που πήραμε (3,50 €) δεν καταφέραμε να την τελειώσουμε. Από τους μεζέδες σας προτείνω ανεπιφύλακτα, πέρα από τα ποντιακά καλούδια που προανέφερα, τα χειροποίητα ντολμαδάκια (7€), τα κολοκυθάκια κομμένα σε μπαστουνάκια (3€), τον ξιδάτο γαύρο (6€) και κάποια από τις χειροποίητες αλοιφές, όπως λέμε εμείς οι Σαλονικιοί. Χθες λόγω μπακαλιάρου η επιλογή ήταν αυτονόητη: σκορδαλιά (3€) τούρμπο, όπως πρέπει να είναι. Όσον αφορά στα ψαρικά, φυσικά υπάρχει πάντα ψιλό ψαράκι, γαρίδες και γαριδάκι, καλαμαράκια και θράψαλο (ψητό) καθώς και μύδια. Ανεβαίνοντας στις τιμές θα βρείτε κουτσομούρες (35€ το κιλό), μπακαλιάρο και μπακαλιαράκια (30€) και τσιπούρα (25€, προφανώς όχι πελαγίσια).
Η κουζίνα ξέρει τη δουλειά της, ενώ το σέρβις από τους δύο κυρίους είναι υποδειγματικό. Τα πιάτα έρχονται στο τραπέζι με ρέγουλα και αρνούνται να σου φέρουν τον λογαριασμό, αν δεν κεράσουν πρώτα το επιδόρπιο που έχουν ετοιμάσει, χθες αυτό ήταν γιαούρτι σακούλας με βραστό γλυκό σύκο, όχι το γνωστό του εμπορίου, ένα ποίημα, κυριολεκτικά γλύψαμε το πιάτο.
Για ένα πλήρες γεύμα με σαλάτα, κολοκυθάκια, καλαμαράκια, έναν μεγάλο μπακαλιάρο ψητό + σκορδαλιά, που συνοδεύτηκε από ένα «Δεκαράκι» (= μονοποικιλιακό τσίπουρο από Μοσχάτο Τυρνάβου) πληρώσαμε ακριβώς 49 ευρώ, ποσό που θεωρώ απόλυτα συμβατό, να μην πω, μάλλον, χαμηλό, για την ποσότητα και ποιότητα όλων των πιάτων.
Να πάτε στη ΓΙΑΓΙΑ ΕΛΙΣΑΒΕΤ! Μια καλή ιδέα είναι να προηγηθεί ένας περίπατος στου Νιάρχου και κατόπιν να το κόψετε με τα πόδια, ούτε δέκα λεπτά δρόμος.