Ατάκα που ξεστόμιζε ο Βαγγέλης προς την Εύα συχνά πυκνά αλλά δεν έλεγε να μετουσιωθεί στην πραγματικότητα … Ή μήπως οχι;
Τον τελευταίο καιρό ψάχναμε την ευκαιρία να δειπνήσουμε σε κάποιο meat restaurant ή εστω σε μοντέρνα χασαποταβέρνα (ναι το Γίδι συγκεκριμένα) αλλά δεν είχαμε βρει κάποια, κυρίως λόγω υποχρεώσεων. Η ιδανική συνθήκη επίσης, θα ήταν να μην βρίσκεται σε πολύβουη περιοχή, οπότε η Μεταμόρφωση ήταν η πρώτη επιλογή. Αφού το αποφασίσαμε και διανύσαμε κάμποσα χιλιόμετρα από τη Νέα Σμύρνη, κάναμε την εμφάνισή μας. Δεν δυσκολευτήκαμε με το παρκάρισμα, σε κοντινή απόσταση υπάρχει και το Praktiker, ώστε να έχετε άνεση και ασφάλεια. Καλά πήγε αυτό.
Το Γίδι το γνωρίζαμε, το είχαμε ελέγξει σε social media, σε άρθρα, σε οτιδήποτε σχετίζεται με την εστίαση. Ψέματα δεν θα πούμε, τον ιδιοκτήτη τον είχαμε ακουστά μόνο από το άλλο εστιατόριο, που έχει εντελώς διαφορετικό στυλ κουζίνας. Τι μας κέρδισε, ώστε να τολμήσουμε να κάνουμε κράτηση; Ο κατάλογος! Δεν ήταν ο “καθώς πρέπει”, έχει μια ροκ κατάσταση, έχει μια καλώς εννοούμενη χωριατίλα. Θα δοκιμάσεις τις κοπές τους, θα φας όμως και παϊδάκια άμα λάχει. Μέχρι και πατσά μπορούν να σου προσφέρουν με προσούτο προβατίνας ή με φασόλια μαυρομάτικα.
Τρίτη βράδυ, αφού καταφθάνουμε 21.40, τοποθετούμαστε σε άνετο τραπέζι, στο κέντρο του μαγαζιού. Μιας και μιλήσαμε για τον χώρο, είναι πραγματικά ευχάριστος, ενώ ο εξωτερικός που είναι σαν αυλή δεν λειτουργούσε. Υπάρχει ο ενδιάμεσος και ο εσωτερικός. Όπου ο εσωτερικός διαθέτει bar, το ίδιο και ο εξωτερικός που το ονομάζει Γιδόμπαρο. Ζεστός χώρος, χαλαρός και παρεΐστικος … άνετα χτυπάς και ένα ουισκάκι στο τσακίρ κέφι. Διαθέτουν και ειδικό (μικρό) χώρο για τα εμφιαλωμένα κρασιά. Πέτρα και ξύλο συνδυάζονται αρμονικά στη διακόσμηση.
Αυτή που θα μπορούσε να αφήσει καλύτερες εντυπώσεις, ήταν η εξυπηρέτηση. Επαγγελματική και γρήγορη μεν, κάπως κουρασμένη δε. Άφηνε λιγάκι την αίσθηση της αγγαρείας και της αυτοματοποιήσης. Προφανώς και δεν ζητούσαμε να μας κάνουν τεμενάδες, θεωρούμε όμως πως μπορούσαν και καλύτερα.
Θα δυσκολευτείτε με τον κατάλογο γιατί θα θελήσετε δεύτερη αλλά και τρίτη επίσκεψη ώστε να έχετε μια καλή εικόνα για το Γίδι. Ενδεικτικά, θα θέλαμε να δοκιμάσουμε την pizza προβατίνας, το λουκάνικο Φλώρινας με φέτα και αβγά μάτια ή τα ψητά γλυκάδια. Και δεν είναι μόνο αυτά!
Οι επιλογές μας ήταν:
🍞🍞 Αρχικά το πολύ νόστιμο ψωμί που το καταβροχθίσαμε, καυτό και πιθανότατα προζυμένιο. Καταφθάνει μαζί με εμφιαλωμένο νερό Μιτσικέλι 700 ml, στα 2 ευρώ.
Για να μην αναλωθούμε μόνο στο κρέας πήραμε …
– Πατάτες Χάος, στα 16 ευρώ. Ακούγεται υπερβολικό ποσό, όμως ήταν το κάτι άλλο. Φρέσκια τηγανητή πατάτα με πολύ πολύ λιωμένο τυρί ρακλέτ! Πραγματικά δεν σταματάς να τρως! Βουτιά κανονική μέσα στο υπέροχο τυρί. Μην τις αφήσετε να κρυώσουν! Μιας και υπήρχε διπλή ποσότητα τυριού, το πολύ ψιλοκομμένο λουκάνικο επισκιαζόταν γευστικά. Όταν το γευόμασταν είχε αψάδα πάντως!
– Ταλαγάνι τηγανητό με αβγό ποσέ, στα 7 ευρώ. Καλά ψημένο το τυρί, το αβγό όμως σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ποσέ, σύμφωνα τουλάχιστον με αυτό που εμείς γνωρίζουμε. Θεωρούμε ότι ήταν άψητο.
– Φρυγαδέλι, στα 12 ευρώ. Αν και ήταν χιονισμένο από δενδρολίβανο αν θυμόμαστε σωστά, μας άρεσε αρκετά. Πολύ καλό ψήσιμο στα μπόλια, άφηνε ευχάριστη αίσθηση καπνίλας. Το συκώτι από την άλλη, θα μπορούσε να ψηθεί λίγο παραπάνω. Όπως και να έχει, το γευστικό αποτέλεσμα ήταν ικανοποιητικό.
– T-Bone, στα 48 ευρώ το κιλό. Επιλέξαμε το medium ψήσιμο, γιατί η Εύα δεν είναι των πολύ ζωηρών χρωμάτων στο κρέας και πραγματικά ικανοποιηθήκαμε. Ζουμερή σάρκα, μεστή γεύση. Χορταίνει 2 άτομα. Προσθέσαμε και αλάτι και δεν σταματούσαμε. Επιβλητική εμφάνιση, με όλα τα απαραίτητα μαχαίρια κοπής.
– Ροζέ ημίγλυκο κρασί Fairytale, στα 26 ευρώ. Πως συνδυαζόταν με όλα τα παραπάνω; Κι εμείς τις ίδιες επιφυλάξεις είχαμε. Φρουτώδες, όχι πολύ γλυκό ώστε να επικαλύπτονται οι γεύσεις.
– Λευκό Μωσαϊκό, στα 11 ευρώ. Οι επιλογές στα γλυκά είναι κλασικές τύπου cheesecake ή lemon pie. Ο Πύργος σοκολάτας προσφερόταν για 4 άτομα, οπότε το Λευκό Μωσαϊκό είχε κάτι να επιδείξει. Ενδιαφέρον γευστικά, παιχνιδιάρικο σε υφή με πολλά ξηροκάρπια και μπισκότο, δεν λίγωνε υπερβολικά. Συνοδευόταν από φινετσάτο παγωτό καραμέλας.
🤝 Κέρασμα από σφηνάκι λικέρ.
Σύνολο: 122 ευρώ.
Περάσαμε καλά; ΝΑΙ!
Θα πηγαίναμε ξανά; ΑΝΕΤΑ!
Κάποια στιγμή θέλουμε να επιστρέψουμε για νέες γευστικές δοκιμές, για τον χώρο που έχει κάτι που σε κερδίζει και σε κάνει να περνάς όμορφα. Σημειώστε εδώ πως η παραγγελία μας μπορούσε να καλύψει και τρίτο άτομο με ένα ακόμη ορεκτικό, οπότε το κόστος ανά άτομο μπορεί να προσέγγιζε τα 45-50 ευρώ κι όχι τα πατημένα 60 που πληρώσαμε εμείς!
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌχι
“ Πότε θα με πας στο Γίδι;;; ”
Ατάκα που ξεστόμιζε ο Βαγγέλης προς την Εύα συχνά πυκνά αλλά δεν έλεγε να μετουσιωθεί στην πραγματικότητα … Ή μήπως οχι;
Τον τελευταίο καιρό ψάχναμε την ευκαιρία να δειπνήσουμε σε κάποιο meat restaurant ή εστω σε μοντέρνα χασαποταβέρνα (ναι το Γίδι συγκεκριμένα) αλλά δεν είχαμε βρει κάποια, κυρίως λόγω υποχρεώσεων. Η ιδανική συνθήκη επίσης, θα ήταν να μην βρίσκεται σε πολύβουη περιοχή, οπότε η Μεταμόρφωση ήταν η πρώτη επιλογή. Αφού το αποφασίσαμε και διανύσαμε κάμποσα χιλιόμετρα από τη Νέα Σμύρνη, κάναμε την εμφάνισή μας. Δεν δυσκολευτήκαμε με το παρκάρισμα, σε κοντινή απόσταση υπάρχει και το Praktiker, ώστε να έχετε άνεση και ασφάλεια. Καλά πήγε αυτό.
Το Γίδι το γνωρίζαμε, το είχαμε ελέγξει σε social media, σε άρθρα, σε οτιδήποτε σχετίζεται με την εστίαση. Ψέματα δεν θα πούμε, τον ιδιοκτήτη τον είχαμε ακουστά μόνο από το άλλο εστιατόριο, που έχει εντελώς διαφορετικό στυλ κουζίνας. Τι μας κέρδισε, ώστε να τολμήσουμε να κάνουμε κράτηση; Ο κατάλογος! Δεν ήταν ο “καθώς πρέπει”, έχει μια ροκ κατάσταση, έχει μια καλώς εννοούμενη χωριατίλα. Θα δοκιμάσεις τις κοπές τους, θα φας όμως και παϊδάκια άμα λάχει. Μέχρι και πατσά μπορούν να σου προσφέρουν με προσούτο προβατίνας ή με φασόλια μαυρομάτικα.
Τρίτη βράδυ, αφού καταφθάνουμε 21.40, τοποθετούμαστε σε άνετο τραπέζι, στο κέντρο του μαγαζιού. Μιας και μιλήσαμε για τον χώρο, είναι πραγματικά ευχάριστος, ενώ ο εξωτερικός που είναι σαν αυλή δεν λειτουργούσε. Υπάρχει ο ενδιάμεσος και ο εσωτερικός. Όπου ο εσωτερικός διαθέτει bar, το ίδιο και ο εξωτερικός που το ονομάζει Γιδόμπαρο. Ζεστός χώρος, χαλαρός και παρεΐστικος … άνετα χτυπάς και ένα ουισκάκι στο τσακίρ κέφι. Διαθέτουν και ειδικό (μικρό) χώρο για τα εμφιαλωμένα κρασιά. Πέτρα και ξύλο συνδυάζονται αρμονικά στη διακόσμηση.
Αυτή που θα μπορούσε να αφήσει καλύτερες εντυπώσεις, ήταν η εξυπηρέτηση. Επαγγελματική και γρήγορη μεν, κάπως κουρασμένη δε. Άφηνε λιγάκι την αίσθηση της αγγαρείας και της αυτοματοποιήσης. Προφανώς και δεν ζητούσαμε να μας κάνουν τεμενάδες, θεωρούμε όμως πως μπορούσαν και καλύτερα.
Θα δυσκολευτείτε με τον κατάλογο γιατί θα θελήσετε δεύτερη αλλά και τρίτη επίσκεψη ώστε να έχετε μια καλή εικόνα για το Γίδι. Ενδεικτικά, θα θέλαμε να δοκιμάσουμε την pizza προβατίνας, το λουκάνικο Φλώρινας με φέτα και αβγά μάτια ή τα ψητά γλυκάδια. Και δεν είναι μόνο αυτά!
Οι επιλογές μας ήταν:
🍞🍞 Αρχικά το πολύ νόστιμο ψωμί που το καταβροχθίσαμε, καυτό και πιθανότατα προζυμένιο. Καταφθάνει μαζί με εμφιαλωμένο νερό Μιτσικέλι 700 ml, στα 2 ευρώ.
Για να μην αναλωθούμε μόνο στο κρέας πήραμε …
– Πατάτες Χάος, στα 16 ευρώ. Ακούγεται υπερβολικό ποσό, όμως ήταν το κάτι άλλο. Φρέσκια τηγανητή πατάτα με πολύ πολύ λιωμένο τυρί ρακλέτ! Πραγματικά δεν σταματάς να τρως! Βουτιά κανονική μέσα στο υπέροχο τυρί. Μην τις αφήσετε να κρυώσουν! Μιας και υπήρχε διπλή ποσότητα τυριού, το πολύ ψιλοκομμένο λουκάνικο επισκιαζόταν γευστικά. Όταν το γευόμασταν είχε αψάδα πάντως!
– Ταλαγάνι τηγανητό με αβγό ποσέ, στα 7 ευρώ. Καλά ψημένο το τυρί, το αβγό όμως σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ποσέ, σύμφωνα τουλάχιστον με αυτό που εμείς γνωρίζουμε. Θεωρούμε ότι ήταν άψητο.
– Φρυγαδέλι, στα 12 ευρώ. Αν και ήταν χιονισμένο από δενδρολίβανο αν θυμόμαστε σωστά, μας άρεσε αρκετά. Πολύ καλό ψήσιμο στα μπόλια, άφηνε ευχάριστη αίσθηση καπνίλας. Το συκώτι από την άλλη, θα μπορούσε να ψηθεί λίγο παραπάνω. Όπως και να έχει, το γευστικό αποτέλεσμα ήταν ικανοποιητικό.
– T-Bone, στα 48 ευρώ το κιλό. Επιλέξαμε το medium ψήσιμο, γιατί η Εύα δεν είναι των πολύ ζωηρών χρωμάτων στο κρέας και πραγματικά ικανοποιηθήκαμε. Ζουμερή σάρκα, μεστή γεύση. Χορταίνει 2 άτομα. Προσθέσαμε και αλάτι και δεν σταματούσαμε. Επιβλητική εμφάνιση, με όλα τα απαραίτητα μαχαίρια κοπής.
– Ροζέ ημίγλυκο κρασί Fairytale, στα 26 ευρώ. Πως συνδυαζόταν με όλα τα παραπάνω; Κι εμείς τις ίδιες επιφυλάξεις είχαμε. Φρουτώδες, όχι πολύ γλυκό ώστε να επικαλύπτονται οι γεύσεις.
– Λευκό Μωσαϊκό, στα 11 ευρώ. Οι επιλογές στα γλυκά είναι κλασικές τύπου cheesecake ή lemon pie. Ο Πύργος σοκολάτας προσφερόταν για 4 άτομα, οπότε το Λευκό Μωσαϊκό είχε κάτι να επιδείξει. Ενδιαφέρον γευστικά, παιχνιδιάρικο σε υφή με πολλά ξηροκάρπια και μπισκότο, δεν λίγωνε υπερβολικά. Συνοδευόταν από φινετσάτο παγωτό καραμέλας.
🤝 Κέρασμα από σφηνάκι λικέρ.
Σύνολο: 122 ευρώ.
Περάσαμε καλά; ΝΑΙ!
Θα πηγαίναμε ξανά; ΑΝΕΤΑ!
Κάποια στιγμή θέλουμε να επιστρέψουμε για νέες γευστικές δοκιμές, για τον χώρο που έχει κάτι που σε κερδίζει και σε κάνει να περνάς όμορφα. Σημειώστε εδώ πως η παραγγελία μας μπορούσε να καλύψει και τρίτο άτομο με ένα ακόμη ορεκτικό, οπότε το κόστος ανά άτομο μπορεί να προσέγγιζε τα 45-50 ευρώ κι όχι τα πατημένα 60 που πληρώσαμε εμείς!
Μήπως να ξανακλείσουμε τραπέζι σύντομα;