Όταν φτιάξουν τα πράγματα, να πας στη ‘’Δροσιά’’ στις Πινακάτες.
Και να μην φτιάξουν να βρεις τον δρόμο που δεν περνάει από γέφυρα και να πας.
Μην ξεγελαστείς και φας στο διπλανό χωριό των καλλιτεχνών, θα σε φάνε και δεν θα φας.
Μην ξεγελαστείς και φας στην πλατεία του χωριού, θα φας μόνο θέα και θα την πληρώσεις ακριβά.
Θα πας στο τέλος του χωριού, θα παρκάρεις άνετα, θα κατέβεις τα σκαλιά και θα απολαύσεις δροσιά από πλατάνια τρομερά και φοβερά και όμορφη θέα στο δάσος.
Ότι θα φας είναι χειροποίητο, χεράτο, από την ώρα της εκτροφής ή της καλλιέργειας μέχρι να φτάσει στο πιάτο σου.
Για καλωσόρισμα έχει τρομερό τουρσί με όλα τα καλούδια μέσα. Βέβαια, η αρχόντισσα μελιτζάνα κλέβει την παράσταση.
Ζήτησε κολοκυθοανθούς, γεμίζονται και μαγειρεύονται αυθημερόν, μυρωδάτοι όσο δεν πάει άλλο με νοστιμότατο ρυζάκι.
Σαγανάκι ή ντόπιο γαλοτύρι; Αν δεν μπορείτε να αποφασίσετε διαλέξτε και τα δύο. Ειδικά το γαλοτύρι θα φαγωθεί άμεσα με το αφράτο χωριάτικο ψωμί του Μάριου του ντόπιου φούρναρη που κεντάει καθημερινά.
Παρένθεση: Και να μην καθίσεις Πινακάτες για φαγητό, πάρε ψωμί από τον Μάριο. Θα με θυμηθείς.
Με σαλάτα δεν ασχολούμαι, όπως είπα ότι θα φας είναι παραγωγής τους, οπότε διαλέγεις μόνος.
Κολοκυθάκια αν είσαι λάτρης, εννοείται θα πάρεις. Κομμένα σε μεγάλα κομμάτια, αλάδωτα, σωστό το μέγεθος του slice, θα τα συνδυάσεις άνετα με το γαλοτύρι που λέγαμε πριν, εκτός αν θες τζατζίκι ελαφρά μυρωδάτο αλλά αρκετά flat.
Επισημαίνω το σπετσοφάι. Δικό τους λουκάνικο, κομμένο σε σωστό μέγεθος, ζουμερό, νόστιμο ζουμάκι, ρίγανη όση χρειάζεται και 2 ειδών πιπεριές. Ο ορισμός του συγκεκριμένου παραδοσιακού πηλιορείτικου πιάτου.
Και πάμε στα κρέατα.
Εμπιστεύσου τον κιμά, θα φας εξαιρετικά μπιφτέκια αλλά ακομα καλύτερα meatballs όπως αυτά της γιαγιάς σου την εποχή εκείνη. Τότε, που τον έβλεπες τραγανό από έξω, ένα άγχος σε έπιανε μήπως τους έκαψε, αλλά κόβοντας δειλά – δειλά τον πρώτο, όλα τα αρώματα γέμιζαν την κουζίνα και ένοιωθες όλη την αφρατίλα του κιμά στο στόμα.
Δοκίμασε κατσικάκι στη γάστρα, λιώνει στην κυριολεξία με το άγγιγμα του πιρουνιού.
Για το τέλος, μιας και θα φτάσει κάποια στιγμή η ώρα του επιδόρπιου, προτείνω παϊδάκια. Αρνίσια ή πρόβεια, your choice. Γλύκισμα και τα δύο. Τραγανά, σωστά ψημένα, μόνο λεμονάκι πάνω τα υπόλοιπα τα έχουν σωστά και παίξε φυσαρμόνικα. Μόνο χέρι, μην υποκύψεις στο ‘’αγάπη μου όχι με το χέρι’’, τόχεις χάσει το παιγνίδι. Το συγκεκριμένο μέρος του κρέατος είναι ιεροσυλία να το φας με μαχαίρι και πιρούνι.
Δεν θα το απολαύσεις. Άκου με.
Η εξυπηρέτηση άψογη με χαμόγελα και επεξηγήσεις για τους μη γνωρίζοντες.
Οι τιμές καλές εκτός του ‘’επιδορπίου’’ που θα τις χαρακτήριζα τουριστικές. Σε κάθε περίπτωση αν φας καλά και περάσεις ακόμα καλύτερα, δεν νομίζω να σε απασχολήσει στο τέλος τι θα πληρώσεις.
Έτσι και αλλιώς οι καλές στιγμές είναι αυτές που μένουν και σίγουρα την επίσκεψη στη ‘’Δροσιά‘’ θα την θυμάσαι για καιρό.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΌχι
Όταν φτιάξουν τα πράγματα, να πας στη ‘’Δροσιά’’ στις Πινακάτες.
Και να μην φτιάξουν να βρεις τον δρόμο που δεν περνάει από γέφυρα και να πας.
Μην ξεγελαστείς και φας στο διπλανό χωριό των καλλιτεχνών, θα σε φάνε και δεν θα φας.
Μην ξεγελαστείς και φας στην πλατεία του χωριού, θα φας μόνο θέα και θα την πληρώσεις ακριβά.
Θα πας στο τέλος του χωριού, θα παρκάρεις άνετα, θα κατέβεις τα σκαλιά και θα απολαύσεις δροσιά από πλατάνια τρομερά και φοβερά και όμορφη θέα στο δάσος.
Ότι θα φας είναι χειροποίητο, χεράτο, από την ώρα της εκτροφής ή της καλλιέργειας μέχρι να φτάσει στο πιάτο σου.
Για καλωσόρισμα έχει τρομερό τουρσί με όλα τα καλούδια μέσα. Βέβαια, η αρχόντισσα μελιτζάνα κλέβει την παράσταση.
Ζήτησε κολοκυθοανθούς, γεμίζονται και μαγειρεύονται αυθημερόν, μυρωδάτοι όσο δεν πάει άλλο με νοστιμότατο ρυζάκι.
Σαγανάκι ή ντόπιο γαλοτύρι; Αν δεν μπορείτε να αποφασίσετε διαλέξτε και τα δύο. Ειδικά το γαλοτύρι θα φαγωθεί άμεσα με το αφράτο χωριάτικο ψωμί του Μάριου του ντόπιου φούρναρη που κεντάει καθημερινά.
Παρένθεση: Και να μην καθίσεις Πινακάτες για φαγητό, πάρε ψωμί από τον Μάριο. Θα με θυμηθείς.
Με σαλάτα δεν ασχολούμαι, όπως είπα ότι θα φας είναι παραγωγής τους, οπότε διαλέγεις μόνος.
Κολοκυθάκια αν είσαι λάτρης, εννοείται θα πάρεις. Κομμένα σε μεγάλα κομμάτια, αλάδωτα, σωστό το μέγεθος του slice, θα τα συνδυάσεις άνετα με το γαλοτύρι που λέγαμε πριν, εκτός αν θες τζατζίκι ελαφρά μυρωδάτο αλλά αρκετά flat.
Επισημαίνω το σπετσοφάι. Δικό τους λουκάνικο, κομμένο σε σωστό μέγεθος, ζουμερό, νόστιμο ζουμάκι, ρίγανη όση χρειάζεται και 2 ειδών πιπεριές. Ο ορισμός του συγκεκριμένου παραδοσιακού πηλιορείτικου πιάτου.
Και πάμε στα κρέατα.
Εμπιστεύσου τον κιμά, θα φας εξαιρετικά μπιφτέκια αλλά ακομα καλύτερα meatballs όπως αυτά της γιαγιάς σου την εποχή εκείνη. Τότε, που τον έβλεπες τραγανό από έξω, ένα άγχος σε έπιανε μήπως τους έκαψε, αλλά κόβοντας δειλά – δειλά τον πρώτο, όλα τα αρώματα γέμιζαν την κουζίνα και ένοιωθες όλη την αφρατίλα του κιμά στο στόμα.
Δοκίμασε κατσικάκι στη γάστρα, λιώνει στην κυριολεξία με το άγγιγμα του πιρουνιού.
Για το τέλος, μιας και θα φτάσει κάποια στιγμή η ώρα του επιδόρπιου, προτείνω παϊδάκια. Αρνίσια ή πρόβεια, your choice. Γλύκισμα και τα δύο. Τραγανά, σωστά ψημένα, μόνο λεμονάκι πάνω τα υπόλοιπα τα έχουν σωστά και παίξε φυσαρμόνικα. Μόνο χέρι, μην υποκύψεις στο ‘’αγάπη μου όχι με το χέρι’’, τόχεις χάσει το παιγνίδι. Το συγκεκριμένο μέρος του κρέατος είναι ιεροσυλία να το φας με μαχαίρι και πιρούνι.
Δεν θα το απολαύσεις. Άκου με.
Η εξυπηρέτηση άψογη με χαμόγελα και επεξηγήσεις για τους μη γνωρίζοντες.
Οι τιμές καλές εκτός του ‘’επιδορπίου’’ που θα τις χαρακτήριζα τουριστικές. Σε κάθε περίπτωση αν φας καλά και περάσεις ακόμα καλύτερα, δεν νομίζω να σε απασχολήσει στο τέλος τι θα πληρώσεις.
Έτσι και αλλιώς οι καλές στιγμές είναι αυτές που μένουν και σίγουρα την επίσκεψη στη ‘’Δροσιά‘’ θα την θυμάσαι για καιρό.